|
We Write for Korea-Fans Types of Prose (Essays, Stories, Articles, Jokes, etc..) 3
|
16-07-2011, Saat: 14:21
(16-07-2011, Saat: 14:17)ddeerryyaa yazdı: Renan canim yeni bölümü okudum...Ve yine çok güzel bir bölüm olmus...Sikilmadan okudum...Ellerine saglik... Ablacim seni güldürdügüm için mutluyum..  Begendigine çok sevindim.. Yorumun için çok çok tesekkürler. 
16-07-2011, Saat: 14:49
(16-07-2011, Saat: 1:25)'vahide' yazdı: Meryemcim ünlüler söleni yapmissin! Unnim, yorumlarin için çok tesekkür ederim.  Uzun zamandir pc'ye giremiyorum(2 haftadir). Ama artik rahatim. Bir sürü bos vaktim var. Senin hikayeni özledim biliyor musun? 
16-07-2011, Saat: 17:22
SIYAH
36.BÖLÜM Birbirlerine bakiyorlardi karsilikli aglaya aglaya...Min Joo kalbinde bir agirlik hissetti...Cani gerçekten de çok yaniyordu...Nefes almakta hala zorlaniyordu...Yerlerde porselen parçalari vardi... Min Joo bir an onlara bakti... Min Joo(Içinden,porselen parçalarina bakarak)Biz de onlara benziyoruz iste...Paramparça... Ve Kang Yoon...Titriyordu...Bir yandan mutluydu sonunda herseyi ögrendi diye bir yandan da üzülüyordu...Onun yasadigi aciyi o yas dolu gözlerinde gördükçe... Kang Yoon(Içinden):Umutlarim vardi...Hayallerim vardi...Hepsini aldilar amca... Tipki seni benden çaldiklari gibi...Beni benden çaldiklari gibi... (Gözlerini kapayip,açtiktan sonra)Inan bana böyle ögrenmeni istemezdim amca...Inan bana... Daha sonra iki yarali yürek birbirine dogru ufak adimlar attilar...Büyük bir kavusma için...Bay Kim gözlerini kapiyordu daha fazla aci çekmemek için...Jung Bin hiçbir sey anlamiyor,saskin bir halde olanlari izliyordu...Ve Dong Joo...Kang Yoon’dan da Min Joo’dan da bir farki yoktu aslinda...Onlar gibi agliyordu...Kendi için,onlar için... Ve çiplak ayaklariyla Min Joo’ya dogru ilerlerken farkinda olmadan kirik porselen parçalarina basti Kang Yoon...Hafif yüzünde bir aci belirdi...Ve o an bunu fark eden Dong Joo endiseyle ,bagirarak... Dong Joo:Ji Min! Min Joo o bagirisdan sonra gözlerini Dong Joo’ya çevirdi...Göz göze geldiler... Orada 4 yarali yürek birbirlerine özlem duyuyordu ama bir o kadar da aci çekiyordu...Gerçekten de çok agir olmustu bedeli...Gerçekten de ... Kang Yoon ayagindan süzülen kana aldirmadi...Min Joo’ya dogru gitti...Küçük adimlar atarak...Ardindan tam karsisina geçtiginde sesi titreyerek... Kang Yoon:Amca.. . Min Joo onu inceledi...Aylardir gördügü bu yüzü bu sefer onu Hwang Ji Min olarak izledi...”Nasil taniyamadim?” dedi kendi kendine...Gerçekten çok degismisti...Ama hala o küçük kizdan izler vardi...Ne kadar kurtulmak istese de Lee Kang Yoon olarak tam anlamiyla Hwang Ji Min’den kurtulamamisti karsisindaki bu aci çeken kadin...Ardindan ikisi de birbirlerinin gözlerinin içine bakti ve ikisinin de yüzünde ayni anda aci bir gülümseme belirdi...Ve...Ayni anda geçen 15 yilin acisini çikartircasina siki siki sarildilar...Ikisinin de artik gözyaslari sessiz degildi...Hiçki hiçkira agliyorlardi...Tipki Bay Kim gibi,tipki Cha Dong Joo gibi... Ve ardindan Min Joo yigeninin yüzünü avuçlarinin arasina aldi... Min Joo:Sensin...Sensin...Benim küçük arkadasim...Dert ortagim...Ailemin bir parçasi...Nese kaynagim...