Korea-Fans Için Yazdigimiz Nesir Türleri (Deneme, Hikaye, Makale, Fikra vs.) 2

[ddeerryyaa]

Rabia canim Kang Yoon mecburen yapiyor,zayif düsmesin diye...Ama o da sonunda Dong Joo konusunda pes edecek...

Senin yeni bölümde çok güzel olmus...Hikaye o kadar güzel ilerliyor ki zevkle okuyorum...Merakla...Ellerine saglik canim... Bu arada Henry diyorum baska birsey demiyorum... :redface:

***


a.betul canim yorumun için çok tesekkür ederim... Kang Yoon kendisi aci çektigi için Dong Joo'ya öyle diyor ama bakalim ne olacak?

[dbsk_rabia]

Süper bir bölüm olmus! Çok merak ediyorum yeni bölümü, en heyecanli yerinde bitti!!
Demek Henry Hae Bin'i seviyor... Ben onunla çikmayi düsünüyordum, kahretsin.
Bu arada Suzy'i çok sevdim. ^^
Henry

Tesekkürler.
Henry, Hae Bin'i seviyor ama arada daha Jenny var. Neler olur görecegiz.

Rabia canim Kang Yoon mecburen yapiyor,zayif düsmesin diye...Ama o da sonunda Dong Joo konusunda pes edecek...

Senin yeni bölümde çok güzel olmus...Hikaye o kadar güzel ilerliyor ki zevkle okuyorum...Merakla...Ellerine saglik canim... Bu arada Henry diyorum baska birsey demiyorum... :redface:

Yorumun için tesekkürler.

Kang Yoon kendinede Dong Joo'ya da fazla aci çektirmesinde, okurken aglayasim geliyor yoksa.

[mary levis 4d]

Hell in Heaven
5.Bölüm

Ellerine saglik.

[ddeerryyaa]

SIYAH

19.BÖLÜM

-Aksam-Pasta Dükkani-
Içeri neseyle giren Dong Joo kolunu siki siki tutatarak...
Dong Joo:Ölüyorum yorgunluktan...
Elindeki tabaklarla içeri giren In Hye gülerek...
In Hye:O zaman yanlis yerdesin...Hadi bugünlük izin veriyorum...Bana yardim etme de git evde dinlen...
Dong Joo(Hüzünle):Keske herkes senin gibi merhametli olsa...Önümüzdeki 4 konser için biricik Dong Joo’nu çalistiriyorlar...
In Hye:Abartma istersen ve eve gidip dinlen...Ben de birazdan kapatacagim zaten...
O an etrafina bakinan Dong Joo...
Dong Joo:Kang Yoon geldi mi?
Bunun üzerine hizla arkasini dönen In Hye saskin bir yüz ifadesiyle...
In Hye:Geçenlerde de dikkatimi çekmisti ve simdi yine ayni seyi söyleyince...Merak ettim...Bizim Temsilci Lee ne zaman senin için Kang Yoon oldu?
Dong Joo(Bahane üreterek):Simdi o da ben de düsündük ki fazla resmiyet iyi degil...Hem ben ondan 2 yas da büyügüm...O yüzden sizin birbirinize hitap ettiginiz gibi biz de adimizla birbirimize seslenmeye karar verdik...Zaten her dakika karsilasiyoruz bir sekilde...Geregi yok öyle çok ciddilesmeye dedik...
In Hye:Bir de beraber karar verdiniz yani?
Dong Joo(Bir çocuk gibi masum bir sekilde basini sallayarak):Evet...
Bunun üzerine bir süre konusmayan In Hye içeri gidecekken Dong Joo’nun bastaki sorusunu yanitlayarak...
In Hye:Ayrica sen gerçekten de bilmiyor musun? Kang Yoon’u bana sorduguna göre...
O an ciddilesen yüz ifadesiyle In Hye’ye bakan Dong Joo...
Dong Joo:Neyi?
In Hye:Kang Yoon bu sabah yurt disina gitti...En az bir ay orada kalacak...
Bunu duyan Dong Joo önce inanmadi...
Dong Joo:Saka degil mi bu? Hem de bir ay?
In Hye:Çok ciddiyim...Dün gece buraya bize veda etmeye geldi...Sonra onu evine birakmak istedik ama o yürümeyi tercih etti...
O an saskin bir yüz ifadesiyle In Hye’ye bakan Dong Joo,gittikçe yüzündeki saskinligi kaybetti...Sonra In Hye’nin bahsettigi o dün gecenin kalaninda yasananlari hatirladi...

