Korea-Fans Için Yazdigimiz Nesir Türleri (Deneme, Hikaye, Makale, Fikra vs.) 2

[''vahide'']

SIYAH
22.BÖLÜM

Derya'm
Of! Yine olayli..
Dong Joo'ya artik üzülmek bile az diye düsünüyorum...Yikildi çocuk Hyun Soo yüzünden..
Hyun Soo! Artik para-pul bul ve git!
Kang Yoon gerçekten pisman olacagi seyler yapiyor...Intikam iki tarafida sokan bir yilan gibidir..Sonuçta ihanete ugrayan kisi;intikam almak için yasadigi olaylari tekraradan yasayacaktir ya da intikamini güçlendirmek için zarar vermek istemedigi kisileri geri plana atacaktir...
Yazik..
Sanki önümde dizi izliyormus gibi hissettirdin,bravo!

YOU'RE SO PHOTOGENIC (Çok Fotojeniksin)

-Bölüm 5-

Nergis,çok güldüm yine!
Eun Bin'in yerinde olsam bende sinirlenirdim,bu kadar kaba briyle evlenmek zorunda olmak..
Dede de az degil,kalp krizi falan evlenmeyi ayarladi..
Dügün masraflari da karsilaniyor,isler çok karisti..
Devam. (:

Hell in Heaven
7.Bölüm

Rabiacim yine süpersin!
Hae Bin ile arkadasi arasindaki diyalog favorimdi! .D
''Senin annen mesaj yazmak için sayfa açmayi bile bilmez!''
Hahah. .D
Henry yardimci olmaya çalisirken bu kiz neden oyun bozanlik yapiyor! En azindan bir tesekkür edebilirdi.
Devamini bekliyorum.. (:

[caRameLy.x3]

Hell in Heaven
7.Bölüm

Süper.
Ama kütüphanedeyken o söylemisti Edward ve Bella'nin gibi bir ask istedigini. Bence caymamali dediginden. Henry çok cool bir melek. Ben olsam direk 'Uçur beni melegim.' der kollarina atlardim.
Yeni bölümü merakla bekliyorum...

[PurpleDay]

"vahide" Tesadüfler Komedyasi'nin devami?

caRameLy.x3 Hikayen çok hos.
Ama konu hikayenin ismiyle uymamis sanki...

ddeerryyaa Hikayene yeni basladim. Çok begendim.
Devamini okuyacagim.

[caRameLy.x3]

caRameLy.x3 Hikayen çok hos.
Ama konu hikayenin ismiyle uymamis sanki...

Tesekkürler.
Evet, uyusmuyorlar çünkü baslik koymak konusunda çok basarisizim. Kiz fotograf falan çekiyor ya ondan öyle koydum. ^^

"vahide" ve dbsk_rabia yorumlariniz için tesekkürler.

[dbsk_rabia]

Bu arada senin hikayeni de okudum,çok güzel olmus... Yalniz Henry diyorum baska birsey demiyorum... Henry'nin keske imkanim olsa da o gülümseyen yüzüne ben de baksam... Dizilerde filan hayran oluyorsun karakterlere ama en azindan orada oyuncuyu görüyorsun...Ben Henry'ye eskiden mektuplarla birbirine asik olan insanlar gibi hikayeni okuya okuya baglaniyorum...Ne olacak benim sonum?

Yorumun için tesekkürler. ^^
Bende okudugum bir kitaptaki, karektere asik olmustum. Bunun sonu yok gibi. =D

Rabiacim yine süpersin!
Hae Bin ile arkadasi arasindaki diyalog favorimdi! .D
''Senin annen mesaj yazmak için sayfa açmayi bile bilmez!''
Hahah. .D
Henry yardimci olmaya çalisirken bu kiz neden oyun bozanlik yapiyor! En azindan bir tesekkür edebilirdi.
Devamini bekliyorum.. (:

Tesekkür ederim canim.
Sende hak ver kiza, melek var karsisinda. Bende olsam bende kaçardim. =D

[dbsk_rabia]

Hell in Heaven
7.Bölüm

Süper. :onay:
Ama kütüphanedeyken o söylemisti Edward ve Bella'nin gibi bir ask istedigini. Bence caymamali dediginden. Henry çok cool bir melek.:angel: Ben olsam direk 'Uçur beni melegim.' der kollarina atlardim. :D
Yeni bölümü merakla bekliyorum...:)