Özlemini çektigim...Sen...(Sesi titreyerek)Benim Hwang Ji Min’imsin... Dedi bir daha siki siki sarilarak...Amcasini siki siki saran Kang Yoon haykiriyordu aglaya aglaya... Kang Yoon:Benim...Senin küçük arkadasin...Sana o kadar yakinken bir o kadar uzak oldugu için aylarca acilar çeken küçük kiz çocugu...Hwang Ji Min’im...Affet beni...Ne olur affet...Mecburdum...Beni buna mecbur ettiler amca... Ve hiçkira hiçkira aglayan o kadinin ne söyledigi o saniyeden sonra anlasilmadi aglamaktan...Ama kokusunu doya doya çektigi Min Joo,o her agladiginda ayni aciyi yasayan Dong Joo,bir babanin kizi için duydugu aciyi içinde tasiyan Bay Kim onu aslinda anliyordu... Hem de her bir kelimesini... Ve o an Cha Dong Joo birbirine sarili bu iki yarali yürege bakarak hafifçe tebessüm etti...Sonra da dudaklarindan birkaç kelime döküldü... Dong Joo:Sonunda...Sonunda hasret de aci da bitti iste... -30 Dakika Sonra- Dong Joo ayagini sarmisti Kang Yoon’un...Yere basmakta zorlaniyordu ama biliyordu ki yarina kadar hiçbir seyi kalmazdi...Min Joo siki siki tutuyordu elini Kang Yoon’un...Sanki korkuyordu bir daha kaybederim diye... Bay Kim ile de sarildiklarinda ayni duygusal dakikalar yasanmisti...Min Joo bir yandan Kang Yoon’a bakarken diger yandan da yasli adama bakiyordu...Jung Bin’i odasina götüren Hyo Rim’in ardindan da konusulmasi gerekenler konusulmaya baslandi... Min Joo(Dong Joo’ya dönerek):Siz ikiniz... Dong Joo(Tebessüm ederek):Evlendik...Birkaç ay önce... Min Joo(Tebessüm ederek):Anladim...(Sonra Kang Yoon’a döndü) Abimle yengem de yasiyor mu? Neredeler? Diye sordu bir umutla...Bay Kim araya girerek... Bay Kim(Aci içinde):Sadece ikimiz kurtulduk... Min Joo(Basini önüne egerek):Büyükanneni gördün mü? Buna imkanin oldu mu hiç? Kang Yoon(Basini sallayarak):Evet...Cenazesinde de vardim aslinda... Min Joo:Nasil buldun onu? Ben onu çok aradim ama...Sadece cenazesine yetisebildim...Herseyden önce nasil kurtuldun? Kang Yoon(Aci bir tebessümle)Senin bilmedigin çok sey biliyorum amca...Aci da olsa hepsini ögrenmek...Ne yazik ki biliyorum...Bu halde olmamin sebebinin büyük amcalarim oldugunu da çok iyi biliyorum... O an Min Joo sadece Kang Yoon’a bakti...Zaten bunu o da biliyordu...Ve Kang Yoon devam etti...Hwang Min Joo’nun parçalari da birlestirmesini saglamak için bilmedigi kisimlari da anlatarak... Kang Yoon(Sesi titreyerek):Yangindan babamin yani Bay Kim’in sayesinde kurtuldum...Annem ve babam için çok geçti zaten...Sonra büyükamcam Min Kang amcam Min Soo ile bizi öldürmek için çikardigi o kusursuz yangini izlemeye geldi...Ve bizi gördü...O an öldürmek istedi ama yapamadi... Min Joo aci içinde dinliyordu...Korku dolu gözlerle...Kang Yoon devam etti.. Kang Yoon(Aglayarak):Ardindan Seoul’den uzakta,issiz bir eve götürdü beni ve Bay Kim’i...Deniz kenarinda bir ev...Bir sürü koruma dikti