Korean Empire

[KHJ-Kolik]

Kore İmparatorluğu



Kral Gojong, Rus konsolosluğunun himayesinden sonra Gyeongun Sarayı'na döndü ve 1897 yılında Kore İmparatorluğu'nu ilan etti. Kraliçe Min'in Japonya tarafından suikaste uğramasından sonrasında, Kore'nin egemenliği üzerinde Japonya'nın artan baskısı ile karşı karşıya kalan Gojong, Kore'yi özgür ve bağımsız bir İmparatorluk olarak ilan ederek saldırıları bir süre durdurmayı umuyordu. Kore İmparatorluğu varlığını, 1897 Gwangmu Restorasyonu'ndan 1910 yılında Japonya'nın Kore'yi tekrar ilhak etmesine kadar kısa bir süre sürdürdü.

Kore İmparatorluğu 500 yıl Kore'de hakimiyetini sürdüren Joseon Hanedanlığı'nın yerini aldı. Bazıları, gelişmiş bir imparatorluk olarak gösterilen Kore'nin açıklamasını, Proto-Üç Krallık Samhan konfederasyon canlandırılması olarak, Kore'nin yeni bir ad ile tarihi devletlerden sonra yeni devletleri adlandırma geleneğinin durduğunu ileri sürdüler. Her durumda Gojong, Kore'yi imparatorluk olarak ilan etmenin, tehlikeli yolda modernizasyon ve bağımsızlık sayesinde Çin, Japonya ve Rusya ile birlikte gezinmenin Kore'nin özgürlüğüne olanak sağlayacağını umut ediyordu. Bu umudun, 1895 yılında Çin-Japon Savaşı'nda Çin'in Japonya'daki yenilgisi, 1905 yılında Rus-Japon Savaşı'nda Rusya'nın Japonya'ya karşı yenilgisi ve 1910 yılında Kore'nin ilhakı ile boş bir umut olduğu kanıtlandı.

Kraliçe Min Suikastı

Kral Gojong'un eşi Kraliçe Min (İmparatoriçe Myeongseong), Rusya ile daha yakın diplomatik ilişkiler kurulmasını ve Japonya'ya karşı, Çin'den Rusya'ya güç kaymasını resmen tanıdı. Kraliçe Min Japon etkisine karşı üst seviyede Kore direncinde önemli bir figür olarak ortaya çıkmaya başladı. Japonya, kraliçenin kendilerine karşı bir tehdit oluşturduğunu görünce, hızlı bir şekilde Miura Goro, Kore ve Inoue Kaoru büyükelçisinin yerini arka planda Japon askeri bir diplomat ile değiştirdi. O kişi 8 Ekim 1895 tarihinde, Geumcheon Sarayı yakınındaki Gyeongbok Sarayı'nda kralın resmi yatak odasında Kraliçe Min'e suikast düzenledi.

Kral Gojong'un Rus Büyükelçiliği'ne Sığınması

Japonya gelecekte Kral Gojong'un kontrolünü ele geçirmek için, ondan Kraliyet mührü alıp Kraliyet Sarayından emirler vermeyi planlıyordu. Planı engellemek için, Rus Elçiliği Rusya'da sağlanan sığınma için Kral Gojong'u, bir mahkeme bayanı gibi giydirerek Japon korumaları altında saraydaki hapisten kaçırdı. İkinci Dünya Savaşı sonrasında Kuzey Kore'ye el konması ile 50 yıl sonra oynana oyun gibi Rusya'nın Kore için planları vardı. Ama Gojong, Kore'nin egemenliği konusunda Rusya'yı Japonya'dan daha az tehdit olarak görüyordu. Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere Protestan misyonerler Kore'de misyonerler Kore egemenliğini korumak için oyuna kendi milletlerini getirmek istese de Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Fransa ve Almanya ilgisiz seyirci gibi kenarda durdular. Gojong 1896 den 1897'ye kadar, yaklaşık bir yıl boyunca Rus Büyükelçiliği'nde kaldı.

