Giriş Yap

**esra_kjm** · (Son Düzenleme: 19-09-2020, Saat: 20:13, Düzenleyen: kıday baksı.)

Gayageum / Stringed Instrument (가야금)

Gayageum ya da kayagum, geleneksel Kore kanun benzeri 12 yaylı bir enstrümandır. Daha yeni çeşitleri 21 ya da diğer sayıda yaya sahiptir. Muhtemelen en iyi bilinen geleneksel Kore müziği enstrümanıdır. Çin guzheng, Japon koto, Moğol yatga ve Vietnam đàn tranh gibi diğer Asya enstrümanları ile ilişkilidir.

Tarihi

Kore Üç Krallık Dönemi tarhi olan Samguksagi (1145)’ye göre gayageum, Çin enstürmanı incelendikten sonra Kral Gasil tarafından 6.yüzyılda Gaya konfederasyonunda geliştirilmiştir. Kral, bu enstrümanda çalınabilecek bir müziği bestelemesi için Wu Ruk adında bir müzisyeni görevlendirmiştir. Orijinal adı gayago idi ve sonra gayageum olmuştur. Gayageum, Silla Hanedanlığı Kralı Jinheung zamanında Wu Ruk tarafından geliştirilmiştir.

Kral Gashil’in antik gayageumı; beopgeum, pungnyu ya da jeong-ak gayageum gibi farklı adlarla adlandırılmıştır. Genellikle saray müziği, oda müziği ve şarkı sözleri ile ilişkilidir. Gayageumın bu türünde yaylar arasında geniş boşluklar vardır ve Yeongsan-hoesang ve Mit-doduri gibi yavaş tempoda müzikler çalmaktadır.

Sanjo gayageumın 19.yüzyılda sanjo müziğinin ortaya çıkması ile birlikte geliştiğine inanılmaktadır. Enstrümanın sanjo gayageum versiyonunda, müzisyenlerin hızlı geçişini sağlamak amacıyla yaylar birbirine yakın ve kısadır. Sanjo gayageum, şu anda en yaygın gayageum türüdür. 20.yüzyıldan bu yana bazı müzisyenler naylon kullansa bile tüm geleneksel gayageumlarda ipek yay kullanılmaktadır.

Daha fazla yay ile gayageumın modern versiyonlarında genellikle Çin’in guzhenginde kullanılanlarla benzerlik gösteren naylon kaplı çelik yaylar kullanılmaktadır. Pirinçten yapılan yaylar da yüksek ses elde etmek için kullanılmaktadır. Modern müzik çalmak için daha fazla yay sayısı ile gayageum geliştirilmiş ve enstrümanın yelpazesi artırılmıştır. Daha fazla yay ile özel yapım enstrümanlar kullanılsa da gayageum 13, 17, 18, 21, 22 ve 25 yay ile uygundur.

<English>

The gayageum or kayagum is a traditional Korean zither-like string instrument, with 12 strings, though some more recent variants have 21 or other numbers of strings. It is probably the best known traditional Korean musical instrument. It is related to other Asian instruments, including the Chinese guzheng, the Japanese koto, the Mongolian yatga, and the Vietnamese đàn tranh.

History

According to the Samguksagi(삼국사기,三國史記) (1145), a history of the Three Kingdoms of Korea, the gayageum was developed around the 6th century in the Gaya confederacy by King Gasil (also known as Haji of Daegaya) after he observed an old Chinese instrument. He ordered a musician named Wu Ruk to compose music that could be played on the instrument. The original name was gayago and later gayageum. The gayageum was then further improved by Wu Ruk during the reign of Jinheung in the Shilla Dynasty.

The ancient gayageum of King Gashil was called by several names, including beopgeum (law-zither, 법금), pungnyu (elegance, 풍류), or jeong-ak (right music, 정악) gayageum. It is normally associated with accompaniment for court music, chamber music, and lyric songs. This type of gayageum has a wider spacing between the strings and plays slower tempo music such as Yeongsan-hoesang and Mit-doduri.