basimiza kaçmayalim diye...Ilk basta çok direndim...Direndim...Sonra da... Yutkundu...Ardindan arkasini dönerek,ensesindeki derin yarayi gösterdi...Ve devam etti... Kang Yoon:Bunlar bana verildi...Bu yaralar aci içinde tüm vücuduma islendi...Zaten yangindan kalan yanik izleri varken,bir de yeni yaniklar yapildi bana aglaya aglaya...Sirf direnmeyeyim diye...Siddet gördüm,açlik çektim...Bir odada 2 yil boyunca hapsoldum...Amcam beni öldüremedi...Yapamadi...Benden kendimi öldürmemi istedi...Ama yapamadim..Daha dogrusu önce yapacaktim ama sonra vazgeçtim... Ardinda iki yil sonra amcam dogru düzgün gelemedi o eve... Daha sonra Bay Kim devam ederek... Bay Kim:Ji Min’in babasinin Japonya’da abilerinizin korkusundan kuzenime devrettigi ufak bir sirketi vardi...Birgün birsekilde ona ulastim...O da Bay Park’a ulasti... Min Joo(Konusmakta zorluk çekerek):Bay Park? Kang Yoon:Büyükbabam...Bana ve babamla anneme yapilanlari ögrendi...Beni götürmek istedi,kurtarmak istedi ama ben karar verdim...(Gözlerini öfke kaplayarak)Intikam için yasayacaktim bundan sonra...Ama ölmek üzereydim deyim yerindeyse...Sonra bir sekilde korumalar degistirildi...Amcam bir daha gelmez oldu...Gece yarilari doktorlar geldi...Tedavi oldum...Aylarca tedavi gördüm...Sonra egitim gördüm...Büyükbabam tüm destegini verdi bana...Önce beni Ingiliz bir kadindan olma sonradan varligini ögrendigi 27 yasindaki kizi Park Min Soon olarak ilan etti sonra da tek varisi yapti... Min Joo(Sasirarak):Park Min Soon? Sen o halde Park Group’un... Kang Yoon:Baskaniyim... Sonra babamin o küçük sirketi yillar boyu büyük bir sirket gibi gösterildi...Halbuki hala ufak çapli bir sirket... Min Joo her duyduguyla daha çok aci çekiyordu...Sirf intikam için yasayan bu kizin yasadigi zorluklari gördükçe.... Min Joo:O zaman bizimle ortak olan sirket? Kang Yoon:BH Group’la kiyaslandiginda bir hiçti...Ama simdi BH Group’un tek sahibi benim...Avrupa’daki yatirimcilara haber veren,ödül töreninde o fotograflari ortaya çikaran da,amcamin tüm yasadisi faaliyetlerini ögrenip onu tehdit eden de,Japonya’dan gelecek son destegi engelleyen de bendim... Min Joo artik titriyordu...Tanidigi o küçük kizin nasil bu kadar korkutucu biri olabildigine sasirmisti...Ve bunu amcasinin gözlerinde gören Kang Yoon aci bir gülümseyle... Kang Yoon:Sasirma! Beni buna amcalarim zorladi...Benim suçum degildi... Amcalarimin yardimcisini hatirliyor musun?Ondan babamin raporlarini alip,onu polise sikayet eden de benim... Min Joo:Hyun Soo? Kang Yoon:Ona yaptiklarimda yapacaklarimda onun ödeyecegi bedel... Min Joo:Ji Min... Kang Yoon(Gülerek):Gerisini daha sonra anlatirim nasilsa... Ardindan Dong Joo’ya bakti Min Joo... Dong Joo:Herseyi ben de basta bilmiyordum...Bir tek yillardir intikamini almayi bekledigim annemi öldürenin Bay Hwang oldugu disinda...Zaten o da gözlerimin önünde oldu...Ama Bay Hwang’in haberi yoktu bildigimden o ayri... O an Min Joo Dong Joo’nun yüzüne bakmakta utandi...O çocugun bildigini ögrenince sasirmisti...Ve Dong Joo’nun simdi sandigindan çok daha büyük bir aci içinden kivrandigini anladi...Acisi daha da büyüdü... Dong Joo devam ederek... Dong Joo:Daha sonra herseyi ögrendim...Bilmediklerimi...Ve artik sevdigim kadinla ortak bir hedefimiz de vardi...O dakikadan sonra beraber herseyi hazirladik... Min Joo:Dong Joo... Dong Joo:Avrupa’daki yatirimcilara sahte raporlari hazirlayan bendim... Min Joo(Sasirarak):Ama...