Güçlü bir donanma ile tahmini askeri gücüne güvenen Rusya, sonraki zamanlarda Japonya'nın topraklarına girdi. Kraliçe Min'in ölümünden sonra Rus koruması altındaki kralın dönüşüne kadar, Kore'de yurtiçinde ve yurtdışında bir başka önemli ayaklanma yapıldı. 1895 yılında, Kore toplumunu Japon ve Batı çizgisinde modernize etmeyi amaçlayan ve uzun süre istenen Kabo Reformları, kraliyet kabinesinde Japon yanlısı ilericiler tarafından yasalarla zorla hayata geçirildi. Kendi politikalarının lehine olarak modern Gregoryen güneş takvimi yerine, ay takvimini resmi olarak kullanmaya başladılar, Koreli erkeklerin geleneksel topuzları (saç topuzları) kesildi, Çin geleneğinden bağımsız olarak dönemin isimleri resmi olarak atandı ve bir posta servisi oluşturuldu. 1896 yılında, Gojong'un ani yokluğu ile Rusya hızlı bir şekilde Kore'nin iç siyasetine müdahil olma fırsatı yakaladı, Japon yanlısı hiziplerin yüzünden daralma yaşandı. Ayrıca bu yıllarda, Rusya, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya'nın madencilik ve kereste şirketleri tarafından Koreli doğal kaynaklara ekonomik sömürü başladı.

Bu arada, Kore toplumunun modernizasyonunu amaçlayan yeni reformlar Kore içinde tartışmalara yol açtı. Anti-Japon duyguları Kore'de 16. yüzyıl Japon işgalinden bu yana halkın ve aristokratların kafasına yerleşmiş oldu. Bu duygular 1876 Kanghwa Antlaşması ile kraliyet sarayı ve toplumun üst kademelerinde yaygın hale geldi. Birçok Koreli Japon mahkemesi siyasete karışmaması için ve İmparatoriçe Myeongseong suikast ile yükselen Japon nüfuzuna karşı şiddet tutkularını dile getirdi. Yeni ve modern reformları öne süren Japon yanlısı ilericilerin en tartışmalı reformu, erkeklerin zorunlu olarak saç topuzlarını kesmesiydi, (Kore ve Japonya'da genelde Konfüçyüs idealleri uğruna saygı dışında yaşam için kişinin saçını kesmemek eski bir gelenektir), bu kızgınlık ve hoşnutsuzluğu daha fazla ateşledi. İşte bu da İmparatoriçe Myeongseong suikastinin intikamını amaçlayan Eulmi geçici ordularının ayaklanmasına yol açtı.

1896 yılında, Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı ve Dongnip Sinmun ya da Bağımsız bir Gazetesi arkasındaki isim olan Seo Jae-pil, Japonya'dan özerklik isteyen ilericiler ile işbirliği içinde sözde Bağımsızlık Kulübü'nü kurdu. Bağımsızlık Derneği, kendi liderliğindeki organize bir hareket ile sadece hükümet yetkilileri değil, sınırlı ve kısa sürede tüm sınıflardan sivilleri kapsayacak şekilde genişletildi. Bağımsızlık Derneği sonunda tam bağımsızlık sağlayacak reform odaklı bir devlet politikası gerektiğini vurguladı. Dernek ayrıca düzenli olarak ulusal morali güçlendirmek için konferanslar düzenledi, toplanan para ile Bağımsız Gazetesi'nin düzenli bir şekilde çıkarılmasına devam etti ve daha da önemlisi, Dongnimmun veya Bağımsızlık Kapısını inşa etmek ve Yeongeunmun'u yıkmak için bölgeye Sarı Deniz'in batısından Çinli elçiler getirildi.

İmparatorluğun İlanı

Kral Gojong, yurtdışı ve Bağımsızlık Derneği öncülüğündeki kamuoyunun talepleri doğrultusunda ve yükselen baskının da etkisiyle 1897 yılında Gyeongbokgung'a döndü (günümüz Deoksugung'u). Orada, resmen yeniden belirlenen milli isim ve yeni bir dönemin adı olarak Gwangmu adıyla Kore İmparatorluğu'nun kuruluşunu ilan etti.(Hangul: 광무, Hanja: 光武). Kore İmparatorluğu'nun devlet ve kalıtsal egemen ilk imparatorluk başkanı Gwangmu İmparatoru Kral Gojong'un dönüşüyle, Ming Hanedanlığı'nın yıkılmasından bu yana Qing Çinlileri ile Kore arasında kurulan tarihi bağları kesin bir şekilde kopmuş oldu. Uzak Doğu'daki bir imparatorluk olarak, geleneksel Çin vergi sistemine net bir şekilde ara verildi ve bunun gereği olarak Qing Hanedanı Çin'den bağımsız oldu. Buna ek olarak, İmparatorlukta Kore bildirgesi 1895 yılında tanındı ve Kore'de "tam ve eksiksiz" bağımsızlık uygulandı.

Zaten Çin-Japon Savaşı sırasında Kore hükümeti içindeki İlericiler ve Muhafazakarlar arasında iç bölünmeler yüzünden Joseon Hanedanlığı'nın hızlı bir şekilde yıkılmasına neden olmuştu. Kore tarihinin en uzun soluklu Hanedanlığı olan Joseon Hanedanlığı'nın doğal sonuna yakın, yeni bir hanedanlığın çöküşü ve yeniden doğuş için olgunlaşmış bir şekilde ayakta duruyordu; Gojong Kore'de "Kore İmparatorluğu'nı" ilan ettiğinde, zayıflamış, beceriksiz Joseon Hanedanlığı'nın ölümü ile güçlü ve bağımsız yeni bir hanedanlığın doğacağına inanıyordu.

Sonrasında Meydana Gelen Gelişmeler

Zayıf ve gayri modern bir ordu tarafından savunulan Kore İmparatorluğu, Japonlara karşı koymada başarılı olduğunu kanıtladı. 1907 yılında Japonya Gwangmu İmparatoru Kral Sunjong'u tahttan inmeye zorladı ve Kral oğlu lehine tahttan feragat etmek zorunda kaldı, Kim Yunghui imparator oldu.(Kore imparatorluğun ikinci ve son imparatoru). Sunjong Lahey Barış Konferansı'na delege göndermeye çalışırken, Japonya'da Kore, Japonya Dışişleri davranışından feragat etmek için gerekli olan Eulsa Antlaşması'nı ihlal ettiğini gösterdi. Bu aslında Kore'nin, Japonya'nın himayesine girmesi için ayarlanmış bir oyundu.

1910 yılında Japonya, Japonya-Kore İlhak Antlaşması ile Kore İmparatorluğu'nu topraklarına kattı, böylece 35 yıl boyunca devam edecek Japon yönetimi başlamış oldu. Gojong'un tahttan feragat etmesi, Kore'de hanedanlığa ait yönetimin sonu oldu.

KHJ-Kolik

Kaynak/Source

[KHJ-Kolik]

Korean Empire

In 1897, King Gojong returned to Gyeongun Palace from his refuge at the Russian consulate, proclaiming the Korean Empire. Faced with increasing pressure from Japan on Korea's sovereignty in the aftermath of the Japanese assassination of Queen Min, Gojong hoped to hold off encroachments by declaring Korea a free and independent Empire. The Korean Empire lasted a short time, from the Gwangmu Restoration of 1897 until Japan's annexation of Korea in 1910.

The Korean Empire replaced the Joseon Dynasty which had ruled Korea for 500 years. Some have advanced that the declaration of Korea as an empire denoted the revival of the Samhan confederacies of the Proto-Three Kingdoms of Korea, advancing that the new title for Korea stood in the tradition of naming new states after historic states (Gubon Sincham, 舊本新參, 구본신참). In any case, Gojong hoped that the declaration of Korea as an Empire would free Korea from the entanglement with China, Japan, and Russia, enabling Korea to navigate the perilous course through modernization and independence. That hope proved futile with Japan's defeat of China in the Sino-Japanese War of 1895, Japan's defeat of Russia in the Russo-Japanese War of 1905, and the annexation of Korea in 1910.

Assassination of Queen Min

Queen Min (the later Empress Myeongseong), the consort of King Gojong, recognized the power shift from China to Russia, formally establishing closer diplomatic relations with Russia to counter Japan. Queen Min began to emerge as a key figure in higher-level Korean resistance to Japanese influence. Japan, seeing its designs endangered by the queen, quickly replaced its ambassador to Korea, Inoue Kaoru, with Miura Goro, a diplomat with a background in the Japanese military. He orchestrated the assassination of Queen Min on October 8, 1895 at her residence at Gyeongbok Palace, nearby the Geoncheon Palace, the official sleeping quarters of the king within Gyeongbok Palace.

King Gojong Sanctuary in Russian Embassy

Japan next planned to seize control of King Gojong, taking the royal seal from him and issuing edits from the royal palace. To thwart that plan, Gojong escaped confinement in the palace under Japanese guards by dressing as a court lady, proceeding to the Russian Embassy for sanctuary which Russia provided. Russia had plans for Korea, too, as played out 50 years later with the seizure of North Korea in the aftermath of World War II. But Gojong saw Russia as a less immediate threat to Korean sovereignty than Japan. The United States, England, France, and Germany stood on the side lines as disinterested spectators, although missionaries in Korea sought to bring their nations into play to protect Korean sovereignty, most notably protestant missionaries from the United States. Gojong remained in the Russian Embassy for nearly one year, from 1896 to 1897.

