K-F News Agency Articles

[kıday baksı]

primadonna, bu güzel çalışma için teşekkür ederiz...

>>> https://www.facebook.com/KoreaFansWorld

[primadonna]

Easy steps to brewing your own veggie teas

Kendi Sebze Çayınızı Hazırlamanın Kolay Aşamaları

Nilüfer kökü ve beyaz turp Kore'de en sık yenen yan yemeklerdir. Aynı zamanda kurutulabilir ve demlenebilir. Geleneksel Kore yiyecekleri araştırmacısı Cho Hee-suk, geleneksel Kore yemeklerinde kullanılan tipik malzemeleri kullanarak evinizde kendi eşsiz çaylarınızı nasıl yapacağınız hakkında birkaç tarif ve püf noktası veriyor.

Arumjigi Kültür Koruma Vakfında bu ayın sonuna kadar devam edecek olan "Çayla Birlik Olmak" isimli sergide danışman olarak hizmet veren 54 yaşındaki gıda araştırmacısı, "Yenilebilen şeylerin neredeyse hepsi bir fincan çaya dönüştürülebilir," diyor.

"Hava, sebze kurutmak için mükemmel. Yılın bu zamanlarındaki güneş bunları iki ya da üç gün içinde kurutmak için yeterince güçlü. Termometre sıfırın altına düşmeden önce kurutmanız gerekir."

Ekim ayı kök sebzelerinin hasat zamanı olduğu için, Cho ikisi de yaygın olarak tipik Kore yan yemeklerinde kullanılan nilüfer kökü ve beyaz turp hazırlamış.


Kurutma, çay yapma işleminin en önemli aşamasıdır. Yukarıdakiler kızartılmış nilüfer kökleri. [JoongAng Ilbo]

Cho çok çeşitli nilüfer kökleri arasında, çaylar için en uygun olanının beyaz çiçek açan beyaz nilüfer kökleri olduğunu söylüyor. Beyaz kökler daha güzel kokulu diyor.

Nilüfer kökü çayı hazırlamak için, bir nilüfer kökünü bol suyla yıkayın ve sebzeyi yaklaşık üç milimetre (0.1 inç) kalınlığında parçalar halinde dilimleyin. Dilimlenmiş nilüfer köklerini soğuk suyla hafifçe yıkayın ve biraz tuz ve sirke ekleyin.

Soğuk suya küçük bir miktar tuz ve sirke eklendiğinde, karışım nilüfer kökünün kararmasını önlüyor ve çaya lezzet katıyor.

Bir sonraki aşama, çay yapma işleminin en önemli aşaması olan, kurutma için mükemmel yeri bulma aşaması. Balkon gibi iyi havalanan yerler ideal, fakat kurutma için uygun bir yer yoksa elektrikli fanlar veya elektrikli yiyecek kurutucuları kullanılırsa da olur.


Saat yönünde: Karabuğday çayı, nilüfer kökü çayı ve turp çayı

Nilüfer kökleri tamamen kuruduğunda, sebzeleri ısıtılmış yağsız tavada hafifçe kahverengileşinceye kadar kızartın. Kızartma işlemi tamamlandığında, nilüfer köklerini hasır tepsilere yerleştirerek soğumasını bekleyin. Saklamak için hava geçirmeyen kaplar gerekir.

Çay yapma işlemi biraz karmaşık olsa da demlemek olabildiğince kolaydır. Üç dört parça nilüfer kökünü sıcak suda üç dakika bekletin.

Cho, "Bir kupaya döktükten sonra kalan nilüfer köklerini saklamak kök sebzesini dört dörtlük kullanmanın bir yoludur," diyor.

Onun önerisi, kalan nilüfer köklerini pilav tenceresine koymak çünkü çok iyi bir lif kaynağı. Ayrıca nilüfer köklerinin anemiyi ve yüksek tansiyonu önlediği bilinir.

Turp çayı yaparken de aynı işlemler uygulanabilir.

İlk olarak turpları soyun ve sonra ince ince, kare şeklinde dilimleyin. İnce ince dilimlenmiş parçaları hasır tepsilere koyun ve kurutun. Kızartma işlemi de aynı. Kurutulmuş turpları ısıtılmış yağsız tavada kızartın. Turp güçlü, keskin bir tada sahiptir, bu yüzden bir iki parçası çay için yeterli olacaktır.

Turp sindirime yardımcı olduğu için, çay özellikle sindirim güçlüğü çekenler için yararlı olabilir.

Nilüfer kökü ve turp dışında, Kore'de yan yemeklerde yaygın olarak kullanılan balon çiçeği kökü ve dulavrat otu da çay için uygun malzemelerdir. Meyveler ve tahıllar da çay için mükemmel bir seçenektir.

Cho, "Karabuğday çayı dükkanlarda bulunur, fakat ev yapımı karabuğday çayının besin değeri daha yüksektir," diyor. Uygulanacak işlemler nilüfer yaprağı ve turp çayıyla aynı.

Cho, "Sabahın erken saatlerinde tahıl çayı içmek yararlıdır çünkü midenizi yatıştırır," diyor.


Geleneksel Kore yiyecekleri araştırmacısı Cho Hee-suk kurutulmuş nilüfer köklerini yağsız tavada kızartıyor.

Şeftali, dut ve Japon kayısılarından çay yapmak da kolaydır. Meyveleri ve şekeri karışımdan kabarcıklar çıkana kadar karıştırın. Cho kabarcıkların mayalanma başlangıcının işareti olduğunu söylüyor.

Japon kayısılarının tamamen mayalanması yaklaşık üç ay, şeftalilerin ve dutların mayalanması ise bir ay sürüyor. Bir sonraki aşama meyveleri kaşıkla çıkarmak ve kalan sıvıyı buzdolabında saklamaktır.

Bu meyve çayı önemli miktarda enzim içerir ve soğuk suyla servis edildiğinde daha faydalıdır. Böyle yaparak, enzimlerin yıkımını en aza indirmiş olursunuz.

Çaya ve ondan esinlenen sanata ithaf edilen sergi şu anda Seoul'ün merkezindeki Insa-dong'da bulunan Arumjigi merkezinde düzenleniyor. Arumjigi Kültür Koruma Vakfı, Kore'nin geleneksel kültürünü ve güzelliklerini koruma ve yaşatmaya adanmış kar amacı gütmeyen bir kurumdur.

primadonna

Lotus roots and white radishes are most commonly eaten in Korea as side dishes. But they can also be dried and brewed. Cho Hee-suk, a traditional Korean food researcher, lays out a few recipes and tips on how to make your own unique teas at home out of ingredients typically used in traditional Korean meals.

“Almost all edible things can be made into a decent cup of tea,” says the 54-year-old food researcher who serves as an adviser for the exhibition titled “Becoming One with Tea,” which runs through the end of this month at the Arumjigi Culture Keepers Foundation.

“The weather is perfect for drying vegetables. The sunlight around this time of year is strong enough to dry them in two or three days. You have to dry them before the mercury drops below zero.”

Since October is part of the root vegetable harvest season, Cho has prepared lotus roots and white radishes, both widely used for typical Korean side dishes .


Dehydration is the most important step of the tea-making process. Above, roasted lotus roots [JoongAng Ilbo]

Of the many types of lotus roots, Cho says white lotus roots that later bloom into white flowers are most suitable for teas. The white roots are more aromatic, she says.

In order to prepare lotus root tea, wash a lotus root with running water and slice the vegetable into pieces about three millimeters (0.1 inch) thick. Rinse the sliced lotus root with cold water and add a bit of salt and vinegar.

When a small amount of salt and vinegar are added to the cold water, the combination prevents the lotus root from browning and adds flavor to the tea.

The next step is finding the perfect place for dehydration, which is the most important step of the tea-making process. A well-ventilated place like a balcony is ideal, but using electric fans or electric food dehydrators are also okay when there is no suitable place for drying.


Clockwise from above: Buckwheat tea, lotus root tea and radish tea

When the lotus roots are completely dried, roast the vegetables with a heated pan without cooking oil until the lotus roots turn slightly brown. When the roasting process is done, cool down the lotus roots by placing them on wicker trays. Air-tight containers are needed for storage.

While the tea-making process is a bit complicated, the brewing is as simple as it gets. Brew three or four pieces of lotus root in hot water for three minutes.

