Korea-Fans Için Yazdigimiz Nesir Türleri (Deneme, Hikaye, Makale, Fikra vs.) 2

[Lee Seung Hyo]

Derya'm
Jin Sook kuzum ya anne olamayacak mi simdi? =(
Dong Bin'e de babalik çok yakisirdi...
Prensimiz yine benim kalbimi çaldi yani
Aralarindaki aska asigim resmen
Devamini merakla bekliyorum canim...
-----

Canim belki olur...Belki olmaz...Bilemeyecegim... (Çok ama çok kötüyüm ben... )
Ama su kadarini söyleyeyim 1.bölümde karakterler kismina bakarsaniz Ha Jung için ileride cariye Ha Jung yazdim... Yani bizim cadi saraya girecek... Ama prensin gerçekten esi olur mu yoksa bu evlilik resmiyette mi kalir bilemeyecegim...(Içimdekileri kötülükleri attim )

Yoksa Dong Bin'in 2.Esimi olacak?
Lütfen böyle birsey yapma.
Kalpten gidecek gibi oluyorum hikayeni okurken

[ddeerryyaa]

Yoksa Dong Bin'in 2.Esimi olacak?
Lütfen böyle birsey yapma.
Kalpten gidecek gibi oluyorum hikayeni okurken

Ha Jung saraya girecek... ama artik Dong Bin'in gerçekten esi olup,veliaht prens annesi mi olur yoksa Dong Bin'in resmi olarak esi mi olur orasini bilemeyecegim...Ama korkmayin geldigi gibi gidecek de...

[bucuruk]

Spoiler

15.Bölüm
Siddetli bir agriyla basbasaydim...Ara sira içime bir titreme giriyordu ama sonra yine eski halime dönüyordum...Lady Park’in aglama seslerini isitiyor,kraliçenin elimi tuttugunu hissedebiliyordum...1-2 saat sonra kendime geldigimde herkesin suratindaki o korkunç ifadeyi görmüstüm...Ne olduguna pek anlam veremesemde islerin yolunda olmadigini anlamam zor olmamisti...Kraliçenin yüzündeki endise çok net bir sekilde farkediliyordu...Lady Park ise ne kadar aglamamak için kendini zorlasa da basaramiyor,hiçkira hiçkira agliyordu...Yavasça yataktan kalktiktan sonra doktora dogru dönerek...
Jin Sook:Ne oldu?Neyim var?
Doktor:Prensesim...Neyiniz oldugunu size tam olarak söylemeden önce lütfen size soracagim sorulara çok dikkatli bir sekilde cevap verin...
Jin Sook:Peki...Sizi dinliyorum...
Doktor:Karninizin asagi kisimlarinda sürekli bir agri var miydi?
Jin Sook:Ara ara oluyordu ancak verdiginiz agri kesiciler ise yariyor,agrimi dindiriyordu...
Doktor:Peki...Asiri terleme gibi olaylar var miydi?
Jin Sook:Ara sira evet...Ama bunlari yasadigim yogunluga baglamis ve pek önemsememistim... (Daha fazla sabredemeyerek) Neyim var? Lütfen söyleyin...
Kraliçe:Sakin ol Jin Sook!
Doktor(Aglayarak):Affedin beni prensesim...Ancak...
Jin Sook:Kötü birsey mi var?
Doktor:Görünen belirtilere göre anne olamayacaksiniz efendim...Vücüdunuzdaki bazi fonksiyonlar uzun süredir sorun yasiyormus...Lütfen bizi affedin...Daha önce farkedemedigimiz için...
Nefesim kesilmisti sanki...Dalmistim...Bir yere odaklanmisti gözlerim...Doktorun sözleri kafamda dönüp dolasip yeniden canlaniyordu...Kulaklarim çinliyordu sanki...Aklima prensle kurdugum hayaller geliyor...Geldikçe aglamak istiyordum...Ama bunu da basaramiyordum...Içimden bir his ne olursa olsun güçlü olmami söylüyordu..Hayat iste...Yine kötü bir oyun oynuyordu bana...Hiç acimiyor,durmadan canimi yakiyordu...Ve bu sefer bir çikis yolum da yoktu... Çaresizdim...
Doktorun affini istedigi sözleriyle kendime geldim birden...
Doktor:Ne olur bizi affedin...
Kraliçe, Lady Park ve Lady Do agliyordu...Onlari böyle gördükçe içim aciyordu...Doktorun hali beni daha da üzüyordu...Sonunda kilitli dudaklarimi aralayarak konustum...
Jin Sook:Kendinizi suçlamayin...Benim de farkina varmam gerekirdi...Ancak agri kesiciler ise yarayinca siradan agrilardandir diye düsündüm...O yüzden sorun degil...Sizi cezalandirmayacagim...
Kraliçe:Jin Sook! Böyle bir hatayi affedemezsin...Sen yapmazsan ben cezalandiririm...
Jin Sook:Ne önemi var anne?Birsey degisecek mi? (Gözümden süzülen yaslari silerek) Hem onlar buna neden olmadi ki...Sadece bu durumun geç farkina vardilar...Hem bunda benim de suçum var...O yüzden önemi yok...(Biraz durduktan sonra)Ne de olsa hiçbir sey geri gelmeyecek...
Lady Park:Hanimim...
Doktor ve Hemsire:Minnettariz prensesim...
Jin Sook:Simdi beni annemle basbasa birakin...
Herkes gittikten sonra annemin elini tutarak...
Jin Sook:Affedin beni olur mu? Sizi hayal kirikligina ugrattigim için affedin...
Kraliçe(Aglayarak):Senin bir suçun yok kizim...Demek ki böyle olmasi gerekiyormus...Kendini suçlama...(Dedi elimi daha da sikarak)
Jin Sook(Artik aglayarak):Sizden birsey rica edebilir miyim?
Kraliçe:Ne istiyorsan söyle...
Jin Sook:Prense bu durumu siz açiklar misiniz?
Kraliçe:Ama...
Jin Sook:Lütfen anne...Onun üzgün halini görmek benim canimi daha da acitir...Onu üzmeye cesaret edemem...
Kraliçe(Üzülerek):Jin Sook...Sen mükemmel bir essin...Ve mükemmel bir anne olacaksin...Ne gerekiyorsa yapacagim...Gerekirse Çin’den doktorlar getirtecegim...
Jin Sook:Doktoru siz de duydunuz...Imkansiz...O yüzden daha fazla üzülmeyin...Ben gereken neyse yapacagim...


-Veliaht Presn Dong Bin’in Konagi-
Bay Kim:Prensim...Kraliçemiz haber yollamis...Acil olarak sizinle görüsmek istiyormus...
Dong Bin:Ne oldu acaba? (Biraz durduktan sonra) Gidelim o zaman...