'Uçur beni melegim' :hysterical:
Henry ile Hae Bin'in aski Hae Bin'in hayal ettigin gibi olmayacak. O yüzden kaçmasi daha mantikli. :D

[ddeerryyaa]

Tugçe haklisin aslinda... Ama benim hikayede Kang Yoon öyle darbeler vuracak ki devami gelmeyecek...Kang Yoon'u zaferle çikaracagim bu savastan... Ve yeni bölümü ekliyorum...Dong Joo herseyi ögreniyor...

Rabia demek ki bu konuda benziyoruz birbirimize...

PurpleDay canim begenmene çok sevindim...Yorumlarini bekliyor olacagim...Tesekkür ederim...

[ddeerryyaa]

SIYAH

23.BÖLÜM

Bitmisti...Hersey bitmisti iste...Tüm gözler Lee Kang Yoon’a çevrildi o an...Min Joo ve In Hye saskinliktan ne yapacaklarini bilmiyordu...Na Young zaten bu haberi er ya da geç alacagini düsünürken,Bayan Sung oldukça sinirlenmisti duyduklarina...Kendisine içten bir tebessümle bakan Hyun Soo’ya bakti Kang Yoon...Elindeki telefon kayip gitti ellerinin arasindan...Yere düstü...Daha kötü bir sey yapamazdi kendisine...Yikmisti kalan son güzellikleri de...Elinde hiçbir sey kalmayan,ortaya koydugu herseyi büyük oyuna daha geçmeden kaybeden Kang Yoon yenilmisti iste...Bu durumu yikici yapan sey Dong Joo’nun burada olmasiydi...Bu sekilde ögrenmemeliydi...Kendisini unutmasini istiyordu,kendisine kizmasini da...Ama bu çok aciydi...Dong Joo için Kang Yoon yoktu artik...Unutmasini isterken,kendisinden nefret etmesini aslinda hiç istemmemisti öyle istiyor gibi görünse de...
Ve Cha Dong Joo...Hizla basini Kang Yoon’a çevirdi,nefretin,öfkenin,hayal kirikliginin yerlestigi gözleriyle ona bakti... Kang Yoon kimseyi umursamadi...Yavasça Dong Joo’ya döndü...Agliyordu...Artik kim durdurabilrdi onu?Ne engel olabilirdi ona? Basta intikami onun için tek önemli olan sey olsa da artik en az onun kadar daha önemli biri vardi hayatinda...Ve simdi onu kaybetmisti...Kendisine öfke duyan bu adamin artik kendisinden nefret ettigini biliyordu...Üstelik cani yaniyordu karsisinda gözleri dolmus bir sekilde kendisine bakan o genç adamin aci çektigini bilerekten... Yaslarla islanmis gözleri parliyordu Dong Joo’nun...Min Joo ve In Hye Dong Joo’yu izliyordu aci içinde...Onun nasil aci çektigini biliyorlardi...
Daha sonra Kang Yoon gözyaslarini hizlica sildi...Zaten bitmisti hersey...Bari yarim kalan diger seyi çabucak bitirmeliydi...Ve nefret ettigi,acimasiz oldugunu düsündügü bu dünyadan bir an önce kurtulmaliydi...Hyun Soo’nun kendisini çagirmasiyla,yavas yavas adimlar atti,Dong Joo’nun kendisini izledigini bile bile...Ve bu durum oldukça aciydi onun için...Hyun Soo elini tuttu sahneye rahatça çikabilmesi için...Ve o ellerin bulustugunu gören Dong Joo sikica gözlerini kapadi...Aci ile...Ölecek gibiydi...Kalbindeki aci o kadar fazlaydi ki...Tarif edilemez bir boyuttaydi... Sadece aci içinde mirildandi...
Dong Joo:Neden Kang Yoon?
Sahneye çiktiklarinda Hyun Soo gülerek...
Hyun Soo:Çok sevdigim bu kadinla mutlulugu bulacagima inaniyorum...Tipki amcam ve yengem gibi...
Kang Yoon gözlerini kapadi yavasça...Gözünden süzülen bir damla yasin esliginde...