(Bir süre sonra)Ya yarin ki dügün? Dong Joo(Umutla):O oyunun son perdesi... Kang Yoon:Ondan sonra yeni bir hayat... Min Joo(Aklina Jung Bin gelerek):Peki az önceki küçük çocuk? Kang Yoon(Sicacik bakislariyla):O umudum benim...Dayimin kayip olan torunu... O an Min Joo baska bir saskinlik yasadi... Min Joo:Senden sonraki Park Group’un varisi mi? Kang Yoon:Evet...Onu da yeni buldum...Yillar boyu aradik oysaki onu...Park Jung Bin... Min Joo(Korku dolu gözlerle):Peki abim neden sizi artik kontrol etmeyi birakti? Bay Kim:Hwang Min Kang yillardir psikolojik sorunlari olan biriydi...Her geçen gün akli dengesini biraz daha yitiriyordu...Kimse bilmesin diye sirketi uzaktan yönetmeye basladi,tek basina yasadi...Tedavi ise yaramayinca çareyi böyle davranmakta buldu...Hwang Min Soo(Bay Hwang)o da bu durumu bilmiyordu... Bütün bu duyduklari kusursuz bir planin bugüne kadar nasil islendigiydi...Ve Min Joo pismanlik,korku,saskinlik ve aciyla basina giren korkunç agriyla bogusuyordu o dakikalarda...Yavasça ayaga kalkti...Sendeledi önce ama sonra kendini toparladi...Bir ölü gibiydi adeta...Küçük küçük adimlarla ilerlerken Kang Yoon hizla ayaga kalkip,arkasindan seslendi... Kang Yoon:Bizimlesin degil mi amca? Yarin bizimlesin? Engel olmayacaksin degil mi bana? Bu sözleri duyan Min Joo durdu öylece yerinde...Ikinci bir adim atmadi...Yavasça pismanliginin verdigi gözyaslari esliginde arkasini döndü... Min Joo(Sesi titreyerek):Engel olmayacagim Ji Min... O an Kang Yoon gülümseyerek... Kang Yoon:O halde biraz daha sabret amca...Sadece biraz daha...Çünkü çok yakinda eskisi gibi çok mutlu olacagiz... O an Min Joo içinden... Min Joo:Sana farkinda olmadan yaptigim kötülügü bile bile mutlu olmak? Daha sonra Kang Yoon’a hafifçe gülümsedi...Hiçbir sey demeden...Olumlu veya olumsuz...Sonra da çikip gitti... Disari çiktiginda ardi ardina öksürüyordu...Aci içinde...Zorlanarak....Basi çok fazla agriyordu...Sanki igne batiriyorlar gibiydi vücudu...Gözleri bulaniklasiyordu kimi zaman...Ve zar zor arabanin oraya gitti... Arkasinda kalan eve son bir kez bakti...Ve ardindan kapiyi açmak istedi ama hizla yere düstü...Aci içinde...Agliyordu...Bagirmak istiyordu...”Neden ben? diye...Ama yapamiyordu...Yüzü de yoktu zaten...Gözlerini siki siki kapiyordu...Belki acisi diner diye...Ama dinmiyordu bir türlü... -Mezarlik- Min Joo yerde oturuyordu...Üstü basi hep toprak olmustu...Hwang Ji Min’in mezarina bakti bir an...Sonra abisine döndü... Min Joo:Ögrendim herseyi...Aci içinde...Yasiyormus...Benim küçük Hwang Ji Min’im yasiyormus...Hem de artik çok güçlü olarak...Kendisine yeni bir aile kurarak...Dong Joo ile mutlu olarak...Bana da gel dedi...