Hangi essiz cümleleri kullanarak baslasam bilmiyorum ki. Izledigim ikinci Kore filmiydi. Tam 3 kez izledim herhalde dolu dolu. Çekim yeri, essiz müzigi, Gianna Jun'u, Jeong Woo Song'u ve adini bilmedigim polisimizle muh-te-sem-di. Bir katile katillik bu kadar mi yakisir! Benim de sik sik yaptigim seydir insanlari uzaktan izlemek. Pencerenin yaninda durup da sevdigi kizin ardindan bihaber el sallayan bir adam. O kahve içerken adam camdan ona eslik ediyor. Ve ayrintilar 15 Nisan 4:15'te kapiya gelen papatyalar. Bir yanda gizli aski çagiran papatyalar diger yanda ölümü getiren gerçegi hatirlatan siyah laleler.
Büyükbabasinin antika olarak tanimladigi genç bir ressam. Ünlü ressama özenip papatyalari resmediyor. Köprüden düsüsü ona papatyalarla gizli aski getiriyor.
Polisimiz... O zavalli zararsizdi aslinda. Yanlis zamanda yanlis yerdeydi. Elinde fark etmedigi papatyalarla. Beklenenin kendisi olmadigini söyleyemezdi.
Sessiz diye tabir edilen filme müthis aksiyon sahneleri hareket katiyor. Katilimiz biraz sabirsiz. Sessizce izlesen n'olurdu sanki.
Kizin çaresizligi katili harekete geçirir. Onun için polisi sormaya bile gider. Kiz baskasini bekledigini söyler. Jeong Woo'nun mimikleri müthisti.
O muhtesem sahne bir kösede içerde kalan katil, bir kösede bekledigine hesap sormak yerine onun nasil oldugunu kagitlarla anlatmaya çalisan esas kiz, diger kösede hiç aklinda yokken askindan aci çeken bir adam.
Filmin finali ancak böyle toparlanabilirdi zaten. Film biterken ilk cümlem: "Olan polise oldu." olmustu. Ama simdi olan kime oldu bilmiyorum. Katilin ne suçu vardi yada hangi katil bu kadar masum. Kizin tek derdi papatya adami görmekti... Yanisi essiz, müthis, orijinal, bir yapim. Harleme Koreliler çok yakismis. Ayrica albümdeki birinci ve onuncu parça çok etkileyici. Siz hala izlemediniz mi?
Flowers unuttun mu sen iyi adamsin ben kötü adamim...