-30 Dakika Sonra-
Disari çikti...Agliyordu hiçkira hiçkira....Titriyordu da...Yüzü bembeyazdi...Yorgundu...Bikmisti artik...Bir an önce bitirmek istiyordu herseyi...O sirada arkasindan gelen birkaç adim sesi duydu...Korkuyordu...Ve bir yerde durdu o atilan adimlarin çikardigi ses...Ve tanidik bir ses son konusmasini yapmak üzere arkasinda duruyordu iste...
Dong Joo(Gözleri dolmus bir sekilde,öfkeyle):Mutlu oldun mu? Artik Hwang Hyun Soo’nun nisanlisi sayilirsin....
Kang Yoon cevap vermeyip,elini agzina götürüp,hiçkiriklarini arkasini dönmeyerek,Dong Joo’dan gizlerken Dong Joo bagirarak....
Dong Joo:Sana soruyorum... Mutlu oldun mu? Cevap ver Kang Yoon? Benimle oynadigin için,Hyun Soo’yla olan büyük askini yasadigin sirada benimle eglendigin için mutlu oldun mu?
Kang Yoon’un cevap vermedigini görünce hizla yanina gidip,kollarindan siki siki tutan Dong Joo bagirarak...
Dong Joo(Tekrar tekrar sorarak):Mutlu oldun mu? Beni incittigin için mutlu oldun mu?Çok güldün mü arkamdan? Söylesene! Söylesene Kang Yoon!
Kang Yoon cani acisa dahi umrunda degildi...Artik gizlemiyordu da bu hiçkiriklarini...Agliyordu...Haykiriyordu içindekileri...
Kang Yoon(Bagirarak):Ben istemedim böyle olsun! Istemedim!
Dong Joo(Bagirarak):Aglama! O sahte gözyaslarinla böyle konusma!Ben sana deger verdim...Ilk defa birini sevdim...Tüm acimi senin omzunda aglayarak dindirdim...Sana asik oldum...Hem de ölesiye...(Artik o da agliyordu)Kendimden çok seni sevdim ben! Hiç mi görmedin halimi? Hiç mi vicdanin sizlamadi?Suç muydu seni sevmek Kang Yoon? Suçum neydi benim?
Kang Yoon(Sesi titreyerek):Dong Joo...Ben...
Dong Joo(Bagirmaya devam ederek):Söylesene?Ögrenmek istiyorum...
Kang Yoon’un aglamaktan konusamadigini gören Dong Joo onu sertçe birakti....Kollarini tutmayi biraktiktan sonra öfkeyle...
Dong Joo:Senden nefret ediyorum...Sevdigim kadindan artik nefret ediyorum...Su an içimdekiler belki de nefretten de öte... Artik yoksun benim için...Umrunda mi bilmem ama artik Lee Kang Yoon öldü benim için...Kendi kötülügünde bogul...Acinasi derecede kötü kalplisin...Çok iyi bir oyuncusun belki...Bunu gizlemeyi çok iyi basardin..Ve ben de istedigin gibi kandim...Ama sen gerçekten hiçbirseye degmezsin Kang Yoon...Hiçbir seye...
Dedi ve bir ölü gibi agir adimlarla ayrildi oradan...Kang Yoon yere çöktü hiçkira hiçkira...Binanin arka tarafinda kimsenin olmadigi bir noktada haykirdi durdu...
Kang Yoon:Suçum neydi?Neden ben? Yetmedi mi artik? Bitmedi mi? (Elini bogazina götürerek)Dayanamiyorum artik...Nefes alamiyorum...Canim çok aciyor...Hem de çok...Yeter...Ne olur...Ölmek istiyorum...Herseyi geride birakmak...Herseyi...Sadece ölmek istiyorum...
Dedi aglaya aglaya...Sonra bir an duraksadi...Aglamayi birakti...Gülmeye basladi...”Ölmek?” diye geçirdi içinden...Sonra mirildandi...
Kang Yoon(Kararli bir sekilde):Basladigi yer de bitsin...