(Aglayarak)Ama gidemem ki! Yüzüm yok ki! Nasil yaparim? Utaniyorum abi...Bu ailenin bir üyesi oldugum için...Hwang Min Soo ve Hwang Min Kang’in kardesi,Hwang Hyun Soo’nun amcasi oldugum için utaniyorum...Ama hepsinden de öte kendimden utaniyorum... Topragi eliyle sikarak devam etti... Min Joo:Kendimi affedemiyorum...Ama bilemedim abi...Onu yasadigini bilemedim...Daha fazla kaybim olmasin diye sustum...Daha fazla kimse aci çeksin istemedim...Dong Joo’dan...Kardesim,arkadasim olan o çocuktan herseyi sakladim...Oysaki o da Ji Min gibi intikam alacagi günü bekliyormus... Yapamadim abi...Annemin(Bayan Ma’dan bahsediyor)istedigi gibi bir adam olamadim...Korkak oldum,çaresiz oldum...Kaybetmemek için o kadar çok ugrasirken bugün anladim ki sonunda yine kaybden ben oldum...(Artik bagiriyordu) Suçum neydi? Neydi bizim suçumuz? Neydi Ji Min’in suçu? Neydi Dong Joo’nun suçu? Abim ölmeden önce bana o defteri birakarak beni hiç düsünmedi...Sadece kendi vicdanini rahatlatmak istedi...Sadece...Kimseyi incitmek istemezken neden bunlari yasadim abi? Simdi ben In Hye’nin yüzüne nasil bakarim? Ya Dong Joo? O ne olacak? Herseyden öte Hwang Ji Min?Ben bile kendimi affedemezken o beni affeder mi ki? Peki ya ben? Ondan af dileyebilir miyim ki? Ardindan topragin üstüne basini koyan Min Joo dakikalar boyu agladi...Durmadan...Ve en sonra basini topragin üstünden kaldirdiginda yani basinda duran o deftere ulasti elleri aci içinde...Yaninda getirdigi o deftere...Ve gözlerini öfke bürüyen Min Joo son cümlelerini söyledi... Min Joo:Artik hiçbir sey umrumda degil...Hiçbir sey...Bu defter gerçek sahibini bulmali bir sekilde
"Işıkları kim kapattı?" Kim Sun Woo-The Equator Man
16-07-2011, Saat: 19:43
(16-07-2011, Saat: 1:25)'vahide' yazdı: Rabia'm seninki de yine çok güzeldi. (: Tesekkürler canim. Henry yönünde süphen olmasin. Bir dahaki bölüm süper olacak.  =D(16-07-2011, Saat: 1:52)ddeerryyaa yazdı: Rabia öncelikle yorumun için tesekkür ederim... Yorumun için çok tesekkür ederim. 
16-07-2011, Saat: 19:44
16-07-2011, Saat: 20:10
16-07-2011, Saat: 21:05
(16-07-2011, Saat: 20:10)dbsk_rabia yazdı:(16-07-2011, Saat: 17:22)ddeerryyaa yazdı: SIYAH Ögrendi sonunda Min Joo...  Ve dügünde de herkes ögrenecek... Dünyaca ünlü büyük bir sirket olan Park Group'un baskaninin aslinda Hwang ailesinin 15 yil önce ölen Hwang Ji Min oldugunu...Ayrica Temsilci Lee'nin de ayni kisi oldugunu...Ve ve ve asil olay su ki Bay Hwang'in emanevi oglunun,dünyaca ünlü bir yildiz olan,pek çok kisinin pesinden kostugu Cha Dong Joo'nun esi oldugunu...(Ben bile yazarken zorlandim...  Simdi benim bu hikaye gerçek olsa,o dügündeki konuklarin halini düsünmek bile istemiyorum...Bizim kizla ilgili oldukça akillari karisir...Neyse ki gerçekte böyle birsey yok... ) Yorumun için çok tesekkür ederim canim...Çok sag ol... Bugün 35. bölümle 36.bölümü ekledim...Umarim islerim uzun sürmez de yeni bölümü de çabucak ekleyebilirim...
