Korea-Fans Için Yazdigimiz Nesir Türleri (Deneme, Hikaye, Makale, Fikra vs.) 2

[ddeerryyaa]

SIYAH

26.BÖLÜM

-Lee Kang Yoon’un Evi-
Islerini bitirir bitirmez buraya geliyordu....Sanki evi orasiymis gibi...Sonra aksam olunca da istemeye istemeye ayni semtteki bir türlü var oldugunu hatirlamak istemedigi o eve kosuyordu...Bir keresinde gitmek istemedi,salonda uyurum dedi ama Kang Yoon “Kendi evine git!” deyince evine olan nefreti artti...O aksam eve giderken de tek söyledigi cümle,isyan edercesine “Niye benim bir evim var? “ oldu...
Ve ikisi simdi masadaki yigili olan dosyalarla bogusuyordu adeta...Kang Yoon o kadar dikkatliydi ki...En küçük ayrintiyi bile atlamiyordu...Dong Joo ise hizli hizli birseyler not ediyordu, masanin sol kösesinden aldigi kalin deftere...O kadar ciddiydi ki durusu...Sonra bir ara Kang Yoon’a takildi gözü...O kadar güzeldi ki...O kadar fazla çabaliyordu ki...Eliyle saçini her arkaya atisinda daha dikkatle izliyordu onu Dong Joo...Sonra uzun bir süre onu izlemeye devam etti...Gözlerindeki sevgi ile Kang Yoon’u kusatti... Yer yer elindeki kalemi çeviren Kang Yoon’u gördükçe tebessüm etti...Sonra mutlu oldu...Karsisindaki kadin degismisti çünkü...Hayat onun için sanki artik baskaydi...Artik diger insanlarin yaninda eski halini korusa bile Dong Joo’nun yaninda mutlu,umut dolu küçük bir kiz çocugu gibiydi... Ve Dong Joo o an onu ne kadar çok sevdigini bir kez daha anladi...Artik hayattaki endisesi kendisi degildi,karsisindaki bu kadindi... Onun için nefes aliyordu,onun için yemek yiyip,uyuyordu...Onunla mutlulugu da,aciyi da yasiyordu...Sonra kendi haline güldü...
Dong Joo(Içinden):Yenildim..Inatla senden kaçarken bu savasi sen kazandin ask...
Dedi ve o sirada onun kendisine bakip güldügünü fark eden Kang Yoon basini önündeki dosyalardan kaldirdi ve ona masum bir yüz ifadesiyle dönerek...
Kang Yoon:Birsey mi oldu?
O an durumu belli etmek istemeyen Dong Joo eli ayagi birbirine dolanarak konuyu degistirmeye çalisti...Önündeki kagitlari baska bir yere koyarak isyan edercesine...
Dong Joo:Iyi ki sirkette filan çalismiyorum...Çok sikici! Bugün itibariyle anladim ki ben su an en dogru meslegi yapiyorum...
Kang Yoon(Sirin bir yüz ifadesiyle):Yorulduysan birak istersen...
Onu böyle tatli bir sekilde gördükçe dayanamiyordu...Boynuna atlayip,sarilmak istyordu ama simarmasin diye,kendi havasini korusun diye bunu yapmiyordu...Ve yüzündeki o asik ifadeyi yok etmek için her zaman yaptigi gibi karsisindaki bu kadinla dalga geçmeye basladi...
Dong Joo(Gülerek):Bana böyle iyi davranma! Alisik degilim...Daha pasta dükkaninda çalistigin zaman bana yasattigin korkuyu,dogum gününde pastayi yememe izin vermedigin anlari unutmadim...Daha sonra...
Kang Yoon(Saskin bir yüz ifadesiyle):Baya biriktirmissin içinde?
Dong Joo:Tabi biriktiririm...Kaç kere kabusum oldugunu biliyor musun sen?
Kang Yoon(Gülerek,Dong Joo’ya dogru egilerek,gözlerini kocaman açarak):Çok korkutucu muydum bari?
O an Dong Joo heyecanlandigini hissetti...Kalbi küt küt atiyordu...Kizardi,titremeye basladi...Daha önce bu kadar tuhaf hissetmemisti kendini...Yutkundu...Onun bu tuhaf halini gören Kang Yoon...
Kang Yoon:Ne oldu? Oldukça tuhafsin!
Dong Joo o kadar tatliydi ki...Sahnedeki o havali Cha Dong Joo’nun asik olmasiyla yeteri kadar havasini yitirdigini düsündügünden daha fazla büyük bir kayip yasayamazdi...Sonra Kang Yoon simarirdi...Bu sefer de artik hep onu dinleyen biri olurdu...Kendisini büyüledigini düsünen bu kadinin etkisinin bu kadar fazla olmasi onu sasirtsa da,ona asik olmak hayatindaki en güzel sey olsa da bunu belli etmemeliydi...Yani gerektiginden fazla belli etmemeliydi...Her asik erkek gibi bu duygulari sevdigi kadindan gizleme çabasindaydi o dakikalarda...O yüzden kendini toparladi,tam Kang Yoon’a sert davranacakti ki,odadaki tablolarin birindeki uçurtma resmini gördü...Ve aklina gelen sey üzerine demin kendisine verdigi tüm sözleri unutarak,nese içinde...
Dong Joo(Heyacanla):Uçurtma uçuralim mi?
Kang Yoon(Sasirarak):Ne?
Dong Joo(Pencereden disari baktiktan sonra):Ama aksam olmak üzere...(Sonra aklina baska birsey gelerek...)O zaman eglence parkina gidelim...
Kang Yoon:Ne? O aklina nereden geldi?
Dong Joo(Telefonunu alip,Kang Yoon’un çantasini da koluna taktiktan sonra,diger eliyle onun elini tutarak):Hadi gidelim!
Kang Yoon(Endiseyle):Ama ya biri bizi görürse orada?
Dong Joo:Merak etme ,sadece ikimiz olacagiz orada!
Kang Yoon:Dong Joo!