Keeping leftover lotus roots after emptying a cuppa is one way to fully use the root vegetable, Cho says.

Her suggestion is to put the leftover lotus roots into a rice cooker because they are a great source of fiber. Lotus roots are known to prevent anemia and high blood pressure as well.

The same process can be applied when making radish tea.

Peel the radish first and then slice it into thin, square shapes. Put the thinly sliced pieces onto wicker trays and dry them. The roasting process is also the same. Roast the dried radish with a heated pan without cooking oil. Radish has a strong, tangy flavor, so just one or two pieces are enough for the tea.

Since radish helps with digestion, the tea can be especially useful for those with indigestion.

Other than lotus roots and radish, balloon flower roots and burdock roots, also widely used as side dishes in Korea, are suitable tea ingredients. Fruits and grains also become fine tea options.

Buckwheat tea is available at grocery stores, but homemade buckwheat tea is much richer, Cho says. The process is similar to those of the lotus root and radish teas.

“Grain tea is good to drink early in the morning because it calms down your stomach,” says Cho.


Traditional Korean food researcher Cho Hee-suk roasts dried lotus roots without cooking oil.

Making tea with peaches, mulberries and Japanese apricots is also easy to follow. Mix fruits and sugar until bubbles appear from the mixture. Cho says bubbles are a sign of fermentation beginning.

It takes about three months for Japanese apricots and one month for peaches and mulberries to be fully fermented. The next step is scooping fruits and keeping the rest of the liquids refrigerated.

These fruit tea contains a significant amount of enzymes and are better when served with cold water. By doing so, you can minimize the destruction of the enzymes.

The exhibition dedicated to tea and the artwork inspired by it is currently being held at the Arumjigi center, located in Insa-dong, central Seoul. The Arumjigi Culture Keepers Foundation is a nonprofit organization devoted to protecting and preserving Korea’s traditional culture and beauty.

JoongAng Daily

[Jung Yung HWA]

Teşekkürler. (:

[kıday baksı]

Teşekkür ederiz...

>>> https://www.facebook.com/KoreaFansWorld

Easy steps to brewing your own veggie teas

Kendi Sebze Çayınızı Hazırlamanın Kolay Aşamaları

Nilüfer kökü ve beyaz turp Kore'de en sık yenen yan yemeklerdir. Aynı zamanda kurutulabilir ve demlenebilir. Geleneksel Kore yiyecekleri araştırmacısı Cho Hee-suk, geleneksel Kore yemeklerinde kullanılan tipik malzemeleri kullanarak evinizde kendi eşsiz çaylarınızı nasıl yapacağınız hakkında birkaç tarif ve püf noktası veriyor.

Arumjigi Kültür Koruma Vakfında bu ayın sonuna kadar devam edecek olan "Çayla Birlik Olmak" isimli sergide danışman olarak hizmet veren 54 yaşındaki gıda araştırmacısı, "Yenilebilen şeylerin neredeyse hepsi bir fincan çaya dönüştürülebilir," diyor.

"Hava, sebze kurutmak için mükemmel. Yılın bu zamanlarındaki güneş bunları iki ya da üç gün içinde kurutmak için yeterince güçlü. Termometre sıfırın altına düşmeden önce kurutmanız gerekir."

Ekim ayı kök sebzelerinin hasat zamanı olduğu için, Cho ikisi de yaygın olarak tipik Kore yan yemeklerinde kullanılan nilüfer kökü ve beyaz turp hazırlamış.


Kurutma, çay yapma işleminin en önemli aşamasıdır. Yukarıdakiler kızartılmış nilüfer kökleri. [JoongAng Ilbo]

Cho çok çeşitli nilüfer kökleri arasında, çaylar için en uygun olanının beyaz çiçek açan beyaz nilüfer kökleri olduğunu söylüyor. Beyaz kökler daha güzel kokulu diyor.

Nilüfer kökü çayı hazırlamak için, bir nilüfer kökünü bol suyla yıkayın ve sebzeyi yaklaşık üç milimetre (0.1 inç) kalınlığında parçalar halinde dilimleyin. Dilimlenmiş nilüfer köklerini soğuk suyla hafifçe yıkayın ve biraz tuz ve sirke ekleyin.

Soğuk suya küçük bir miktar tuz ve sirke eklendiğinde, karışım nilüfer kökünün kararmasını önlüyor ve çaya lezzet katıyor.

Bir sonraki aşama, çay yapma işleminin en önemli aşaması olan, kurutma için mükemmel yeri bulma aşaması. Balkon gibi iyi havalanan yerler ideal, fakat kurutma için uygun bir yer yoksa elektrikli fanlar veya elektrikli yiyecek kurutucuları kullanılırsa da olur.


Saat yönünde: Karabuğday çayı, nilüfer kökü çayı ve turp çayı

Nilüfer kökleri tamamen kuruduğunda, sebzeleri ısıtılmış yağsız tavada hafifçe kahverengileşinceye kadar kızartın. Kızartma işlemi tamamlandığında, nilüfer köklerini hasır tepsilere yerleştirerek soğumasını bekleyin. Saklamak için hava geçirmeyen kaplar gerekir.

Çay yapma işlemi biraz karmaşık olsa da demlemek olabildiğince kolaydır. Üç dört parça nilüfer kökünü sıcak suda üç dakika bekletin.

Cho, "Bir kupaya döktükten sonra kalan nilüfer köklerini saklamak kök sebzesini dört dörtlük kullanmanın bir yoludur," diyor.

Onun önerisi, kalan nilüfer köklerini pilav tenceresine koymak çünkü çok iyi bir lif kaynağı. Ayrıca nilüfer köklerinin anemiyi ve yüksek tansiyonu önlediği bilinir.

Turp çayı yaparken de aynı işlemler uygulanabilir.

İlk olarak turpları soyun ve sonra ince ince, kare şeklinde dilimleyin. İnce ince dilimlenmiş parçaları hasır tepsilere koyun ve kurutun. Kızartma işlemi de aynı. Kurutulmuş turpları ısıtılmış yağsız tavada kızartın. Turp güçlü, keskin bir tada sahiptir, bu yüzden bir iki parçası çay için yeterli olacaktır.

Turp sindirime yardımcı olduğu için, çay özellikle sindirim güçlüğü çekenler için yararlı olabilir.

Nilüfer kökü ve turp dışında, Kore'de yan yemeklerde yaygın olarak kullanılan balon çiçeği kökü ve dulavrat otu da çay için uygun malzemelerdir. Meyveler ve tahıllar da çay için mükemmel bir seçenektir.

Cho, "Karabuğday çayı dükkanlarda bulunur, fakat ev yapımı karabuğday çayının besin değeri daha yüksektir," diyor. Uygulanacak işlemler nilüfer yaprağı ve turp çayıyla aynı.

Cho, "Sabahın erken saatlerinde tahıl çayı içmek yararlıdır çünkü midenizi yatıştırır," diyor.


Geleneksel Kore yiyecekleri araştırmacısı Cho Hee-suk kurutulmuş nilüfer köklerini yağsız tavada kızartıyor.

Şeftali, dut ve Japon kayısılarından çay yapmak da kolaydır. Meyveleri ve şekeri karışımdan kabarcıklar çıkana kadar karıştırın. Cho kabarcıkların mayalanma başlangıcının işareti olduğunu söylüyor.

Japon kayısılarının tamamen mayalanması yaklaşık üç ay, şeftalilerin ve dutların mayalanması ise bir ay sürüyor. Bir sonraki aşama meyveleri kaşıkla çıkarmak ve kalan sıvıyı buzdolabında saklamaktır.

Bu meyve çayı önemli miktarda enzim içerir ve soğuk suyla servis edildiğinde daha faydalıdır. Böyle yaparak, enzimlerin yıkımını en aza indirmiş olursunuz.

Çaya ve ondan esinlenen sanata ithaf edilen sergi şu anda Seoul'ün merkezindeki Insa-dong'da bulunan Arumjigi merkezinde düzenleniyor. Arumjigi Kültür Koruma Vakfı, Kore'nin geleneksel kültürünü ve güzelliklerini koruma ve yaşatmaya adanmış kar amacı gütmeyen bir kurumdur.

primadonna

Lotus roots and white radishes are most commonly eaten in Korea as side dishes. But they can also be dried and brewed. Cho Hee-suk, a traditional Korean food researcher, lays out a few recipes and tips on how to make your own unique teas at home out of ingredients typically used in traditional Korean meals.