"Işıkları kim kapattı?" Kim Sun Woo-The Equator Man
17-07-2011, Saat: 0:44
Derya'm iki bösüm üst üste soluk soluga okudum...Min Joo ve Knag Yoon bulusmasi çok içler acisiydi...Içim sizimsizim sizladi...Zavallilar,para ugruna neler çektiler!
Dong Joo ve Kang Yoon yine çok sempatiklerdi. Evlilige alisamadilar daha! Cümlelerin çok vurgulu ve etkileyiciydi...Bu tarz cümleler hikayene dizi niteligi kazandirmis tatlim,harcaniyorsun vallahi. Konuysa konu,olaysa olay,cümleyse cümle...Çogu diziler;niteliksizliklerle,saçma senaryolarla dolu...Ah bunu gören olsa! Devam.. (: Renan'm Hazal inatçi falan ama WooBinle çok yakisiyorlar ya! Hele kaza yaptilar ya kesin bir is var dedim,tatlilik çikti iste...Ne yacaklar acaba yolda,kizin yakalari donmus bile! Tasisin onu WooBin! Devam.. (: ![[Resim: 29pmbuh.gif]](http://www.firegoon.com/images/29pmbuh.gif) City Hunter~ ''Bu yolu birlikte yürüyelim...Sonunda neler olacağını bilmesek bile♥'' `TripleS ~ `Boice ~ `Min'in Havucu
17-07-2011, Saat: 1:43
(^^) ~TESADÜFLER KOMEDYASI~ (^^)
14.Bölüm ~Öyle olmaz ki Öyle uzaklardan Sar Daginin gerisinden sevmeler olmaz ki, olur imis. bilmem neden? ama olur imis. Elveda Rumeli // Zarife'nin repliklerinden - Alex ile olan askina acisindan söylemis oldugu sözler... Hizlica yere çöktüm...Tae Hyun o yaramaz cücenin sözlerinden hemencecik bu yorumu çikartmisti...Neden her sey zoraki olmak zorundaydi ki? Illahi seni seveni mi sevmek zorundaydin? Iç çekerek elbiselerimi dgistirdim ve tek kelime etmeden evden çiktim. Sabah kahvalti yapmayinca öglen bayilma gibi garip huylarim oldugundan evimin yakinlarindaki bir kafeye gittim.Sert sicak bir kahve ve yanina çörek aldim.Içeride sicagin basindaki bir masaya oturdum,sert rüzgara bakarak kahvemi yudumluyordum ki masama biri geldi. ''Oturabilir miyim acaba Eun Hee Sshi?'' Jae Hwa'ydi! ''Ne isiniz var burada acaba?'' diye istemsiz bir sekilde soru yönelttim,bana garip garip bakti ''Istemiyorsaniz outrmami,nazikçe söyleyebilirsiniz...Ne isinz var falan? Kaba degil mi?'' Öyle demek istememistim aslinda,arkasini dönmüs giderken kolundan tuttum ''Özür dilerim öyle demek istemedim...Yine karsilastikta...'' Basimda dikilirken gülümedi ''Tesadüf iste..!'' *** ''Ne yani,o saçma sapan çocuk yüzünden bu yoruma mi vardi Te Hyun Shi?!'' saskinca sorusunu soraraken bir kahve daha söyledi...Muhabbet uzayacaga benziyordu,masaya kollarimi yasladim,ona dogru egildim ''Sessiz konusun,zaten utaniyorum...Size açtim bu durumu ama,kusuruma bakmayin ne yapacagimi bilemedim...'' Jae Hwa bilmis bir sekilde gülümsedi ''Unutmayiniz ki ben psikologum..Ne demisler terzi kendi sökügünü dikemez! Sizde de ayni durum...Ben gelsem size,sorunumu söylemesem;dinlemez miydiniz?'' Içtenlikle gülümesedim ''Çok tesekkür ederim,her sey için..