-Disarida-
Dong Joo(Eve dogru bakarak):Jung Bin uyuyordu yoksa onu da götürürdük...
Bu sirada kolunda tasidigi kendi çantasini gören Kang Yoon kahkalar atarak...
Kang Yoon:Çok yakismis...
Bunun üzerine çantanin hala kolunda oldugunu gören Dong Joo hizla çantayi Kang Yoon’un kucagina atarak...
Dong Joo(Utanarak):Alsana sunu sen!
Kang Yoon(Kahkaha atarak):Bence benden daha çok yakisiyordu!
Dong Joo(Öfkeyle):Kang Yoon! Gülme!
Kang Yoon’un hala güldügünü görünce yolda ilerlerken...
Dong Joo:Gülme! Rica ediyorum yeter benimle eglendigin...
Sonra Kang Yoon’un kendisini dinlemedigini görünce,hizla elini onun boynuna atarak yürümeye devam ederken Dong Joo mirildandi...
Dong Joo:Iste bu yüzden gizlemeye çalisiyorum...Yoksa böyle saçma seyler yapiyorum...
Dedi ve sonra kendisinin çanta taktigi ani hatirlayinca kendisi de gülmeye basladi...
Boynuna doladigi kolunu bir eliyle tutan Kang Yoon,hafif basini Dong Joo’ya çevirerek...
Kang Yoon:Sen de gülüyorsun ama?
Yakalandigini anlayan Dong Joo hemen gülmeyi kesip,ciddi durarak...
Dong Joo:Ben gülmüyorum!
Kang Yoon(Gülerek):Yalanci!
Yol boyunca ona sarilarak yürüyen Dong Joo daha sonra içinden...
Dong Joo:Sanirim kendimi zorlamamaliyim...Çünkü seninle yaptigim hatalar,saçmaliklar,çilginlar bile güzel...Beni çok mutlu ediyor...(Yüzüne yerlesen o mutlulugun simgesi olan ifadeyle)Anladim ki benim için hersey seninle güzel Hwang Ji Min!

-Eglence Parki-
Kimse yoktu....Dong Joo görevlilerle konusup,gerekli ücreti ödedikten sonra sadece onlara aitti orasi artik...Bütün herseye biniyorlardi...Küçük çocuklar gibi egleniyorlardi...Korktuklari zaman siki siki ellerini tutuyorlardi...Eglence parkinda tek basina olduklarindan hiç sira beklememek oldukça hoslarina gitmisti...Rengarenk isiklar oldukça sevindiriyordu onlari... Dondurma yedikleri sirada o kadar rahatlardi ki,üzerlerine dökülen dondurmayi önemsemediler bile...Sonra trene bindiklerinde Kang Yoon korkmustu...Dong Joo onu gülerke izlerken,korkudan titreyen Kang Yoon...
Kang Yoon:Ben korkuyorum...Neden bindik ki biz buna simdi?
Dong Joo(Dalga geçerek):Seni simdi suradaki en yüksek noktaya çiktigimizda atacagim biliyorsun degil mi?
Kang Yoon(Bagirarak):Ya Dong Joo!
Dong Joo(Kahkaha atarak):Kizma kizma! Seni su kayaginda atmayi planliyorum...
Kang Yoon(Dudagini bükerek):Sonra çok üzülürsün ama?
Dong Joo(Gülerek):Sanmiyorum...

O sirada yavas yavas en yüksek noktaya çiktiklari an tren birden durdu...Tam inis yapmak üzereyken birden durunca ikisi de telaslandi...Ufak bir sorun sonrasi görevli sorunu onlara belli ettirmeden çözmeye çalisirken,sirf korkmasinlar diye,o dakikalarda Kang Yoon bagiriyordu...
Kang Yoon(Korkuyla):Dong Joo sen yaptin degil mi bunu? Sen söyledin görevlilere!
Dong Joo:Ben gerçekten böyle birsey yapmadim!
Kang Yoon:Nasil bir saka bu bilmiyorum ama lütfen hemen buna bir son ver!
Dong Joo:Niye inanmiyorsun? Tamam trenden korkmuyorum ama... Ben gerçekten böyle birsey yapmadim! Yapmam da! Çünkü su an ben de korkuyorum! (Bagirarak) Bu görevli nerede? Imdat! Kimse yok mu?
Dong Joo’nun bu korkan halini gören Kang Yoon o an korkusunu unuttu ve kahkalarla gülmeye basladi...Onu hiç böyle görmemisti...
Kang Yoon(Dalga geçerek):Bir daha buraya gelmek istemezsin herhalde?
Dong Joo(Bagirarak,korku dolu gözlerle):Deli misin? Bir daha böyle bir hata yapar miyim sence?
Kang Yoon(Dalga geçmeye devam ederek):Bir de benle dalga geçiyordun? Su haline bak!
Dong Joo(Hafif basini asagiya dogru egdikten sonra,eliyle gözlerini kapatarak):Çok yüksekmis! (Daha sonra Kang Yoon’a dönerek)Sen de dalga geçme lütfen!
Artik roller degismisti...Artik Kang Yoon dalga geçiyordu...Dong Joo ise korkan taraf oluyordu...Ve söylenmeye devam ederek...
Dong Joo(Bagirarak):Bu görevli ne yapiyor ya! Biraz daha burada kalirsak kalpten gidecegim!
Kang Yoon(Intikamini almak istercesine):Simdi ben seni buradan asagiya atayim mi? Su emniyet kemerini çözersem ne olur sence?
Kang Yoon’un kararli halini görünce...
Dong Joo(Korkarak):Kang Yoon daha gencim ben! (Sonra Kang Yoon’un korkunç bakislarini görünce dah ada fazla telaslanip,bagirarak)Imdat!
Ve Kang Yoon yine gülmeye basladi o an...O kadar içten ve sekerdi ki gülüsü...Dong Joo bir an unuttu korkusunu...Onu izledi...Askla ona bakarken birseyi daha fark etti...Çok sevdigi bu kadinin her an yaninda olmasini istiyordu...Güldügünde,agladiginda,korktugunda,hata yaptiginda,yemek yediginde,iste,evde,her yerde...Gözleri paril parliyordu Kang Yoon’u izlerken...Ve o an birgün olmasini çok istedigi o seyin su anda olabilecegini düsündü... Ve askla baktigi bu kadina dönerek,etkileyici bir ses tonuyla...
Dong Joo:Kang Yoon...
Kang Yoon yüzündeki o tuhaf ifadeyi görünce gülmeyi kesip,ona bakarak...
Kang Yoon:Ne oldu? Merak etme birazdan normale döner hersey...Korkma!
Ve o an Kang Yoon’la nefes alan,onla yeniden dogan,gerçek mutlulugu tadan bu genç adam tüm kalbiyle istedigi o dilegini söylemek için derin bir nefes aldi... Ve Kang Yoon’un gözlerinin içine bakarak dudaklarindan döküldü o sihirli kelimeler...
Dong Joo:BENIMLE EVLERNIR MISIN?

