13-10-2015, Saat: 22:11
(Son Düzenleme: 19-10-2015, Saat: 23:41, Düzenleyen: kıday baksı.)
Keşifler Goryeo Devri Üzerinde Işık Saçıyor(Revelations Shine Light On The Goryeo)
![[Resim: xEEBHq.jpg]](http://img908.imageshack.us/img908/4788/xEEBHq.jpg)
Triptaka Koreana, Güney Gyeongsang’daki Hapcheon’da bulunan Haein Tapınağı’nda saklanan, Goryeo Kültürel Miras’ının en önemli parçalarından biridir.
Triptaka Koreana, Güney Gyeongsang’daki Hapcheon’da bulunan Haein Tapınağı’nda saklanan, Goryeo Kültürel Miras’ının en önemli parçalarından biridir.
Kültürel Mirasa ait olan bölgede yapılan yakın zamandaki keşifler, eski Goryeo Hanedanlığı’na dair düşünce ve bilgilerimizin gelişmesine yardımcı olmaktadır. Goryeo genellikle başarılı olmayı deneyen ve Goguryeo ile rekabet içinde olan bir hanedanlık olarak kabul edilmiştir. Koreliler (Kuzey Koreliler bile), bu hanedanlığın özellikle askeri yeteneği, enerjik ruhu ve toprak bütünlüğüyle gurur duymaktadırlar.
Aslında, Kore ismi, Goguryeo isminin gövdesinin değişmesiyle oluşan Goryeo’dan türemiştir.
Budist bir krallık olan Goryeo, bugün en iyi şekilde, Budist resimleri, sedef işlenmiş laquverleri, ve Palman Daejanggyeong ismiyle de bilinen Triptaka Koreana adlı tahta basma kalıplarıyla bilinmektedir.
Ama Joseon Hanedanlığı'nda Goryeo'nun bu görüşlerini cesur olarak günümüze sunmak özellikle bu dönmlerde böyledir.
Ancak enstitü mezar ve defin öğelerinin kime ait olduğunu öğrenmek için daha fazla çalışma yürütüyor.
Neyse ki yakın zamandaki araç ve gereçler, bizlerin çoktandır kayıp olan Krallık hakkındaki bilgilerimizin içerdiği boşlukların doldurulmasına yardımcı olmaktadır.
Triptaka Koreana, Güney Gyeongsang’daki Hapcheon’da bulunan Haein Tapınağı’nda saklanan, Goryeo Kültürel Miras’ının en önemli parçalarından biridir.
Kültürel Mirasa ait olan bölgede yapılan yakın zamandaki keşifler, eski Goryeo Hanedanlığı’na dair düşünce ve bilgilerimizin gelişmesine yardımcı olmaktadır. Goryeo genellikle başarılı olmayı deneyen ve Goguryeo ile rekabet içinde olan bir hanedanlık olarak kabul edilmiştir. Koreliler (Kuzey Koreliler bile), bu hanedanlığın özellikle askeri yeteneği, enerjik ruhu ve toprak bütünlüğüyle gurur duymaktadırlar.
Aslında, Kore ismi, Goguryeo isminin gövdesinin değişmesiyle oluşan Goryeo’dan türemiştir.
Budist bir krallık olan Goryeo, bugün en iyi şekilde, Budist resimleri, sedef işlenmiş laquverleri, ve Palman Daejanggyeong ismiyle de bilinen Triptaka Koreana adlı tahta basma kalıplarıyla bilinmektedir.
Ama Joseon Hanedanlığı'nda Goryeo'nun bu görüşlerini cesur olarak günümüze sunmak özellikle bu dönmlerde böyledir.
Ancak enstitü mezar ve defin öğelerinin kime ait olduğunu öğrenmek için daha fazla çalışma yürütüyor.
Neyse ki yakın zamandaki araç ve gereçler, bizlerin çoktandır kayıp olan Krallık hakkındaki bilgilerimizin içerdiği boşlukların doldurulmasına yardımcı olmaktadır.
ALTIN SANSKRİT
Naju Ulusal Araştırma Enstitüsü’nün Kültürel Miraslar Bölümü’nün 25 Ağustos’ta yaptığı açıklamaya göre, Kuzey Jeolla’daki Sunchang’da bulunan tahta tabutun üzerind altın tozla yazılmış 300 Sanskrit kwarakteri bulunmaktadır.
Karbon tarihine göre bu tabut, 13. ve 14. yy’lardan kalmadır.
Bu harfler 2 stil Sanskrit’ten oluşmaktadır. Bir tanesi 6.yy’da oluşturulan Siddham, bir diğeri ise 10.yy’da oluşturulan Lantsha’dır.
Bu yazı, hem 6 heceli Sanskrit Mantra’sı olan “Om Mani Padme Hum”’u hem de 7 heceli Sanskrit Mantrası olan “ Om Ka Ra De Ya Sva Ha”’yı içermektedir.
Enstitü Müdürü Jo Sang Sun, “Her iki Mantra da insanlığın kurtuluşu ve Cennet’te yeniden doğuş için dua etmektedir. “ demiştir. “Fakat ilk zamanlarda bu 7 heceli Sanskrit Mantrası Goryeo Devri’nden kalan tahta tabutun üzerinde keşfedilmiştir.”
Arkeologlar geçen sene bu mezarın içinde kaşık, tepsi ve bronz bir kutu da bulmuşlardır. Tepsinin üzerinde 1 tutam saç bulunmaktadır. Kime ait oldukları araştırılmaktadır.
ESKİ DÖNEM SANAT ESERLERİ
Karbon tarihine göre bu tabut, 13. ve 14. yy’lardan kalmadır.
Bu harfler 2 stil Sanskrit’ten oluşmaktadır. Bir tanesi 6.yy’da oluşturulan Siddham, bir diğeri ise 10.yy’da oluşturulan Lantsha’dır.
Bu yazı, hem 6 heceli Sanskrit Mantra’sı olan “Om Mani Padme Hum”’u hem de 7 heceli Sanskrit Mantrası olan “ Om Ka Ra De Ya Sva Ha”’yı içermektedir.
Enstitü Müdürü Jo Sang Sun, “Her iki Mantra da insanlığın kurtuluşu ve Cennet’te yeniden doğuş için dua etmektedir. “ demiştir. “Fakat ilk zamanlarda bu 7 heceli Sanskrit Mantrası Goryeo Devri’nden kalan tahta tabutun üzerinde keşfedilmiştir.”
Arkeologlar geçen sene bu mezarın içinde kaşık, tepsi ve bronz bir kutu da bulmuşlardır. Tepsinin üzerinde 1 tutam saç bulunmaktadır. Kime ait oldukları araştırılmaktadır.
ESKİ DÖNEM SANAT ESERLERİ
26 Ağustos’ta Kore Hükümeti’nin yaptığı açıklamaya göre, bu Goryeo Dönemi’ndeki devlet hazinesinde bulunan bir mürekkep çubuğunu işaret ediyor olabilir.
Bu mürekkep çubuğu asıl olarak 1998 yılında, Kuzey Chungcheong’daki Cheongju’da bulunan tahta tabuttan yeryüzüne çıkarılmıştır. 11.2 (4.4 İnç) uzunluğunda ve 4 cm genişliğindedir. Şekil olarak bir mezartaşı gibidir ve zarif bir ejderha modeli öne çıkmaktadır.
Eski zamanlarda bu çubuklar yazı yazmak için kullanılacak olan mürekkebi üretmek amacıyla kullanılmıştır.
Kültürel Miras Kurulu’nun söylediklerine göre, mürekkep çubuğu tabutun içindeki kişinin başının üst tarafında ve 2’ye bölünmüş şekiöde bulunmuştur. Kültürel Miras Kurulu, bunun tarihteki en eski mürekkep çubuğu olduğunu söylemiştir.
Kim Eun Yeong göre Cha maddi mirası Bölümü'ndeki resmi bir mürekkep sopadaki gravürler onun Danyang, Kuzey Chungcheong yapıldığını göstermektedir.Bölge Joseon Hanedanlığı'nda tarihsel kayıtlara göre ülkenin en iyi mürekkep çubuklarını ürettkleri bilinmektedir.
Kim, Kore’nin mürekkep çubuklarını 3 krallık döneminden beri kullandığını söylemiştir. Kayıtlara göre Maengsan, Suncheon ve Danyang en iyi mürekkep üreticileriydi. Danyang ise Joseon hanedanlığı döneminin en prestijlisiydi.