O an kötü bir rüyanin etkisiyle törenin yapildigi alanin yakinina gelen Bay Kim,Kang Yoon’u merak etmisti...Onu aramisti ama ulasamamisti...Ve sans eseri tanik olmustu tüm olanlara...Dong Joo’nun öfkesine,Kang Yoon’un acisina...Tam yanina gidecekken sendeleye sendeleye ayaga kalkan Kang Yoon’u görünce duraksadi...Arabasina dogru ilerledigini fark etti...Ve hemen pesinden yola koyuldu...Eve gitmisti Kang Yoon önce...Jung Bin’i disari çikaran bakiciya içeri gitmesini söyledi...Ona uzun uzun bakti...Sonra kendisine saskinlikla bakan çocuga sikica sarildi...Son bir kez...Yanaklarindan öptü son bir defa...Bay Kim önce rahatlamisti...Kötü birsey yapmayacak diye...Arabadan indiginde...
Bay Kim:Hanimefendi...
Kang Yoon ayaga kalkti yavasça...Bay Kim’e döndü...Ilk defa bu kadar içten bir tebessümle süzülen gözyaslarinin esliginde hersey için tesekkür etmek istercesine onu basiyla selamladi... Sonra son bir kez Jung Bin’e bakti...Artik dayanacak gücü yoktu çünkü...Bay Kim’in ona bakacagini biliyordu...Ve simdi gidiyordu...Bay Kim’e döndü son bir kez...Aci içinde pes ettigini belli edercesine,son bir kez bakti ona...Ardindan Kang Yoon’u aglayarak gördügü için korkup aglayan Jung Bin’i kucagina alan Bay Kim’i görünce,hafifçe tebessüm etti ”Ona iyi bak...” dercesine...Ve arabasina tekrar bindiginde Bay Kim büyük bir korkuya kapildi...Ne yapmak istedigini anlayamadi...Sonra tekrar arabasina binecekken,çocuk için zor olsa da Kang Yoon’un iyiligi için-onu durdurabilecek iki kisiden biri oldugunu bildigi için-onu da arabaya bindirdi,korkmamasini söyleyerek...
Hizla arabayi sürdügü sirada,Kang Yoon’un kötü bir sey yapacagini biliyordu...Ama nereye gittigini bir türlü anlayamiyordu...Sonra bir yol ayrimina geldiklerinde gerçekle karsilasti Bay Kim korkuyla...
Bay Kim(Mirildanraak):Yapma Ji Min!
O eve gidiyordu...Herseyi basladigi yerde bitirmek için...O sahildeki issiz eve...Türlü türlü acilar çektigi o eve...Ve o an aklina hiçbirsey gelmiyordu...Jung Bin’e baktiginda,onu durdurur umuduyla onu yaninda götürüyordu...”Ama ya yeterli olmazsa?” diye geçirdi içinden büyük bir endiseyle...Ve sonra karar verdi...Herseyi yok edebilirdi....Ama herseyi...Ama Kang Yoon’un ölmesine asla izin veremezdi...Kizi gibi sevdigi o kadinin hiçbir suçu yokken kendine bir kötülük yapmasina izin veremezdi...Ve herseyin ortaya çikacagini bile bile,disarida aci içinde kivranan Dong Joo’yu,onu arastirdigi için tüm bilgilerini bildiginden aradi...Bir yandan da Kang Yoon’u takip etmeye devam ediyordu...
Aglayarak sürerken arabayi,telefonu çaldi...Tanimadigi bir numaraydi...Ilk basta açmadi ama arayan kisi israrla aramaya devam ediyordu...Sonunda açarak...
Dong Joo:Alo?
Bay Kim:Cha Dong Joo?
Dong Joo:Benim...
Bay Kim:Simdi sana diyecegim seyi sorgulamadan yap...Sadece yap...Eger yapmazsan Kang Yoon ölecek... Dedigim adrese çabucak gel...Onu ancak sen durdurabilirsin...
Dong Joo duyduklarina inanamadi...” Eger yapmazsan Kang Yoon ölecek...” Bu cümle yetmisti telefondaki adamin dediklerini yapmasi için...Endiseyle,korkuyla hizla denilen adrese gitmek için baska bir yol ayrimina girdi...