[''vahide'']

YOU'RE SO PHOTOGENIC (Çok Fotojeniksin)

-Bölüm 9 Sonu-

Nergiscim dügün telasindan Hyun Wook Bey,sasirmis gibi! Öpücükler falan.. (:
Eun Bin hala ayni bir degisiklik yok,ama abiden uzak dursa daha hos olacak..
Ay dügün ani gelmis çatmis,hizla devam lütfen;dügünlere bayilirim.. (:

SIYAH
26.BÖLÜM

Derya'm; sana komedi ya yakismis vallahi!
Ne kadar sekerler bunlar!Digerleri olmadan tadindan yenmez bir bölümdü,bayildim...
Dong Joo'yu yerim ben...Tatli asik olmus!
Eglence merkezinde kirildim resmen! Tepede kaldilar..
Hele o evlenme teklifi...Off off~
Devam.. (:

[ddeerryyaa]

Derya'm; sana komedi ya yakismis vallahi!
Ne kadar sekerler bunlar!Digerleri olmadan tadindan yenmez bir bölümdü,bayildim...
Dong Joo'yu yerim ben...Tatli asik olmus!
Eglence merkezinde kirildim resmen! Tepede kaldilar..
Hele o evlenme teklifi...Off off~
Devam.. (:

Tugçe bir dügünde ben de olacak... Begenmene sevindim canim...Yorumun için tesekkür ederim... Dong Joo garibim Kang Yoon ile beraber çok çektiler ama sonunda mutlu da oldular... Simdi sirada kötülerin cezalarini bulmasi var... Ve daha pek çok gelisme!

[caRameLy.x3]

Kusura bakmayin hayatimda bir kere Yunanistan'da gitmistim kilise dügününe. O da çok fazla kalamamistik malum KILISE dügünü. O yüzden çok ayrintili yazamadim. Sadece görebildiklerimi ve hatirlayabildiklerimi yansitabildim. Gerisi sizin hayal gücünüze kalmis ^.^

YOU'RE SO PHOTOGENIC (Çok Fotojeniksin)

-Bölüm 10-

"Ah... Seni bekliyoruz bir saattir!" dedi Na Ra. Makyöz ve kuaför oldugunu düsündügü birkaç kisi daha vardi. Baris isareti yapti ve dudaklarini olabildigince gererek gülümsedi.
"Geldim iste..."
Na Ra Eun Bin'in yanina gitti ve kulagina fisildadi.
"Kaçtigini falan sandim."
"Saçmalama bunu yapmak zorundayim."
"Eun Bin, Sang Ri gelecek mi?"
"Bilmiyorum. Hyun Wook dedesiyle küs olduklarini söylemisti. Ama evlenecegimizi biliyor."
"Nasil ögrendi?"
"Ben söyledim."
"Ne kadar acimasizsin!" eliyle Eun Bin'in kafasina vurdu.
"Ne vuruyorsun? Söylesem ne olacak, biz çikmiyorduk ki!"
"Eun Bin, çikmasaniz bile o çocuk senden hoslaniyor. Bunu ben bile farkettim."
"Eun Bin-ssi, haydi gelinliginizi giyin. Çok vaktimiz kalmadi." dedi Soo Ra.
"Tamam, geliyorum."
Gelinligini giydi, saçini yaptirdi ve sira makyajindaydi.

------------------------

"Hyun Wook!"
"Sang Ri!"
"Sang Ri degil, abi!"
"Tamam, tamam."
"Eun Bin nerde?"
"O da giyiniyor. Neden?"
Sang Ri lafi geçistirdi.
"Damatlik çok yakismis."
"Bana her sey yakisiyor biliyorsun." dedi ve kendini begenmis bir sekilde yakasini düzeltti.
"Rae In ne diyor bu durum hakkinda?"
"Rae In mi? Rae In!"
"Söylemedim deme!" Hyun Wook dudagini isirdi ve telefonuna sarildi.
"Alo Rae In!"
"Alo?"
"Sey, evde misin? Bir yere gidiyor musun?"
"Ah! Söylemedigim için kusura bakma. Ben suan New York'dayim. Dün, çekimler için buraya geldik ekiple. Çok yogun oldugumdan seni arayamadim. Sen de aramayinca..."
"Davetiye falan almadin mi?"
"Ne davetiyesi?"
"Önemli bir sey degil. Hani bir kiz vardi ya dansçiydi. Onun dügünü varmis, bana geldi de davetiye ondan sordum."
"Hatirlayamadim, adi ne? Bana davetiye gelmedi."
"Anliyorum."
"Benim gitmem gerek sonra konusuruz."
"Tamam."
Telefonu kapattigi gibi bir oh çekti. Iyi siyirmisti.