-Kraliçe Soo Min’in Konagi-
Lady Do:Kraliçem...Veliaht prens geldiler...
Kraliçe:Içeriye kadar eslik edin...
Dong Bin endiseli bir sekilde içeri girerek hemen yerine oturdu...Annesine soran gözlerle bakiyordu...Bir yandan da onun söyleyeceklerinden korkuyordu...Çünkü kraliçenin suratindaki o memnuniyetsizligi görmüstü...
Kraliçe:Simdi beni iyi dinle Dong Bin...
Dong Bin:Kötü birsey mi oldu?Hasta misiniz yoksa?
Kraliçe:Hayir...Ben gayet iyiyim...Ama... (Biraz durduktan sonra) Bugün Jin Sook rahatsizlandi...
Dong Bin(Endiselenerek):Iyi mi? Kötü birseyi yok degil mi? Neden benim haberim olmadi?
Kraliçe:Çünkü Jin Sook böyle istedi...Herkes siki siki tembihlendi...Sirf senin iyiligin için...
Dong Bin(Sasirarak):Ne demek oluyor bu? Anne,lütfen biraz daha açik konusun...
Kraliçe:Bugün ögrendik ki Jin Sook’un...Jin Sook’un anne olmasi imkansizmis...
Dong Bin:Ne?
Dong Bin üzülmüstü...Duyduklari onu sarsmisti...Tüm kurdugu hayallerin gerçeklesemeyecek olmasi onun kötü hissetmesine neden olmustu...Bunu belli etmemek için oldukça çaba harcamaya çalissa da yüzünden üzgün oldugu okunabiliyordu...Sonra birden aklina ben geldim...Benim ne halde oldugum,nasil üzüldügüm onun canini ugradigi hayal kirikligindan daha fazla yakmisti...Kraliçe durumu anlayinca...
Kraliçe:Jin Sook su an çok üzgün...Lütfen ona üzüldügünü hissettirmemeye çalis... Su an çok aci çekiyor olmali...Ama yine de hala kendinden çok seni düsünüyor...Bu olayin sen tahta çikana kadar duyulmamasi için elinden geleni yapiyor,güçlü olmaya çalisiyor...Sen tahta çikinca gerekeni bizzat kendisinin yapacagini da söyledi...Lütfen ona destek ol oglum...Daha fazla üzülmesin...
Dong Bin(Kizarak):Ne yani bana kendi elleriyle bir es mi seçecek? Bunu asla kabul etmeyecegim...Jin Sook benim tek esim olarak kalacak...Sadece sevgimi onunla paylasmak istiyorum çünkü...
Kraliçe:Ama ileride...
Dong Bin:Gerekirse veliahtim Jung Bin olur...Ama asla ikinci bir esim olmayacak anne...Simdi izninizle esimi görmeye gidecegim...

-Veliaht Prenses Jin Sook’un Konagi-
Düsünüyordum... Hiç durmadan...Ama bir türlü bir çikis bulamiyordum...Bulamazdim da...Ama yine de ariyordum imkansizi...Sorguluyordum yasananlari...Ama isyan etmeden...Sadece suçumu bilmek istiyordum...Bu neyin bedeliydi ki bana bu kadar agir ödettiriliyordu? Neyin? Sadece bunu düsünüyordum... Birden disaridan bir sesle kendime geldim...
Lady Park:Prensesim...Veliaht prens geldiler...
Jin Sook(Gözyaslairmi silerek):Içeriye kadar ona eslik edin...
Prens geldiginde ayaga kalkmistim...Ikimizde kisa bir süre birbirimize bakakaldik...Sonra prens hizlica gelip bana siki siki sarildi..O an kendimi huzurlu hissediyordum ama bir yandan da olanlar için kendimi suçluyordum...Hiçbir suçum yoktu ama yine de suçluyordum...Hiçkira hiçkira aglamak istiyordum ama kendimi engelliyordum...Sadece prensin omzunu islatan bir-iki damla gözyasiyla acimi disa vuruyordum...
Dong Bin:Yoksa agliyor musun?Böyle birsey için o degerli gözyaslarini akitiyorsun öyle mi? (Bana bakarak) Nerede benim o güçlü karim? Hadi sil gözyaslarini...Bir daha akmasin...Teninle bulusmasin onlar...Çünkü sen agladikça ben daha fazla üzülüyorum...Içimden bir parça kopmus gibi hissediyorum...
Jin Sook:Ama...
Dong Bin:Beni soruyorsan....Beni hiç düsünme...Çünkü bu durum benim için o kadar önemli degil...Evet hep bir hayalim vardi bu konuda...Ama bu hayalimden daha önemli bir sey var benim için...O da sen...Senin sevgin...Bu benim için herseyden degerli...
Jin Sook:Prensim...
Dong Bin:Ayrica bir konuda anlasalim...(Dedi elimi tutarak) Anneme ileride geregini yapacagini söylemissin...
Jin Sook(Gözyaslarimi hizla silerek):Evet bu konuda sizden bir istegim var...
Dong Bin merakla söyleyecegimi bekliyordum....Elinden tutarak onu yerine dogru götürdüm...Ve ikimizde yerimize oturduk...Gözlerinin içine bakiyordum...Son bir defa bakarmis gibi... Elini iyicene sikiyordum...O hisse doymak istercesine...Yavas yavas döküldü o sizler dudaklarimdan...
Jin Sook:Sizi nasil sevdigimi biliyorsunuz degil mi? Herseyden,herkesten çok sevdigimin farkindasiniz degil mi?
Dong Bin(Gülen gözlerle):Evet...Ve ben de seninle ayni duygulari paylasiyorum...
Jin Sook(Yutkunarak):Sizin için zor biliyorum...Ayni sekilde benim için de...Ama sizi korumak için herseyi yaparim...Ve yapacagim da...O yüzden...
Dong Bin(Endiselenerek):Jin Sook beni korkutuyorsun...
Jin Sook:JLütfen sadece dinleyin...(Biraz durduktan sonra,durmadan süzülen gözyaslarima aldirmadan) Beni...beni bir bahaneyle sürgüne yollayin...Yerime yeni birini...
Dong Bin(Kizarak):Ne demek bu?Senin yerine baska birini es olarak kabul edeyim ve seni o çok zor olan sürgün hayatina mahkum edeyim öyle mi? Sen ne dediginin farkinda misin? Hiçbir suçun yokken seni cezalandirmami istiyorsun...
Jin Sook:Iyiliginiz için yapmak zorundasiniz...Bunu siz tahta çikana kadar gizli tutup tutamayacagim belli degil... Ayrica resmi esinizden olan çocugunuzun tahta çikmasi daha kolay olacaktir...Sizin ileride sorunlar yasamanizi engelleyecektir...Benim durumum ortaya çikarsa sarayda ve halkin gözünde durumunuz hos karsilanmayabilir...Öyle ki size karsi olanlar tacinizi bile elinizden almaya kalkabilir...
Dong Bin:Bana hiç mi acimiyorsun?(Dedi aglayarak)
Jin Sook(Sasirarak):Efendim?
Dong Bin:Görmüyor musun halimi? Seninle nefes aldigimi hissettigimi,mutlu oldugumu,hayata daha siki tutunmaya çalistigimi,sirtimdaki onca yükten senden aldigim destek sayesinde sikayetçi olmadigimi görmüyor musun? Sen benden uzakta olunca hayatimin anlamini yitirecegini bilmiyor musun?
Jin Sook:Ama...
Dong Bin:Hayir,bunu asla yapmayacagim...Dah öncede söyledim...Sen her zaman yanimda olacaksin...Ve hakettigin o konum hep elinde olacak...Asla anneme söyledigin gibi ikinci bir es bulmayacaksin bana...Izin vermeyecegim...Veliahtim Jung Bin olacak...Eger isler kötüye giderse de gerekirse tahtimdan vazgeçecegim...Ama sen hep yanimda olacaksin...Anladin mi? (Dedi ve gitti...)
Jin Sook(Prensin arkasindan bagirarak):Dong Bin!

Prensin bana gösterdigi sevgi sirtimdaki yükü,duydugum suçluluk duygusunu daha da arttiriyordu...Ama bir yandan da beni heyecanlandiriyor ve bana tarifsiz bir huzur veriyordu...Onun bana duydugu ask beni daha da mutlu ediyordu...Ama bazen hayat öyle oyunlar oynuyordu ki-su an da yaptigi gibi- insani bazi seylere mecbur birakiyordu...Ve ben gelecekte neler yasayacagimi hala tahmin edemiyordum...Öyle ki bununla ilgili hayal kurmaya bile korkuyordum...Çünkü aramizdaki bu sevginin birgün bizi bir arada tutup tutamayacagina dair endiseliydim...Çünkü bazen hayat öyle bir hale bürünüyordu ki sevgi ne kadar büyük olursa olsun insan yine de ona boyun egiyordu...Sirf sevdigi için,sevgisi için... Iste bundan korkuyordum...Nedeni ne olursa olsun ondan kopmak benim ölümüm olurdu...Bunu biliyordum...

Üff! Bunu nasil yapabildin ama Derya?
Anne olamayacak mi? Olur, olsun bak. Sonra çok fena olur Derya.
Saka bir yana çok güzel yazmissin yine. Zevkle okudum bu bölümü.
Prensesimiz yine neler düsünüyor öyle. Sürgün mü? Asla.
Ama ya gerçekten kiskaniyorum bunlarin askini ya.
Prens hiç birakmiyor onu. Hep seviyor, hep seviyor. Ayrilmak zorunda kalmazlar insallah.
Ve Ha Jung cadisi saraya gelecekse, geldigi gider dedigin gibi. Resmiyette kalsin evlilik olacaksa bile.
Bekliyorum heyecanla.

~*~ ANTIKA SARAY ~*~

Spoiler

6.Bölüm / Prensesin ilk mücadelesi /

~Prenses soktadir.Tek basinadir.Yaninda ne Ha Seong ustasi vardir,nede ShinChu.Ondan korkak gibi kaçmak istemez.Elleri titreye titreye kilici çeker.Maskeli gence dogru uzatir.Artik birsey kesinlesmistir.Ya ölecektir yada yasayacak.Aklina annesi gelir.Içinden "Belkide yanina erken gelirim annecigim." diye geçirir.Tek tek aklinin kösesinden ShinChu'yu,JunChun'u,babasini,Ha Seong ustasini geçirir.Sonra bakislarini tekrar gence çevirir.~

-Kim oldugumu bilmiyorsun anlasilan.
-Merak etme çok iyi biliyorum.Oyunu esit sartlarda oynamak istermisin?

~Gözlerinde rahatsiz edici bir gülümseme ile maskesini çikarir.Prensesin gözleri faltasi gibi açilir.Saskinliktan konusamaz.Bu o'dur.Elindeki kiliç titrer.Güçlükle agzindan bir kaç kelime dökülür.~

-S..Sen...Ama sen...

~YongSo bir kahkaha atar.~

-Evet ben.Ben YongSo'yum.YeonHye'nin oglu YongSo'yum.Buraya neden geldigimi merak etmiyor musun SeonHwa?
-Bu yaptiginin bedelini caninla ödeyeceksin.

~SeonHwa'nin kendine güveni gelmistir.Onunla dövüsecektir.Canindan olsa bile bunu yapacaktir.~

-Korkakça kaçmaktansa,gerçek bir kutsal kemige yakisir sekilde ölmeyi tercih ederim YongSo.Hem ya ben ölmezsem bundan sonra ne yapacagini hiç düsündün mü?

~YongSo'nun hesaba katmadigi seyler vardir.Bir kadinin istediginde dünyaya bile hükmedecegini tahmin edememistir.SeonHwa onun için güçlü bir rakiptir.Onu küçümsemekle belkide en büyük hatayi yapmistir.

-Vayy! Bu kadar sert konusmanin sonu nereye varacak acaba SeonHwa?

~YongSo yavasça SeonHwa'ya dogru ilerler.SeonHwa birden toparlanir.Ustasinin sözleri aklina gelir.~

" Öncelikle kilici tutusunuz çok önemlidir.Saldiracaginiz duruma göre degisir.Tek kisi ile dövüsecekseniz kilici iki elinizle tutup öne dogru kollarinizi bükmeden tutarsiniz. "

~SeonHwa kollarini gerginlestirir.Kilici iki eli ile sikica kavrar.Öne dogru kilici tutar.~

"Saldiriya geçeceginiz zaman sag kolunuzu büküp kilici kendinizde dogru çekin.Sag omuz hizaniza gelmeli."

~Kolunu büyük bir dikkatle büker.YongSo onu dikkatle izlemektedir.SeonHwa aklindan sunlari geçirir
"Bir kadin oldugum için beni küçümsüyorsun ancak sunu unutma YongSo;Eger canini yakarsan her kadin bir aslana dönüsebilir."

"-Ilk hamleniz daima düsmanin eline olmalidir.Öncelikle onu yormalisiniz.
-Bunu teke tek dövüslerde yapacagim degil mi?
-Evet Prenses Hazretleri.Ayni yöntemi birden fazla ama yetenekli dövüsçülerle karsi karsiya ikende kullanabilirsiniz.Tam kilici tuttugu yerin üst tarafina vurmalisiniz ki kilici tutusu gevsesin."

~Ilk hamleyi YongSo yapar.Kilici ile SeonHwa'ya bir darbe yapar.SeonHwa bir çeviklikle bunu engeller.kararli ve keskin bakislariyla YongSo'nun kilicina sert bir sekilde vurur.YongSo sendeler.SeonHwa ard arda tam kilici tuttugu yere vurur.YongSo yorulmusa benzer.Bir süre bu sekilde devam eder.YongSo SeonHwa'nin gücüne çok sasirmistir.SeonHwa bir takla atarak biraz uzaklasmistir.YongSo kosarak yanina gelir.SeonHwa'nin kilicina bir darbe yapar.SeonHwa yere düser.Kilicida elinden firlamistir.YongSo pis pis güler.Kilici yerde yatmakta olan Prensesin boynuna dayar.SeonHwa'nin gözleri dolar.Onun için hersey bitmis demektir.Öleceginden emindir.~

-Istedigin kadar kendine güven Prenses.Iste bir kadinin yapabilecegi sey bu kadardir.
-Her basarili erkegin arkasinda bir kadin vardir.Anladigim kadariyla senin arkanda da annen var.
-Annem...Evet benim zeki ve biricik annem.Ah o olmasa ne yapardim ben?
-Tek basina birsey olamayacagini tahmin etmistim zaten.Benden ne istiyorsun?Silla'ya gelir gelmez amaciniz ortaligi karistirmak mi?
-Yok yok...Bunu sana söylersem büyü bozulur.Öldükten sonra bulutlarin üstünden izlersin bizi.

~YongSo kilicini kaldirir.Bir süre havada tutar.SeonHwa gözlerini kapamistir.Belkide bunun acisini hafifletecegini düsünür.YongSo sertçe kilicini indirirken bir ses duyulur.Bu bir ok sesidir.Ok tam YongSo'nun sirtina saplanir.YongSo belkide ardinda iz birakmamak için düserken kilici SeonHwa'ya dogru saplar.SeonHwa tam o sirada yerden kalktigi için kiliç sol koluna denk gelir.YongSo yere düser.Bayilmistir.SeonHwa'nin yarasida çok derindir.Güçlükle ayaga kalkar.Oku atan kisi yanina gelir.SeonHwa kurumus dudaklariyla konusmaya çalisir.~

-S...ShinChu...

~ShinChu elindeki yayi yere atar.Hemen prensesi düsmemesi için tutar.Çok telaslidir.~

-Prensesim iyimisiniz?

~Prenses iyice kötü olmustur.Ayakta duramaz ve yere düser.ShinChu hemen yere çöker.Basini dizlerine koyar.SeonHwa artik yorgunluktan konusamaz duruma gelmistir.~

-Prensesim lütfen cevap verin.Lütfen...
-...?
-Prensesim lütfen dayanin.Sizi kurtaracagim.

~SeonHwa'yi kucagina alir.Hizla atinin oldugu yere dogru gelir.Fakat at yerinde yoktur.Birden kendine kizar.~

-Inanamiyorum...Of nasil unuturum baglamayi.

~Tek çaresi Prensesi kucaginda götürmektir.Hizli adimlarla saraya dogru yürür.Arkasinda unuttugu çok önemli birsey vardir...~


6.Bölümün Sonu / Begenmeniz Dilegiyle...

Ellerine saglik canim öncelikle.
YongSo ve annesi simdiden basladilar. Prensesi öldürmeye nasil kalkisirlar.
Prensesin su sözü çok hosuma gitti. "Eger canini yakarsan her kadin bir aslana dönüsebilir."
Prensese bir sey olacak diye öyle korktum ki. Neyseki ShinChu yetisti. Umarim prensese kötü bir sey olmaz. Çabuk iyilesir.
Devamini bekliyorum.

[Lee Seung Hyo]

~*~ ANTIKA SARAY ~*~

Spoiler

6.Bölüm / Prensesin ilk mücadelesi /

~Prenses soktadir.Tek basinadir.Yaninda ne Ha Seong ustasi vardir,nede ShinChu.Ondan korkak gibi kaçmak istemez.Elleri titreye titreye kilici çeker.Maskeli gence dogru uzatir.Artik birsey kesinlesmistir.Ya ölecektir yada yasayacak.Aklina annesi gelir.Içinden "Belkide yanina erken gelirim annecigim." diye geçirir.Tek tek aklinin kösesinden ShinChu'yu,JunChun'u,babasini,Ha Seong ustasini geçirir.Sonra bakislarini tekrar gence çevirir.~

-Kim oldugumu bilmiyorsun anlasilan.
-Merak etme çok iyi biliyorum.Oyunu esit sartlarda oynamak istermisin?

~Gözlerinde rahatsiz edici bir gülümseme ile maskesini çikarir.Prensesin gözleri faltasi gibi açilir.Saskinliktan konusamaz.Bu o'dur.Elindeki kiliç titrer.Güçlükle agzindan bir kaç kelime dökülür.~

-S..Sen...Ama sen...

~YongSo bir kahkaha atar.~

-Evet ben.Ben YongSo'yum.YeonHye'nin oglu YongSo'yum.Buraya neden geldigimi merak etmiyor musun SeonHwa?
-Bu yaptiginin bedelini caninla ödeyeceksin.

~SeonHwa'nin kendine güveni gelmistir.Onunla dövüsecektir.Canindan olsa bile bunu yapacaktir.~

-Korkakça kaçmaktansa,gerçek bir kutsal kemige yakisir sekilde ölmeyi tercih ederim YongSo.Hem ya ben ölmezsem bundan sonra ne yapacagini hiç düsündün mü?

~YongSo'nun hesaba katmadigi seyler vardir.Bir kadinin istediginde dünyaya bile hükmedecegini tahmin edememistir.SeonHwa onun için güçlü bir rakiptir.Onu küçümsemekle belkide en büyük hatayi yapmistir.

-Vayy! Bu kadar sert konusmanin sonu nereye varacak acaba SeonHwa?

~YongSo yavasça SeonHwa'ya dogru ilerler.SeonHwa birden toparlanir.Ustasinin sözleri aklina gelir.~

" Öncelikle kilici tutusunuz çok önemlidir.Saldiracaginiz duruma göre degisir.Tek kisi ile dövüsecekseniz kilici iki elinizle tutup öne dogru kollarinizi bükmeden tutarsiniz. "

~SeonHwa kollarini gerginlestirir.Kilici iki eli ile sikica kavrar.Öne dogru kilici tutar.~

"Saldiriya geçeceginiz zaman sag kolunuzu büküp kilici kendinizde dogru çekin.Sag omuz hizaniza gelmeli."

~Kolunu büyük bir dikkatle büker.YongSo onu dikkatle izlemektedir.SeonHwa aklindan sunlari geçirir
"Bir kadin oldugum için beni küçümsüyorsun ancak sunu unutma YongSo;Eger canini yakarsan her kadin bir aslana dönüsebilir."

"-Ilk hamleniz daima düsmanin eline olmalidir.Öncelikle onu yormalisiniz.
-Bunu teke tek dövüslerde yapacagim degil mi?
-Evet Prenses Hazretleri.Ayni yöntemi birden fazla ama yetenekli dövüsçülerle karsi karsiya ikende kullanabilirsiniz.Tam kilici tuttugu yerin üst tarafina vurmalisiniz ki kilici tutusu gevsesin."

~Ilk hamleyi YongSo yapar.Kilici ile SeonHwa'ya bir darbe yapar.SeonHwa bir çeviklikle bunu engeller.kararli ve keskin bakislariyla YongSo'nun kilicina sert bir sekilde vurur.YongSo sendeler.SeonHwa ard arda tam kilici tuttugu yere vurur.YongSo yorulmusa benzer.Bir süre bu sekilde devam eder.YongSo SeonHwa'nin gücüne çok sasirmistir.SeonHwa bir takla atarak biraz uzaklasmistir.YongSo kosarak yanina gelir.SeonHwa'nin kilicina bir darbe yapar.SeonHwa yere düser.Kilicida elinden firlamistir.YongSo pis pis güler.Kilici yerde yatmakta olan Prensesin boynuna dayar.SeonHwa'nin gözleri dolar.Onun için hersey bitmis demektir.Öleceginden emindir.~

-Istedigin kadar kendine güven Prenses.Iste bir kadinin yapabilecegi sey bu kadardir.
-Her basarili erkegin arkasinda bir kadin vardir.Anladigim kadariyla senin arkanda da annen var.
-Annem...Evet benim zeki ve biricik annem.Ah o olmasa ne yapardim ben?
-Tek basina birsey olamayacagini tahmin etmistim zaten.Benden ne istiyorsun?Silla'ya gelir gelmez amaciniz ortaligi karistirmak mi?
-Yok yok...Bunu sana söylersem büyü bozulur.Öldükten sonra bulutlarin üstünden izlersin bizi.

~YongSo kilicini kaldirir.Bir süre havada tutar.SeonHwa gözlerini kapamistir.Belkide bunun acisini hafifletecegini düsünür.YongSo sertçe kilicini indirirken bir ses duyulur.Bu bir ok sesidir.Ok tam YongSo'nun sirtina saplanir.YongSo belkide ardinda iz birakmamak için düserken kilici SeonHwa'ya dogru saplar.SeonHwa tam o sirada yerden kalktigi için kiliç sol koluna denk gelir.YongSo yere düser.Bayilmistir.SeonHwa'nin yarasida çok derindir.Güçlükle ayaga kalkar.Oku atan kisi yanina gelir.SeonHwa kurumus dudaklariyla konusmaya çalisir.~

-S...ShinChu...

~ShinChu elindeki yayi yere atar.Hemen prensesi düsmemesi için tutar.Çok telaslidir.~

-Prensesim iyimisiniz?

~Prenses iyice kötü olmustur.Ayakta duramaz ve yere düser.ShinChu hemen yere çöker.Basini dizlerine koyar.SeonHwa artik yorgunluktan konusamaz duruma gelmistir.~

-Prensesim lütfen cevap verin.Lütfen...
-...?
-Prensesim lütfen dayanin.Sizi kurtaracagim.

~SeonHwa'yi kucagina alir.Hizla atinin oldugu yere dogru gelir.Fakat at yerinde yoktur.Birden kendine kizar.~

-Inanamiyorum...Of nasil unuturum baglamayi.

~Tek çaresi Prensesi kucaginda götürmektir.Hizli adimlarla saraya dogru yürür.Arkasinda unuttugu çok önemli birsey vardir...~


6.Bölümün Sonu / Begenmeniz Dilegiyle...

