04-11-2008, Saat: 16:00
(Son Düzenleme: 16-06-2011, Saat: 19:55, Düzenleyen: ŞuleYıldız.)
Film kendisini cyborg zanneden bir kizla, insanlarin ruhunu çalabildigini iddia eden bir erkegin akil hastanesinde tanismalarini anlatiyor. I'm A Cyborg, But That's OK aslinda çok iyi bir film. Ama ben begenmedim. Tuhaf oldu biraz, ama aynen böyle hissettim filmden sonra. Sirinligi hiç bir sekilde su götürmez. Bunu bilerek Chan-wook Park'in tarzi disindaki maharetlerini görmek açisindan müthis bir firsat. Yine bu tarz sinirlari içinde çok sevimli ve zekice bir senaryo yazmis, hatta kimi yerlerde Amelie'yi bile çagristirmadi degil. Ama ne bu hikayeyi ne de karakterleri bir türlü benimseyemedim. Çok ugrastim. Bu kadar sevimli olmasalar keske diye saçma sapan düsüncelere bile kapildim. Park'in karanlik geçmisinin gölgesini de kapimin disinda birakmama ragmen olmadi. Bir türlü filmin içine dahil olamadim. Dedigim gibi, bu durum I'm a Cyborg, But That's OK'i kötü yapmaz elbette. Insanlarin çok sevecegi bir film olma potansiyeli var. Böyle de bir objektiflik sagliyor insanin kafasinda. Ben yine de Chan-wook Park'in karanlik ve sadist yanini çok daha fazla seviyorum.
Kesinlikle izlenmeli...
Canim ya, oyunculugunu iyi yapiyor, ama O'nu aglarken görmek izdirap. 