(Her sey'i oldukça vurgulamistim...Issel yönden de bana yardimi oldukça büyüktü) Jae Hwa anlamamisti ''her sey'' i ama anlamis gibi bas salladi ''Mühim degil,peki içinizden ne geçiyor bu durumla ilgili...Ondan hiç mi hoslanmiyorsunuz,ya da bir sey hissetmediyseniz bile grurunuzu oksamiyor bu sözler?'' Ne diyecegimi bilemeden dudaklarimi büktüm ''Sanirim iki sikta degil...Sadece onu kiracagimi düsünüyorum...Nasil bu yoruma varir ki,Allah askina?'' Onaylarcasina konustu ''Size katiliyorum,bana bir bayan sevdigini söylese bile en azindan 6 ay kadar deneme sürecimiz geçer,diyebilirim..'' ''6 ay mi? Ne yaptiniz Jae Hwa Sshi,kadin size demis seviyorum diye,uzatmaya ne gerek var! ''Jae Hwa arkasina sakince yasladi ''Biliyorsunuz Kore'de iliskiler hemencecik bitiyor,sikilan taraf açiklama bile getirmeden ayrilabiliyor...Bu yüzden isimi garantiye aliyorum ben!'' Ne diyecegimi bilemiyordum ama bu cümle bana gereksiz bir aci getirmisti...Ona karsi acima duygusu.. Çabucak ruh halimden siyridim ''Sonuç olarak sizce ne yapmaliyim?'' Jae Hwa garsonun getirdigi kahvesinden hizlica bir yudum alarak bana döndü ''Bence onun tepkilerini izleyin baslangiç olarak..Sonra onunla arkadasmissiniz havasi vermeye çalisin...Alismali bu duruma!'' Hakliydi...Ona arkadas oldugumuzu hissettirmeliydim! Jae Hwa Sshi ile hesabi ödeyip ayrildik. Sirkete girer girmez odalamiza kapandik,ögle paydosuna kadar çikmayi düsünmüyordum... *** Ögle arasi sonunda gelmisti.Odadan çikarken son defa elbiseme,kiyafetlerime baktim.Parfümü sikarken Jae Hwa burnunu tuttu ''Bravo yani,Eun Hee Sshi! Ben size arkadas oldugunuzu hissettirin diyorum siz süs püs le adamin aklini basindan alacaksiniz! Böyle iyisiniz,birakin su makyaj malzemelerini..'' saskinlikla dedigini onayladim ''Dogru ya,neden böyleyim ki (ellerimi yüzüme sürmeye basladim) çirkin olsam fena olmaz,hani pasakli kiz hesabi..'' hizlica yanima geldi,ellerimi tutarak yüzümü berbat etmemi engelledi ''Ay,inanmiyorum bu durumun orta yolu yok mu?! Size pasakli oldun da demiyorum;normal olun...Lütfen!'' Elimi tuttmasi,yüzüme dikkatli bakarak konusmasi... Bir an için yok oldugumu düsünmüstüm ki,hizlica ellerimi birakti.Tek kelime etmeden odadan çikti.. Tutarsiz tavirlari ve yersiz gizemleri,ona çok havali bir görünüm katiyordu! *** Yemek yeme bölümlerine inince Tae Hyun'u bir masada oturmus beni beklerken gördüm,beni görünce el salladi;yanina gelmemi isaret etti. Yanina son derece gergin gittim,bana saskinlikla bakti ''Ne oldu,hayalet görmüs gibisin!Bir sorun yok umarim..'' Kendine gel! diye iç geçirdim,gülümseyerek yanina oturdum. ''Yok bir sorun tabii ki.'' dememe kalmadi,elimi masaya koymamla süs bir cam boncuk yere düstü.Cam boncuk paramparça olmustu.Tae Hyun uzunca güldü ''Sakar'im benim! Ne yaptin,kendini yaralayacaksin!'' Sakar'im benim? ''Omo! Ne yapacagim,'' diye düsünerek tirnagimi kemirmeye basladim Tae Hyun gülüyordu ''Boncuk kirdin diye bir sey olmaz telas etme!'' Hala boncuktaydi garibim! Onu nasil kirmadan bu isten uzaklastiracaktim bilmiyordum...