The Character of Korean Literature / Kore Edebiyatında Karakterler
![[Resim: LnaJBj.gif]](https://i.hizliresim.com/LnaJBj.gif)
Kore edebiyatı genellikle kendi içinde kronolojik olarak "klasik" ve "modern" olarak ayrılmıştır. Fakat bu ayrılma hâla temelinde sorgulanmaktadır. Büyük reformlar 19. yüzyılın ortalarından sonra, toplumda bulunan Batı düşüncelerini Kore'de silip süpürmüştür.
Kore'nin klasik dönem edebiyatı, Kore halkının geleneksel halk inançları zemininde karşı getirilen, Taozim, Konfüçyüsçülük ve Budizmden de etkilenmiştir. Bunların yani sıra, Budist etkisi Konfüçyüsçülük muazzam bir şekilde büyük etkiler yaptı. (Özellikle Choson döneminde konfüçyüsçülük şarkıları.)
Öte yandan modern Kore edebiyatında Batı kültürü ile etkileşim ve modernleşme başladı. Yalnızca Hristiyanlik değil aynı zamanda birçok sanatsal eğilimleri ve etkilerini Batı'dan almıştır. "Ulusal Dil ve edebiyat Hareketi" ve " Yeni Eğitim" geliştiği için geleneksel sınıfın kültürünü temsil eden, Çince yazma sistemi daha önce yaşadığı sosyo-kültürel işlevini yitirdi. Aynı zamanda Han-gul daha fazla ve daha sık gelişme gösteren Kore dili ve edebiyatı çalışmalarından da daha sık kullanılıyordu. "Yeni Roman (Shinsosol)" gelişi ile birlikte Kore alfabesi ile yazılmış romanlar artis gösterdi. Ayrı ayrı olmaktansa, müzik ve klasik şiir Ch'anggok isimli şarkı türünde birleştirildi.
Yeni bir edebiyat için yeni yollar açıldı. Kore, Japonya ve Çin ile birlikte Batı kültürünü ithal ediyor, aynı zamanda edebi reformlar içinde dışarıya taşımalar yapıyordu. Kore edebiyatı büyük bir bölgede yayılmıştır, edebiyat Çince kaydedilmistir ve Han-gul ile yazilmistir. Bu iki açidan Kore edebiyatı büyük ölçüde edebi formları ve karakter bakımından farklılık gösterir.
Kore edebiyatı Çince oluşturulduğunda Çinli karakterler Kore'ye getirildi. Çünkü Çin karakterleri Çin buluşudur, bunun için Kore tarihinde bu Çin karakterlerini Kore edebiyatından uzak tutma çabaları zaman zaman görülmüştür. Ama Koryo ve Choson kültürlerinde Çin alfabesi Korelilerin günlük yaşamında önemli bir yere sahipti. Çin merkezli bir fikir ve değerleri, literatörde yer alan, bu dönemde Asya'nın çoğu tarafından paylaşılan bir özellik aynı zamanda, Kore halkının yaşamını benzersiz bir şekilde ve ifade deneyimlerini, düşünce kalıplarını içerir.
Choson döneminde Hang-ul ile Kore harfleri kullanılmaya başlandı. 15. yüzyılda Kore alfabesinin yaratılması Kore'nin edebiyat tarihinin önemli bir noktası olmuştur. Üst sınıfların egemenliğinde olan Çince yazılmış edebiyat ürünleri ile kıyaslandığında, Kore alfabesi kadınlarda ve alt sınıflarda yayılmayı mümkün kılmıştır. Bu durum hem Koreli yazarların ve okuyucularının tabanını genişletti. Kore edebiyatının yalnızca 19.yüzyılın ikinci yarısında Kore harflerini ön plana çıkardı. Aydınlanma döneminden sonra, Çince harflerin kullanımı hızla azaldı ve Kore alfabesinin popülatiresi müthiş bir biçimde arttı. Kore yaşamında yerli dilin ve Çincenin birbirleri ile geçişi ile birlikte Kore edebiyatı ulusal edebiyatın temel harcı oldu.
Kore'nin klasik dönem edebiyatı, Kore halkının geleneksel halk inançları zemininde karşı getirilen, Taozim, Konfüçyüsçülük ve Budizmden de etkilenmiştir. Bunların yani sıra, Budist etkisi Konfüçyüsçülük muazzam bir şekilde büyük etkiler yaptı. (Özellikle Choson döneminde konfüçyüsçülük şarkıları.)