“Almost all edible things can be made into a decent cup of tea,” says the 54-year-old food researcher who serves as an adviser for the exhibition titled “Becoming One with Tea,” which runs through the end of this month at the Arumjigi Culture Keepers Foundation.

“The weather is perfect for drying vegetables. The sunlight around this time of year is strong enough to dry them in two or three days. You have to dry them before the mercury drops below zero.”

Since October is part of the root vegetable harvest season, Cho has prepared lotus roots and white radishes, both widely used for typical Korean side dishes .


Dehydration is the most important step of the tea-making process. Above, roasted lotus roots [JoongAng Ilbo]

Of the many types of lotus roots, Cho says white lotus roots that later bloom into white flowers are most suitable for teas. The white roots are more aromatic, she says.

In order to prepare lotus root tea, wash a lotus root with running water and slice the vegetable into pieces about three millimeters (0.1 inch) thick. Rinse the sliced lotus root with cold water and add a bit of salt and vinegar.

When a small amount of salt and vinegar are added to the cold water, the combination prevents the lotus root from browning and adds flavor to the tea.

The next step is finding the perfect place for dehydration, which is the most important step of the tea-making process. A well-ventilated place like a balcony is ideal, but using electric fans or electric food dehydrators are also okay when there is no suitable place for drying.


Clockwise from above: Buckwheat tea, lotus root tea and radish tea

When the lotus roots are completely dried, roast the vegetables with a heated pan without cooking oil until the lotus roots turn slightly brown. When the roasting process is done, cool down the lotus roots by placing them on wicker trays. Air-tight containers are needed for storage.

While the tea-making process is a bit complicated, the brewing is as simple as it gets. Brew three or four pieces of lotus root in hot water for three minutes.

Keeping leftover lotus roots after emptying a cuppa is one way to fully use the root vegetable, Cho says.

Her suggestion is to put the leftover lotus roots into a rice cooker because they are a great source of fiber. Lotus roots are known to prevent anemia and high blood pressure as well.

The same process can be applied when making radish tea.

Peel the radish first and then slice it into thin, square shapes. Put the thinly sliced pieces onto wicker trays and dry them. The roasting process is also the same. Roast the dried radish with a heated pan without cooking oil. Radish has a strong, tangy flavor, so just one or two pieces are enough for the tea.

Since radish helps with digestion, the tea can be especially useful for those with indigestion.

Other than lotus roots and radish, balloon flower roots and burdock roots, also widely used as side dishes in Korea, are suitable tea ingredients. Fruits and grains also become fine tea options.

Buckwheat tea is available at grocery stores, but homemade buckwheat tea is much richer, Cho says. The process is similar to those of the lotus root and radish teas.

“Grain tea is good to drink early in the morning because it calms down your stomach,” says Cho.


Traditional Korean food researcher Cho Hee-suk roasts dried lotus roots without cooking oil.

Making tea with peaches, mulberries and Japanese apricots is also easy to follow. Mix fruits and sugar until bubbles appear from the mixture. Cho says bubbles are a sign of fermentation beginning.

It takes about three months for Japanese apricots and one month for peaches and mulberries to be fully fermented. The next step is scooping fruits and keeping the rest of the liquids refrigerated.

These fruit tea contains a significant amount of enzymes and are better when served with cold water. By doing so, you can minimize the destruction of the enzymes.

The exhibition dedicated to tea and the artwork inspired by it is currently being held at the Arumjigi center, located in Insa-dong, central Seoul. The Arumjigi Culture Keepers Foundation is a nonprofit organization devoted to protecting and preserving Korea’s traditional culture and beauty.

JoongAng Daily

[Batu]

Ülkemizde beyaz turpa yalancı turp diyorlar neden acaba.

[ji-young park]

Historic Bukchon Besieged by Tourists, Businesses

Turistler ve İşletmelerin Kuşattığı Tarihi Bukchon



Genç kız ve erkekler kıkırdıyor, bağrışıyor ve oradan oraya koşuşuyorlardı.

Rahat kıyafetlerini giymiş bir grup ajumma (orta yaşlı kadın) elleriyle barış işareti yaparak akıllı telefonlarıyla grup fotoğrafı çektiriyorlardı.

Japon turistler, ara yolun kenarına park edilen beyaz minibüsten inip bölgenin her tuğla, kapı ve penceresini dikkatle inceliyorlardı.

Bu bölge, Seoul'de en sevilen turist yerlerinden biri olan Bukchon Hanok Köyüydü. O günkü hava, rüzgar ve yağmur nedeniyle kötüydü; fakat bu onları, güzel bir geleneksel Kore evi yani hanok topluluğuyla bilinen Samcheong-dong bölgesi ve Changdeok Sarayı arasındaki yeri ziyaret edip keşfetmekten alıkoyamadı.

Bu tür bir davranış turistler için ne kötü ne de olağan dışı, fakat kestirmeye çalışan, sınava çalışan veya sadece dinlenen insanların evlerinin dışında olunca bu biraz sinir bozucu ve rahatsız edici -hatta kaba- oluyor.

Seoul Büyükşehir Belediyesi yönetiminde çalışan Bukchon Geleneksel Kültür Merkezinin derlediği verilere göre, Bukchon Hanok Köyü; Gahoe-dong, Je-dong, Gye-dong gibi 11 idari bölgeye sahip ve 2484 ailenin yaşadığı bir yer.

Sakinlerin şikayetleri arttığından Seoul Yönetimi ve Jongno Bölge Ofisi Nisan ayından bu yana, ziyaret edilen bölgede sessizlik ve huzuru simgeleyen diğer işaretlerin yanı sıra levhalar asarak "sessiz turlar" olarak adlandırılan turları teşvik ediyor.

Fakat kampanyanın başlamasından yaklaşık 7 ay sonra bir pazartesi günü, sessizlik pek dikkate alınmıyor gibi görünüyordu.

Bukchon Hanok Köyüyle ilgili bir diğer mesele, hızlı ticarileşmesi. Pek çok sanat, mimari ve kültür mirası uzmanı, köyün; pek çok kişinin Kore kültüründen yoksun olduğu ve ticari kuruluşlarca ele geçirildiği için hayıflandığı Insa-dong gibi olabileceğine dair derin endişelerini dile getiriyor.



Tetikleyici Hallyu

Yakın zaman önce Bukchon sessiz, göze çarpmayan yalnızca birkaç zevk sahibi, bilgili sakinin zaman geçirdiği bir yerdi.

Bukchon Geleneksel Kültür Merkezi verilerine göre, 2007 yılında bölgeyi yalnızca 30.000 kişi ziyaret etmişti.

Fakat 2010 yılında bu rakam 318.000'e fırladı. O yıl, Bukchon'un haftalık eğlence programı "Happy Sunday" bölümünün popüler "1 Night 2 Days" şovunda yer aldığı yıldı.

Bu yıl, rakamın 600.000'den fazla olması bekleniyor.

Seoul Büyükşehir İdaresi, Seoul Şehir Duvarı Bölümünden Jung Mee-young, "`1 Night 2 Days` en büyük tetikleyici etkendi," şeklinde konuştu.

Jung, "Artık öğrenciler okul turuyla buraya geliyor," diyor. "Ve onları kontrol edemiyoruz. Açılış saati veya kayıtlı giriş gibi bir şey söz konusu değil. Günün her saati, haftanın her günü gelebiliyorlar."

Sonuç olarak bölge sakinleri, trafiği tıkayan tur otobüsleri ve minibüsleri, sokaklarına akın eden ve çeşitli dillerde sesli olarak konuşan ve evlerinin fotoğraflarını çeken ve kapılarını gözden geçiren turistlerle yaşıyorlar.

Pek çok yerli, turistlerin davranışlarını mahremiyete saygısızlık olarak görüyor ve huzurlu yaşamlarının sonsuza dek değiştiğine dair şikayette bulunuyorlar.

`1 Night 2 Days` yerliler için tetikleyici olsa da Hallyu'nun artan popülaritesi, yabancı turist sayısındaki artışın asıl nedeni gibi görünüyor.

Bu, 20 yıldan fazla zamandır Bukchon'da bir hanokta yaşayan Park In-sun'un fikri.