“Dong Joo:Daha fazla saklayamadim içimde...Gözlerinde kendimi görünce zamani geldi dedim...Uzun zamandir hiçbir karsilik beklemeden sevdigim kadinin bana asik oldugunu anlayinca duramadim...Bir mucizeydi bu benim için...Ve gerçek oldu...Tesekkür ederim Kang Yoon...Tesekkür ederim...
Kang Yoon(Gözlerini kapamaya devam ederek):Özür dilerim...Özür dilerim...”

Dong Joo hafifçe tebessüm etti...O özürlerin nedenini anlamis gibi...Yavasça yerinden kalkti endiseli ve saskin In Hye’ye aldirmadan...
In Hye:Dong Joo! Sen iyi misin? Ben biliyorsun...
Sözünün devamini getiremedi...Dong Joo’nun bildigini zannediyordu oysaki...Dong Joo yavasça yerinden kalkti...Arkasini döndü,yorgun bir haldeymis gibi...Sonra çikarken In Hye’ye veda etmek amaçli elini hafifçe kaldirdi ve çikti pasta dükkanini disina...Gözlerini gökyüzüne diktiginde parildayan yildizlari gördü...Ardindan ellerini cebine koydu ve arabasini orada birakarak yürümeye basladi...Hiçbir sey yapmiyordu...Ne derin bir nefes aliyordu,ne de öfkeleniyordu...Sadece ilerliyordu farkinda olmadan her zaman yaptigi gibi adimlarini sayarak...Içinde kocaman bir bosluk vardi sanki...Herkesle vedalasilmisti ama kendisine haber verme ihtiyaci bile duyulmamisti...Birden içini kötü bir his kapladi...Aci çektigini hissetti dakikalar sonra...Bastaki saskinlik yerini derin bir aciya birakmisti...Ve sonra lambalarin aydinlattigi sokakta ilerledi aci içinde kivranan,kendisini kandirilmis,yok sayilmis gibi hisseden o genç adam...


-Ispanya-

Oldukça büyük olan evin alt katindaki balkonunda yer alan salincakta agir agir sallaniyordu...Karsisindaki denizin durgunlugunu seyrederekten...Sonra içerideki büyük salona açilan balkon kapisindaki araliktan,televizyon izlerken uyuya kalan Jung Bin’i gördü...Ardindan içeri gidip,onu yavasça kucakladi..Ve yavas yavas merdivenleri çikti...Jung Bin’i yataga yatirip,üstünü örttükten sonra tekrar asagi gittiginde...Alisveris için disari çikan Bay Kim’in geldigini gördü...Hiç sesini çikarmadi ve tekrar salincaga oturdu...Bay Kim esyalari içeri koyup,geri döndügünde onun denize bakip daldigini görünce,balkondaki sandalyelerden birini çekip,oturdu...Uzun bir süre inceledi onu...Geçmiste de ayni sekilde o evin önündeki kumsaldaki soguk kumlara oturup sabaha kadar böyle durdugunu hatirladi...Tek bir göz yasi dökmeden saatlerce o hirçin dalgalari gözlemledigini animsadi...
Sonra eskiden kolay kolay aglamayan bu kadinin Dong Joo ile beraber agladigi ani aklina getirdi...Ve gözlerini tekrar dikkatle Kang Yoon’a çevirdiginde artik yüreginde eskisinden daha agir bir yük tasidigini fark etti...Kendisine o adamin iyi geldigini gördügü içindi bu kaçis...Günlerdir süphelerinde hakli oldugunu anladi...Ama konusamadi...Hiçbir sey demedi...Diyemedi...Cesareti yoktu birçok aciyi Kang Yoon ile beraber çeken o yasli adamin..Ama sonra denize bakakalan Kang Yoon’un degistigini anladi,gözünden süzülen masum gözyasinin esliginde...Öfke yoktu aglayan kisinin bile döktügünün farkinda olmadigi o yaslarda...Nefret yoktu o gözlerde...Hirs yoktu...Sadece pismanlik ve özlem vardi...Ve bunu gören Bay Kim farkinda olmadan birkaç sey söyledi herseyi bildigini ifade edercesine...
Bay Kim:Sanirim sizi en iyi ben taniyorum...Agladiginizda da,güldügünüzde de...
Kang Yoon o an basini yasli adama dogru çevirdi...Fark ettigi gözyaslarini silme geregi duymadan...Bay Kim devam etti...
Bay Kim:Size diyemem “Vazgeçin...” diye...”Agir geliyorsa unutun...” da diyemem...Biliyorum ki ben desem de sen vazgeçmezsin,unutmazsin da...Ama...Sunu tekrar hatirlatmama izin verin hanimefendi...(Kang Yoon’un gözlerinin içine bakarak)Siz de biliyorsunuz ki...O genç adamin hiçbir suçu yok...Tabi sizin de...
O an Kang Yoon uzun bir süre yasli adama bakti...Ardindan yavasça yerinden kalkti...Önce bahçeden,sonra da sahile inen o tasli yoldan yavasça indi asagi...Sonra soguk kumlarin üzerine oturdu tipki o kötü anilarla dolu evde yaptigi gibi...Bilerek,isteyerek yapti bunu...Kanitlamak istedi Bay Kim’e gücünü...Hiçbir seyin degismedigini,hala o evdeki gibi öfkeyle dolu oldugunu,intikamindan baska birseyi düsünmedigini anlatmak istercesine...

-1 AY SONRA-

Bu bir ay süphesiz dolu dolu geçmisti onun için...Acisini kalbine gömmek için bilerek,isteyerek araliksiz çalisiyordu...Ajansi tarafindan programlari açiklananDong Joo için endiselenen hayranlarin yani sira,menajeri,In Hye,Min Joo ve olaylardan habersiz olan,onun neden böyle davrandigini anlamayan Na Young da onun için telasliydilar...Onun hasta olmasindan korkan Min Joo ve In Hye Kang Yoon’un 1 aylik gidisinden neden bu kadar etkilendigini anlayamiyorladi...Üstelik bu durum tek tarafliydi onlara göre...Bunun yani sira o kadar öfkeli biri vardi ki karsilarinda onu avutmak için onunla konusmaya bile cesaret edemiyorlardi...Cha Dong Joo kimseye belli etmese de o kadar gergin görünüyordu ki kendilerine iyi davransa da yüzüne yerlesen o öfke yüzünden herkes onun için korkuyor ve endiseleniyordu...Bunun yani sira öfkesini içinde yasayan Cha Dong Joo oldukça yipratiyordu kendini böyle yaparak...

Konserin baslamasina dakikalar kalmisti...Kendisine zamanin haber verilmesiyle sahneye çikan Dong Joo etkileyici bir konserle herkesten yine tam not almisti...Daha sonra hayranlarina verdigi bir arada tesekkür etti...
Dong Joo:Beni bu gece burada yalniz birakmadiginiz için tesekkür ederim...(Derin bir nefes alarak)Bu aralar kendimi çok yalniz hissediyorum nedense...Çevremdeki insanlar çok endiseleniyorlar benim için ama elimde degil...Içimdeki boslugu çalisarak dolduruyorum...Seçtigim yol bu...(Sesi titreyerek)Ne kadar dogru bilmiyorum ama sahneye çikmak,sete gitmek beni rahatlatiyor...Tekrar tesekkür ederim burada oldugunuz için...Ve simdi çok sevdiginiz bir sarkiyla devam edecegim...Benim gibi hisseden insanlara gelsin...