Çaresizce etrafa bakinirken Jin Su'yu gördüm,onu neseyle masamiza çagirdim. ''Jin Su Sshi,gelmek istemez misiniz,buyrun?'' Tae Hyun'un yüzü asilmisti bile... Ne yapalim,seni kirmamak için bunca çocuk numaralari yapmak zorundayim diye iç geçirdim,gözlerim dolmak üzereyken neseyle sohbet kurmaya çalistim ''Jin Su Sshi,nasilsiniz?Yasiniz çok genç,oldukça basarili birisiniz sanirim;bu sirket gibi bir yerde çalismak kolay degildir..'' Jin Su sevimlice gülümsedi ''Lisedeyken çok çaliskandim...Üniversitede de sürdü bu durum...Bastan nasilsan sonunda da öyle biter durum...Ilginç bir sey yok!'' Tae Hyun'a döndüm ''Canim arkadasim,Jin Su ne tatli degil mi?Ne güzel basarisiyla övünmüyor bile!'' Tae Hyun sok olmustu ''Canim arkadasim? Eun Hee,iyi misin sen?'' Sesim titremek üzereydi ''Ne var ki bunda canim arkadasim? Garip olan nedir? Bu sifati en çok sen hakediyorsun benim arkadaslarimda..'' Jin Su olanlari büyük bir sessizlikte izliyordu...Bu durumu degerlendirmeliydim ''Jin Su Sshi,baloya gelecek misiniz?'' Jin Su kararsizlka durdu ''Bilmiyorum ki...Kavalyem yok henüz...Neden sordunuz?'' Kavalye! Ah,Tae Hyun'dan iyisini mi bulacakti!''Tae Hyun'un da esi yok! Ah ne de çok yakisiyorsunuz canim arkadasimla! Tae Hyun,konussana...Kavalyesi ol Jin Su'nun!'' Tae Hyun üzüntüyle bana bakti ''Ama seninde kavalyen yok ki..'' Zoraki bir sekilde kahkaha attim ''Kim demis kavalyem yok diye! ''Tae Hyun en can alici soruyu sormaya hazirlaniyordu ''Kim peki,neden bana söylemedin bunca zamandir?'' Ne diyecektim simdi...Kararsizlikla saçma sapan eveleyip geveliyordum ''Say,zaman olmadi söylemeye...Ne bileyim,sana bulayim bir es ondan sonra söyleleyim dedim de...benim kavalyem belliydi nasilsa..'' Tae Hyun bu sefer daha sert konustu ''Kim kavalyen?!'' ''Benim!'' Tae Hyun ve Jin Su benim arkadamdaki konusan Jae Hwa'ya saskinlikla bakiyorlardi.Jae Hwa ellerini omzuma koydu ''Benimde esim yoktu,duyar duymaz Eun Hee'ye sordum..O da kabul etti.Ne var ki bunda!'' Söylenecek söz yoktu...Gürültülü bir sekilde suyumu içtim... Simdi...Tae Hyun ne yapacakti? City Hunter~ ''Bu yolu birlikte yürüyelim...Sonunda neler olacağını bilmesek bile♥'' `TripleS ~ `Boice ~ `Min'in Havucu 
17-07-2011, Saat: 1:56
ddeerryyaa yeni bölümler müthis! Hizina yetismek mümkün degil vallahi.
Hem acikli hem seker hem de heyecanli bölümlerdi... Devamini merakla bekliyorum! "vahide" 13.bölüm çok hostu. Ne yaparsa yapsin seviyorum Jae Hwa'yi ya... Yeni bölümü bekliyorum.
I Just Love Kyu
|
|
« Önceki Konu | Sonraki Konu »
|
Kiyamam ben ona.. (:
