Giriş Yap

**masal durgun** · (Son Düzenleme: 08-08-2012, Saat: 2:19, Düzenleyen: nefise.)

Turtle Ship / 거북선 (Kaplumbağa Gemi)

[Resim: 80320.jpg]

Adı : Kaplumbağa Gemi (Geobukseon)
Müteahhitler : Yi Sun-sin, Lt. Na Dae Yong
İşletmen : Joseon Dynasty
İnşa Edilme Tarihi : Yaklaşık 1590
Sınıf ve Tip : Ponekseon tipi
Uzunluk : 30-37 metre
Yürütücü Gücü : 80 Kürekçi
Yeter Sayısı : 50 asker
Silah Gücü : Kükürt gazı atıcısı, sivri uçlu demirler(çiviler), 26 gülle topu

Ayrıca Geobukseon veya Kobukson olarak bilinen Kaplumbağa Gemi, 15. Yüzyılın başlarından 19. Yüzyıla kadar Joseon Hanedanlığı döneminde Koreli Kraliyet donanması tarafından aralıklarla kullanılan Kore de Panokseon sınıfına ait büyük savaş gemisi türüydü.
Çok eski ilk kaynaklara göre, Gwiseon olarak bilinen ilk nesil Kaplumbağa Gemiler, bir Gwiseon ve bir Japon savaş gemisi arasında geçen sözde bir savaştan bahseden Joseon Hanedanlığı'nın yıllıklarında ki 1413 ve 1415 kayıtlarında geçer. Ancak bu ilk Kaplumbağa Gemilerin göreceli barışın uzun sürmesinden dolayı geç olmadan Kore'nin savaş gemisi olarak kullanımı azalmıştı.
Kaplumbağa Gemi 1592-1598 Kore'yi fethetmek için Toyotomi Hideyoshi'nin girişimlerini desteklediği Japon deniz kuvvetlerine karşı ağır kayıplara uğratmasından dolayı sayısız zaferlere katıldı. Ancak, tüm Kore filosu(donanması) herhangi bir saldırı durumunda muhtemelen yarım düzineden fazla Kaplumbağa botuna sahip değildi. Koreli Amiral Yi Sun-sin gemi tasarımcısı olarak saygın biriydi. Yaptığı Kaplumbağa gemilerini en az beş farklı topla donatılmıştı. Önde ağzında ateşler veya top ateşi fırlatan bir ejderha şeklindeki baş bu gemilerin en ayırt edici özelliğidir. Her biri de top ateşini saptırmak ve gemiye teşebbüs eden düşman saldırılarını önlemek için demir çivilerle ve tam korumalı kapalı bir güverte ile yapılmıştır.

Yapılışı(İnşaat) :

Nanjung Ilgi'ye göre Yi Sun-sin'in savaş zamanında yazdığı günlüğünde, Yi Sun-sin astlarıyla meseleyi görüştükten sonra önceden mevcut tasarımlardan yararlanarak 1591 yılında Kaplumbağa gemiyi yeniden yapmaya karar verdi. Japon işgalinin olası olduğu anlaşılır anlaşılmaz Yi Sun-sin'in ast subayları basit olarak ilk modern Kaplumbağa gemiyi inşa etmişlerdir. Yi Sun-sin günlüğü boyunca yeğeni Yi Beon tarafından yazılmış "Hangrok" adlı kitapta Kaplumbağa gemilerinin yapıları, inşaatın ilerlemesi ve savaşta kullanımı yanı sıra gemilerde kullanılan silahların kullanımı hakkında çok sayıda önemli ayrıntıları anlatmıştır.

Kore topları monteli silahlar 12 Mart 1592 tarihinde test edilmiş ve menzilleri yaklaşık 300 ile 500 metre arasında da değişmektedir. Yi Sun-sin ilk Kaplumbağa gemisini tamamlamış, Busan Kuşatması ve Tadaejin Savaşı'ndan bir gün önce 27 Mart 1592 tarihinde suya indirmiştir.

