02-02-2019, Saat: 17:36
Writings of Korea’s Last Princess Return Home
Kore’nin Son Prensesinin Yazıları Eve Geri Dönüyor
![[Resim: 22200646.jpg]](https://i.postimg.cc/7PRFG81Z/22200646.jpg)
Prenses Deokon’un hangul (Kore alfabesi) ile yazılmış “Jagyeongjeongi” tercümesi, geçen hafta ilk kez Seoul merkezindeki Ulusal Hangeul Müzesi'nde halka tanıtıldı.
[KÜLTÜREL MİRAS YÖNETİMİ]
Kore’nin son meşru prensesi Deokon’un (1822-44) Korece el yazısıyla yazılmış yazıları, yurt dışından yüzyıllar sonra Kore’ye geri döndü. Belgeler, prenses ve üç kuşak torunları tarafından el yazısıyla yazılmış kitap, mektup ve hat sanatı gibi 68 eserden oluşuyor.
Kültürel Miras İdaresi, geçen hafta ABD’de ikamet eden prensesin torunlarının yazılarını geri getirmeyi başardıklarını duyurdu. Bunlar arasında, Prenses Deokon tarafından yazılmış iki kitap olan “Jagyeongjeongi” ve “Gyuhun” gibi değerli eserler bulunmakta. İdare'ye göre, bu yazıların nadir oldukları için değerli olduğu düşünülmekte.
İmparator Gojong'un (1852-1919) kızı Prenses Deokhye (1912-89), Kore'nin son prensesi olarak bilinir. Ancak, yönetime göre, Deokhye'nin annesi bir cariye olduğu için, Kral Sunjo (1790-1834) ve Kraliçe'nin son kızı Deokon için kralın kızının bir cariye tarafından doğduğunu ifade eden Korece bir terim olan ongju olarak bilinir. Kral Sunjo'nun (1790-1834) ve Kraliçe Sunwon'un (1789-1857) son kızı, son gongju veya Kore'nin meşru prensesi olarak bilinir.
Bu yazılar ilk kez 16 Ocak’ta Seoul’deki Ulusal Hangeul Müzesi’nde kamuoyuna açıklandı ve ziyaretçilerin hangulda (Kore alfabesi) bazı olağanüstü saray örnekleri görmelerini sağladı.
“Jagyeongjeongi” aslen 1808'de Kral Sunjo tarafından Changgyeong Sarayı'ndaki Jagyeongjeon Odasının kökenini açıklamak için Çince karakterlerle yazılmıştı. Oda, Kral Sunjo’nun babası olan Kral Jeongjo (1752-1800) tarafından 1777’de, annesi Hyegyeong olarak da bilinen Kraliçe Heongyeong’un (1735-1816) uzun ömürlü olmasını dilemek için kurulmuştu. Çince karakterlerle yazılmış kitap daha sonra Korece'ye çevrilmiş ve Prenses Deokon tarafından hangul dilinde yazılmıştır.
Ancak, Koreli dilbilimci Lee Jong-deok'a göre bu hangul versiyonunun tam yılı bilinmiyor. Lee, “Prenses Deokon'un bu kitabı hangul el yazısıyla yazması için bu yazıyı 10 yıldan daha fazla bir zamanda öğrenmiş olması gerekiyor” dedi.
Uzmanlar, Prenses Deokon’un el yazısının, annesi Kraliçe Sunwon’a çok benzer olduğundan “sıradışı güzellikte” olduğunu söylüyor.
Kadınların erdem ve görgü kurallarına rehberlik eden “Gyuhun”, Çince karakterlerden Prenses Deokon tarafından hangula çevrildiği için de değerli sayılır. Diğer yazılara kaligrafi eserleri ve prensesin evlatlık oğlu Yun Yong-gu (1853-1939) ve kızı Yun Baek-yeong (1888-1896) tarafından yazılan mektuplar dahildir. Prenses Deokon, 15 yaşındayken evlendi ancak evlendikten yedi yıl sonra öldü. Prensesin kendine ait bir çocuğu yoktu, ama evliyken Yun adında birini evlat edindi.
Ulusal Hangeul Müzesi, yakın gelecekte, Prenses Deokon zamanında halktan olan kimseler tarafından daha sık kullanıldığı sanılan hangulun, kraliyet aileleri tarafından da yaygın olarak kullanıldığını ispatlayacak değerli hangul yazılarına ışık tutacak bir sergi düzenlemeyi planlıyor.
Ancak, Koreli dilbilimci Lee Jong-deok'a göre bu hangul versiyonunun tam yılı bilinmiyor. Lee, “Prenses Deokon'un bu kitabı hangul el yazısıyla yazması için bu yazıyı 10 yıldan daha fazla bir zamanda öğrenmiş olması gerekiyor” dedi.
Uzmanlar, Prenses Deokon’un el yazısının, annesi Kraliçe Sunwon’a çok benzer olduğundan “sıradışı güzellikte” olduğunu söylüyor.
Kadınların erdem ve görgü kurallarına rehberlik eden “Gyuhun”, Çince karakterlerden Prenses Deokon tarafından hangula çevrildiği için de değerli sayılır. Diğer yazılara kaligrafi eserleri ve prensesin evlatlık oğlu Yun Yong-gu (1853-1939) ve kızı Yun Baek-yeong (1888-1896) tarafından yazılan mektuplar dahildir. Prenses Deokon, 15 yaşındayken evlendi ancak evlendikten yedi yıl sonra öldü. Prensesin kendine ait bir çocuğu yoktu, ama evliyken Yun adında birini evlat edindi.