Ev Seoul’den uzakti...Zaten dügün töreninden de gece yarisi ayrilmislardi...Ve simdi hava aydinlaniyordu yavasça...Kang Yoon eve gelip,arabadan indiginde,uzun mavi elbisesi yerlerde sürünüyordu hafifçe...Eve girdi önce...Tüm anilar sekillendi gözlerinin önünde...Çiglik çigliga yasadigi tüm acilari...Herseyi...Ne varsa...Sonra verdigi çabalari...Iyilesme sürecini...Ardindan elini saçlarinin gizledigi o ensesindeki yaraya götürdü...Sonra gözlerindeki öfke büyüdü...Su an bu halde olmasina neden olan o insanlari düsündü...”Neden? “ diye aci bir soru döküldü dudaklarindan... Sonra mutfaktaki kalin ipler dikkatini çekti...Kalin kalin ipler...Günlerce o iplerle nasil bagli tutuldugunu animsadi...Ayni ipler degildi,onlar ev islerinde yardimci olmak için orada asili duran iplerdi...Ama ona onu çagristiriyorlardi...Ardindan mutfaga dogru yaklasti...Ayagindaki ayakkabilari çikardi...Ve çekmeceyi çekti yavasça...Oradaki büyük ekmek biçagini siki siki tuttu...Ve disari çikti çiplak ayaklariyla...Intikam planlarini sabaha kadar üzerinde oturup,düsündügü o soguk kumlara gözü ilisti...Kiyiya gitti...Yagmurun hafif hafif çiseledigini gördü...Ama aldirmadi...Bir eliyle biçagi tutarken diger elini de açti,yagmur damlalarinin düsüsünü izledi...Sonra gökyüzüne bakti içten bir gülümsemeyle...Büyükbabasi,büyükannesi,annesi,babasi...Hepsini düsündü...Artik onlarin yanina gidiyordu...Utaniyordu,oyununu tamamlayamadigi için...Ama artik gücü de yoktu...Ve kiyiya iyicene yaklasti...Ardindan sert bir dalga ayaklarina kadar ulasti...Ayaklarini islatan soguk suyla birlikte ürperdi...Sonra yagmurun iyicene hizlanmasiyla o da soguk kumlarin üzerine oturdu...Hava gittikçe aydinlaniyordu...Gökyüzüne tekrar bakti...S onra mirildandi....
Kang Yoon:Intikamimizi alamadim...Özür dilerim...
Dedi ve elinde tuttugu biçaga bakti uzun bir süre...Tam sikica tutacakken aglayan bir çocuk sesi duydu...Ve basini çevirdiginde aglayan Jung Bin ve babasi gibi sevdigi,kendisi için aglayan Bay Kim’i buldu karsisinda...
Bay Kim(Aglayarak):Hanimefendi...Ne olur yapmayin! Yalvaririm...Jung Bin’i düsünün...Sakin yapmayin...
Sirilsiklamdi ikisi de...Yagmur onlara acimamisti...Ve aci çekiyordu iki çok sevdigi insanda...Aci bir gülümsemeyle onlara seslendi...
Kang Yoon:Yaklasmayin...Gelmeyin sakin yanima...Birakin beni gideyim...Park Jung Bin ablani affet...Verdigim sözü tutamadim...Ama dayanamiyorum artik...(Bay Kim’e yalvariricasina)Ne olur ona iyi bak! Bana yardimci oldugun gibi onunda arkasinda ol...Herseyi unut...Jung Bin’le baska bir ülkeye git...Orada mutlu bir sekilde yasayin...Ama beni birakin...Unutun gitsin...
Bay Kim(Bagirarak):Hwang Ji Min...Çok kötüsün! Beni de bu çocugu da birakarak çok büyük bir kötülük yapiyorsun bize...Yalvaririm kizim,yapma bunu...Ölüm kurtulus yolu degil...Senin bu yaptigin korkaklik sadece...Birak o biçagi...Birak yanina geleyim...