Yapısı :

Savaş boyunca Kaplumbağa gemilerinin birçok versiyonu hizmet vermiştir ama genel olarak onlar 33-37 uzunluğundaydı ve fazlasıyla Panokseon'nin alt yapısını andırıyordu. Kaplumbağa gemisinin önüne yapılan büyük bir çapayla, diğer küçük değişikliklerle ve bir Panokseon'in tepesine konulması itibariyle teknik olarak bir tekne oldu. Geminin tepesine kısa mesafeli savaşta düşmandan hareketlerini etkili bir şekilde gizlemek için kükürt dumanı yayan bir ejderha kafası takıldı. Geminin en ayırt edici özelliği olarak kabul edilen ejderha kafası bir gülle topunu içine alabilecek kadar büyüktü. Ejderha kafası Japon gemicilerin kalplerine çarpıcı bir korku sağlamak amacıyla psikolojik savaş yöntemi olarak görev aldı. Kaplumbağa gemisinin ilk versiyonları ejderhanın kafasından serbest bırakılan zehirli bir dumanın zehirli maddeleri yakması için tasarlandı.

Geminin önünde önün de büyük bir çapa vardı. Çapa altında bir yüz şekline benzer olan ahşap bir sorguç bulunurdu ve bunlar düşman gemilerine toslamak için kullanılırdı.

Standart Panokseon'a benzer şekilde, Kaplumbağa gemi iki direğe ve iki yelkene sahipti. Küreklerde manevra ve yüksek hız için kullanıldı. Kaplumbağa gemisinin başka bir avantajı düşmanlarına karşı kendi yarıçapı etrafında dönebilen bir özelliğe sahipti olmasıydı.

Kaplumbağa gemisinde on kürek ve onbir top lumbuz vardı. Genellikle, ejderha kafasının ağzında bir top mazgal bulunurdu. Ön ve arka kısmında ikiden fazla top lumbuz yer alırdı. Ağır toplar Kaplumbağa gemilerine kitle yaylım atesi açmasını sağlardı. Mürettebatı genellikle komutanla birlikte 50-60 mücadele deniz piyadesi ve 70 kürekçileri kapsıyordu.

Kaynaklar Kaplumbağa gemisinin üstündeki altıgensel plaka kaplamalardan ucu sivri demirlerin çıkıntı yaptığını gösteriyordu. Kapalı güvertenin bir avantajı Koreli denizcilerin ve deniz askerlerinin küçük silahlardan ve yangın kundakçılarından korunmasını sağlamasıydı. Sivri uçlu demirler göğüs göğüse mücadelede kancalar ve tahta kaplamalar ile düşman gemilerini tutmasıyla onların cesaretlerini kırmıştır.

Kore yazılı açıklamalara göre manevra yapabilen bir geminin tüm noktaları ani hız hareketlerini yapabilirdi. Standart Panokseon gibi, Kaplumbağa gemi daha istikrarlı bir top ateşleme platformu avantajına ve kendi yarıçapı etrafında dönüş kabiliyeti veren U şeklindeki bir gövde özelliğine sahipti. U şeklindeki alt kısım V şeklindeki alt kısma karşı başlıca dezavantajı biraz daha yavaş seyir haline sahip olmasıydı.

Güverte Yapısı Hakkında(Gövdesi) :

Geminin çatısı tahta kaplamayı önleyen ucu sivri demirlerle kaplı olması elde bulunan kaynaklarda net iken, bu tahta kaplamanın demir olduğu iddiasını destekleyecek yeterli kanıt yoktur. Aslında hiçbir çağdaş Kore kaynaklarında gemi zırhlı Kaplumbağa gemisi olarak kullanılmaz: Kendisini mucit gibi gören Amiral Yi Sun-sin ne kendi kapsamlı savaş günlüğünde ne de yeğeni ve savaşın bir görgü tanığı olan Yi Pun olay raporlarında herhangi bir çeşit demir kaplamalardan söz etmez. Dönemin her türlü resmi belgelerinin sayfalarca uzunluğundaki derlemeleri olan Kral Sonjo'nun yıllıkları bu konu hakkında bir bilgiye sahip değildi. Buna karşın, Kore başkanı Yu Song-nyong Kaplumbağa gemiyi üst kısmı tahta plakalar ile kaplı olarak nitelendirdi.
Japon kaynakları Ağustos 1592 yılında bir çatışmada demir kaplı üç kaplumbağa geminin çatışmada yer aldığından söz eder. Ancak, Hawley'e göre gemi mutlaka demir plakalarla kaplıydı anlamına gelmezdi: Yi Sun-sin'in günlüğünde uygun bir tarifle demir plakalar geminin çatılarından çıkan çiviler olabileceği olarak tanımlamıştı. Kayıtlara rağmen, Japon hükümeti muhtemelen Kore saldırılarına karşı Şubat 1593 yılında orduya gemilerin yapımında demir plakalar kullanmak için sipariş verildiğini göstermektedir.