Cha Dong Joo siradan birseymis gibi bu durumdan bahsederken havaalaninda aglayan bir kadin vardi,konserin yayinlandigi bir ekrana bakarak...O kadar solgun görünüyordu ki o kadin...O kadar aci çekiyordu ki o adami görünce...Elini sikiyordu durmadan...Belki acisi diner diye...Çaresizce... O sirada küçük bir çocugun sesi yankilandi alanda...
Jung Bin(Arkasini dönüp):Abla gelmiyor musun?
Jung Bin’in sesini duyunca hizla gözyaslarini silen kadin,zoraki bir tebessümle seslendi...
Kang Yoon:Geliyorum canim...
Adimini atarken de göz göze geldigi Bay Kim’in durumu anladigini anlayinca bir süre ona bakip,daha sonra gözlerini ondan kaçirdi ani bir hareketle...Sanki yanlis birsey yapmis gibi bir duygu vardi içinde...O ilerlerken ekrandaki Dong Joo’ya bakan Bay Kim daha sonra ilerlemeye devam etti...

-Ertesi Gün-

-Pasta Dükkani-

Min Joo:Geldigine o kadar çok seviniyorum ki...Ama bir yandan da Dong Joo için endiseleniyorum...Bir an önce bu karsiliksiz asktan kurtulsa iyi olacak...
In Hye:Bence haber vermeyelim...Bir sekilde kendi ögrensin...Gidisini ben bilmeden söyledigimde onun bu haline gelmesine sebep oldum diye bir ay boyunca suçladim kendimi...Yine üzülsün istemiyorum...
Min Joo:Hayir,onu göremeyecegi için üzülse de niye bu kadar abartti anlamiyorum...Sadece bir ayligina gitti...
In Hye:Onu ben de anlamiyorum...Zaten Na Young da sürekli bana soruyor nedenini...Kang Yoon’a asik oldugunu bir ögrense,kesin Hyun Soo’da ögrenir...O zaman sorun çikar...Baksana Hyun Soo Kang Yoon’un onunla bir alakasi olmasa bile sebepsiz yere-ki bence Kang Yoon’a ilgisinden yapti bunu-nisani zorla iptal etti...Hayir abinde hiç sesini çikarmadi...
Min Joo:Ne yapsin? Ugrasmak istememistir..Yoksa çok stresli bu aralar...Bizim sirketin en büyük destekçisi olan Bay Chun’un olmamasi hepimiz için bir sorun...Herkes endiseli...Yillardir Bay Chun ile olan saglam ilskilerimiz simdi bozuldu...Herkes de bir telas var...
In Hye(Min Joo’nun elini tutarak):Çok yorma kendini...Eger zor olacaksa erteleyelim dügünü...Iki hafta var nasilsa...
Min Joo(Gülümseyerek):Bunu yapmak istemiyorum...Bu aralar islerimiz yogun olsa da o dügünü yapmak istiyorum...Hep yanimda olmani istiyorum...Hem bu dügün hiçbir endisemiz olmadigini da herkese ilan etmis olur...
In Hye(Gülerek):Kang Yoon nikah sahidim olacagina dair söz verdi bana...Telefonda sürekli çabuk gel diyordum...Neyseki yetisti...
Min Joo:Hyun Soo’da benim sahidim olacak...Kang Yoon’un senin sahidin olacagini duyunca öyle bir sevindi ki...
In Hye:Gerçekten seviyor olabilir mi onu?
Min Joo:Bence Temsilci Lee’yi gerçekten seviyor...Ama nisani ona olan sevgisi için degil tipki Hyo Jin’le nisan karari aldigi zaman gibi kendi gelecegi için erteledi...Çünkü planlarinda Kang Yoon’un bir sekilde kendisiyle ilgilenmeseni saglamak var...Kang Yoon’un kendisi için çok daha fazla yarali olacagini düsününce...
In Hye:Hem kendisini güvence altina alacak hem de sevdigi kadinla mutlu olacak...Hyun Soo’dan korkulur...
Min Joo:Onu çok seviyorum ama bu parayi,gücü asiri derecede sevdigi gerçegini degistirmez gözümde...Kang Yoon böyle güçlü olmasaydi Hyun Soo askindan ölse dahi varisligini tehlikeye atmazdi...
In Hye:Ama isler hesapladigi gibi gitmezse,Kang Yoon onunla ilgilenmesse en büyük kaybi o yasayacak...Ve hangisi için endiselenecegimi bile bilmiyorum artik...Dong Joo’ya mi üzüleyim,Hyun soo’ya mi yoksa herseyden habersiz olana Kang Yoon’a mi?
Min Joo:Daha fazla karismasin da ortalik...Ne olursa olsun! Hyun Soo Dong Joo’nun hislerini ögrenirse eger yeni bir gerilim ortaya çikar...



-...Restauranti-

Kendisine öfke ile bakan genç kadini ikna etmek istercesine,yalvarircasina bakiyordu...Hyo Jin onu oldukça ugrastirmisti bu bir ay içerisinde...Hyun Soo Kang Yoon’un da kendisiyle ilgilendigini Bay Hwang’a anlatinca,büyük bir memnuniyetle onaylamis ve Bay Chun’a bunu dile getirmisti...Kang Yoon’un adi Hyun Soo’nun uyarisi üzerine hiçbir yerde geçmedi..Hyun Soo’nun istemedigi ileri sürüldü...Bayan Sung çok tepki gösterse de gerçegi bilen iki kisi olan Bay Hwang ve Hyun Soo bu karari uygulamaktan çekinmedi...Ve nisan iptal edildi... Tabi Hyo Jin ve Bay Chun nisani iptal etmek istediklerini duyunca kendilerine duyduklari o büyük güvenle BH Group’la olan tüm baglarini kesmislerdi...Bay Hwang ise Lee Kang Yoon’un gelini olacaginin verdigi güvenle buna aldirmamisti...Üstelik bir de Kang Yoon’un dedigi yatirimi onaylamayi bile bu zaman dilimi içerisinde düsünmüstü...Haber öyle büyük bir sekilde magazin basinda yer almisti ki Hyo Jin hem bunun etkisiyle hem de nisanin iptalinin sebepsiz yere oldugunu düsünmesiyle su an bu masada Hyun Soo ile karsi karsiyaydi...Çünkü o babasi kadar nefret duymuyordu bir ay öncesine kadar evlenecegini düsündügü o adama...
Hyo Jin:Neden? Bir sebebi olmali...Bir aydir babamla yaptigim her konusmada belki babam yüzündendir diye bu sorunun cevabini aradim...
Hyun Soo:Bay Chun’la alakali degil...Benle ilgili...
Hyo Jin:1,5 ay önce yardim gecesi sonrasi Temsilci Lee ile olan haberleri yalanlamistin...Beni sevdigini söylemistin...Yoksa bu karari almanin sebebi Lee Kang Yoon mu? O zamanlar inkar edisin bir yalan miydi?
Oldukça gerilen Hyun Soo yalan söyleyerek...
Hyun Soo:Hayir...Saha öncede söyledim Temsilci Lee is ortagimiz ve sevdigim bir arkadasim...Bunun benim kendi degisen düsüncelerimle aldigim bir karar olduguna lütfen inan artik...Ve artik daha fazla kendini üzme...
Hyo Jin(Ima ile):Bütün is iliskilerimizi kestigimizde bile mi hiç pisman olmadin aldigin bu karara?Çünkü gayet iyi biliyorum ki sirket ve ileride sana gelecek olan varislik senin için herseyden önemli...Ve babam Temsilci Lee’den sonra BH Group’un en büyük destekçisi...Temsilci Lee’nin de bu isle bir ilgisi olmadigina göre...
Hyun Soo(Derin bir nefes alarak):Evet eskiden öyleydim...Ama simdi farkli hissediyorum...Is önemli degil artik...
O an kahkaha atan Hyo Jin,kendisine bakan diger müsterilere aldirmadan,Hyun Soo’ya öfke dolu gözlerle bakarak...
Hyo Jin:Hwang Hyun Soo...Yalan söyleyebildigini biliyordum...Bana birçok kez söyledigininde farkindaydim...Ama eskiden birazcik olsun vicdaninin sizladigini düsünürdüm hep bunu yaparken...Ama simdi görüyorum ki sen yalan söylerken oldukça rahatsin...Ve ne aci ki ben bunu yeni fark ettim...
Hyun Soo:Hyo Jin...
Hyo Jin:Is senin için önemli olan tek sey...Çok basarili olmasan bile gücü,parayi sen fazlasiyla seviyorsun... Simdi sen de degisen o seye gelcek olursak...Senin ne duygularin ne de varislik konusundaki düsüncelerin degisti...Tek degisen sey kim oldugunu bilmedigim destekçin...Eskiden Bay Chun iken simdi ondan daha güçlü biri...
Çantasini alip ayaga kalktiginda...
Hyo Jin:Bekleyecegim...Ilerlediginde yolda aci bir sekilde düsüsünü bekleyecegim...(Gülerek)Çünkü o zaman izlemesi çok güzel olacak...
Dedi ve gitti...Hyun Soo,Hyo Jin’in söylediklerini bir an düsündü...Ve bir seyi fark etti...Nisanlisi olmak üzere olan kadin onu gerçekten iyi taniyordu...