Bu mürekkep çubuğu asıl olarak 1998 yılında, Kuzey Chungcheong’daki Cheongju’da bulunan tahta tabuttan yeryüzüne çıkarılmıştır. 11.2 (4.4 İnç) uzunluğunda ve 4 cm genişliğindedir. Şekil olarak bir mezartaşı gibidir ve zarif bir ejderha modeli öne çıkmaktadır.
Eski zamanlarda bu çubuklar yazı yazmak için kullanılacak olan mürekkebi üretmek amacıyla kullanılmıştır.
Kültürel Miras Kurulu’nun söylediklerine göre, mürekkep çubuğu tabutun içindeki kişinin başının üst tarafında ve 2’ye bölünmüş şekiöde bulunmuştur. Kültürel Miras Kurulu, bunun tarihteki en eski mürekkep çubuğu olduğunu söylemiştir.
Kim Eun Yeong göre Cha maddi mirası Bölümü'ndeki resmi bir mürekkep sopadaki gravürler onun Danyang, Kuzey Chungcheong yapıldığını göstermektedir.Bölge Joseon Hanedanlığı'nda tarihsel kayıtlara göre ülkenin en iyi mürekkep çubuklarını ürettkleri bilinmektedir.
Kim, Kore’nin mürekkep çubuklarını 3 krallık döneminden beri kullandığını söylemiştir. Kayıtlara göre Maengsan, Suncheon ve Danyang en iyi mürekkep üreticileriydi. Danyang ise Joseon hanedanlığı döneminin en prestijlisiydi.
DİNİ METİNLER
Goryeo’daki en büyük kültürel başarılardan biri şüphesiz ki Triptaka Koreana’dır. Budist metinlerine ait koleksiyonların tam olarak bir arada bulunduğu dünyadaki tek yapıttır.
Kore Ulusal Hazinesi’nde 32.numaraya sahiptir ve Unesco Dünya Mirasları listesine girmiştir. Bu metinler hala Güney Gyeongsang’daki Hapcheon’da bulunan Haein Tapınağı’nda saklanmaktadır.
Bunun gibi geniş çaplı projelere el atılması mümkündür. Çünkü, Budizm Goryeo zamanında en parlak dönemini yaşamıştır. Ayrıca, özellikle sarayın içinde olmak üzere Budist sanatlarınd usta olan bir çok kişi vardır.
Fakat yakın zamanlarda, tahta blokların numaralarının kesinliğine dair tartışmalar meydana gelmiştir.
İlave bloklar diğer blokların yeri değiştirildikten sonra yapılmıştır ve 1915-1937 yılları arasında Japonya’nın Kore’yi işgal ettiği zamanlarda yapılmış 36 blok içermektedir.
İnanıyoruz ki burada bütün millete ait bir fikir birliği bulunmasaydı bile bloklar Triptaka Koreana gibi tanınmalıydı.
Bu düşünceye karşı çıkanlar olduğunda destekleyenler demiştir ki: “Eğer Japonlar Goryeo bloklarının tamiri ve restore sürecinde bir yol üretselerdi, kabul edilebilirlerdi.”
CHA, Ekim ayında akademik bir konferans düzenleneceğini söylemiştir.
Hükümet açıklamalarını Triptaka Koreana için tekrar gözden geçirmelidir.
Kore Ulusal Hazinesi’nde 32.numaraya sahiptir ve Unesco Dünya Mirasları listesine girmiştir. Bu metinler hala Güney Gyeongsang’daki Hapcheon’da bulunan Haein Tapınağı’nda saklanmaktadır.
Bunun gibi geniş çaplı projelere el atılması mümkündür. Çünkü, Budizm Goryeo zamanında en parlak dönemini yaşamıştır. Ayrıca, özellikle sarayın içinde olmak üzere Budist sanatlarınd usta olan bir çok kişi vardır.
Fakat yakın zamanlarda, tahta blokların numaralarının kesinliğine dair tartışmalar meydana gelmiştir.
İlave bloklar diğer blokların yeri değiştirildikten sonra yapılmıştır ve 1915-1937 yılları arasında Japonya’nın Kore’yi işgal ettiği zamanlarda yapılmış 36 blok içermektedir.
İnanıyoruz ki burada bütün millete ait bir fikir birliği bulunmasaydı bile bloklar Triptaka Koreana gibi tanınmalıydı.