Kang Yoon(Tebessüm ederek):Hwang Ji Min? Ölmeden önce son kez adimla hitap edilmesi güzelmis...Tesekkür ederim...Hersey için...Sana sevgimi belli edemesem de babam yerine koydum ben seni...Ne olur acimasizligim için,yaptigim tüm kötülükler için affet beni...Ve Jung Bin’e çok iyi bak...
O sirada aglayarak,bagiran Jung Bin...
Jung Bin:Abla! Yapma! Ne olur beni birakma!Ne olur!
Kang Yoon(Aglayarak):Affet ablani Jung Bin...Bu zayif ablani affet...Birgün herseyi ögrendiginde belki anlarsin beni...Nefes alamiyorum artik...Tek kurtulus benim için bu...Dayanamiyorum artik...Beni unut...Hiç tanismamis farz et! Mutlu ol...Benim yasayamadigim çocuklugu da,gençligi de sen yasa! Sana böyle bir olay yasattigim için affet beni...
Dedi ve biçagi boynuna dayadi...O an Bay Kim de Jung Bin de çiglik çigligaydi...
Bay Kim:Hwang Ji Min! Yapma Hwang Ji Min! Yalvaririm bizi birakip gitme kizim...
Jung Bin(Aglayarak):Abla! Abla ne olur yapma! Yalvaririm abla! Beni terketme...Gitme abla!
Son bir kez onlara dönüp,gülümsedi ve boynuna dayadigi biçaga yönelecekken aci bir çiglik yükseldi...
Dong Joo:Lee Kang Yoon! Lee Kang Yoon!
O an içi titredi...Basini hafifçe çevirdi...Dogru duymustu...Gelen Dong Joo idi...
Kang Yoon:Dong Joo...
Diye mirildandi...Dong Joo soguk kumlarin arasinda zorlanarak kosuyordu....Bay Kim’lerin yanina vardiginda o da çoktan islanmisti...Ve aglaya aglaya sevdigi kadina seslendi...
Dong Joo:Kang Yoon! Dur! Sakin yapma! Sakin! Bana bu aciyi yasatma...
Kang Yoon(Hafifçe gülerek,haykirdi):Ben seni çok sevdim Dong Joo...Hersey gerçekti...Hem de hersey...Bir tek senin yaninda gerçek ben vardi...Seni çok sevdim Dong Joo...Hem de çok... Ama artik dayanacak gücüm yok...Affet beni...Bitsin artik bu aci istiyorum...Sen de unut beni...Unut...Ve git buradan...Beni hep güçlü biri olarak hatirla...Bu halimi hatirlamani istemiyorum...
Dong Joo(Çiglik çigliga):Yasayamam Kang Yoon...Yasayamam..Sensiz yasayamam...
Kang Yoon:Ölüm korkakliktir unuttun mu? Senin için böyleydi durum...
Dong Joo:Istemiyorum...Bu korkakligi yasamak istemiyorum...Yasamak istiyorum ama senle...Sadece senle...B en iyi bir adam degildim...Ta ki seninle karsilasana kadar...Senle nefes aldigimi hissettim Kang Yoon...Seni kendimden çok sevdim...Eger sen de birazcik beni seviyorsan...Yapma!
Kang Yoon(Aglayarak):Seviyorum Dong Joo...Seviyorum seni...Ama artik gücüm yok...Eger yasarsam oynamam gereken oyunu yarida birakamam...Zaten o zaman ölmüs olurum...Ama artik gücüm yok bu oyuna da...
Dong Joo Kang Yoon’un dediklerini anlayamiyordu...Araya Bay Kim girince,Dong Joo o adami tanidigini fark etti...Min Joo’nun abisiyle ilgili aile fotograflarinda o adam da vardi...
Dong Joo:Siz?