-Ertesi Gün-
Hazirlanmisti...Beyaz mini elbisesi,toplu saçlari,Ispanya’da giymedigi için mutlu oldugu ve simdi tekrar ayni eziyeti çekecegini düsündügü beyaz topuklu ayakkabilari...Inci kolyesi...Herseyiyle mükemmel görünüyordu...Geldigini haber vermemisti ta ki 2 saat öncesine kadar...Ve simdi sirkette herkes onu bekliyordu...2 gün Kore’de geldigini kimse bilmeden Jung Bin ile daha vakit geçirmisti...Evden çikarken soförü kapiyi açtiginda adimini attiginda ayaklarinin hemen sistigini gördü...Iki saattir ayaklari alissin diye ayakkabilarini çikarmayan Kang Yoon ayagindaki sisleri,kizarikliklari görünce öylece kalakaldi...Gözleri doldu birden...Onun durdugunu gören görevli...
Görevli:Hanimefendi iyi misiniz?
Kang Yoon yavasça elini kaldirdi iyi oldugunu belli edercesine ve hatirladi o ani...

"Kang Yoon(Heyecanla):Bugün hiç yorgun degilim...Istedigin kadar adim atabilirim...(Ayaklarini göstererek):Çok dayaniklilar!
Dong Joo(Endiseli bir sekilde,bagirarak):Sen bunlara mi çok dayanikli diyorsun?
Kang Yoon(Kendisine bagirdigini görünce sasirarak):Ne?
Dong Joo:Baksana nasil sismis? Canin çok yaniyor olmali...
Dedi ve Kang Yoon’un kolundan tutup,onu kaldirima oturtarak...
Dong Joo:Neden kendine karsi bu kadar acimasizsin? Bir de hala yürüyebilirim diyorsun?
Kang Yoon:Ben...
Dong Joo onu dinlemiyordu bile...Kang Yoon’un önünde egilmis,ayaklarini sikan ayakkabilardan kurtulmasi için,onlari çikarmaya çalisiyordu...
Kang Yoon(Sasirarak):Ne yapiyorsun?
Dong Joo(Öfkeyle):Caninin daha fazla yanmasini engelliyorum...Bu kadar kisa bir yolda bile bu kadar kötü oluyorsa...( Ayakkabilari çikardiktan sonra)Su topuklara bak! Sen yine sirkette iyi dayaniyorsun...

Dong Joo:Bir de dinlemiyor beni hanimefendi! Lee Kang Yoon! Sana diyorum!
Kang Yoon gülerek onu izliyordu...Hiç cevap vermiyordu...Sonra da tek bir soru sordu sadece...
Kang Yoon:Niye kiziyorsun bana?
Dong Joo:Çünkü caninin yanmasini istemiyorum...
Kang Yoon(Hüzünle):Canim yansa ne olur?
Dong Joo(Kang Yoon’un sorusuna cevap vererek):O zaman benim de canim yanar..."