Park, "`Winter Sonata` [Bae Yong-joon ve Choi Ji-woo'nun rol aldığı dizi] Japonya'da popüler hale geldikten sonra turist sayısı kademeli olarak arttı. İlk olarak Japon turistler geldi, daha sonra da Güneydoğu Asyalı turistler," dedi.

"Memleketimin dünya çapında sevilen bir turist bölgesi oluşuyla gurur duyup minnettar olsam da kaos içinde yaşıyor gibi hissedildiği için bu zor. Ve hafta sonu o kadar kötü ki, hep bir kriz ortamı gibi."

Park çocukluğunu bu bölgede geçirdi çünkü büyük annesi Samcheong-dong'da yaşıyordu. Şimdi lise ve üniversiteye giden çocuklarını Bukchon'da büyüttü. O yüzden bölgeden ayrılmak, hayal bile edemeyeceği bir şey.

"Çocuklarım burada doğdu ve burada büyüdü. Yalnızca biz değil. Buradaki pek çok aile bölgeye sıkı bağlarla bağlı," dedi.

"Bu nedenle sanırım Bukchon'un kaderi, insanların yaşam alanlarının kültür kaynama noktası olarak tekrar varoluşundan başka bir şey değil."



Sessizlik Altın Değerindedir

Nisan ayında Seoul Belediye Başkanı Park Won-soon, Bukchon Hanok Köyü sakinleri ve sanat, mimari ve kültürel miras uzmanlarıyla bir araya geldi.

Seoul Büyükşehir İdaresi, komşular arasında etkin alışveriş ve işbirliğini teşvik eden ve çevrenin büyüme ve gelişmesini amaç edinen "bölge halkı projesi" adlı projenin başlangıç aşamasında.

Hükümet, başlangıç için ilk iki bölge olarak Bukchon ve Gyeongbok Sarayının batısında yer alan ve birkaç eski hanokun bulunduğu Seochon'u seçti.

Nisan buluşması, bölge sakinleri ve uzmanlardan fikir toplamanın ilk adımıydı.

Toplantıda sessiz tur fikri ortaya atılmıştı.

Bu fikir, bir Bukchon sakini ve saygıdeğer sanat tarihçisi Kim Hong-nam tarafından ortaya atılmıştı. Kim, National Trust of Korea Başkanı olmasının yanı sıra Ewha Bayan Üniversitesi Yüksekokulunda profesör.

Geçmişte, Kore Ulusal Müzesi ve Kore Ulusal Halk Müzesinin müdürlüğünü yapmıştı.

Kim, "Sessiz turlar, hem insanların yaşadığı hem de turist bölgesi olan pek çok yerin olduğu Kyoto'da başlatıldı," dedi.

"Bukchon'daki çoğu hanok oldukça küçük, 25-30 pyong ölçülerinde. Küçük arsalar nedeniyle bazı evler öyle inşa edilmiş ki çitler, evlerin dış duvarları halinde ve bu da dışarıdan gelen seslere maruz kalmalarındaki en büyük etken."

Mimari uzmanlarına göre hanok, geleneksel olarak ağaç ve kağıttan inşa edildiği için dışarıdan gelen seslere maruz kalıyor. Bu yüzden bazı kişiler şakayla karışık dışarıda gaz çıkaran insanı duyabileceğinizi bile söylerler.

Toplantıdan bu yana Bukchon Geleneksel Kültür Merkezi, web sayfasında duyuru yoluyla sessiz turları tanıttı ve ara sokaklara 14 levha yerleştirdi.

Yardım edenlerin de sessiz tur göğüs bantları taşımaları da gerekiyordu, ancak Ağustos ayından bu yana bu bantları taşımıyorlar. Merkez ayrıca sessizliği teşvik eden sözlerin yazılı olduğu yeni haritalar bastıklarını ancak henüz bu haritaların dağıtılmadığını da açıkladı.

7 aylık bu tür kısıtlı bir kampanyadan sonra sonuçların şaşırtıcı olmaması gerekir.

Üç arkadaşıyla birlikte Bukchon'a gelen orta yaşlı bir kadın olan Han Seong-suk, "Sessiz tur mu? Bunu hiç duymadım," dedi. "Ah, sanırım daha sessiz olmalıyım." Han ve arkadaşları bölgeyi keşfetmeyi yeni tamamlamışlardı.

Kaliforniyalı turist Amol Mittal da yalnızca Bukchon'un ana Gahoe-dong caddesi çıkışında bu levhayı gördüğünü söyledi. "Kore filmlerinde bu tür yerler görmüştüm. Tüm bu eski tarz evleri korumuş olmaları muhteşem," dedi. "Fakat burada yaşayanların nasıl sessizlik istediklerini anlayabiliyorum. Ama bence daha başka yerlere de levhalar asmalılar."

Sıkı Düzenlemeler Önemli



'Sesi sevmiyorsanız daha sessiz bir yere taşının' konusu tartışılabilir.

Başkentte yaşayan pek çok kişi aydan aya veya yıllık kiralara sahip, bu nedenle bir yerden başka yere taşınmak onlara, hayatın normal bir parçası gibi geliyor. Aslında yaklaşık 3500 son moda ve şık kafe, restoran, galeri ve Bukchon Hanok Köyünün yer aldığı Samcheong-dong bölgesinin artan popülaritesiyle emlak fiyatları da birden yükseldi. Yani bu bölgede emlak satmak büyük kazanç sağlar. Ancak kimi Bukchon sakinlerine göre her şey para değil.

Seoul yönetimi yetkilileri, Bukchon'daki nüfusun; ya Park In-sun gibi orada uzun süredir yaşayan ya da son zamanlarda daha sessiz, daha huzurlu bir yaşam tarzı isteyerek bölgeye taşınanlardan meydana geldiğini söylüyor.

Kim Hong-nam, hanokunu inşa etmek için 2 yıl harcadı ve 2010 yılında buraya yerleşti. Pek çok Bukchon sakini, Kore kimliğini temsil eden geleneksel hanoku korumaya kendini adamış. Geleneksel yapıların çoğu Kore'nin endüstrileşmesiyle yok olmuş.

Kim, "Turist akınından daha endişe verici olan şey, ticarileşme," şeklinde konuştu.

"Merkezi hükümet ve bölge ofisi, yalnızca sakinlerin yaşayabileceği ve yalnızca ticari kurumların yer alabileceği bölgeler planladı. Fakat insanlar her zaman kurallara uymuyor. Mesela, önce bir döşeme inşa ediyorlar. Sonra yiyecek satmaya başlıyorlar. Kısa süre sonra da orası ticarileşip çöple doluyor."

Fakat diğerleri Bukchon'un hangi kesiminde yaşadıklarına bağlı olduğuna dikkat çekiyorlar.

Uzun süredir Kore'de yaşayan gurbetçi ve Seoul Ulusal Üniversitesi Kore Dili Eğitimi Bölümü Profesörü Robert Fouser, "Samcheong-dong ve Gahoe-dong bölgeleri, oldukça büyük hanokların yer aldığı ve dolayısıyla turistlerle dolup daha sesli olan yerler," dedi.

Fouser, 'daha az kalabalık ve daha az gürültülü' olarak nitelediği Gye-dong'da yaşıyor.

Ayrıca gözlemciler, ekonomik kötüleşmeye rağmen Samcheong-dong bölgesinin turist sayısında düşüş yaşamadığı konusunda endişeleniyorlar.

Mart ayında Samcheong-dong'da Ulusal Çağdaş Sanat Müzesinin planlanan açılışı, kalabalığı daha da arttıracak.

Bu sırada burada yaşayanların endişeleri de devam edip artıyor.

Kim Hong-nam, "Bukchon, bugün burada yaşayan kişiler nedeniyle Bukchon'dur. Halk köyleri gibi yapay olarak inşa edilmiş bir köy değildir," dedi.

"Ancak daha da kalabalıklaşıp ticarileştiğinde yaşayanlar buradan ayrılacaklardır. O zaman burası, bildiğimiz Bukchon olmayacak."

ji-young park



Teenage girls and boys were giggling, shrieking and running around.

A group of ajumma (middle-aged women) in comfortable outfits were taking group photos with their smartphones, making a peace sign with their fingers.