The sanjo gayageum is believed to have evolved in the 19th century with the emergence of sanjo music—which literally means scattered melodies, a musical form that involves fast tempos and some improvisation. The sanjo gayageum version of the instrument has closer string spacing and a shorter length to let musicians play the faster passages required for sanjo (Choi 2005). The sanjo gayageum is now the most wide spread form of gayageum.(KCMPC 2001). All traditional gayageum use silk strings, though, since the late 20th century, some musicians use nylon.

Modern versions of the gayageum with more strings often use nylon-wrapped steel strings, similar to those used for the Chinese guzheng (Choi 2005). Brass strings have also been introduced to produce a louder sound, which is preferred for accompanying dance (Park 2004). To play modern music, gayageum with a greater number of strings have been developed, increasing the instrument's range. Gayageum are available with 13, 17, 18, 21, 22, or 25 strings (Choi 2005), though instruments with more strings are available custom-made.

Kaynak / Source

**esra_kjm** · (Son Düzenleme: 19-09-2020, Saat: 20:13, Düzenleyen: kıday baksı.)

Yapısı

Beobgeum gayageum 30 cm kalınlığında ve 10 cm yüksekliğindedir. Gövdesi tek parça pavlonya ahşabından yapılmaktadır. Yankılayıcı kısmı, pavlonya parçasının oyulmasıyla oluşmuştur.

Sanjo gayageum 142 cm kalınlığında, 23 cm genişliğinde ve 10 cm yüksekliğindedir. Ses tablası pavlonyadan yapılmış; ancak yanları ve arka kısmı kestane ya da ceviz gibi sert ahşaptır.

Ses tablası üzerinde anjok (hareketli eşik), yayları desteklemektedir. Bu eşikler, akort ve tonlama ayarları için hakaret etmektedir. Yaylar, tellerin bağlı olduğu uyum açkısından gövdenin en üstüne kadar uzanmaktadır.

Bazı delillere göre gayageum, Silla Hanedanlığı’ndan çok daha öncesine dayanmaktadır. Jeollanamdo’daki Kwangsan alandaki son arkeolojik kazılarda, M.Ö. 1.yüzyıla ait gayageum parçaları açığa çıkmıştır.

Gayageumda enstrümanın çeşitlenmesini sağlayan üç farklı müzik türü kullanılmaktadır:

> Pungryu gayageum – Yavaş tempodaki parçalar için daha geniş aralıklı yaylardan oluşan orijinal form.
> Sanjo gayageum – Hızlı bir şekilde çalabilmek için birbirine yakın yaylardan oluşan modern versiyondur.
> En yeni isibil hyongeum (21 yay) enstrümanında gayageum gövdesi genişletilmiş ve modern müziğin çalınabilmesi için daha fazla yay eklenmiştir.

<English>

Construction

The beobgeum gayageum is 160cm wide by 30cm broad by 10cm high. Its body is made of a single piece of paulownia wood. The resonator chamber is hollowed out of the piece of paulownia.

The sanjo gayageum is about 142cm wide by 23cm broad by 10cm high. The soundboard is made of paulownia, but the sides and back are of a harder wood such as chestnut or walnut.(Choi 2005) (KCMPC 2001)

On the soundboard, anjok (movable bridges) support the strings. These bridges move to adjust the tuning and intonation. The strings enter the top of the body from tolgwae (tuning pegs) beneath. At the other end, the strings wind around free floating pegs, looped through holes at the bottom of the instrument, and then the strings are all tied in a coil (Choi 2005) (KCMPC 2001).

According to some evidence, however, it dates to a much earlier time than the Silla dynasty. Recent archaeological excavations in the Kwangsan areas in Jeolla-namdo Provincer revealed fragments of a Gayageum from around the 1st century BCE.

The Gayageum is employed in three different types of music, leading to variations of the instrument, including the:
> Pungryu gayageum - the original form, with more widely spaced strings for slower-tempo Works
> Sanjo gayageum - a smaller, modern version with more closely spaced strings to accommodate rapid playing
> Newer isibil hyongeum (21 string) instruments broaden the gayageum body and add more strings to increase the pitch range to accommodate contemporary music.

Kaynak / Source