Silahları :

Ejderha Kafası : Ejderha kafası geminin baş tarafında bulunan en üst kısmına yerleştirildi. Birçok farklı şekilleri Kaplumbağa gemilerde kullanıldı. Başta Japon askerlerini korkutmak için psikolojik savaşın ilk biçimi olarak yerleştirildi. Geminin ilk versiyonu geminin içinde üretilen kükürt ve güherçile karışımından oluşan yoğun zehirli bir duman salan bir makina bulunurdu. Bu tam anlamıyla Japonların manevra ve koordinasyon yeteneklerini engellemek için düşünülmüştü.
Yi Sun-sin günlüğünde düşman gemilerini yenmek için ejderhanın ağzına bir topun takılmış olabileceği şeklinde açıklıyor.

Ucu Sivri Demirler(Çiviler) : Metal ucu sivri çubuklar Japonlar tarafından kullanılan rampa taktikleri caydırmak için Kaplumbağa geminin üst kısmında kapak olarak kullanıldı. Tarihi kayıtlara göre, sivri uçlu demirler Japonlar gemiye binmeye çalışırken güvenli olduğunu sağlayarak onları cezbetmek için boş pirinç çuvalları ve pirinç hasırlarla örtülmüştür. Ancak, modern yazarlar böyle bir uygulamanın düşman ateş oklarının hedefi haline getirebileceğinden bunun pek mümkün olamayacağını vurgulamışlardır.

Top(Gülle) : Kaplumbağa gemiler Cheonja(Cennet), Gija(Toprak), Hyeonja(Siyah) ve Hwangja(Sarı) tipindeki toplarla donatılmıştır. Ayrıca Seungja(zafer) olarak bilinen eski bir tür silah bulunur. Hwangja hafif ama 1200 metre menzile sahipken Seungja topu 200 metre arasında değişmekteydi.

Taktiksel Kullanımı :

Yi Sun-sin Kaplumbağa gemiyi yakın saldırı gemisi olarak yeniden diriltmiş ve geçmişteki kullanımına benzer şekilde düşman gemilerini şiddetli bir şekilde toslamak ve batırmak için tasarlamıştır. Az sayıda olmalarına rağmen, düşmanın öncü komuta gemisini etkisiz hale getirerek ve batırarak düşman filosunun moralini ve komuta yapısını sert bir şekilde zarara uğratabilirler. Toslamadan sonra, Kaplumbağa gemi top ateşleriyle saldırı yaylım ateşini başlatır. Bu taktik nedeniyle Japonlar Kaplumbağa gemileri mekurabuna veya kör gemi olarak nitelendirirler. Bu tür taktik Dangpo Savaşında ve Sacheon Savaşı(1592) sırasında kullanıldı.
Kaplumbağa geminin kaplamasının asıl kullanımı geminin üst kaplaması ve çıkıntı yapan demirleri sayesinde tahta kaplamasız olarak oldu.
Kaplumbağa gemi saldırılara öncülük etmek veya Noryang Savaşı'nda olduğu gibi dar alanlarda Japon gemilerini pusuya düşürmek gibi başka amaçlar için kullanıldı.

Yaygın tariflere rağmen, Kaplumbağa gemi aşırı derecede yavaş bir gemi değildi. İleri itiş kürekleri gibi yelkenlere sahipti ve panokseon gibi kendi ekseni etrafında dönebilen özelliğe sahipti. Amiral Yi Sun-sin çarpma amacına uygun olarak hızlı ve çevik bir şekilde inşa etmiştir.

Geminin Günümüzdeki Durumu :

Kaplumbağa gemi özel bir ticaret şirketi olan Keobukseon Araştırma Merkezi tarafından onarıldı. Şirket geminin orijinal tasarımı hakkında kapsamlı bir araştırma yaparak ticari kullanımı için çeşitli gerçek boyutlu yeniden yapılandırmasını yaptı. Bunlar Immortal Admiral Yi Sun-shin adındaki Kore dizisinde toplandı. Çeşitli müzeler Kaplumbağa gemisine ev sahipliği yapıyor ve insanlar Yeosu müzesinde demir atmış olan 1:1 ölçekli bir Kaplumbağa geminin içine girebiliyor ve ziyaret edebiliyorlar.