Öte yandan modern Kore edebiyatında Batı kültürü ile etkileşim ve modernleşme başladı. Yalnızca Hristiyanlik değil aynı zamanda birçok sanatsal eğilimleri ve etkilerini Batı'dan almıştır. "Ulusal Dil ve edebiyat Hareketi" ve " Yeni Eğitim" geliştiği için geleneksel sınıfın kültürünü temsil eden, Çince yazma sistemi daha önce yaşadığı sosyo-kültürel işlevini yitirdi. Aynı zamanda Han-gul daha fazla ve daha sık gelişme gösteren Kore dili ve edebiyatı çalışmalarından da daha sık kullanılıyordu. "Yeni Roman (Shinsosol)" gelişi ile birlikte Kore alfabesi ile yazılmış romanlar artis gösterdi. Ayrı ayrı olmaktansa, müzik ve klasik şiir Ch'anggok isimli şarkı türünde birleştirildi.
Yeni bir edebiyat için yeni yollar açıldı. Kore, Japonya ve Çin ile birlikte Batı kültürünü ithal ediyor, aynı zamanda edebi reformlar içinde dışarıya taşımalar yapıyordu. Kore edebiyatı büyük bir bölgede yayılmıştır, edebiyat Çince kaydedilmistir ve Han-gul ile yazilmistir. Bu iki açidan Kore edebiyatı büyük ölçüde edebi formları ve karakter bakımından farklılık gösterir.
Kore edebiyatı Çince oluşturulduğunda Çinli karakterler Kore'ye getirildi. Çünkü Çin karakterleri Çin buluşudur, bunun için Kore tarihinde bu Çin karakterlerini Kore edebiyatından uzak tutma çabaları zaman zaman görülmüştür. Ama Koryo ve Choson kültürlerinde Çin alfabesi Korelilerin günlük yaşamında önemli bir yere sahipti. Çin merkezli bir fikir ve değerleri, literatörde yer alan, bu dönemde Asya'nın çoğu tarafından paylaşılan bir özellik aynı zamanda, Kore halkının yaşamını benzersiz bir şekilde ve ifade deneyimlerini, düşünce kalıplarını içerir.
Choson döneminde Hang-ul ile Kore harfleri kullanılmaya başlandı. 15. yüzyılda Kore alfabesinin yaratılması Kore'nin edebiyat tarihinin önemli bir noktası olmuştur. Üst sınıfların egemenliğinde olan Çince yazılmış edebiyat ürünleri ile kıyaslandığında, Kore alfabesi kadınlarda ve alt sınıflarda yayılmayı mümkün kılmıştır. Bu durum hem Koreli yazarların ve okuyucularının tabanını genişletti. Kore edebiyatının yalnızca 19.yüzyılın ikinci yarısında Kore harflerini ön plana çıkardı. Aydınlanma döneminden sonra, Çince harflerin kullanımı hızla azaldı ve Kore alfabesinin popülatiresi müthiş bir biçimde arttı. Kore yaşamında yerli dilin ve Çincenin birbirleri ile geçişi ile birlikte Kore edebiyatı ulusal edebiyatın temel harcı oldu.
English
Korean literature is usually divided chronologically into a classical and a modern period. But the basis for such a division is still being questioned. Great reforms swept Korea after the mid-19th century as its society actively absorbed Western things.
Korea's classical literature developed against the backdrop of traditional folk beliefs of the Korean people; it was also influenced by Taoism, Confucianism, and Buddhism. Among these, Buddhist influence held the greatest sway, followed by enormous influences from Confucianism - especially Song Confucianism - during the Choson period.
Modern literature of Korea, on the other hand, developed out of its contact with Western culture, following the course of modernization. Not only Christian thought, but also various artistic trends and influences were imported from the West. As the "New Education" and the "National Language and Literature Movement" developed, the Chinese writing system, which had traditionally represented the culture of the dominant class, lost the socio-cultural function it had previously enjoyed. At the same time, the Korean script, Han-gul was being used more and more frequently, resulting in the growth and development of Korean language and literature studies. With the advent of the "new novel" (shinsosol) came a surge in novels written in the Korean script. Music and classical poetry, formerly fused together in a kind of a song called ch'anggok, were now viewed as separate endeavors. New paths opened up for the new literature. While Korea was importing Western culture via Japan or China, it was also carrying out literary reforms from within.