During the time from Queen Min's death to the king's return from Russian protection, Korea underwent another major upheaval both at home and abroad. In 1895, new laws passed by pro-Japanese progressives in the royal cabinet forced through long-desired reforms, the Kabo Reforms, aimed at modernizing Korean society along Japanese and Western lines. Their policies resulted in the official discarding of the lunar calendar in favor of the modern Gregorian solar calendar, the cutting of traditional male Korean top knots, the official designation of era names independent of the Chinese tradition, and the creation of a postal service. In 1896, with the sudden absence of Gojong, Russia quickly took the opportunity to actively interfere in domestic Korean politics, leading to the contraction of the pro-Japanese faction's influence. Those years also marked the beginning of the economic exploitation of Korean natural resources by mining and timber corporations from Russia, the United States, and Japan.

Meanwhile, the new reforms aimed at modernizing Korean society soon stirred up controversy within Korea. Anti-Japanese sentiment had entrenched in the minds of commoners and aristocrats alike since the sixteenth–century Japanese invasion of Korea. That sentiment had become pervasive in the royal court and upper echelons of society following the Gangwha Treaty of 1876. Most Koreans expressed violent passions against rising Japanese influence with Japan's meddling in court politics and the assassination of Empress Myeongseong. The new and modern reforms pushed forward by the pro-Japanese progressives, the most controversially the mandatory cutting of male topknots (a tradition in Korea and formerly Japan to not cut one's hair for life, mostly out of respect for Confucian ideals), ignited further resentment and discontent. That led to the uprising of the Eulmi temporary armies aimed at avenging the assassination of Empress Myeongseong.

In 1896, Seo Jae-pil, a naturalized citizen of the United States and the man behind the Dongnip Sinmun (독립 신문), or the Independent Newspaper, formed the so-called Independence Club (독립 협회) in cooperation with progressives who desired autonomy from Japan. The Independence Association, once limited as an organized movement led by and included only government officials, soon expanded to include civilians from all classes. The Independence Association stressed the need for a reform-oriented government policy that would eventually lead to full independence. The association also regularly held conferences to strengthen national morale and collected money to continue the issuance of regular editions of the Independent Newspaper, and, more significantly, demolish the Yeongeunmun that had received Chinese envoys from the west of the Yellow Sea to construct the Dongnimmun, or Independence Gate, at that very site.

Proclamation of Empire

In 1897, King Gojong, yielding to rising pressure from both overseas and the demands of the Independence Association-led public opinion, returned to Gyeonungung (modern-day Deoksugung). There, he proclaimed the founding of the Empire of Korea, officially redesignated the national title as such, and declared the new era name Gwangmu (Hangul: 광무, Hanja: 光武). That effectively severed Korea's historic ties to the Qing Chinese established since the fall of the Ming Dynasty, turning King Gojong into the Gwangmu Emperor, the first imperial head of state and hereditary sovereign of the Empire of Korea. That marked a clear break from the traditional Chinese tributary system in the Far East, as an empire necessary stood independent from Qing dynasty China. In addition, Korea's declaration as Empire implemented the "full and complete" independence of Korea as recognized in 1895.

The Sino-Japanese War had marked the rapid decline of the Joseon Dynasty, already reeling from internal divisions between Progressives and Conservatives within the Korean government. Near the natural end of the longest dynasty in Korean history, the Joseon dynasty stood ripe for collapse and rebirth into a new dynasty; Gojong had hoped that declaring Korea the "Korean Empire" would signify the death of the decaying inept Joseon Dynasty and the birth of a powerful, independent new dynasty.

Subsequent developments

The Korean Empire, defended by a weak and unmodernized military, proved helpless in fending off the Japanese. Japan forced the Gwangmu Emperor to abdicate in 1907 in favor of his son, King Sunjong, who became the Yunghui Emperor (the second and last emperor of the Empire of Korea). When Sunjong attempted to send delegates to the Hague Peace Conference, Japan cited a violation of the Eulsa Treaty which required Korea to relinquish conduct of foreign affairs to Japan. That set the stage for the for Korea to become a protectorate of Japan.

In 1910, Japan annexed the Empire of Korea with the Japan-Korea Annexation Treaty, beginning a 35-year period of Japanese rule. The abdication of Gojong marked the end of dynastic rule in Korea.

[bluesumyh]

Bilgiler için teşekkürler.

[earendil]

Konu için teşekkür ederiz.

[kıday baksı]

Korean Empire
Translate / Çeviri: Yasemin CEBECİ

>>> https://www.facebook.com/groups/436600996479651/