English

Name : Turtle boat(Geobukseon)
Builders : Yi Sun-sin, Lt. Na Dae Yong
Operators : Joseon Dynasty
Built : circa 1590
Class and type : Panokseon type
Length : 30-37 m
Propulsion : 80 oarsmen
Complement : 50 soldiers
Armament : sulfur gas thrower, iron spikes, 26 cannons

The Turtle ship, also known as Geobukseon or Kobukson (거북선), was a type of large warship belonging to the Panokseon class in Korea that was used intermittently by the Royal Korean Navy during the Joseon Dynasty from the early 15th century up until the 19th century.
The first references to older, first generation turtle ships, known as Gwiseon (귀선), come from 1413 and 1415 records in the Annals of the Joseon Dynasty, which mention a mock battle between a gwiseon and a Japanese warship. However, these early turtle ships soon fell out of use as Korea�s naval preparedness decreased during a long period of relative peace.
Turtle ships participated in numerous victories against Japanese naval forces that supported Toyotomi Hideyoshi's attempts to conquer Korea from 1592-1598, inflicting heavy losses. However, their historical role may have been exaggerated since "the entire Korean fleet probably did not have more than half a dozen turtleboats in action at any one time". Korean admiral Yi Sun-sin is credited with designing the ship. His turtle ships were equipped with at least five different types of cannon. Their most distinguishable feature was a dragon-shaped head at the bow (front) that could launch cannon fire or flames from the mouth. Each was also equipped with a fully covered deck that was shielded to deflect cannon fire, and with iron spikes to discourage enemy men from attempting to board the ship.

Construction : According to the Nanjung Ilgi, Yi's wartime diary, Yi decided to resurrect the turtle ship in 1591, from pre-existing designs (see picture, illustrated nearly 200 years earlier), after discussing the matter with his subordinates. Once concluding that a Japanese invasion was possible, if not imminent, Yi and his subordinate officers constructed the first modern turtle ship. Yi's diary, along with the book entitled Hangrok written by his nephew Yi Beon, described numerous important details about the structures, construction progress, and the use of turtle ships in battle, as well as the testing of weaponry used in the ships.
The mounted weapons, Korean cannons with ranges from about 300 to 500 metres, were tested on March 12, 1592. Yi completed his first turtle ship and launched it on March 27, 1592, one day before the Siege of Busan and the Battle of Tadaejin.

Structure : Many different versions of the turtle ships served during the war, but in general they were about 100 to 120 feet long (30 to 37 metres long), and strongly resembled the Panokseon's bottom structure. The turtle ship was technically a hull that was placed on top of a Panokseon, with a large anchor held in the front of the ship, and other minor modifications.
On the bow of the vessel was mounted a dragon head which emitted sulfur smoke to effectively hide its movement from the enemy in short distance combat. The dragon head, which is considered the most distinguishing feature of the vessel, was large enough for a cannon to fit inside. The dragon head served as a form of psychological warfare, with the aim of striking fear into the hearts of Japanese sailors. Early versions of the turtle ship would burn poisonous materials in the dragon's head to release a poisonous smoke.
In the front of the ship was a large anchor. Below the anchor was a wooden crest that was shaped like a face, and these were used to ram into enemy ships.
Similar to the standard Panokseon, the turtle ship had two masts and two sails. Oars were also used for maneuvering and increased speed. Another advantage the turtle ship had over its enemies was that the turtle ship could turn on its own radius.
The turtle ship had 10 oars and 11 cannon portholes on each side. Usually, there was one cannon porthole in the dragon head's mouth. There were two more cannon portholes on the front and back of the turtle ship. The heavy cannons enabled the turtle ships to unleash a mass volley of cannonballs (some would use special wooden bolts several feet in length, with specially engineered iron fins). Its crew complement usually comprised about 50 to 60 fighting marines and 70 oarsmen, as well as the captain.
Sources indicate that sharp iron spikes protruded from hexagonal plates covering the top of the turtle ship. An advantage of the closed deck was that it protected the Korean sailors and marines from small arms and incendiary fire. The spikes discouraged Japanese sailors from engaging in their primary method of naval combat at the time, grappling an enemy ship with hooks and then boarding it to engage in hand-to-hand combat.
Korean written descriptions all point to a maneuverable ship, capable of sudden bursts of speed. Like the standard Panokseon, the turtle ship featured a U-shaped hull which gave it the advantage of a more stable cannon-firing platform, and the ability to turn within its own radius. The main disadvantage of a U-shaped bottom versus a V-shaped bottom was a somewhat slower cruising speed.