Linguistic expression and manner of transmission are issues of utmost importance in the overall understanding of Korean literature. Korean literature extends over a broad territory: literature recorded in Chinese; and literature written in Han-gul. These two aspects of Korean literature greatly differ from each other in terms of their literary forms and character.
Korean literature in Chinese was created when Chinese characters were brought to Korea. Because Chinese characters are a Chinese invention, there have been times in Korea's history when efforts were made to exclude literature written in Chinese from the parameters of what constitutes Korean literature. But in the Koryo and Choson cultures, Chinese letters were central to Koreans' daily lives. We also cannot overlook the fact that the literary activity of the dominant class was conducted in Chinese. While Chinese-centered ideas and values are contained in this literature - a feature shared by most of East Asia during this period - they also contain experiences and thought patterns that express the unique way of life of the Korean people.
The use of the Korean script began during the Choson period with the creation of the Korean alphabet (Hunmin Chong-um). The creation of the Korean alphabet in the 15th century was a crucial turning point in Korea's literary history. Compared with the literature written in Chinese which was dominated by the upper classes, Korean script made possible the broadening of the literary field to include women and commoners. This expanded the social base of Korean writers and readers alike. The Korean script (Han-gul) assumed its place of leading importance in Korean literature only during the latter half of the 19th century. After the Enlightenment period, the use of Chinese letters swiftly declined and the popularity of Korean letters greatly increased. As soon as the linguistic duality of "Chinese" and "Native" within Korean life was overcome, literature in the Korean script became the foundation upon which the national literature developed.
Kaynak / Source
Korea's classical literature developed against the backdrop of traditional folk beliefs of the Korean people; it was also influenced by Taoism, Confucianism, and Buddhism. Among these, Buddhist influence held the greatest sway, followed by enormous influences from Confucianism - especially Song Confucianism - during the Choson period.
Modern literature of Korea, on the other hand, developed out of its contact with Western culture, following the course of modernization. Not only Christian thought, but also various artistic trends and influences were imported from the West. As the "New Education" and the "National Language and Literature Movement" developed, the Chinese writing system, which had traditionally represented the culture of the dominant class, lost the socio-cultural function it had previously enjoyed. At the same time, the Korean script, Han-gul was being used more and more frequently, resulting in the growth and development of Korean language and literature studies. With the advent of the "new novel" (shinsosol) came a surge in novels written in the Korean script. Music and classical poetry, formerly fused together in a kind of a song called ch'anggok, were now viewed as separate endeavors. New paths opened up for the new literature. While Korea was importing Western culture via Japan or China, it was also carrying out literary reforms from within.
Linguistic expression and manner of transmission are issues of utmost importance in the overall understanding of Korean literature. Korean literature extends over a broad territory: literature recorded in Chinese; and literature written in Han-gul. These two aspects of Korean literature greatly differ from each other in terms of their literary forms and character.
Korean literature in Chinese was created when Chinese characters were brought to Korea. Because Chinese characters are a Chinese invention, there have been times in Korea's history when efforts were made to exclude literature written in Chinese from the parameters of what constitutes Korean literature. But in the Koryo and Choson cultures, Chinese letters were central to Koreans' daily lives. We also cannot overlook the fact that the literary activity of the dominant class was conducted in Chinese. While Chinese-centered ideas and values are contained in this literature - a feature shared by most of East Asia during this period - they also contain experiences and thought patterns that express the unique way of life of the Korean people.
The use of the Korean script began during the Choson period with the creation of the Korean alphabet (Hunmin Chong-um). The creation of the Korean alphabet in the 15th century was a crucial turning point in Korea's literary history. Compared with the literature written in Chinese which was dominated by the upper classes, Korean script made possible the broadening of the literary field to include women and commoners. This expanded the social base of Korean writers and readers alike. The Korean script (Han-gul) assumed its place of leading importance in Korean literature only during the latter half of the 19th century. After the Enlightenment period, the use of Chinese letters swiftly declined and the popularity of Korean letters greatly increased. As soon as the linguistic duality of "Chinese" and "Native" within Korean life was overcome, literature in the Korean script became the foundation upon which the national literature developed.
Kaynak / Source
![[Resim: 4nm6uj8.gif?1]](http://i.imgur.com/4nm6uj8.gif?1)
![[+]](/images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler![[Resim: ipiTve7.gif?1]](http://i.imgur.com/ipiTve7.gif?1)
![[Resim: 0E8dXo.gif]](https://i.hizliresim.com/0E8dXo.gif)