Japanese tourists got out of a white van parked in the alley and scrutinized each brick, door and window of the neighborhood.

The setting was Bukchon Hanok Village, one of most-beloved tourist sites in Seoul. The day’s weather was rough, with wind and rain, but that did not stop them from visiting and exploring between the Samcheong-dong area and the Changdeok Palace known for its beautiful cluster of hanok, or traditional Korean houses.

Such behavior is neither malicious nor unusual for tourists, but it can be annoying and disturbing - even rude - when it occurs outside the homes of people trying to take a nap, study for an exam or simply relax.

Bukchon Hanok Village refers to 11 administrative areas, like Gahoe-dong, Je-dong and Gye-dong, among others, and is home to 2,484 households, according to the data compiled by the Bukchon Traditional Culture Center, which operates under the Seoul Metropolitan Government.

As resident complaints mount, the Seoul government and Jongno District Office have been promoting what is called “silent tours” since April, installing signs among other initiatives to promote peace and quiet in the much visited neighborhood.

But on Monday, about seven months after the campaign started, silence didn’t seem to have taken hold.

Another issue with Bukchon Hanok Village is its rapid commercialization. Many experts in art, architecture and cultural properties express deep concern that the village could be the next Insa-dong, which many lament as lacking Korean culture and overrun by commercial establishments.



Hallyu is the trigger

Not long ago, Bukchon was a quiet, low-profile neighborhood, where only a few tasteful, knowledgeable locals hung out.

In 2007, only 30,000 people visited the area, according to data from the Bukchon Traditional Culture Center.

However, in 2010 that number skyrocketed to 318,000. That was the year that Bukchon was featured in the popular “1 Night 2 Days” segment of “Happy Sunday,” a weekly entertainment show.

This year, the figure is expected to double to more than 600,000.

“ ‘1 Night 2 Days’ was the major trigger,” said Jung Mee-young of the Seoul City Wall Division of Seoul Metropolitan Government. Jung oversees operation of the Bukchon Traditional Cultural Center.

“Today, students come here on a school trip,” Jung says. “And we cannot control them. It’s not like there are opening hours or it’s registration only-based. They can come any day of the week, any time of the day.”

As a result, residents are living with tour buses and vans blocking traffic, tourists flocking to their alleys, talking loudly in all sorts of languages, taking photos of their houses and peeking at their doors.

Many locals find the tourist behavior an invasion of privacy and complain that their once peaceful lifestyle has been changed forever.

While “1 Night 2 Days” may have been the trigger for locals, the rising popularity of Hallyu appears to have been the catalyst for the rise in foreign tourists.

This is the opinion of Park In-sun, who has been living in a hanok in Bukchon for more than 20 years.

“Tourists have been rising steadily since ‘Winter Sonata’ [drama featuring Bae Yong-joon and Choi Ji-woo] became popular in Japan. First the Japanese tourists came, then the Southeast Asian tourists,” Park said.

“While I am very proud and thankful that my hometown is a globally beloved tourist site, it’s hard because you feel like you are living amid chaos. And during the weekend, it’s so bad that you even feel a sense of crisis.”

Park spent her childhood in the area because her grandmother lived in Samcheong-dong. She raised her children in Bukchon who are now attending high school and university. So leaving the neighborhood is something that she cannot imagine doing.

“My children were born here and they grew up here. And it’s not just us. Many families here have such a strong attachment to the area,” she said.

“So I guess now the fate of Bukchon is nothing but the coexistence of people’s residences with a cultural hot spot.”



Silence is golden

In April, Seoul Mayor Park Won-soon met with residents of the Bukchon Hanok Village and experts in art, architecture and cultural properties.

The Seoul Metropolitan Government is in the initial stages of the so-called “neighborhood community project” in which it promotes active exchanges and collaboration among neighbors and seeks growth and improvement of neighborhoods.

For the first two neighborhoods of the initiative, the government chose Bukchon and Seochon, which is west of Gyeongbok Palace and also features some old hanok.

The April meeting was a first step to collect ideas from the residents and experts.

In the meeting, the idea of the silent tour was hatched.

It was brought up by Kim Hong-nam, a Bukchon resident and respected art historian. She is a professor at the Graduate School of Ewha Womans University as well as head of the National Trust of Korea.

In the past, she was director of the National Museum of Korea and National Folk Museum of Korea.

“Silent tours are promoted in Kyoto, where there are many areas that are both residential areas and tourist sites,” said Kim.

“Many hanok in Bukchon are quite small, measuring between 25 and 30 pyong [893 and 1,065 square feet]. And because of the small lots, some houses are built in a way so that their fence is practically the wall of their house, making it very vulnerable to outside noise.”

According to architecture experts, hanok are particularly vulnerable to outside noise because they were traditionally built of wood and paper. That is why some say, only half joking, that you can even hear people farting outside.

Since the meeting, the Bukchon Traditional Culture Center has promoted silent tours through a pop-up in its Web site and has installed 14 signs in the alleys.

It also required helpers to wear silent tour chest bands, though they have not been worn since August. The center also said it has published new maps with phrases encouraging silence, but those maps are yet to be distributed.

After seven months of such a limited campaign, the results should not be surprising.

“Silent tour? I haven’t heard anything about it,” said Han Seong-suk, a middle-aged woman who came to Bukchon with three friends. “Oops, I guess I should’ve been quieter.” Han and her friends had just finished exploring the area.

Amol Mittal, a tourist from California, also said he saw the sign only on his way out of the main Gahoe-dong street of Bukchon. “I’ve seen places like this in Korean movies. It’s gorgeous how they preserved all these old-style housings,” he said. “But I can sympathize with the residents, how they would want some silence. But I think they need to put more signs in more places.”



Tighter regulation is key

One could argue that if you don’t like the noise, move to somewhere quieter.

Many residents of the capital have month-to-month or yearly leases, so moving from one neighborhood to another may seem like a normal part of life. In fact, with the recent popularity of the Samcheong-dong area, where there are about 3,500 trendy and chic cafes, restaurants, galleries and shops, and Bukchon Hanok Village, property prices have skyrocketed. So selling the properties in this area could yield big profits. For some Bukchon residents, however, it’s not all about money.

Demographics in Bukchon, Seoul government officials say, are either those who have lived there for a long time, like Park In-sun, or those who moved in recently looking for a quieter, more peaceful lifestyles.

Kim Hong-nam spent two years to build her hanok here and moved in 2010. Many Bukchon residents are committed to preserving the traditional hanok, which represents Korean identity. Many of the traditional structures were demolished in Korea’s industrialization phrase.

“What’s more worrisome than the influx of tourists is commercialization,” said Kim.

“The central government and district office have designated areas where there can only be residences and where there can also be commercial entities. But people don’t always abide by the rules. For instance, they first install a deck. Then they start selling food. Not long after, the place is commercialized and filled with litter.”

However, others point out that it depends on which part of the Bukchon they live in.

Robert Fouser, a longtime expat in Korea and an associate professor of Korean language education at Seoul National University, said, “Samcheong-dong and Gahoe-dong areas are where there are relatively bigger hanok and thus more noisy with tourists.”

Fouser lives in Gye-dong, which he describes as “less crowded and less loud.”

Meanwhile, observers worry that even with the economic recession, the Samcheong-dong area is seeing no decrease in the number of tourists.

The planned opening of the National Museum of Contemporary Art in March in Samcheong-dong will only add to the crowds.

The concerns of the residents, in the meantime, continue and deepen.

“Bukchon is what it is today because of people living here. It’s not an artificially created village like the folk villages,” said Kim Hong-nam.

“But once it gets more crowded and commercialized, residents will leave. Then, it won’t be the Bukchon we know anymore.”

Joongang Daily

[kıday baksı]

Son derece bilgilendirici ve keyifli bir makale...

>>> https://www.facebook.com/KoreaFansWorld

[primadonna]

For antique fans, Dapsimni is a real find

Antika Hayranları İçin, Dapsimni Gerçek Bir Buluş



Japon turistler Dapsimni Antika Alışveriş Kompleksindeki dükkanlara göz atıyor. Buradaki sessiz ve mütevazi atmosfer içerisinde Kore'nin geleneklerini yaşama imkanı bulduklarını söylüyorlar.