------------------------

"Eun Bin!" diye içeri daldi Hyun Wook.
"Neden kapiyi çalmadan giriyorsun? Bu kadar önemli ne var?"
Hyun Wook arkaya dogru sendeledi ve kekeleyerek konustu.
"Y-yo-yok bir sey. Daha sonra konusuruz." deyip odadan çikti. Eun bin ne oldugunu anlamamisti. Sandalyeye geri oturdu. Iç geçirdi ve bir kaç saniye aynaya bakti. Soo Ra içeri girdi.
"Eun Bin-ssi, hazirsaniz gidelim."
"Tamam geliyorum." kalkti ve yürümeye basladi. Na Ra onu kolundan tutup çevirdi ve var gücüyle sarildi. Na Ra'nin üzgün yüzüne bakti.
"Bu yalan bir evlilik biliyorsun." dedi sessizce.
"Ama ben senin nedimen olmak istiyordum."
"Baslama ama, konustuk bu konuyu. Babamlari ikna edene kadar canim çikti zaten."
"Tamam." dedi ve göz yaslarini silerek gülümsedi.

Eun Bin bir yaninda Soo Ra, diger yaninda Na Ra ilerliyordu. Hayallerindeki gelinligin içindeydi. Babasini onu beklerken görünce gülümsedi ve yola tek basina devam etti. Soo Ra ve Na Ra bos bir yer bulup oturmuslardi. Eun Bin babasinin koluna girdi ve kirmizi hali serilmis yolda yürümeye basladilar. Piyanist klasik dügün sarkisini çaliyordu. Gelinliginin kuyrugunu neseyle civildayan iki kiz çocugu tutuyordu. Eun Bin kendini kaptirmisti. Filmlerde bu noktadan sonra genelde yolun yarisinda bekleyen damat yüzünü döner, mükemmel bir sekilde gülümser ve elini geline uzatirdi. Öyle bir sey bekliyordu. Ama damat yüzünü dönmüyordu. Aynen öyle duruyordu. Eun Bin hayal kirikligina ugradi. 'Onun somurtan yüzünü görecegime dönmesin daha iyi.' diye düsündü ve yola devam etti.

------------------------

Hyun Wook odasina gidip de onu gelinlikle görünce içini garip bir his sarmisti. Gelinligin içinde tipki bir melek gibiydi ve o, bu melekle evlenecekti. Konusmak için gitmesine ragmen bir sey söyleyemeden çikmisti. Simdi bir daha görmek istemiyordu. Aslinda istiyordu... Sorunda tam buradaydi. Eger dönüp bakarsa tekrar ayni seyin olmasindan korkuyordu. Yaklastigini hissetmisti. Dayanamayarak döndü, yine o melegi karsisinda görünce yüzüne bir gülmseme düstü. Kalbi deli gibi çarpiyordu, elini ona dogru uzatti.

------------------------

Eun Bin daha demin düsündüklerinin -geç olsa da- gerçeklestigini görünce soka ugramisti. Hyun Wook ve gülümsemek! Her zaman böyle gülümsese çok sirin bir insan olabilirdi ama o devamli somurtmayi ve gicik olmayi tercih ediyordu. Babasinin kolundan ayrildigini farkedince ona uzanan eli tuttu ve gülümsedi. Kolkola merdivenlerden çiktiklarinda papaz konusmaya basladi. Hyun Wook hala gülümsüyordu. Eun Bin düsündü gerçekten gülümsüyor muydu yoksa rol mü yapiyordu? Böyle bir insan için bu kadar uzun süre gülümsemek çok zor olmaliydi. Birden aklina geldi, heralde yine diger kisiligi ortaya çikmisti. Düsüncelerinin arasinda sadece 'Evet' deme sirasinin ona geldigini anlayabilmisti. Eun Bin döndü ve salona söyle bir göz gezdirdi. 'Evet' demek için hazirlanmisti ki ön sirada oturan Sang Ri'yi ve onun üzgün suratini farketti. Düsünmek için çok kisa bir zamani vardi. 'Evet' mi 'Hayir' mi?

-Bölüm 10 Sonu-

[ddeerryyaa]

SIYAH


27.BÖLÜM

Aslinda hersey bir rüyaydi...Ya da mutlu sonla bitmesi arzu edinilen bir masaldi...Cha Dong Joo o gün sevdigi kadina evlenme teklif ederken sevdigi kadinin kim oldugunu,kim olarak tanindigini umursamamisti... Önemli olan onun kalbiydi genç adam için...Çünkü biliyordu ki kendi kalbi gibi o kadininda kalbi onun için atiyordu hizla...Biliyordu ki o nefes almazsa kendisi yasayamaz,kendisi alamazsa da o masum küçük kiz çocugu hayata dönemezdi... Ve her ne kadar simdiki sartlara bakilirsa bir aile olamayacaksalar da yine de bu dilegini gerçeklestirmek istedi...O cümleyi söylediginde karsisinda mutluluk gözyaslari döken birini buldu...Önce saskindi,sonra düsünceli...Ama netice de tek bir cevap verdi,kendinden emin bir sekilde en çok istedigi soruya içinden gelen cevabi verdi:Evet...Ama bir sorun vardi ona göre...Lee Kang Yoon olarak Cha Dong Joo’nun esi olamazdi...Bu Hyun Soo ile olan durumu açisindan oldukça büyük bir tehlikeye yol açabilirdi...Ama sonra karsisindaki adam bu endisesini dindirdi...Nasilsa kimsenin bilmeyecegi bu evliligi Hwang ailesinin tanimadigi biriyle yaparsa,ortaya çikmasi –ki bu imkansiz olsa da-halinde de bir tehlike olmayacakti...Sorgulanip,arastirilsa da önlemini alabileceklerdi...Kisacasi bir saat sonra Cha Dong Joo ne Hwang Ji Min ne de Lee Kang Yoon ile evlenecekti...Esi Bay Park’in varisi,simdiki büyük bir servetin yöneticisi kayitlarda 27 yasinda görülen Park Min Soon olacakti...
Bu fikri ortaya attiginda Cha Dong Joo tek bir cümle kurmustu daha sonra...