Ellerine saglik canim öncelikle.
YongSo ve annesi simdiden basladilar. Prensesi öldürmeye nasil kalkisirlar.
Prensesin su sözü çok hosuma gitti. "Eger canini yakarsan her kadin bir aslana dönüsebilir."
Prensese bir sey olacak diye öyle korktum ki. Neyseki ShinChu yetisti. Umarim prensese kötü bir sey olmaz. Çabuk iyilesir.
Devamini bekliyorum.

Tesekkür ederim birtanem.

Ha Jung saraya girecek... Ban ama artik Dong Bin'in gerçekten esi olup,veliaht prens annesi mi olur yoksa Dong Bin'in resmi olarak esi mi olur orasini bilemeyecegim...Ama korkmayin geldigi gibi gidecek de...

Oh geldigi gibi gitsin de o yeter bana.

[Shinee_Kerina]

Special Love

Jeremy gece eve gelmisti.Fakat hiç ses yoktu.

"Agabey!Shin woo!Mi Nam!Ash! Yine bensiz bir yerlere gittiniz degil mi?"
O sirada isiklar açildi.
"Iyi ki dogdun Jeremy!"
Bu NeulRa'ydi.Jeremy saskinlik ve özlem duygulari bir anda bastirinca afallamisti ama Neulra'yi tutmustu.Kucagina aldi ve döndürmeye bsladi.Evde bir sürü kisi onun dogum gününü kutluyordu.
"Hey!Jeremy!Yeter artik!Basim döndü."
Mükemmel bir gülümseme ile ona bakan NeulRa'yi yere birakti...Onu ne zamandir görmemisti?Krizden sonra hiç...Hareketli sarkilar çaliyor herkes dans ediyordu.Mi Nam gözüne kestirdigi bir kizi tavlamak için sarkiyi yumusatmisti.Tabi bu Jeremy ve NeulRa'ninda isine yaramisti.Jeremy bir anda Neulra'yi kendine çekti.Ikiside konusmadan sadece dans etmeye basladilar.Gözleri birbirlerine kenetlenmisti...NeulRa'nin eli Jeremy'nin saçlarina gitti.
Sari kisa saçlari uzamis ve kahverengi olmuslardi...O kadar boyatmasina ragmen hala yumusacikti...NeulRa elini çekmedi Jeremy'nin saçindan.
Jeremy:
"Begendin mi?"
NeulRa:
"Aha!Emin ol bu saçlari begenmeyecek biri daha dogmadi tatlim!"
Bu sözler Jeremy'nin hosuna gitmisti.Suan kollarinda gerçekten sevdigi bir kizin olmasi yeterince güzeldi zaten...Konusupta bu ani bozmak istemedi...NeulRa basini , Jeremy 'nin omzuna yasladi.
"Bu gece burada kalabilir miyim?"
Jeremy:
"Ta-Tabiki de..."
Sarki bitene kadar dans ettiler.SArki bittiginde Jeremy diger arkadaslari tarafindan esir edilmisti.NeulRa ise o sevdigi kokunun oldugu odaya girdi...Jeremy'nin odasi...Yatagina uzandi ve Jeremy'ye aldigi hediye ile ugrasmaya basladi...Fakat o kadar yorgundu ki sonunda onu esir almaya çalisan uykuya teslim oldu

~~~~~~~~~~

Jeremy parti bitince NeulRa'yi göremedi.Odasina çiktiginda yataginda uzanmis,masum melegi gördü.Gerçekten buradaydi.Hayal gibi geliyordu.Narince yanina uzandi.Elinde tuttugu seye bakti.Deri bir bileklik ve gümüs bir kolye...Ikisinde de ayni desen vardi.Parlak bir ay'in altinda bir kurt...Kolyeyi NeulRa'ya takti.Ellerini tuttu ve kendine çekti.
"Ay parlamaya devam ettigi sürece seni sevecegim..."
Bütün gece NeulRa'yi izledi.Günesin ilk isiklari çiktigi zaman ise gözleri kapanmaya baslamisti.Ne kadar zaman geçmisti?NeulRa ile birlikte olunca zaman kavrami diye bir sey kalmiyordu...

~~~~~~

NeulRa uyandiginda yaninda Jeremy'yi gördü.O kadar masum duruyordu ki...Yanagindan öptü ve yavasça yataktan kalkti.Yere bir sey düstü NeulRa kalkinca.Jeremy'ye aldigi hediye...Bunu ona nasil verebilirdi ki?Kolye!Kolye neredeydi?Boynundaki agirlik bunu yanit vermisti.Boynuna baktiginda kolye tüm asaleti ile orada duruyordu.Anlamisti.Jeremy'ye yaklasti ve bilekligi bilegine takti.Fakat bir seyi hesaplamamisti.Jeremy NeulRanin bileklerini tuttu ve kendine çekti.Hafif bir düsüs olmustu.
"Git...me..."
NeulRa Kalkmaya çalissada Jeremy çok siki tutuyordu.Uzun zamandir ilk defa bazi seyleri unuttu ve onun yaninda huzur bulmak için kendini birakti.Günesin isiklariJeremy'nin yüzüne çarpinca GEce aynen Jeremy'nin söyledigine benzer bir cümle döküldü dudaklarindan.
"Günes parlamaya devam ettigi sürece seni sevecegim..."

~~~~~~~~

Shin Woo Jeremy'nin odasina girdi. NeulRa ile el ele tutusup uyumuslardi.Aslinda NeulRa çok tatli uyuyordu fakat bunu bozmak zorundaydi.Asagidan bir sürahi soguk su aldi ve Jeremy'nin basindan döktü.Jeremy öyle bir hizla kalkti ki NeulRa dengesini kaybettigi için düsmüstü.
"Ahh!"
"NeulRa!"Shin woo NeulRa'nin yanina egildi.
"Özür dilerim amacim sadece Jeremy'i uyandirmakti"
"Önemli degil.Jeremy'nin ani hareketlerine aliskinim.Bir seferinde burnumu kirmisti simdi amaci kalçami kirmak!"
Jeremy:
"Özür dilerim NeulRa!Iyi misin?"
"Evet..Evet...Her neyse!"
NeulRa telefonunu aradi.Fakat dün stüdyoya giderken zorla evde biraktigini hatirladi!LAnet olsun!Bu sefer gelen telefona bakabilirlerdi!Yerden öyle bir kalkip evden çikti ki...Hayatinda hiç o kadar hizli kosmamisti.Hemen bir taksi buldu ve hizla eve dogru ilerledi.Jeremy ile Shin Woo ise olanlara bir anlam vermeye çalisiyorlardi.Jeremy NeulRa'nin ardindan hemen giyindi ve evden çikti.Arabasinin gazini köklüyordu adeta... Bir daha izin vermeyecekti.O 12 gün ona zaten ölüm gibi gelmisti.Bir anda elinden böyle gitmesine izin veremezdi.NeulRa eve girdigi anda Ayakta pembe telefon ile konusan taemin'i gördü...Geç kalmisti...

~~~~~~

Taemin telefonda hiç konusmamis sadece dinliyordu.NeulRa ise Sha Lia'nin sesini duyuyordu.
"Bugün bitireceksin Neulra.Anladin mi?"
NeulRa telefonu Taemin'in elinden almaya çalisti.Ama taemin NeulRa'dan daha uzundu.Telefonu alamamisti.Telefon kapandiktan sonra Taemin NeulRa'nin gözlerinin içine bakti.
"Bu kim?"
"Taemin..."
"Sana bu kim dedim NeulRa!"
"Be-Benim okulumdan bir kiz...Daha dogrusu eski okulumdan..."
"Neden sana bizi biracagin hakkinda saçma bir emir veriyor?"
"Be..."
"SÖYLE!"
Taemin bagiriyordu.Içinde firtinalar kopuyordu.Elinde tuttugu kahve bile ona agir geliyordu.Kendini zor tutuyordu.
"O...O kiz Liseyi birakmamin sebebi...Onunla yarisamam Taemin...Ne derse yapmam gerek...Lütfen anla!"
"BIZE SÖZ VERDIN!BANA KIZDIGIN O GÜN HEPIMIZE SÖZ VERDIN!SIZI ASLA BIRAKMAYACAGIM DEDIN!"
NeulRa o günü hatirladi.Taemin'e sarilisini Key'e ve digerlerine söz verisini...
"Taemin bu kolay bir sey degil.Anlayabilecegin tarzda bir sey degil!"
"Aptal miyim ben!Neden anlayamayacakmisim!Ama sen aptalsin!Buna kesinlikle inaniyorum!Eger...Eger gideceksen bunu hemen yap!"
Taemin telefonu koltuga firlatti ve yukari çikti.NeulRa bunu hemen bitirmeliydi.Yukari çikip bir kaç küçük esya seyi aldi ve disarida ki taksiye binip havaalanina gitmesini söyledi...
5 dakika sonra Jeremy gelmisti.Kapiyi yumrukluyordu.
"NeulRa!NeulRa!"
Bütün grup kalkmisti.Taemin ise Terasta oldugu için duymamisti bile.Herkes asagiya inip kapiyi açti!
Onew:
"Jeremy...Ne oldu?"
"Neulra...O nerede?"
Jonghyun:
"Gece size gelecegini söyledi.Ondan sonra bir daha görmedik.Sizin yaninizda degil miydi?"
Jeremy:
"Öyleydi.Fakat sabah evden çikti.Pesinden çiktim ama yakalayamadim."
Taemin:
"O gitti..."
Bütün yüzler Taemin'e çevrildi.
Jeremy:
"Nereye gitti?Sen nerden biliyorsun?Gitmesine nasil izin verdin!"
Taemin:
"Bunlari sana söylememi ister mi bilmiyorum Jeremy.Belki de geldigin yere dönmelisindir."
Jeremy grubu geçip Taemin'in üstüne yürüdü ve onu yere yapistirdi.
"NeulRa nerede?!"
Minho Jeremy'i tuttu ve Taemin'den ayirdi.
Taemin:
"Gitmek istedi ve gitti!bundan sanane!"
Jeremy bir sürü küfür savurduktan sonra kapidan ok gibi firladi.Genelde havaalanlarinda olurdu böyle durumlarda herkes.Havaalanina sürdü.Gaz artik bagirmaya basliyordu.Gören herkes korku içinde geri çekiliyordu.Havaalaninda heryerde NeulRa'yi ariyordu...Acaba geç mi kalmisti?

~~~~~~~~

Uçaklarin kalkis saatleri anons ediliyor, jeremy her saniyede,her anonsta biraz daha sinirleniyordu.NeulRa'yi kaybetmek istemiyordu.Bir asagiya bir yukariya kosuyor,önüne gelene NeulRa'yi soruyordu.Artik umudu kalmamisti...Basini üzgünce saga çevirdi , NeulRa'yi gördü.Ne kadar hizli kostugunu tahmin bile edemezsiniz.Yolcular araba ile uçaga götürülürken Jeremy güvenlikleri geçmeye çalisiyordu.Ama geç kalmisti uçak kapilarini kapatmis hareket etmeye baslamisti...

[ddeerryyaa]

Üff! Bunu nasil yapabildin ama Derya?
Anne olamayacak mi? Olur, olsun bak. Sonra çok fena olur Derya.
Saka bir yana çok güzel yazmissin yine. Zevkle okudum bu bölümü.
Prensesimiz yine neler düsünüyor öyle. Sürgün mü? Asla.
Ama ya gerçekten kiskaniyorum bunlarin askini ya.
Prens hiç birakmiyor onu. Hep seviyor, hep seviyor. Ayrilmak zorunda kalmazlar insallah.
Ve Ha Jung cadisi saraya gelecekse, geldigi gider dedigin gibi. Resmiyette kalsin evlilik olacaksa bile.
Bekliyorum heyecanla.

Öncelikle yorumun için sag ol canim...
Bilemeyecegim anne olur mu olmaz mi? Olursa oglu tahta çikar mi? Ayrica Ha Jung'un evliligi resmiyette kalir mi bilemem...Ama tek söyleyecegim Ha Jung geldigi gibi gidecek... Çok ipucu verdim...Daha yok size ipucu... :img-hysterical:

[ddeerryyaa]

Ha Jung saraya girecek... Ban ama artik Dong Bin'in gerçekten esi olup,veliaht prens annesi mi olur yoksa Dong Bin'in resmi olarak esi mi olur orasini bilemeyecegim...Ama korkmayin geldigi gibi gidecek de...

Oh geldigi gibi gitsin de o yeter bana.

Korkma gidecek... En azindan ben yollayacagim... Ama gidene kadar bizi de baya zorlayacak...

[ddeerryyaa]

16.Bölüm
Tam bir haftadir prens benimle konusmuyordu...Beni cezalandiriyordu...Bir türlü yaptiklarimin onun iyiligi için oldugunu anlamiyordu...Her defasinda konagina gidiyordum ama o hep beni reddediyordu...Artik sabah yürüyüslerine çikmiyor,eglenceli seyler yapmiyorduk...Konagima beni ziyarete bile gelmiyordu...Aslinda onu anliyordum...Ama ben de bunlari yapmaya,söylemeye mecburdum...Onu iyiligi için yapmaliydim...
Bu sabah 1 haftadir yaptigim gibi yine tek basima çikmistim sabah yürüyüsüne...Bu sefer yanimda Dong Bin degil Lady Park vardi...
Lady Park:Bu sabah kendinizi nasil hissediyorsunuz?
Jin Sook:Yorgun...
Lady Park:Böyle hissetmeniz çok normal...Çünkü uyumuyor,yemek yemiyorsunuz...
Jin Sook:Belki de kendimi cezalandiriyorumdur...
Lady Park:Sakin böyle birsey yapmayin...(Dedi telaslanarak)
Jin Sook(Gülerek):Korkma...Böyle yapmiyorum tabiki...Sadece uykum gelmiyor ve canim birseyler yemek istemiyor...
Lady Park:Neden bu kadar üzülüyorsunuz?Prensimiz sizin yaninizda...Sizi görmeye gelmemesinin sebebi bile size olan sevgisi...
Jin Sook:Korkuyorum... O her ne kadar baska bir es istemese de gün gelecek buna mecbur kalacak...Iste o an ben ne yaparim bilmiyorum...Hele bir de o kisiye kalbini açarsa...
Lady Park:Hanimim...Lütfen böyle konusmayin...
Jin Sook:Elimde degil... Iste o günleri görmemek ve prensin konumunu sarsmamak için gitmek istiyorum...Ama o izin vermiyor...
Dong Bin:Hiçbir zaman da izin vermeyecegim...
Dong Bin’in sesiyle birden irkildim...Sanki bir suç islemisimde yakalanmisim gibi hissediyordum...Ama buna ragmen onu görmek beni çok mutlu etmisti...Sonunda kirmisti zincirlerini ve yanima gelmisti...Lady Park hemen oradan uzaklasmisti...Beni prensle basbasa birakmisti...Dong Bin yavasça yaklasti yanima... Sinirli gözüküyordu...Ama göz göze geldigimizde gülümsedi önce ve sonra siki siki sarildi bana....