Ve kendini bir anda toparladi,hizlica arabaya bindi...Ilk defa kendisine verdigi sözü tutamamisti...Ilk defa zayif düsmüstü...Sandigi gibi o adami unutmamisti...Kendisini her aradiginda defalarca aglaya aglaya aramalara cevap vermemisti...Günlerce onunla geçirdigi zamanlari düsünüp durmustu...Bay Kim ve Jung Bin’e belli etmemek için ayri bir çaba göstermisti...Yenilmisti iste...Aska karsi yenilmisti...Ama yine de geri dönemezdi...Yapamazdi...Bunun çok iyi bildiginden de baska birsey denedi...Bu askla yasamayi ögrendi...Unutmak istemeyen kalbini sadece savasmasi için,kimseye içindeki aciyi hissettirmemesi için zorladi,hazirladi...Eski Kang Yoon olamadi ama onun gibi görünmek için direndi...Çabaladi,mücadele etti...Nitekim içindeki aski köreltemeden dönen Lee Kang Yoon bunu saklamaya kararliydi...Ne olursa olsun ölse bile amacini unutmamasi için ölene kadar sevdigi adam tarafindan kötü anilmaya razi geldi...Ve o eski görünümüne yeniden kavustu...Tek farkla asik olan Hwang Jin Min’i çok degerli bir hazine gibi içinde saklayarak...

[Rina]

Derya abla.. Moralsizdim ve senin hikayeni okudum. Çok güzeldi. Sadece ssu kötü olaylar. T-Max'in ayrilma haberi falan gerdi beni. Ve anca bu gün okuyabildim hikayeni.. Çok güzel,çok basarili ilerliyor. Halamlara falan TV'deki dizileri izlememlerini söyledim. TRT 1 ile konussak bu hikayelerin diziye dönüsmesi gibi bir sey olabilir mi diye? Çok uçuk fikirler geliyor bu günlerde aklima... Ama harikasin.. Çok güzel ilerliyor.. Merakla bekliyorum yeni bölümleri...

Not: Sonunda asiklar bulustu ama kötü bir son oldu...

[Rina]

Asagida uzun zamandir yazdigim,ama paylasmaya üsenmedigim hikayem duruyor. Bunun bölümlerini çoktandir yazmistim ama paylasamiyorum. Üzgünüm. Nazli ile yazacagimiz hikayenin 2 bölümünü yazdik. Ama Nazli tatile gidecegi için devam edemeyecek ve ben de bu hikayeme devam etmeyi düsünüyorum. Uzun zaman oldu. Umarim hala keyifle okursunuz.. Bu bölümü de ne zaman yazdigim orada görünüyor. Dipnot çekerim :hsyetrical:


Bogosipta Kajima ( Seni Özlüyorum Gitme )

07 Mayis 2011 Cumartesi
11:41

Bölüm 12.

Sude etrafa bakiniyordu,sonra Hazal'i gördü ve agzi bir karis açildi. Sonra kendini toparlayarak hafif bir çiglik atarak onun yanina gitti. Hazal bu durumdan hiç hosnut degildi,herkes ona bakiyor o ise dizlerinin biraz üzerinde olan elbiseyi çekistiriyordu.

-Yaa,bu çok kisa yaa..

-Saçmalama daha bu giydigin en uzun elbiselerden biri,degil mi?

Oradaki çalisanlara sordu bu soruyu. Çalisanlar da onayladi bu söylediklerini. Ama Hazal hala elbisenin uzunlugu hakkinda sitem ediyor,elbiseyi çekistirmeye devam ediyordu. Sude,Hazal'in ellerini düzelterek tokasini basindan çikardi.

-Abla ya birak saçimi..

-Hayir,bundan sonra eskisi gibi dolasmana izin vermeyecegim. Bundan sonra,benim sana alacagim kiyafetleri giyeceksin.

Sude Hazal'in daha fazla konusmasina izin vermeden magazadan çiktilar. Bir sürü poset vardi ellerinde. Içerisindekilerin yarisindan fazlasi Hazal içindi.

Eve geldiler. Hazal elindeki posetler ile odasina girdi,Sude de pesinden gitti.

-Hadi bakalim mini defile için hazir ol.

-Ne defilesi? -Biraz düsündükten sonra- Hayir,bana bu eziyeti çektirmeyeceksin,degil mi?