O an Bay Kim hiçbirseyi umursamadi...Zaten onu buraya çagirirken de bunu göze almisti...Ve son bir güçle haykirdi Kang Yoon’a...
Bay Kim:Hwang Ji Min! Sakin yapma kizim....Senin hiçbir suçun yok! Sen bunlari haketmedin Hwang Ji Min!
Jung Bin(Onu vazgeçirmeye çalisarak):Abla! Yapma!
O an Dong Joo dogru duyup duymadigini bilmiyordu...”Hwang Ji Min? “ diye gerçirdi içinden... Sonra hizla Kang Yoon’a bakti...Ve aklina birseyler geldi...

“Na Young:Amcamla çok ilgili...Ama nedenini hala anlayamadim...”

“Min Joo:Herkese karsi soguk,acimasiz...Bir tek benle In Hye’ye iyi davraniyor...Sanki beni taniyor gibi hissediyorum...”



“Dong Joo:Bu buzdolabinin burada ne isi var ki?
Min Joo:O benim misafirim...
Mecburen yanlarina gittiginde Min Joo...
Min Joo:In Hye ile tanisiyor musunuz?
Kang Yoon:Evet...Ama senin nisanlinin o oldugunu bilmiyordum...
Dong Joo(Araya girerek):Hayir,onun adini biliyordun...Söyledigini duydum..
Kang Yoon(Ciddi bir ifadeyle):Hayir,böyle bir sey söylemedim...Sadece daha önce yedigim pastalardan tekrar yemek istedigimi,yapan kisiye hayran oldugumu söyledim...(Dedi yalan söyleyerek)
O an o günü ayrintilariyla hatirlamayan In Hye Kang Yoon’a dönerek...
In Hye:Neyse sorun degil...(Min Joo’ya dönerek)Peki ama siz nasil tanisiyorsunuz?
O an Min Joo...
Min Joo:Sana daha önce bahsettigim yeni arkadasim...Adi Lee Kang Yoon...Kendisi bizimle ortak olan sirketin temsilcisi olur!”


“Na YoungKadin hakkinda dogru düzgün birsey bilmiyoruz...Sadece 25 yasinda oldugunu ve ortak oldugumuz sirketin temsilcisi oldugu disinda...Arastirdim...Dogru düzgün bir bilgi de yok hakkinda...”

Sonra aglayan Jung Bin’e gözü ilisti...Ve yine hatirladi...

“Dong Joo:Çocugu nasil kimse bilmiyor?
Kang Yoon(Yalan söyleyerek):Benimle birlikte 1 yildir yasiyor...Ama ben yine de bu durumu kimsenin ögrenmesini istemiyorum...Kendimce sebeplerim var çünkü...(Derin bir nefes aldiktan sonra da)Sizden ricam da...Bu durumu saklamaniz...Min Joo ve In Hye’de bilmiyor...Sadece siz biliyorsunuz...”


Ve en sonunda Bay Kim’e döndü...Saskin bir yüz ifadesiyle...
Dong Joo(Sesi titreyerek):Hwang...Ji...Min?
Diye sorabildi sadece...Ve o an ona dönen Bay Kim...
Bay Kim:O kadin Hwang Min Joo’nun abileri tarafindan öldürülen üvey abisinin kizi Hwang Ji Min...
Dong Joo(Korkuyla):Öldürülen?
Bay Kim:Senin de bildigin o yanginda asil hedef ben ve Ji Min’de olmak üzere aslinda 4 kisiydi...Ama biz bir sekilde yasadik...Yillar boyu bu evde hapistik,aci çektik,o kiz bir sürü iskence gördü bu evde...Ve simdi o yüzden bu evde ölüyor...Acisini basladigi yerde bitirmek için...

O an Dong Joo korku dolu gözlerle Kang Yoon’a döndü...Ve biçaga tekrar yönelen Kang Yoon’a bagirdi...

Dong Joo(Bagirabildigi kadar bagirarak):Hwang Ji Min!
Ve o an masum Hwang Ji Min biçagi farkinda olmadan birakti...Biçak kumlarin üzerine düstü...Dong Joo’ya bakti...Ve yanlis duydugunu sanirken sevdigi adam ikinci kez seslendi hayata döndürmek istegi sevdigi kadina...

Dong Joo:Hwang Ji Min!

[dbsk_rabia]

SIYAH

23.BÖLÜM

Bayilacagim!
Tek kelimeyle harikaydi. Kang Yoon, o kadar aci çekti zavallim dayanamadi sonunda.
Dong Joo ögrendi ya, rahatladim. Sonunda gerçek adini bagirmasi hosuma gitti.
Ellerine saglik. Yeni bölümü en kisa zamanda bekliyorum. Simdiden meraklandim.

[caRameLy.x3]

ddeerryyaa özür dilerim, ben daha senin hikayeni okumaya firsat bulamadim.
1.bölüme tam basliyorum... Bir sey çikiyor okuyamiyorum. Yorumlar süper ve ben merak ediyorum. Ben de senin hikayene yorum yazmak istiyorum. Tam olarak konusunu da bilmiyorum. Konusunu söylersen sevinirim. ^^