Cha Dong Joo: Kim olarak yanimda oldugun önemli degil,sadece yanimda ol yeter...

Ve bu gizli dügünün sadece 2 konugu vardi...Bay Kim ve Park Jung Bin...O kadar yakismisti ki takim elbise Jung Bin’e...O kadar tatli olmustu ki...Simdi gerçekten de büyük bir aile oluyorlardi...Ve tamamiyle özgür olmalarina çok az bir zaman dilimi kalmisti...

Salonda onlari beklerken hem Bay Kim endiseli idi hem de Cha Dong Joo...Dong Joo'nun heyecanli halleri Bay Kim’i güldürse de bunu belli etmemek için çok çaba gösteriyordu...Bir an Hwang Ji Min’in küçüklügünü hatirladi...Hafifçe tebessüm etti... Ve simdi hiç baba olmamis bu adam sanki kendi kizi evleniyormus gibi heyecanli ve mutluydu...Kolay degildi Hwang Ji Min dogdugundan beri onun yanindaydi...Zaten 10 yasindan sonra da birbirlerinin tek ailesi olmuslardi...
Ve o sirada üzerindeki düz,straplez gelinlik ve basindaki çiçeklerle örülmüs taçla,Jung Bin’in elini tutarak gelen Kang Yoon’u fark eden Dong Joo bir an gözlerini ondan alamadi...Saskindi...Ona göre dünyadaki en güzel kadin olan Kang Yoon simdi çok daha etkiliyiciydi...Kang Yoon yüzündeki içten gülümsemeyle ona dogru ilerlerken ayni günün sabahini hatirladi...

-Sabah-Mezarlik-

Ikisi de ellerindeki çiçekleri mezarlara biraktiktan sonra yere oturdu...Birbirlerine baktilar bir an...Sonra ilk Kang Yoon konusmaya basladi...
Kang Yoon:Anne,baba...Benim Hwang Ji Min...(Derin bir nefes alip,gülümseyerek)Bugün mutluyum...Hem de çok...Birgün gelecekte ben de böyle içten bir sekilde gülecegim diye hiç düsünmemistim...Ama oldu...Basardim...(Dong Joo’ya sevgiyle bakarak)Basardik! Onu seviyorum...Onla bu hayatta hiç mutlu olmadigim kadar mutlu da oldum...Artik gelecekle ilgili planlar yapar oldum...Son bir isim kaldi mutluluga tamamen kavusmak için...Hem sizin hem de annemin(Dong Joo’nun annesinden bahsederek) intikamini almak için çok az bir süre kaldi...(Tebessüm ederek)Ve ben bugün bu adamla evleniyorum...Mutluluga kosuyorum anne! Yasamin ne kadar güzel oldugunun farkina variyorum artik ben de baba! Ve benim için endiselenmeyin artik...Çünkü artik mutluyum!
Daha sonra mutluluga dair bir tek damla gözyasi toprakla bulustu...Ardindan Dong Joo konusmaya basladi...
Dong Joo:Anne...Baba...Ben Cha Dong Joo... Kendimi anlatacak olursam tek bir sey söylerim...Son 7 ayda yeniden dogdum...Ondan öncesi yok benim için...Sadece 7 ay...Ve koca bir gelecek var önümde... Ve ben bana güzel bir hayat sunan kizinizla bugün evlenecegim...O gelecegi de onunla yasamak istiyorum... Size söz veriyorum...Hwang Ji Min çok mutlu olacak...Hep yaninda olacagim...Onu koruyacagim...Herseyi bir kenara birakip bu hikayenin sonunda bizde mutlu olacagiz...O yüzden rahat uyuyun...Hem sizin intikaminizi alacagiz hem de sonunda mutlulugun kapisini bir daha hiçbir acinin içeri girmemesi için kapali tutacagiz...Lütfen beni de bir evladiniz olarak kabul edin...

Daha sonra Kang Yoon gökyüzüne bakarak,içinden...
Kang Yoon:Mutluluk...Bundan bir süre önce bana hiç ugramayacagini düsündügüm ama yakaladigimda da çok güzel oldugunu ögrendigim o duygu... Önce büyükbabam girdi hayatima...Sonra Jung Bin...Ama yine de ilerledigim yolda ara ara düsen ben, birgün baslarda nefret ettigim o adama asik oldum...Ve tamamiyle mutlulugu da o an buldum...Ve birseyi daha anladim...Insan güldükçe daha güçlü oluyormus...Ve simdi çok güçlüyüm...Hiç tahmin edemeyecegim kadar...Kocaman bir ailem var...O yüzden hayata küsmek yerine her zaman sabretmenin en dogrusu oldugunu anladim...Ve bugün birseyi daha anladim...Yitip gittigini düsündügüm o masum küçük kiz çocugu,yani ben bugün yeniden dogdum...Hwang Ji Min mutluluk ilaciyla yeniden hayat buldu bedenimde...