-Bosuna nefesini tüketme..ne yaparsan yap,bundan kaçamayacaksin.


Hazal oflaya puflaya giydi posetteki kiyafetleri. Sonra aynanin karsisina geçti. Kendine uzunca bir süre bakti. Sonra içeride onu bekleyen Sude'yi hatirladi. Elbisesini çekistire çekistire içeriye girdi.

Sude Hazal'i bastan sonra inceledi. Sessizlik hakimiyetini koruyorken Sude bir sart oldugunu söyledi.

-Eger bundan sonra bunun gibi güzel ve sana yakisan elbiseleri giymezsen hem herkese söylerim..hem de artik burada kalmam.

Hazal etrafina bakiniyordu,birden gözlerini kocaman açti.

-Ne! Bundan sonra benimle kalmayacak misin? Hem,herkese söyleyecegin sey ne?

Sude Hazal'a egilmesini söyleyerek kulagina sunlari söyledi.

-Eger bunlari giymezsen onu sevdigini herkese söylerim.

Hazal ciddileserek,yüzünü burusturdu

-Abla! Saçmalama.. Öyle bir sey yok ve…

-Ve?

Hazal yüzünü burusturdu. Gözlerini kapadi,arkasini dönerek odasina gitti. Üzerini degistirdi müzik çalarini açti ve gözlerini kapadi. Düsünmeye basladi. Ablasinin dedikleri dogru muydu? Saçmaliktan ibaret seylerdi sadece… Ama dogru olmasi için bir neden de yok. Onu seviyor muydu? Yoksa sadece bir anlik bir sey mi yasiyordu?

Böyle düsüne düsüne uykuya daldi…


Bölüm sonu,umarim begenirsiniz. ^^

[ddeerryyaa]

Derya abla.. Moralsizdim ve senin hikayeni okudum. Çok güzeldi. Sadece ssu kötü olaylar. T-Max'in ayrilma haberi falan gerdi beni. Ve anca bu gün okuyabildim hikayeni.. Çok güzel,çok basarili ilerliyor. Halamlara falan TV'deki dizileri izlememlerini söyledim. TRT 1 ile konussak bu hikayelerin diziye dönüsmesi gibi bir sey olabilir mi diye? Çok uçuk fikirler geliyor bu günlerde aklima... Ama harikasin.. Çok güzel ilerliyor.. Merakla bekliyorum yeni bölümleri...

Not: Sonunda asiklar bulustu ama kötü bir son oldu...

Canim yorumun için tesekkür ederim... Begenmene sevindim... T-Max'in ayrilma haberlerine üzüldüm...

[ddeerryyaa]

Bu arada Renan hikayenin yeni bölümünü görünce pek bir sevindim...Ellerine saglik canim...Çok güzel olmus yine...

[dbsk_rabia]

Derya aglayacagim ama.
Zavalli Dong Joo... Kang Yoon için intikam duygusu ask'i yendi mi yani?
Ne olacagini kestiremiyorum bile. Insallah çok geçmeden Kang Yoon içine sakladigi Ji Min'i bir an önce çikarir. Yoksa Dong Joo'da kendiside çok üzülcek.

Ellerine saglik. Yeni bölümü merakla bekliyorum.

[ddeerryyaa]

Derya aglayacagim ama.
Zavalli Dong Joo... Kang Yoon için intikam duygusu ask'i yendi mi yani?
Ne olacagini kestiremiyorum bile. Insallah çok geçmeden Kang Yoon içine sakladigi Ji Min'i bir an önce çikarir. Yoksa Dong Joo'da kendiside çok üzülcek.

Ellerine saglik. Yeni bölümü merakla bekliyorum.

Yorumun için tesekkür ederim canim...
Canim garibim Kang Yoon(Hayatimda yazan ben oldugum halde en çok üzüldügüm karakter olur kendisi ) ne yapsin? Bir yandan aci içinde geçen 15 yil...Ölen anne,baba...Aci çeken bir büyükanne ve daha fazlasi...Onu durduran bir sürü sey...Ama merak etmeyin biraz kavusmalari zorlu olacak olsada kavusacaklar...