Ulusal Hangeul Müzesi, yakın gelecekte, Prenses Deokon zamanında halktan olan kimseler tarafından daha sık kullanıldığı sanılan hangulun, kraliyet aileleri tarafından da yaygın olarak kullanıldığını ispatlayacak değerli hangul yazılarına ışık tutacak bir sergi düzenlemeyi planlıyor.
|| English ||
Princess Deokon’s translation of “Jagyeongjeongi,” written in hangul (Korean alphabet) was shown to the public for the first time last week at the National Hangeul Museum in central Seoul.
[CULTURAL HERITAGE ADMINISTRATION]
The writings of Korea’s last legitimate princess, Deokon (1822-44), written in Korean script, have been returned to Korea after centuries abroad. The documents include 68 pieces of writing such as books, letters and calligraphy works handwritten by the princess and her descendants of three generations.
The Cultural Heritage Administration announced last week that it managed to bring back the writings from the princess’ descendants who are now residing in the United States. Among them are valuable items including two books “Jagyeongjeongi” and “Gyuhun,” which were handwritten by Princess Deokon. According to the administration, these writings are regarded valuable for their rarity.
Princess Deokhye (1912-89), the daughter of Emperor Gojong (1852-1919), is widely known as the last princess of Korea. However, according to the administration, since Deokhye’s mother was a concubine, she is known as an ongju, a Korean term that refers to a king’s daughter by a concubine, making Deokon, the last daughter of King Sunjo (1790-1834) and Queen Sunwon (1789-1857), the last gongju, or legitimate princess of Korea.
The Cultural Heritage Administration announced last week that it managed to bring back the writings from the princess’ descendants who are now residing in the United States. Among them are valuable items including two books “Jagyeongjeongi” and “Gyuhun,” which were handwritten by Princess Deokon. According to the administration, these writings are regarded valuable for their rarity.
Princess Deokhye (1912-89), the daughter of Emperor Gojong (1852-1919), is widely known as the last princess of Korea. However, according to the administration, since Deokhye’s mother was a concubine, she is known as an ongju, a Korean term that refers to a king’s daughter by a concubine, making Deokon, the last daughter of King Sunjo (1790-1834) and Queen Sunwon (1789-1857), the last gongju, or legitimate princess of Korea.
These writings were made public for the first time on Jan. 16 at the National Hangeul Museum in central Seoul, allowing visitors to see some extraordinary examples of court writings in hangul (Korean alphabet).
“Jagyeongjeongi” was originally written in Chinese characters by King Sunjo in 1808 to explain the origin of the Jagyeongjeon Chamber in Changgyeong Palace. The chamber was established by King Sunjo’s father, King Jeongjo (1752-1800), in 1777 to wish for the longevity of his mother Queen Heongyeong (1735-1816), also known as Lady Hyegyeong. The book written in Chinese characters was then translated into Korean and written in hangul by Princess Deokon.
The exact year this hangul version was created is unknown, however, according to Korean linguist Lee Jong-deok. “It seems like it had been more than 10 years since Princess Deokon learned to write in hangul when she handwrote this book,” said Lee.
“Jagyeongjeongi” was originally written in Chinese characters by King Sunjo in 1808 to explain the origin of the Jagyeongjeon Chamber in Changgyeong Palace. The chamber was established by King Sunjo’s father, King Jeongjo (1752-1800), in 1777 to wish for the longevity of his mother Queen Heongyeong (1735-1816), also known as Lady Hyegyeong. The book written in Chinese characters was then translated into Korean and written in hangul by Princess Deokon.
The exact year this hangul version was created is unknown, however, according to Korean linguist Lee Jong-deok. “It seems like it had been more than 10 years since Princess Deokon learned to write in hangul when she handwrote this book,” said Lee.
Experts say Princess Deokon’s handwriting is “beautifully outstanding,” very much resembling that of her mother Queen Sunwon.
“Gyuhun,” which is a guide of women’s virtues and manners, is also regarded valuable as it was also translated from Chinese characters to hangul by Princess Deokon. Other writings include calligraphic works and letters written by the princess’ adopted son Yun Yong-gu (1853-1939) and his daughter Yun Baek-yeong (1888-1896). Princess Deokon got married when she was 15 but died seven years after her marriage. The princess did not have a child of her own, but she adopted Yun when she was married.
The National Hangeul Museum plans to organize an exhibition in the near future to shed light on valuable hangul writings of the royal family that prove that hangul, which was thought to have been used more often by commoners, was also widely used by the royals during the time of Princess Deokon.
“Gyuhun,” which is a guide of women’s virtues and manners, is also regarded valuable as it was also translated from Chinese characters to hangul by Princess Deokon. Other writings include calligraphic works and letters written by the princess’ adopted son Yun Yong-gu (1853-1939) and his daughter Yun Baek-yeong (1888-1896). Princess Deokon got married when she was 15 but died seven years after her marriage. The princess did not have a child of her own, but she adopted Yun when she was married.
The National Hangeul Museum plans to organize an exhibition in the near future to shed light on valuable hangul writings of the royal family that prove that hangul, which was thought to have been used more often by commoners, was also widely used by the royals during the time of Princess Deokon.