Decking : While it is clear from the available sources that the roof of the ship was covered with iron spikes to prevent boarding,[7][2] there is insufficient evidence to support the claim that it was iron plated. In fact, no contemporary Korean source exists which refers to the turtle ship as ironclad: Admiral Yi Sun-sin, the purported inventor himself, makes no mention of any kind of ironplating in his comprehensive war diary, nor does Yi Pun, his nephew and also witness of the war, in his account of the events. The annals of King Sonjo, a many thousand pages long compilation of all kinds of official documents of the period, are also silent on the subject. By contrast, Korean prime minister Yu Song-nyong described the turtle ship as "covered by wooden planks on top".
Japanese sources mention a clash in August 1592 which involved three Korean turtle ships "covered in iron". However, according to Hawley, this does not necessarily mean the vessels were covered with iron plates; it could refer to the iron spikes protruding from their roofs, a fitting described for the first time three weeks earlier in Yi Sun-sin's diary. Records, though, show that the Japanese government ordered in February 1593 the military to use iron plate in building ships, possibly in response to the Korean attacks.
As it was, Yi Sun-shin, who was largely cut off from government supplies throughout his campaigns, found the relatively small amount of fifty pounds worth mentioning in his war diary. Therefore, Hawley believes that it is unlikely that Admiral Yi would have passed in silence over the estimated six tons (twelve thousand pounds) of iron necessary for even a single outfit. Such a large amount of iron was equivalent to one ship's entire ordnance, and would have probably been regarded more useful for casting additional cannons, particularly since the Koreans were well aware that Japanese warships were practically devoid of naval guns.

Weapons :
Dragon's head : The dragon's head was placed on the top of the ship at the bow. Several different versions of the dragon head were used on the turtle ships. The dragon head was first placed as an early form of psychological warfare to scare Japanese soldiers. One version carried a projector that could release a dense toxic smoke that was generated from a mixture of sulfur and saltpeter produced in the bowels of the ship. The smoke was designed to obscure vision and interfere with the Japanese ability to maneuver and coordinate properly.
Yi's own diary explains that a cannon could be fitted in the mouth of the dragon to be fired at enemy ships.

Spikes : Metal spikes were used to cover the top of the turtle ship to deter boarding tactics used by the Japanese. According to historical records, the spikes were covered with empty rice sacks or rice mats to lure the Japanese into trying to board, since the boarding would appear safe. However, modern authors have found this to be unlikely since such an arrangement would have invited enemy fire arrows.

Cannon : The turtle ship was equipped with Cheonja (Heaven), Gija (Earth), Hyeonja (Black), and Hwangja (yellow) type cannons. There was also an arquebus known as Seungja (victory). The Seungja cannon ranged 200 metres, while the Hwangja was the lightest but with a range of 1200 metres.

Tactical use : Yi resurrected the turtle ship as a close-assault vessel, intended to ram enemy ships and sink them, similar to their use in past centuries. Despite smaller numbers, disabling or sinking enemy's lead command ship could severely damage command structure and morale of the enemy fleet. After ramming, the turtle ship would unleash a broadside volley of cannonballs. Because of this tactic, the Japanese called the turtle ships the mekurabune (目蔵船), or "blind ships", because they would blast and ram into enemy ships. This kind of attack was used during the Dangpo Battle and Battle of Sacheon (1592).
The turtle ship's main use of the plating was as an anti-boarding device, due to the top plating of the turtle ship and its protruded spikes.
Later, the turtle ship was used for other purposes such as spearheading attacks or ambushing Japanese ships in tight areas such as in the Battle of Noryang.
Despite popular depiction, the turtle ship was not an extremely slow ship. The turtle ship had oar propulsion as well as sails, and could turn on its axis like the panokseon. Admiral Yi constructed the turtle ship to be fast and agile for the purpose of ramming.

Turtle Ships Today : A turtle ship has been reconstructed by Keobukseon Research Center (거북선연구원), which is a private commercial company. They have done extensive research on the original design of the turtle ship, and made several real-size reconstructions of them for commercial use. These were deployed in a Korean drama, The Immortal Admiral Yi Sun-shin (불멸의 이순신). Several museums host turtle ships on display, and people can visit and go inside a 1:1 scale turtle ship that is anchored at Yeosu.

KAYNAK(SOURCE)