Hava; eski kağıt, eski ahşap, eski kumaş - doğrusu, eski olan her şeyin kokusuyla ağırlaşmıştı. Dapsimni Antika Alışveriş Kompleksinde sandıklar, seramikler, bin bir çeşit desenli geleneksel kapılar, kuş kafesleri, at arabası tekerlekleri ve hayal edebileceğiniz şeylerin hemen hemen hepsi bulunuyor. Bazı parçalar Çin ve Japon kültürünün özelliklerine sahip gibi görünüyor. Ama kim emin olabilir ki?

Doğu Seoul'deki Dapsimni İstasyonu, 5. metro hattı yakınlarındaki bölge uzun hatlar halinde antika dükkanlarına sahip olduğu için 1980'lerden bu yana yerel antika severler arasında ünlüdür.

Öncelerde, Kore'deki antika dükkanları, birçoğu Jung mahallesindeki Hwanghak-dong ve Seodaemun mahallesindeki Ahyeon-dong'da olmak üzere Seoul'ün merkezine dağılmıştı. Fakat yükselen emlak fiyatları ve trafik sıkışıklığının kötü etkileri sebebiyle, birçok dükkan Seoul'ün sessiz ve bir o kadar gelişmemiş bir bölümü olan bu yeri terk etti. Bugün Dapsimni yaklaşık 150 antika dükkanının yuvası.



Dapsimni İstasyonu (üstte) seokkarae gibi geleneksel elementler ve tavanındaki geleneksel mimaride kullanılan ahşap direklerin yanı sıra cheongsachorong ve mavi, kırmızı geleneksel lambalarla dekore edilmiştir. Tabelayla en bağlantılı olan şey, dışarıdaki taştan yapılmış eserler (yukarıda). Fotoğraf: Kim Hyung-eun

Dapsimni, Joseon Hanedanlığı dönemindeki (1392-1910) mahkeme ressamlarının malzemelerini aldığı yer olduğu için birçok antika dükkanı ve sanat galerisinin bulunduğu Insa-dong kadar önemli ve tarihsel geçmişe sahip olan bir yer değildir.

Dapsimni turistler için samimi ya da gidip gelmesi kolay olan bir yer de değildir. Birkaç İngilizce tabela ve yönlendirme vardır. Yabancı bir ülkeyi ziyaret edenler için denenmiş ve doğru bir teknik, turist kafilelerini takip etmektir.

Bölgede bir öğle sonrası ziyareti sırasında, metro çıkışından birkaç metre ötedeki bir grup taş fener, anıt ve hayvan buranın eski sanat eseri ve mobilya almak için gidilecek bir yer olduğunun tek gözle görülür işareti.

Elbette, Dapsimni süslü püslü makyaj dükkanları, yabancı kahve bayileri ve oyun odaları gibi "kirli" değil. Ziyaretçilerin eski sanat eserleri ve mobilyaların büyüsüne kapılması daha kolay. Bazı insanlar burayı bir açık hava müzesine benzetiyor.

Artan girişimlerle Dapsimni'yi ilgi odağı haline getirmek için, Korea JoongAng Daily 30 yıllık antika pazarını inceledi.



Kelimeler Yayılır

32 yaşındaki Japon turist Hana Yokomizo, "Kore geleneklerini burada tecrübe ediyormuş gibi hissediyorum," diyor. O, sevdiği şeyleri Dapsimni'de bulduğunu söyleyen ve sayıları günden güne artan yabancılardan biri. "Insa-dong'a gittiğimde hayal kırıklığına uğradım. Birçok kozmetik dükkanı ve restoran vardı. Sanki orada olmayan tek şey Koreydi."

Dapsimni Antika Alışveriş Kompleksindeki el sanatı dükkanlarını gezerken, sedefle süslenmiş oldukça narin bir parıltıya sahip küçük kutudan gözlerini alamadı.

Alışveriş kompleksindeki 61 yaşındaki tüccar Lee Jong-jae, "Piyasadaki durgunluk sebebiyle, buraya daha az Koreli antikasever geliyor," diyor. "Fakat bu artan yabancı, özellikle Japon, turist sayısıyla dengeleniyor. Burayı nasıl öğrendiklerini merak ediyorum."

Seoul Büyükşehir İdaresi Mart ayında bölgenin kültürel çekiciliğini arttırmak için 300 milyon wonluk (($275,033) bir bütçe ayırdığını açıkladı. Planın bir parçası olarak, betonla kaplı ıssız çevreye tasarım öğeleri eklenecek, resimli bilgiler ve yönlendirmeler yerleştirilecek ve tur programlarının tanıtımı yapılacak.

Şehir idaresinden bir memur, "Proje için bu bölgenin insanlarıyla çalışmak istiyoruz," diyor. "Düşüncemiz maddi desteği sağlamak ve insanların bölgeyi istediği şekilde değiştirmesine izin vermek."

Dongdaemun İlçe Müdürlüğü eski işaretlerin yeniden yapımı ve turistler için dinlenme alanları oluşturulması planlarında teşvik edici olarak rol alıyor. Fakat müdürlük her şeyden önce, insanların bir bakışta Dapsimni ile ilgili bilgi bulabileceği bir internet sitesi kurmak istiyor.

2008'den bu yana şehirde turlar düzenleyen ve yeni yerleri geliştiren Seoul Turizm Organizasyonu da önümüzdeki aydan başlayarak yürüyüş turlarına Dapsimni'yi ekleyecek.



Dükkanlar düşük fiyatlı mutfak eşyalarından (üstte) yüksek fiyatlı seramiklere (yukarıda) kadar her şeyi satıyor. Geniş yelpazeli fiyatlar Dapsimni'nin cazip yönlerinden biri. [JoongAng Ilbo]

Bütçenize Uygun

Dapsimni Antika Alışveriş Kompleksinde geniş yelpazeli boyut, çeşit ve fiyat seçenekleri olan yaklaşık 250,000 parça satışa sunuluyor.

Seramikler ve tablolar onlarca milyon won fiyatıyla devletin belirlediği kültürel eşyalar kadar değerli olabilirken, bazı el yapımı lamba ve nakışlar 5,000 - 10,000 wona alınabilir.

Seçici bir göze sahip olanlar evini şık bir şekilde düzenlemek için pek çok makul fiyatlı ürün bulacaktır.

Kore Antika Derneği Başkanı Yu Yeong-beom, buradaki çoğu dükkanın kendi atölyesi olan ustalar tarafından yapılan parçalardan daha fazlasını sunduğunu söylüyor. Yoo, "Sanatçılar genellikle kendi 'isimlerini' kullanarak yüksek fiyatlar talep etmeye yönelir, fakat Dapsimni'deki ürünler nispeten daha ucuzdur," diyor. "Ayrıca, daha önceden atalarımızın sahip olduğu ve sevdiği şeyler."

Dapsimni tüccarları talep üzerine Kore Antika Derneğinden alınan tahmini değer raporu çıkaracak.

Dapsimni Antika Alışveriş Kompleksinde gezmenin en güzel tarafı almak zorunda olmadan istediğiniz her şeye dokunabilmeniz. Bu yüzden bazı ebeveynler eğitim amaçlı ya da sadece eğlence için çocuklarını da yanlarında getiriyor.

İlkokul çağındaki kızıyla gelen 36 yaşındaki Yang Hye-eun, "Eğer kızımı bir müzeye götürürsem, sadece cam vitrinlere sıkıştırılmış eşyalara bakacak. Ama burada görüyor, dokunuyor ve tecrübe kazanıyor," diyor. "Bu oldukça eğitici."

Tüccarlar Birlikte Çalışıyor

Dapsimni Antika Alışveriş Kompleksindeki tüccarlar bölgenin profilini geliştirmek için birlikte çalışıyor.

Eylül ayında, merkezi Seoul'ün Jongno ilçesinde bulunan Insa-dong'daki Dukwon Sanat Galerisinde özel bir sergi düzenleyen Dapsimni Antika Derneğini kurdular.

Tecrübeli Dapsimni tüccarları satılık olan seramik, mobilya, aksesuar, takı, tablo ve diğer ürünlerden 700 parça seçti.

Serginin adı "Antika İle Tanış" ve Salı gününe kadar devam ediyor. Dernek bir basın açıklamasında, "Sergimizin Kore toplumunun gerçek Kore'nin ne olduğunu düşünmesine yardımcı olmasını ve kültürel ve sanatsal faaliyetlere ilham vermesini umuyoruz," dedi.