***
Yanina gittiginde Dong Joo hala saskindi...Büyülenmis gibiydi...Ona gülümseyerek bakan Kang Yoon’un sonrasinda Jung Bin Dong Joo’nun ceketini çekmeye basladi onu uyarmak amaçli...Birden irkilen Dong Joo önce Jung Bin’e bakti..Ardindan Kang Yoon’a...Ardindan kolunu uzatti birazdan esi olacak o kadina...Kang Yoon’un koluna girdiginde tam ilerleyecekti ki Bay Kim bir eliyle Kang Yoon’un,diger eliyle de Dong Joo’nun kolunu tutarak...
Bay Kim(Gözleri dolmus bir sekilde):Cha Dong Joo! Ona iyi bak! Çok mutlu olun...Olur mu oglum?
Dong Joo basini sallayip onay verdikten sonra,gözleri dolmus bir sekilde kendisine minnet duyarak bakan Kang Yoon’a döndü...
Bay Kim:Sen benim kizimsin...Bnu biliyorsun degil mi? Benim küçük kiz çocugumsun...Hala masumlugunu koruyan iyi kalpli Hwang Ji Min’imsin... Ve simdi mutlulugu en çok hakeden insanlardan biri olarak hep gül kizim...Ve zamani gelince de bir daha geçmisi hatirlamamak üzere bu genç adamla mutlu ol...Seni güvenle ona emanet ediyorum...Her ne kadar ben hep arkanda olacak,yanindan hiç ayrilmayacak olsam da artik seni çok seven bu adamla mutlu ol....
O an gözünden bir damla yas süzülüp,akip gitti Kang Yoon’un...Gülümsedi...Ve sonra Dong Joo’nun kolunu birakarak Bay Kim’e hizla sarildi...Ve...
Kang Yoon:Sen benim babamsin...Ailemsin...Dert ortagim,arkadasim,kurtaricim,en büyük destekçimsin... Ölene kadar senin dizinde aglayacagim...Ama bu sefer mutluluk gözyaslari olacak bunlar...Beraber mutlu olacagiz...Gün gelecek beraber çinlatacagiz dünyayi kahkalarimizla...Ben hep senin yaninda olacagim...(Yillardir söylemek istedigi kelimeyi söyleyerek)Baba!
O an Bay Kim sasirdi...Aglamamak için kendini zor tuttu... Hafifçe bu sözü ondan duydugu için mutlu oldugunu belli edercesine gülümsedi...Ardindan Dong Joo ve Kang Yoon tören için ilerlerken arkalarindan gözleri yasli bir sekilde...
Bay Kim:Hanimefendi(Bayan Ma ‘dan bahsediyor)...Beyefendi(Kang Yoon’un babasindan bahsediyor)...Ve Bayan Park(Kang Yoon’un annesi)...Emin olun küçük kiziniz büyüdü...Ve simdi hayatindaki en büyük adimlardan birini atiyor...Aci da olsa bu süreç,sonunda Hwang Ji Min geri döndü...O yüzden artik endiselenmeyin...Bu genç adamla çok mutlu olacagina inaniyorum çünkü ben...O iyi kalpli bir genç...Ji Min gibi yarali...Ve birlikte ayaga kalkiyorlar simdi...Hem de büyük bir basari göstererek...
Birbirlerinin koluna girmis olarak agir adimlarla ilerlerken Dong Joo tebessüm ederek...
Dong Joo:Bunun bir rüya olmadigini bilmek beni heyecanlandiriyor...Sevdigim kadinla yeni bir hayata yol aliyorum...Ve ben hiç olmadigim kadar mutluyum...
Kang Yoon(Dong Joo’nun yüzüne bakmadan):Hayattan mutluluk diledim ve o bana en güzelini yolladi...Seni yolladi... (Dong Joo’ya askla bakarak)Birazdan senin esin olacagim...Ve ölene kadar kalbimde sadece sen olacaksin...

Nikah memurunun yanlarina geldiklerinde ikisinin de yüzündeki mutluluk çok rahat okunuyordu...Önce Kang Yoon’a sordu görevli...
Nikah Memuru:Siz...Park Min Soon...Cha Dong Joo’yu kendi isteginizle esiniz olarak kabul ediyor musunuz?
Kang Yoon(Dong Joo’ya bakarak):Evet...
Siki siki birbirlerinin ellerini tutmuslardi...Ikisi de heyacandan titriyordu...birkaç dakika sonra yasaalrin önünde bir aile olacaklardi...Kalben birbirine bagli bu iki genç oldukça heyecanliydi...Ardindan Dong Joo’ya dönen görevli...
Nikah Memuru:Siz Cha Dong Joo...Park Min Soon’u esiniz olarak kabul ediyor musunuz?
Dong Joo(Kang Yoon’a bakarak):Evet...
Nikah Memuru:O zaman bende sizi kari koca ilan ediyorum...Mutluluklar dilerim...
Nikah defteri tanimadiklari iki kisinin sahitliginde imzalandiktan sonra Dong Joo ve Kang Yoon birbirlerine bakti uzun bir süre...Ardindan gülmeye basladilar...Ve daha sonra Dong Joo elini Kang Yoon’un basina götürdü ve hafifçe ona yaklasip,alnindan öptü...Ardindan Jung Bin ile Bay Kim’in yanina gittiler...Jung Bin tatli bir yüz ifadesiyle Kang Yoon’a dönerek..
Jung Bin:Çok güzel bir gelin olmussun...
Kang Yoon hafifçe egilip,Jung Bin’i öptükten sonra,Dong Joo Jung Bin’i kucaklayarak...
Dong Joo(Gülerek):Ben nasilim?Çok yakisikli olmus muyum?
Jung Bin(Gülerek):Evet!

-Aksam-
Yolda ikisi de yürüyorlardi...Dong Joo somurtarak...
Dong Joo:Bir süre daha katlanacagim desene...
Kang Yoon(Gülerek):Öyle...Beraber yasadigimizi biri ögrenirse bu çok tehlikeli olur...
Dong Joo:Dogru söylüyorsun...
Kang Yoon:Hadi ben geri dönüyorum artik...
Dong Joo:Bari eve kadar biraksaydin?
Kang Yoon(Hüzünle):O zaman ayrilmasi daha zor olur...
Dong Joo:Peki...
Kang Yoon arkasini döndügünde Dong Joo ani bir hareketle onu kolundan tuttu ve kendine dogru çevirdi...Ve yüzleri çok yakin bir durumdayken fisildadi...
Dong Joo:Merak etme kimseler yok etrafta...
Kang Yoon gülümseyince Dong Joo Kang Yoon’u öptü...Daha sonra da sikica sarildi esine...Ardindan gülerek...
Dong Joo:Gece arayacagim seni! Sakin uyuma!
Kang Yoon(Gülerek):Hala o kadar çok heyecanliyim ki uyuyamam zaten!
Ve o an farkli yollara giris yapan bu çift yüzlerindeki tebessümle her bir adimlarini atiyordu...Mutluluk...O sihirli,anlatilamayacak kadar degerli kelime...Ve hayat artik izin vermisti onlara sanki...Içerisinde “mutluluk” sözcügünü kullanabildikleri cümleler kurabilmeleri için...

-1 Hafta Sonra-

-BH Group-Bay Hwang’in Odasi-

Bay Hwang:Temsilci Lee’nin dedigi kadar varmis...Oldukça karli oldu bu yatirim bizim için...
Min Joo:Öyle...
Bay Hwang:Gerçi çok büyük bir riske girdik diye korkuyordum ama...
Na Young(Araya girerek):Ya bu sadece baslangiç için böyleyse?Sen de biliyorsun baba...Eger bu yatirim da herhangi bir sorun olursa bu iflasimiz demek olur...
Bay Hwang(Gülerek):Sence ben emin olmadigim birseye imza atar miyim kizim? Bugüne kadar hiç böyle bir hata yaptim mi? (Belgeleri Na Young’a uzatarak)Bana güvenmiyorsan sonuçlara bak!
Na Young:Yine de korkuyorum baba!
Min Joo:Merak etme! Hersey yolunda...

-Bay Hwang’in Evi-

Hyun Soo oldukça mutlu görünürken,Bayan Sung,rahatsiz edici bakislariyla Kang Yoon’u izliyordu...Daha sonra...
Bayan Sung:Bu aralar çok yogun olmalisiniz...Oysa ben bu daveti çok önceden yapmistim...
Kang Yoon(Tebessüm ederek):Kusuruma bakmayin...Ancak siz de biliyorsunuz ki büyük bir sorumlulugum var benim...
Bayan Sung:Ama...
Hyun Soo(Kang Yoon’un elini sikica tutup,araya girerek):Anne bence artik bunu konusmanin bir yarari yok...Baska birsey konussak?
Bayan Sung(Somurtarak):Öyle olsun...Madem bana danismadan bir evlilik karari aldiniz...Ben de sorun çikarmayacagim...
Hyun Soo(Hüzünle):Anne!
Bayan Sung:Ancak bir konuda karisacagim size...En yakin zamanda bir nisan yapmaliyiz...
Kang Yoon:Ama?
Hyun Soo:Biz nisan töreni yapmadan kendi aramizda bir tören yapip,hemen evlenmek istiyoruz...
Bayan Sung(Öfkeyle):Hwang Hyun Soo! Görüyorum ki saglikli düsünemiyorsun oglum! Sen BH Group’un varisi ve bizim tek oglumuzsun! Nasil senin böyle evlilik gibi önemli bir adimini geçistirmemizi beklersin bizden? En yakin zamanda bir tören yapilmali...Evliliginde hiçbir adim atlanmadan hersey olmasi gerektigi gibi olmali...
Hyun Soo:Ama anne!
O an bu nisanin Bay Hwang’in kendisine olan güvenini daha da arttiracagini düsünen Kang Yoon araya girerek...
Kang Yoon:Peki Bayan Sung....Dediginiz gibi olsun...Büyük bir nisan töreni yapariz...Hem de en kisa zamanda...
Bayan Sung:O halde bir sorun yok...

-Pasta Dükkani-

Içeri yorgun bir sekilde giren Dong Joo,Kang Yoon’u da orada görünce tam gülümseyecekti ki In Hye’nin kendisini fark ettigini görünce hüzünlü bir yüz ifadesiyle...
Dong Joo:Ben geldim...
In Hye:Yorgun görünüyorsun?
Dong Joo:Setten geliyorum...Bu gece araliksiz çalistik zaten tüm ekip...
In Hye:Konserler ne zaman baslayacak?
Dong Joo:Kisa bir süre sonra...
Kang Yoon ciddi durmaya çalisirken In Hye Dong Joo’ya çay getirmek için içeri gitti...Ardindan hizla karisinin karsisina oturan Dong Joo gülerek...
Dong Joo:Sen iyi uyudun mu bari?
Kang Yoon:Merak etme...Gayet iyi uyudum...Sen iyi misin?Çok kötüysen eve gidip dinlen!
Dong Joo(Gülerek):Seni görerek ilacimi almis oldum nasilsa...Hiçbir seyim kalmaz...
Kang Yoon güldükten sonra,Dong Joo’ya dogru egilip,ciddi bir ifadeyle...
Kang Yoon:Senin hazirladigin gerçegi yansitmayan o BH Group’un zor bir durumda oldugunu anlatan raporlari,Avrupa’daki yatirimcilara gönderdim...BH Group’un durumunun iyi olduguna dair çikan haberlerin gerçegi yansitmadigini da birkaç belgeyle kanitladim...
Dong Joo(Ciddi bir ifadeyle):Emin ol hepsi güvenlerini yitirecek sirkete karsi...Ve yavas yavas borçlarin ödenmesi istenecek...Normalde bir sorun olusturmayan bu borçlar emin ol birkaç gün sonra çok büyük bir probleme yol açacak...
Kang Yoon(Gülerek):Sonra da bana siginacaklar iyicene...Ve imzalanan yatirimin diger parçasi içinde mecburen onay verecekler...
Dong Joo:Aynen öyle!(Sonra gülerek)Aslinda benden çok iyi bir isadami olurmus...Ama diyorum hep ve yine diyecegim sikici bu isler! Ben kendi isimde gayet mutluyum...Hayranlarimla da gayet iyiyim...
Hayran sözlerini duyan Kang Yoon hafifçe gözlerini kistiktan sonra gülerek...
Kang Yoon(Gülerek):Hala hayranlarin sana evlilik teklif ediyor mu?
Dong Joo:Günde en az 20 mail aliyorum bu konuda...Bir ara öyle teklifler geldi ki senden bosanmayi da düsündüm ama neyse...
Kang Yoon(Gülerek):Öyle mi? Hani bensiz nefes alamiyordun sen?
Dong Joo(Ciddi bir ifadeyle):Öyle ama...
Kang Yoon(Tehdit edercesine):Cha Dong Joo daha fazla konusma! Yoksa bu saka büyüyecek ve bu sefer bosayan taraf ben olacagim...(Gülerek)Kiskanç bir es olmak istemiyorum...
Dong Joo(Gülerek):Su an öyle duruyorsun ama...Sakayla karisik bana sorular soruyorsun...Arastirip,kontrol ediyorsun ayrica beni...
Bu sözler üzerine telaslanan Kang Yoon,kizararak,elini yüzüne götürüp...
Kang Yoon:O kadar çok mu belli ediyorum? (Dong Joo basini sallayip onaylayinca)Ben sadece çok fazla zaman kaybetme diye...Seyy yani...
O sirada gülmeye baslayan Dong Joo daha sonra In Hye gelince tekrar o ciddi haline dönerek...
In Hye(Elindeki bir fincan çayi masaya koyarak):Özür dilerim geciktim...Içeri de bazi yapmam gerekenler vardi da...
Dong Joo:Önemli degil...
In Hye(Dong Joo için üzülerek):Iyi misin bu aralar?
Dong Joo:Iyiyim...
In Hye Kang Yoon yanlarinda oldugu için açik açik soramasa da bu cevapla biraz olsun rahatlamisti...Kang Yoon ve Dong Joo ise içten içe In Hye için üzülüyordu...Daha sonra Kang Yoon...
Kang Yoon:Evlilik nasil gidiyor?
In Hye(Gülerek):Çok iyi...Mutluyum...Siz de ileride evlenince çok iyi anlarsiniz bu durumu...
O an Dong Joo ve Kang Yoon birbirlerine baktilar bir an...In Hye’yi anlarcasina basini salladiklarinda kendilerini gülmemek için zor tutuyorlardi...

[Rina]

Yasassiin.. 2 bölüm birden okudum.. Merak falan kalmadi artik. Bir tek u BH Group nasil alt üst edilecek çok merak ediyorum. Amaan o evlilik teklifi çook güzeldi.. Ben üstte kaldiniz dediklerinde dönme dolap sandiydim. Çok güzeldii.. In Hye hala Dong Joo için üzülüyor. Acaba evlendiklerini duydugunda ne yapacaklar meraktan çatliyorum ya xD Ellerine saglik ablacim. :opucuk.

[ddeerryyaa]

Yasassiin.. 2 bölüm birden okudum.. Merak falan kalmadi artik. Bir tek u BH Group nasil alt üst edilecek çok merak ediyorum. Amaan o evlilik teklifi çook güzeldi.. Ben üstte kaldiniz dediklerinde dönme dolap sandiydim. Çok güzeldii.. In Hye hala Dong Joo için üzülüyor. Acaba evlendiklerini duydugunda ne yapacaklar meraktan çatliyorum ya xD Ellerine saglik ablacim. :opucuk.

Begenmene sevindim canim...Yorumun için çok tesekkür ederim... Daha neler olacak neler... Bizimkiler müthis bir ikili olacaklar...

[''vahide'']

YOU'RE SO PHOTOGENIC (Çok Fotojeniksin)

-Bölüm 10 Sonu-

Nergiscim nerde birakmissin sen böyle!
Ya hayir derse?
Oysaki Hyun Wook ondan hoslanmaya basladi bile..
Ya,hayir demesin!
Devam.. (:

SIYAH
27.BÖLÜM

Derya'm bu bölüm daha bir hostu yahu.. (:
Ne kaar yakistilar böyle,tatli tatli çift oldular..
Park adinda evlenmesi mantikliydi,Hyun Soo bunu ögreninceki sözlerini,mahvolmasini çok merak ediyorum! haha
Dong Joo...Ah kanim kaynadi vallahi bu çocuga.. (:
Devamm.. (:

[ddeerryyaa]

Tugçe'm... Yorumunla beni çok sevindirdin...Dong Joo'yu bende seviyorum...Kendim yaziyorum belki ama farkina varmadan ben de baglanmisim ona... Ideal damat ilan ediyorum onu zaten...Kang Yoon'da da o kadar çok isim varki...Hiç sorun olmuyor... Kang Yoon olarak evlenemezse Park Min Soon olarak evleniyor...

[PurpleDay]

YOU'RE SO PHOTOGENIC (Çok Fotojeniksin)

-Bölüm 10-
'Evet' mi 'Hayir' mi?

Evet, evet! Düsünülecek sey mi bu!? Tabii ki de 'Evet'.
Ellerine saglik canim devamini bekliyorum...

SIYAH


27.BÖLÜM

Ellerine saglik canim çok hos bir bölüm olmus.
Çok yakisiyorlar birbirlerine.