Dong Bin:Bu konuyu kapatalim olur mu?Bir daha açilmamak üzere...Çünkü senden ayri kalmak çok zor...(Dedi gülerek)
Jin Sook:Peki efendim kapatalim...
Artik ona direnmeyecektim...Bana sarildigi an bu karari vermistim...Herseyi zamana birakacaktim...Sadece ani yasayacaktim...Ona güveniyordum...Ama eger benim dedigim olursa da buna zamani gelince karar verecektim...Simdi sadece onun sevgisine siginmak istiyordum...Hiçbir seyi düsünmeden...Hiçbir sey için kaygilanmadan...

- 2 Ay Sonra-

-Aylik Saray Kurulu Toplantisi-

Kraliçe:Sorusturma Ofisi ne durumda?
Jin Sook:Aylik denetim bizzat benim yönetimimde yapildi kraliçem...Gerekli konularda uyarilar yapilip,cezalar verildi...Genel itibariyle önemli bir disiplinsizlige rastlanmadi efendim...
Kraliçe:Güzel... Kraliyet mutfagi ne durumda?
Kral Ji Min’in cariyelerinden biri:Hersey yolunda kraliçem...Mali açidan bir açiga rastlanmadi...
Kraliçe:Sevindim... Son vergi artisindan sonra halkin durumunu bizzat kendim görmek istiyorum...Ve bana bu konuda gelinim veliaht prenses eslik edecek...Sorusturma ofisi de tabi gizli olarak bizim güvenligimizden sorumlu olacak...
Jin Sook:Emredersiniz efendim...Sorusturma Ofisi’ne gerekli talimatlari veririm...

-Veliaht Prenses Jin Sook’un Konagi-
Lady Park:Resmi kiyafetlerinizi çikarip bu siradan kiyafetleri giyince nasil hissettiniz kendinizi?
Jin Sook(Gülerek):Açikçasi hiçbir sey farketmedi...
Yardimci:Prensesim Sorusturma Ofisinden Bas Müfettis Lady Baek geldiler...
Jin Sook:Içeri gelsin...
Bas müfettis yerine oturur oturmaz...
Jin Sook:Gerekli güvenlik önlemleri alindi mi?
Lady Baek:Evet prensesim...
Jin Sook:Kraliçeyi her türlü tehlikeden korumaliyiz...Anliyorsunuz degil mi?
Lady Baek:Evet...


-Büyük Saray-
Kral Ji Min:Sagliginiz iyidir umarim kraliçem?
Kraliçe Soo Min:Evet majesteleri...Size Jin Sook ile bir kesif gezisine çikacagima dair haber vermeye geldim efendim...
Kral Ji Min:Ama bu tehlikeli olabilir...Hem ne geregi var?
Kraliçe Soo Min:Aslinda bu geziyi hem kraliçeniz olaraktan halkin durumunu görüp ona göre önlemler alarak size destek olabilmek için istiyor hem de Jin Sook’un halkin durumunu iyicene ögrenmesini istedigim için yapiyorum...
Kral Ji Min:Anliyorum sizi fakat bu çok tehlikeli...
Kraliçe Soo Min:Merak etmeyin efendim...


Basbakan Yardimcisi Seung Jung:Anlasilan kraliçe dedigini yapacak...Prensesi kraliçelik tahtina hazirliyor kendince...
Ha Jung:Böyle yerimizde oturamayiz baba...Buna engel olmaliyiz...Jin Sook’un yeri saglamlasirsa hele bir de erkek evlat dünyaya getirirse benim cariye olmamin bir anlami kalmaz...
Basbakan Yardimcisi:Iste ondan süpheliyim...
Ha Jung:Efendim?
Basbakan Yardimcisi:Prenses yaklasik 2 yildir sarayda ama hala bir çocugu olmadi...Üstelik prensin bir evladinin olmasinin prensin konumunu saglamlastiracagini bile bile...
Ha Jung:Ne demek istiyorsun baba?
Basbakan Yardimcisi:Biraz sabret...Süphelerimin dogrulanmasi gerek....

Disari çiktigimizda o kadar mutlu olmustum ki...Prensin yogun olmasindan dolayi uzun süredir saray disina çikamadigimdan simdi resmi kiyafetlerim olmadan saray disinda dolasmak beni çok sevindirmisti...Insanlar o kadar mutlu gözüküyordu ki...Birbirleriyle sakalasiyor,hiç durmadan –ama bunu büyük bir zevkle yaparak- çalisiyorlardi...Tabi bu durumun diger bir yüzü de vardi...Iste o kisim çok aciydi...Baskentteki hirsizlik olaylarinin arttigini görmek aslinda islerin hiç de o kadar eglenceli olmadigini gösteriyordu bizlere...Birazcik tuz için yalvaran insanlar durumun ne kadar da vahim oldugunu yansitiyordu....
Kraliçe:Ne kadar da kötü...
Jin Sook:Birseyler yapmamiz gerekmez mi efendim?
Kraliçe:Bu bir sefer de halledilecek birsey degil...
Jin Sook:Ama...
Kraliçe:Uzun bir mücadele gerektiriyor...Ve majesteleri buna çoktan basladi...
O an gözüme birsey takildi...Kraliçe konusuyordu ama ben onu dinlemiyordum...Küçük bir çocuk hirsizlik yaparken yakalanmisti...Ve cezasini beklerken hiçkira hiçkira agliyordu....
Jin Sook:Efendim bana biraz izin verir misiniz?
Kraliçe:Ne?
Satici tam çocugu dövecekti ki hemen gidip çocuga kalkan elini tutarak...
Jin Sook:Sen ne yaptigini saniyorsun?
Satici:Bu çocuk hirsizlik yapti...Onu cezalandiriyorum...
Jin Sook:Bu çocuk daha çok küçük...Ona böyle agir bir ceza veremezsin!
Satici:Buna hakkim var...
Jin Sook:Hayir yok! Eger sikayetçiysen polis bürosuna gidersin...Yasalar cezasi neyse verir...Basina buyruk davranamazsin!
Satici:Git basimdan kadin!Sen kim oluyorsun da benimle böyle konusuyorsun?
Jin Sook:Kim olugum seni ilgilendirmez...Ben yalnizca yapman gerekeni söylüyorum...Hem küçük bir çocuga iskence yapmanin ne büyük bir cezasi oldugunu bilmiyor musun?Çocuk suçlu olsa dahi ceza alirsin...
Herkes:Bayan hakli....Evet evet o hakli...
Satici:Ceza alirsam alirim sana ne?
Jin Sook:Galiba senle anlasamayacagiz...Söyle bakalim çocugun çaldigi sey ne kadar ediyor?
Satici:... degerinde...
Cebimden çikardigim keseyi adamin önüne firlatarak....
[b]Jin Sook:Burada o dediginin kat be kat fazlasi var...Simdi çocugu rahat birak...
Satici:[/b]Simdi anlastik! (Dedi siritarak)

Çocuk neye ugradigini sasirmis gibiydi...Hiçbir sey anlamamisti...Zaten yasi da çok küçüktü...Bellli ki ona bu isi baskalari yaptiriyordu...Elinden tutarak onu bizi uzaktan izleyen kraliçenin yanina götürdüm...Sonra çocuga dönerek...
Jin Sook:Neden böyle birsey yaptin?Seni kurtardigimi saniyorsan yaniliyorsun...Cezani ben verecegim...
Çocuk:Affedin beni...Ben böyle olsun istemedim...Böyle birsey yapmak hiç istemedim...
Jin Sook:Simdi söyle bakalim...Sen kendin yapmak istemediysen sana bu isi kim yaptiriyor?Bak eger söylersen cezan hafif olacak...Yok söylemezsen çok agir bir ceza verecegim sana...
Kraliçe(Çocugun yanagini oksayarak):Söyle hadi...Korkma...Biz seni koruyacagiz...
Çocuk:Sey...
Jin Sook:Hadi ama...
Çocuk:Kim Jung Min adinda bir adam var...Benim efendim o...Yaninda da benim gibi 20 çocuk daha var... ...mahallesindeki en sonda olan evdeler suan...
Jin Sookady Park! Hemen polis bürosuna haber verin...Geregini yapsinlar...
Lady Park:Peki efendim...
Çocuk(Korkarak):Sey benim cezam ne olacak?
Jin Sook:Senin cezan? (Kraliçeye bakip onun da onayini aldiktan sonra )Okula gideceksin... Büyüyüp okulunu bitirdikten sonra da saraya girip bana hizmet edeceksin... Tabi diger arkadaslarinda öyle olacak...
Çocuk:Saray mi ? Siz kimsiniz? Madem o kadar kuvvetlisiniz neden bizi cezalandirmiyorsunuz?
Jin Sook:Bu olanlarin suçlusu efendin...O cezasini çekecek...Ama sizin bir suçunuz yok...Size zorla yaptirilan birsey için sizi suçlayamam...Ayrica unutma yönetciler daima halkina kucak açar...
Çocuk:Yoksa siz...
Lady Do:Karsinda kraliçe ve veliaht prenses duruyor...
Çocuk birden aglamaya baslayarak önümüzde diz çöktü...Yalvarmaya af dilemeye basladi... Bende egilerek onu yerden kaldirdim...Ardindan çocuga gülümseyerek...
Jin Sook:Verdigim cezayi kabul ediyor musun?
Çocuk:Affedin beni efendim...Yaptiginiz iyilik için size minnettarim...Büyüyünce sadik bir hizmetkariniz olacagima söz veriyorum...

Çocugu okul yurduna biraktiktan sonra kraliçeyle etrafta gezinmeye devam ettik...Lady Park Da söyledigimi yapmis, gelip bize katilmisti...Kraliçe de ben de konusmuyorduk ama memnuniyetimizi de gizlemiyorduk....Birden kraliçe konusmaya basladi...
Kraliçe:Herkesi böyle kurtaramazsin degil mi? Çünkü daha kurtarilmayi bekleyen nice hayat var....Ve sen bunlarin hepsine yetisemezsin...Eskiden ben de senin gibiydim ama yasim ilerledikçe,bir seylerin farkina vardikça bunun mümkün olamayacagini ögrendim...
Jin Sook:Yaniliyorsunuz kraliçem...Aslinda bazi seyler yapabiliriz...Belki dediginiz gibi hepsine yetisemeyiz ama büyük bir çogunluguna ulasabiliriz...Bu çocuklarin çogu sahipsiz oldugu için kötü niyetli adamlarin elindeler...Ama saray olarak onlara sahip çikarsak büyük bir is basarmis oluruz...Hepsine egitim olanagi sunarsak ileride bize yararli birer birey olurlar...
Kraliçe(Tebessüm ederek):Devam et...
Jin Sook:Sonra sarayin çok çok fazla olan harcamalarini kisarsak ve bu ettigimiz tasarrufu yoksul insanlara ulastirirsak yine büyük bir adim atmis oluruz...Ayrica egitimdeki sorunlari çözersek birçok suçu da engellemis oluruz...
Kraliçe:Bununla su an ilgileniliyor...
Jin Sook:Öyle mi? Bunu bilmiyordum...Affedin beni...
Kraliçe:Devam et lütfen...
Jin Sook:Birsey daha var ki saglik hizmetlerini yoksul vatandaslara ücretsiz bir hale getirmeliyiz...Böylece bir baska sorunu da asmis oluruz...
Kraliçe:Bunu yillar önce denemistik ama sadece parasi olmayip durumu acil olanlar için ücretsiz uygulama yapmayi doktorlara kabul ettirebildik...Uzun bir süre protesto ettiler hatta bu durumu...
Jin Sook:O zaman biz de baska bir yol deneriz...Aslinda doktorlar pahali olan ilaçlar için bu duruma karsi çikiyorlar... Ve biliyorsunuz ki kraliyet ailesinin her bir üyesinin ayri bir bütçesi var...Eger bu bütçelerden tasarruf ederek belli bir para ayirirsak ve bu parayi ilaç için kullanirsak bu durumda ortadan kalkar...
Kraliçe:Bunu da denedik...Ancak Çin ilaçlari oldukça pahaliya satiyor...
Jin Sook:Beni yanlis anladiniz...Ben ayirdigimiz parayla Çin’den ilaç almayi kasttetmedim... Ben o parayla kendi ilacimizi üretelim diyorum...
Kraliçe(Gülerek):Bunlari majestelerine de anlatir misin?Aynen bana anlattigin gibi...
Jin Sook(Sasirarak):Efendim?


-Büyük Saray-
Kral Ji Min:Ne yani sen simdi kimsesiz çocuklar için bir yurt yaptirmayi mi öneriyorsun?
Jin Sook:Biliyorum bu uygulama daha önce hiç uygulanmadi...Ama bunu yaparsak bu ailesi olmayan çocuklarin suç islemeye yönelmelerini önlemis oluruz...Sonra onlara egitim imkani sunarsak ileride çok yararli bireyler olabilirler...
Kral Ji Min(Kahkaha atarak):Evet bunu yapabiliriz... Baska?
Jin Sook:Bir de kendi ilaçlarimizi kendimizin üretmesi gerektigini düsünüyorum...
Kraliçe:Majesteleri bu durum ekonomiyi daha da rahata kavusturacak...Malum Çin’in uyguladigi vergi çok fazla... Ve bu durum için kraliyet ailesi üyelerinin bütçelerinden bir miktar ayirmalari gerekiyor...
Kral Ji Min:Demek öyle...Yarin sabah toplantida bunlari bakanlara iletecegm...
Jin Sook:Ayrica bakanlardan da kendi bakanlik bütçelerinden ayirmalarini isterseniz ilaç üretim yerinin yapilmasi daha da çabuk olur...
Kral Ji Min(Gülerek):Sen gerçekten gelecekte çok iyi bir kraliçe olacaksin sevgili gelinim... Iyi bir es oldugun gibi halkina kucak açan bir kraliçe de olacaksin...Ve ben böyle biri oldugun için ve beni hiç yaniltmadigin için sana minnettarim kizim...
Jin Sook:Majesteleri...

[''vahide'']

Herkese merhaba...Uzun zamandir siteye giremiyorum.
Yeni bir hikaye yaziyorum ve vakit buldukça bölümleri yollamak için sitede olmaya çalisacagim
Umarim begenirsiniz...




Suya Birakilan Hayaller Tanitim

3 arkadas...Üçü de birbirine kardesten de fazla deger veriyordu...Ancak tahmin edemeyecekleri seyler yüzünden birbirlerinden kopmak zorunda kaldilar...
Tüm bunlar yetmezmis gibi bir de ask karisir hayatlarina... Ve kurduklari hayalleri kagittan gemi misali batirmaya yeter de artar bu...Peki simdi ne olacak? Tekrar bir araya gelebilecekler mi? Ya hayalleri???
Hiç ummadiklari bir anda filizlenen heyecanlari, umutlari...
Türkiye'de baslayip Kore'ye uzanan bir arkadaslik hikayesi...Belki de daha fazlasi...

Sinemcim.
Hikayenin konusu insani içine çekebilecek cinsten merak etmemek elde degil.
Merakla bekliyorum ilk bölümü haberin olsun.

[Lee Seung Hyo]

Mutlu oldugum bölümlerden birisi.
Jin Sook'un fikri çok güzeldi.
Ne yardim sever bir Prenses.

Dong Bin'ede kizmadi degilim.
Neden küstüyse Prensese?