Dongdaemun Bölge Müdürlüğü Başkanı Yu Deok-yeol Çarşamba günü serginin açılışına katıldı ve Dapsimni'nin Kore'nin en sevilen antika pazarı olmasını istediğini söyledi.

Sergide Goryeo porseleni, beyaz porselen, ahşap çekmeceler ve masalar, mürekkep taşları ve silah saklama kutuları ve Joseon dönemindeki beylerin giydiği geleneksel şapkalar bulunuyor.

Dernek diğer girişimlerin yanı sıra, broşür yayınlayarak ve internet sitesi aracılığıyla Dapsimni pazarını insanlara daha yakın hale getirmek için çalışmalar yapmayı planladığını söylüyor.

primadonna



Japanese tourists browse through shops at Dapsimni Antique Shopping Complex. They say they can get a taste of Korea’s traditions here in a quiet, unpretentious atmosphere. [JoongAng Ilbo]

The air was heavy with the smell of old paper, old wood, old fabric - in fact, old everything. Dapsimni Antique Shopping Complex had chests, ceramics, traditional doors with all sorts of patterns, bird cages, wheels off a carriage and almost anything else one could imagine. Some of the items seemed to have traits of Chinese and Japanese culture. But who knows for certain?

The area near the Dapsimni Station, subway line No. 5, in eastern Seoul, has been well known among local antique lovers since the 1980s for its long lines of antique shops.

Before then, antique shops in Korea were scattered, with many in Hwanghak-dong in Jung District and Ahyeon-dong in Seodaemun District, central Seoul. But with soaring property prices and worsening traffic congestion in those areas, most shops have ended up in this quiet, rather underdeveloped part of Seoul. Today, Dapsimni is home to a cluster of about 150 antique shops.



Dapsimni Station (top) is decorated with traditional Korea elements like seokkarae, the wooden poles used in traditional architecture, in the ceiling as well as cheongsachorong, blue and red traditional lamps. Stone monuments sitting outside (above) are the closest thing to a sign. By Kim Hyung-eun

Dapsimni is neither as historic nor storied as, for instance, Insa-dong, where there are also many antique shops and art galleries because that’s where court painters used to shop for supplies during the Joseon period (1392-1910).

Also, Dapsimni is not particularly tourist friendly or easy to navigate. There are few English signs and directions or flocks of tourists to follow, a tried and true technique for visitors in unfamiliar territory. 

During a recent afternoon visit to the area, a group of stone lanterns, monuments and animals a few meters away from the subway exit was the only visible sign that this was the go-to place for buying vintage art and furniture.

Of course, the upside is that Dapsimni is not as “polluted” with fancy makeup stores, foreign coffee franchises or game rooms. It is easier for visitors to concentrate on the charms of old art and furniture. Some people liken the area to an outdoor living museum.

With growing attempts to bring Dapsimni into the limelight, the Korea JoongAng Daily explored the 30-year-old antique market.



Word spreads

“I feel like I am experiencing Korean traditions here,” says Hana Yokomizo, 32-year-old Japanese tourist. She is one of a growing number of foreigners who are finding what they like at Dapsimni. “I was disappointed when I went to Insa-dong. There were so many cosmetics shops and eateries. It felt like the only thing that was missing there was Korea.”

As she looked around the craft shops at the Dapsimni Antique Shopping Complex, she couldn’t keep her eyes off a small box decorated with mother-of-pearl that had a rather delicate shine.

“With the recession, we are seeing fewer Korean antique lovers coming here,” says Lee Jong-jae, a 61-year-old merchant at the shopping complex. “But that is somewhat offset by an increased number of foreign tourists, particularly the Japanese. I wonder how they heard about this place.”

In March, the Seoul Metropolitan Government announced it has earmarked 300 million won ($275,033) to develop the area as a cultural attraction. Part of the plan is to add design elements to the desolate concrete environment, install signage and directions, and introduce tour programs.

“We hope to work with the people of this area on the project,” says a city government official. “The idea is that we will provide the financial support. Let the people transform the area the way they want.”

Dongdaemun District Office is taking part in the initiative, with plans to redo old signs and create a rest area for tourists. But first and foremost, the office wants to build an informational Web site where people can find out about Dapsimni at a glance.

Also, the Seoul Tourism Organization, which has organized tours and developed new destinations in the city since 2008, will include Dapsimni on its walking tours starting next month.



Shops sell everything from low-end kitchen utensils (top) to high-end ceramics (above). A wide spectrum of prices is one of the charms of the Dapsimni market. [JoongAng Ilbo]

Suit your budget

There are about 250,000 items for sale at the Dapsimni Antique Shopping Complex with a wide range of sizes, styles and prices.

Some craftwork, such as lamps and embroidery, can be bought for 5,000 won to 10,000 won, while ceramics and paintings can be as valuable as state-designated cultural properties, costing tens of millions of won.

Those with a discerning eye will find plenty of reasonably priced items to spruce up their homes.

Yu Yeong-beom, chairman of the Korean Antiques Association, says many of the shops here have more to offer than pieces made by craftsmen who have their own workshops. “Artists often tend to demand high prices befitting their ‘names,’ but items at Dapsimni are relatively cheaper,” Yoo says. “Also, they were pre-owned and pre-loved by our ancestors.”

On request, merchants at Dapsimni will issue appraisal statements from the Korean Antiques Association.

Perhaps the best part about browsing around the Dapsimni Antique Shopping Complex is that you can touch all you want without having to buy. That is why some parents bring along their children for educational purposes, or just for fun.

“If I take my daughter to a museum, she can only look at items trapped in a glass box. But here she can see, touch and experience,” says Yang Hye-eun, a 36-year-old who came with her elementary school-age daughter. “It’s quite educational.”

Merchants work together

Merchants at the Dapsimni Antique Shopping Complex are working together raise the area’s profile.

In September, they launched the Dapsimni Antique Association, which has organized a special special exhibition at Dukwon Gallery in Insa-dong, Jongno District, central Seoul.

Veteran Dapsimni merchants chose 700 pieces of ceramics, furniture, accessories, jewelry, paintings and other items, which all are for sale.

The exhibition is titled “Encounter With Antiques” and runs through Tuesday. “We hope our exhibition will help Korean society ponder about what is authentic Korean and also get inspired about cultural and artistic endeavors,” the association said in a press release.

Yu Deok-yeol, the head of Dongdaemun District Office, attended the opening of the exhibition on Wednesday, saying he hopes “Dapsimni will become Korea’s most beloved antique market.”

Items on display at the exhibition include Goryeo celadon, white porcelain, wooden drawers and desks, ink stones and storage boxes for gat, or traditional gentlemen’s hats from Joseon era.

The association says it plans to work to bring the Dapsimni market closer to the people, through producing brochures and Web sites, among other initiatives.

JoongAng Daily

[kıday baksı]

primadonna, teşekkür ederiz...

>>> https://www.facebook.com/KoreaFansWorld

[ji-young park]

Special Exhibition Offers a Window on the World of Early Glassmaking

Özel Sergi, Dünyadaki İlk Cam Sanatına Pencere Açıyor



Günümüzde her yanımızda cam var. Pencereler, bardak, gözlükler...

Ancak insanoğlu ne zaman cam kullanmaya başladı? Roman natüralist İhtiyar Pliny'nin yazdığı 1. yüzyıl kitabına göre cam üretme tekniğini ilk geliştirenler Fenikeli tüccarlardı. Fenikeliler, bugünkü Lübnan kıyılarında bulunan ve M.Ö. 1550-300 arasında gelişen bir medeniyetti.

Ancak çoğu tarihçi camın, bundan daha önce -M.Ö. 3500 yıllarında- bugünkü Suriye kıyılarında, Mezopotamya veya Mısır'da kullanıldığını düşünüyor.

Merkez Seoul, Yongsan'daki Ulusal Kore Müzesinde şu an gösterimde olan "Camın Tarihi: Akdeniz ve Batı Asya'dan 3000 Yıllık Cam Eşyalar" adlı yılın son sergisinde bu konu hakkında her şeyi öğrenebilirsiniz.