Bu düşünceye karşı çıkanlar olduğunda destekleyenler demiştir ki: “Eğer Japonlar Goryeo bloklarının tamiri ve restore sürecinde bir yol üretselerdi, kabul edilebilirlerdi.”
CHA, Ekim ayında akademik bir konferans düzenleneceğini söylemiştir.
Hükümet açıklamalarını Triptaka Koreana için tekrar gözden geçirmelidir.
Çeviri: BeyzaUnal
ENGLISH
A series of recent discoveries in the area of cultural heritage are helping improve our understanding of the ancient Goryeo Dynasty (918-1392).
Goryeo is often considered the kingdom that attempted to succeed - and emulate - Goguryeo (37 B.C.-668 A.D.), the kingdom that Koreans (even North Koreans) are particularly proud of for its military prowess, vigorous spirit and massive territory.
In fact, the word Korea was derived from Goryeo, which in turn stemmed from Goguryeo.
Goryeo, which was a Buddhist kingdom, is best-known today for heritage items like Buddhist paintings, lacquerware inlaid with mother of pearl and the Tripitaka Koreana woodblocks (also called the Palman Daejanggyeong).
But as is particularly the case with periods that preceded the Joseon Dynasty (1392-1910), these perceptions of Goryeo hardly present the whole picture.
Fortunately, recent findings are helping fill gaps in our knowledge of the long-lost kingdom.
Goryeo is often considered the kingdom that attempted to succeed - and emulate - Goguryeo (37 B.C.-668 A.D.), the kingdom that Koreans (even North Koreans) are particularly proud of for its military prowess, vigorous spirit and massive territory.
In fact, the word Korea was derived from Goryeo, which in turn stemmed from Goguryeo.
Goryeo, which was a Buddhist kingdom, is best-known today for heritage items like Buddhist paintings, lacquerware inlaid with mother of pearl and the Tripitaka Koreana woodblocks (also called the Palman Daejanggyeong).
But as is particularly the case with periods that preceded the Joseon Dynasty (1392-1910), these perceptions of Goryeo hardly present the whole picture.
Fortunately, recent findings are helping fill gaps in our knowledge of the long-lost kingdom.
Golden Sanskrit
The Naju National Research Institute of Cultural Heritage announced on Aug. 25 that a wooden coffin found last year in Sunchang, North Jeolla, has 300 Sanskrit characters written in gold powder.
The coffin, according to carbon dating, is from between the 13th and 14th centuries.
The letters span two styles of Sanskrit: one known as Siddham (created around the sixth century) and the other Lantsha (created around the 10th century).
The writing includes the six-syllabled Sanskrit mantra, “Om mani padme hum,” as well as the seven-syllabled mantra, “Om ka ra de ya sva ha.”
"The two mantras pray for both salvation for the people and rebirth in paradise,” Jo Sang-sun, the institute’s curator, said. “But this marks the first time that the seven-syllabled Sanskrit mantra was discovered on a Goryeo-era wooden coffin.”
Last year, archaeologists also found a bronze container, spoon and tray in the tomb. The tray, in particular, had a bundle of hair on it. But the institute is conducting further study to find out whom the tomb and burial items belonged to.
The coffin, according to carbon dating, is from between the 13th and 14th centuries.
The letters span two styles of Sanskrit: one known as Siddham (created around the sixth century) and the other Lantsha (created around the 10th century).
The writing includes the six-syllabled Sanskrit mantra, “Om mani padme hum,” as well as the seven-syllabled mantra, “Om ka ra de ya sva ha.”
"The two mantras pray for both salvation for the people and rebirth in paradise,” Jo Sang-sun, the institute’s curator, said. “But this marks the first time that the seven-syllabled Sanskrit mantra was discovered on a Goryeo-era wooden coffin.”
Last year, archaeologists also found a bronze container, spoon and tray in the tomb. The tray, in particular, had a bundle of hair on it. But the institute is conducting further study to find out whom the tomb and burial items belonged to.
Ancient artifact
On Aug. 26, the Korean government announced it would designate an ink stick from the Goryeo era as a state treasure.
The ink stick was actually unearthed in 1998 from a wooden coffin found in Cheongju, North Chungcheong. Measuring 11.2 centimeters (4.4 inches) long and 4 centimeters wide, it is shaped like a tombstone and features a graceful dragon pattern.
Such sticks were used in ancient times to produce ink for writing.
According to the Cultural Heritage Administration (CHA), the ink stick was found in the coffin above the head of the occupant and split in two. The CHA said it is oldest ink stick in existence today.
According to Kim Eun-yeong, an official at the CHA’s tangible heritage division, the engravings on the ink stick indicate that it was made in Danyang, North Chungcheong. The region is known to have produced some of the country’s best ink sticks, according to historical records from the Joseon Dynasty.
"Korea has been using ink sticks since the Three Kingdoms Period [57 B.C.-668 A.D.],” Kim said. “Records say Maengsan, Suncheon and Danyang were the major producers of ink sticks, and Danyang’s ink sticks were prestigious well into the Joseon Dynasty.”
The ink stick was actually unearthed in 1998 from a wooden coffin found in Cheongju, North Chungcheong. Measuring 11.2 centimeters (4.4 inches) long and 4 centimeters wide, it is shaped like a tombstone and features a graceful dragon pattern.
Such sticks were used in ancient times to produce ink for writing.
According to the Cultural Heritage Administration (CHA), the ink stick was found in the coffin above the head of the occupant and split in two. The CHA said it is oldest ink stick in existence today.
According to Kim Eun-yeong, an official at the CHA’s tangible heritage division, the engravings on the ink stick indicate that it was made in Danyang, North Chungcheong. The region is known to have produced some of the country’s best ink sticks, according to historical records from the Joseon Dynasty.
"Korea has been using ink sticks since the Three Kingdoms Period [57 B.C.-668 A.D.],” Kim said. “Records say Maengsan, Suncheon and Danyang were the major producers of ink sticks, and Danyang’s ink sticks were prestigious well into the Joseon Dynasty.”
Sacred texts
One of the biggest cultural achievements from the Goryeo era is undoubtedly the Tripitaka Koreana, the most complete collection of Buddhist texts in the world.
It refers to a collection of 81,258 carved wooden printing blocks made between 1236 and 1251. It is Korea’s National Treasure No. 32 and also registered on the Unesco World Heritage List. The texts are currently kept at Haein Temple in Hapcheon, South Gyeongsang.
The undertaking of such a large-scale project was possible because Buddhism was at its heyday during Goryeo, and there were many patrons of Buddhist art, especially in the royal court.
But recently, there has been debate about the exact number of wooden blocks. The CHA said early last month that its research revealed the number of blocks to be 81,352 - 94 blocks more than the 81,258 figure recognized since 1915.
The additional blocks were made over the years to replace those that broke, and include 36 made in 1915 and 1937 by the Japanese during their colonization of Korea.
“We believe there has to be a nationwide consensus on whether or not these blocks should also be recognized as part of the Tripitaka Koreana,” a CHA official said.
While some oppose the idea, supporters say if the Japanese created them while in the process of restoring or repairing the Goryeo-era blocks, then they are acceptable.
The CHA said it will organize academic conferences and public hearings on the matter in October.
Should Korea decide to recognize the additional blocks as part of the Tripitaka Koreana, the government should revise the description of the texts on the list of National Treasures and the Unesco World Heritage List.
It refers to a collection of 81,258 carved wooden printing blocks made between 1236 and 1251. It is Korea’s National Treasure No. 32 and also registered on the Unesco World Heritage List. The texts are currently kept at Haein Temple in Hapcheon, South Gyeongsang.
The undertaking of such a large-scale project was possible because Buddhism was at its heyday during Goryeo, and there were many patrons of Buddhist art, especially in the royal court.
But recently, there has been debate about the exact number of wooden blocks. The CHA said early last month that its research revealed the number of blocks to be 81,352 - 94 blocks more than the 81,258 figure recognized since 1915.
The additional blocks were made over the years to replace those that broke, and include 36 made in 1915 and 1937 by the Japanese during their colonization of Korea.
“We believe there has to be a nationwide consensus on whether or not these blocks should also be recognized as part of the Tripitaka Koreana,” a CHA official said.
While some oppose the idea, supporters say if the Japanese created them while in the process of restoring or repairing the Goryeo-era blocks, then they are acceptable.
The CHA said it will organize academic conferences and public hearings on the matter in October.
Should Korea decide to recognize the additional blocks as part of the Tripitaka Koreana, the government should revise the description of the texts on the list of National Treasures and the Unesco World Heritage List.
Translate: BeyzaUnal
