Sanjo (산조)
![[Resim: 4lbyyJ.jpg]](http://i.hizliresim.com/4lbyyJ.jpg)
Sanjo geleneksel Kore müzik türlerinden biridir. Sanjo’ya janggu adı verilen kum saati şeklinde bir davul eşlik eder. Sanjo ilk defa 1890 yılları civarında Kim Chang-jo tarafından (1865-1920) gayageum için geliştirilmiştir. Ardından müzik türü diğer geleneksel Kore enstrümanlarını (geomungo ve flütler de dahil)da içermeye başladı. Sanjo’nun gelişmesi pansori, sinawi ve Kore şamanist gösterileri için bir ışık oldu. Daegeum sanjo, 1920 yılında daegum adı verilen çapraz tutularak çalınan bir flütle geliştirilen bir sanjo müziktir. Daegeum sanjo, sanjo’nun en bilinen, en popüler türüdür. Yi Saenggang bilinen en ünlü sanjo ustasıdır. Sanjo aslında gelenksel halk müziği minsogak in bir türüdür. Sanjo müzik türü dinlemek veya bilgisayarınıza kaydetmek için linklere tıklayınız. Buradaki bazı şarkılar sanjo müzik türündedir.
English
Sanjo, literally meaning 'scattered melodies' and is a style of traditional Korean music, involving an instrumental solo accompanied by drumming on the janggu, an hourglass-shaped drum. The art of sanjo is a real crystaliization of traditional Korean melody and rhythm which may have been handed down by rote generation after generation. The drummer who beats the janggu also makes chuimsae (exclamations) in order to please the audience. The audience can also express their excited feeling with chuimsae while listening to sanjo. A big chuimsae indicates a good performance, so the musician can make a better performance. Like pansori, chuimsae plays an important role in sanjo. Without chuimsae, the music is meaningless. Chuimsae connects musician and audience during a sanjo performance. Almost every Korean traditional musical instrument is used in sanjo: gayageum, geomungo, daegeum, haegeum, piri, taepyeongso, ajaeng, danso.
Sanjo was said to be developed around 1890 by Kim Chang-jo (1865-1920) for the gayageum. Thereafter, it was expanded to other traditional Korean instruments, including the geomungo and Korean flutes. Its early development was informed by other genres of traditional music, including pansori, sinawi, and the performances of Korean shamanism.
Daegeum sanjo, played on the daegeum (a traditional Korean transverse flute) was developed in the 1920s. It has since become one of the most popular forms of sanjo. Its leading practitioner today is Yi Saenggang.
Sanjo is traditionally identified as a form of minsogak, or folk music.
Sanjo geleneksel Kore müzik türlerinden biridir. Sanjo’ya janggu adı verilen kum saati şeklinde bir davul eşlik eder. Sanjo ilk defa 1890 yılları civarında Kim Chang-jo tarafından (1865-1920) gayageum için geliştirilmiştir. Ardından müzik türü diğer geleneksel Kore enstrümanlarını (geomungo ve flütler de dahil)da içermeye başladı. Sanjo’nun gelişmesi pansori, sinawi ve Kore şamanist gösterileri için bir ışık oldu. Daegeum sanjo, 1920 yılında daegum adı verilen çapraz tutularak çalınan bir flütle geliştirilen bir sanjo müziktir. Daegeum sanjo, sanjo’nun en bilinen, en popüler türüdür. Yi Saenggang bilinen en ünlü sanjo ustasıdır. Sanjo aslında gelenksel halk müziği minsogak in bir türüdür. Sanjo müzik türü dinlemek veya bilgisayarınıza kaydetmek için linklere tıklayınız. Buradaki bazı şarkılar sanjo müzik türündedir.
English
Sanjo, literally meaning 'scattered melodies' and is a style of traditional Korean music, involving an instrumental solo accompanied by drumming on the janggu, an hourglass-shaped drum. The art of sanjo is a real crystaliization of traditional Korean melody and rhythm which may have been handed down by rote generation after generation. The drummer who beats the janggu also makes chuimsae (exclamations) in order to please the audience. The audience can also express their excited feeling with chuimsae while listening to sanjo. A big chuimsae indicates a good performance, so the musician can make a better performance. Like pansori, chuimsae plays an important role in sanjo. Without chuimsae, the music is meaningless. Chuimsae connects musician and audience during a sanjo performance. Almost every Korean traditional musical instrument is used in sanjo: gayageum, geomungo, daegeum, haegeum, piri, taepyeongso, ajaeng, danso.
Sanjo was said to be developed around 1890 by Kim Chang-jo (1865-1920) for the gayageum. Thereafter, it was expanded to other traditional Korean instruments, including the geomungo and Korean flutes. Its early development was informed by other genres of traditional music, including pansori, sinawi, and the performances of Korean shamanism.
Daegeum sanjo, played on the daegeum (a traditional Korean transverse flute) was developed in the 1920s. It has since become one of the most popular forms of sanjo. Its leading practitioner today is Yi Saenggang.
Sanjo is traditionally identified as a form of minsogak, or folk music.
Hakkınızı helal edin. ~