Ziyaretçiler, tamamı Japonya'daki Hirayama Ikuo Silk Road Müzesine ait 375 cam eşyayı inceleyebilirler. Müze, İpek Yolu'na ait yaklaşık 9000 heykel ve el sanatı koleksiyonuna sahip. Koleksiyon özellikle kaliteli Budist heykelleri ve eski cam eşyalarla biliniyor.



Sergi, kronolojik sıraya göre 3 bölüme ayrılmış. 'Cam Yapımı Başlangıcı' adlı ilk bölüm, ilk cam biçemlerini inceliyor. Özellikle 3 çeşit cam inceleniyor: dolgu biçemli, döküm ve mozaik.

Bu türler, sıradan insanlar için fazla teknik ve bilgi gerektiriyor olsa da serginin ilk bölümündeki en eğlenceli yer, M.Ö. 6 - M.S. 3 zaman aralığında ve pek çok bölgede bulunan yüz desenli cam boncuklar. Korelilere göre bu tür boncuklar daha ilgi çekici çünkü bu boncuklar Silla Hanedanlığında (M.Ö. 57 - M.S. 935) da bulunuyordu. Bu boncuklar, diğer ülkelerle ilk ticaretin yapıldığının göstergesi olduğundan Koreli bilginleri büyüledi.



Belki de cam yapımı tarihinin en önemli gelişmesi, bir boru veya tüp ile eritilmiş camı üfleyerek balon haline getirme tekniği olan cam üflemenin geliştirilmesidir. Serginin ikinci kısmı cam üfleme geliştirildikten sonra üretilen cam eşyalara ayrılmış.

Bu teknik, cam parçaları yapma işi için harcanan zamanı günlerden dakikalara indirdiği için cam yapımını tamamen değiştirdi.

Müze sorumlusu Yang Hee-jeong, "Eskiden cam, yalnızca maddi durumu yetebilen ayrıcalıklı insanlar için yapılırdı," diyor. "Ancak cam üfleme ortaya çıkınca cam daha yaygın üretilip dağıtıldı." Yang, o zamandan bu yana camın halkın günlük kullandığı eşyalarını yapmak için kullanıldığını da ekliyor.



İkinci bölümde görülmeye değer bir eser, 2-3. yüzyıllara ve Doğu Akdeniz'e ait hayvan figürlü içki kabı. Bu eşya, Kore'de Üç Krallık Döneminde (M.Ö. 57 - M.S. 668) bulunan tarihi kalıntıların yanı sıra Goguryeo Dönemine (M.Ö 37 - M.S. 668) ait mezarlardaki duvar resimlerinde bulunan çizimlere inanılmaz derecede benzemektedir.

"Dekoratif Camın Gelişimi" adlı serginin 3. bölümü cam eşyaların çeşitliliği ve yaratıcı kullanımına ayrılmış. Müze yetkilileri, LED ışıklarla eserleri aydınlatarak ve ayna yardımıyla arka yüzlerini de göstererek bilinen sergi tekniklerinde köklü bir değişim meydana getirmişler.

Kore Ulusal Müzesi 2008 yılından bu yana dünyanın en çok bilinen medeniyetlerine ışık tutan bir dizi sergiye ev sahipliği etmiştir. 2008 yılındaki 'İran'ın Görkemi' ve 2009 yılındaki 'Firavunlar ve Mumyalar' fazlasıyla ilgi görmüştü.

Müze bu yıl Türkiye'nin pek çok ulusal müzesinden önemli hazineleri barındıran "Türkiye Medeniyeti: İstanbul'un İmparatorları" ve Mezoamerika medeniyetini temel alan "Maya 2012" adlı sergileri düzenledi.

Müzenin neden bu tür sergilere bu denli yatırım yaptığı sorusuna Müze Müdürü Kim Young-na şöyle cevap veriyor; "Dünyayı ne kadar iyi tanırsanız kendi ülkenizi de o kadar iyi tanırsınız."

"Camın Tarihi: Akdeniz ve Batı Asya'dan 3000 Yıllık Cam Eşyalar" sergisi, müzenin ilk katındaki daimi sergi salonunda yer alan Özel Sergi Galerisinde 17 Şubata dek gösterimde olacak. Giriş ücretsizdir. Müze, çarşamba ve cumartesi günleri 21.00, pazar günü 19.00 ve salı, perşembe ve cuma günleri 18.00'a dek açık. Pazartesi günleri ise kapalı. Müzeye ulaşmak için Ichon İstasyonu, 4 numaralı hat, 2 numaralı çıkışı kullanabilirsiniz. Detaylı bilgi için www.museum.go.kr adresini ziyaret edebilir veya 02-2077-9271 numaralı telefonu arayabilirsiniz.

ji-young park



Today glass is all around us. Windows, a drinking glass, a pair of eyeglasses.

But when did humans start to use glass? According to a first-century book by Roman naturalist Pliny the Elder, Phoenician traders were the first to develop glass manufacturing techniques. Phoenicia was a civilization centered on the coast of what today is Lebanon and which flourished from BC 1550 to 300 BC.

However, most historians think glass was used before then - about 3500 BC - along the coast of present-day Syria, in Mesopotamia or Egypt.

You can learn all about it at the National Museum of Korea in Yongsan, central Seoul, which is currently holding this year’s last special exhibition, titled “History in Glass: 3,000 Years of Glassware from the Mediterranean and West Asia.”

Visitors can enjoy 375 pieces of glassware, all of them from the Hirayama Ikuo Silk Road Museum in Japan. The museum has a collection of about 9,000 sculptures and craftworks from the Silk Road. The collection is particularly well known for high-quality Buddhist sculpture and ancient glassware.



The exhibition is divided into three parts in chronological order. The first, dubbed “The Beginning of Glassmaking,” explores the earliest forms of glass. In particular, it examines three types of glass - core-formed, cast and mosaic.

While the types are a little too technical and scholarly for laymen, the most fun to be had in the first part of the show is a section showing glass beads with face designs found across many regions and time periods, from 6 BC to AD 3. To Koreans, such “face beads” are of particular interest because they also were found in the Silla Dynasty (57 BC to AD 935). They have fascinated Korean scholars because they are proof of early trade with other countries.



Perhaps the most important development in the history of glassmaking was the invention of glassblowing, which involves blowing molten glass into a bubble using a pipe or tube. The second part of the exhibition is dedicated to glassware produced after the introduction of glassblowing.

The technique forever altered glassmaking because it reduced the amount of time it took to make glass pieces from days to just minutes.

“Previously, glass was made only for privileged people who could afford it,” says Yang Hee-jeong, the museum’s curator. “But after glassblowing came into the picture, glass became more widely produced and distributed.” Yang adds that from then on, glass was used to make everyday goods for ordinary people.



One notable artifact in the second part is the animal-headed rhyton from the Eastern Mediterranean in the second to third centuries. It is strikingly similar to ones found on murals in the tombs from the Goguryeo era (37 BC to AD 668), as well as to the actual relics found in the Three Kingdoms era (57 BC to AD 668) in Korea.

The third part of the exhibition, dubbed “The Flourish of Decorative Glass,” is dedicated to the diversification and creative use of glassware. Museum officials also added a twist to traditional exhibition techniques by illuminating the pieces using LED lights and showing the backs of the pieces by installing mirrors.

Since 2008, the National Museum of Korea has hosted a series of exhibitions highlighting some the world’s best-known civilizations. “Glory of Persia” in 2008 and “Pharaohs and Mummies” in 2009 were both big hits.

This year, the museum held “The Civilizations of Turkey: Emperors in Istanbul,” featuring important treasures from several of Turkey’s national museums, as well as “Maya 2012,” focusing on the great Mesoamerican civilization.

As to why the museum is investing so much on such exhibitions, museum Director Kim Young-na says, “The better you know about the world, the better you get to know about your own country.” She adds that such exhibitions will also help Koreans increase their cultural awareness and sensitivity.

“History in Glass: 3,000 Years of Glassware from the Mediterranean and West Asia” runs until Feb. 17 at the Special Exhibition Gallery in the Permanent Exhibition Hall on the first floor of the museum. Admission is free. The museum is open until 9 p.m. on Wednesday and Saturday; 7 p.m. on Sunday; and 6 p.m. Tuesday, Thursday and Friday. It is closed Monday. To get to the museum, go to Ichon Station, line No. 4, exit 2. For more information, visit www.museum.go.kr or call 02-2077-9271.

Joongang Daily