Giriş Yap

**larry** · (Son Düzenleme: 08-11-2012, Saat: 18:49, Düzenleyen: larry.)

larry's Fictions

[Resim: leril.jpg]

Merhaba arkadaşlar. Beni tanımayanlar için kendimi takdim edeyim, adım Dilek. Betimle ve öyküler yazmayı çok severim. Bu konuda sizlere yazılarımı sunacağım, umarım keyif alarak okursunuz. (:

-English-

Hi friends. Let me introduce myself, my name is Dilek. I love writing stories. I will present my writings on this subject, I hope you read taking pleasure in. (:

INDEX
Ours Is a Love Story / Bizimkisi Bir Aşk Hikayesiydi

**larry** · 08-11-2012, Saat: 1:07

Bizimkisi Bir Aşk Hikayesiydi

Hava alanındayım ve gidiyorum.
Elimde bavullarım, biri siyah diğeri koyu yeşil. Sırtımda doğum günümde aldığın çanta.
Sinirlenip kırdığım telefonu hatırlıyorsun değil mi? Yine çalıyor işte arayan ve yine sen değilsin...
Evet sevgilim , elimde biletim. Sadece gidiş biletim var çünkü geliş biletini alamadım, senden ayrılmayı hiç istemiyorum... Sıra bana gelmişti. Görevli adamın yaşını anlamak çok zor olmasa gerek. Saçlarının neredeyse tamamı beyazlamış , nadirende olsa kısa kısa koyu kahve tonlarında saçları gözüküyordu. Yüzmüme baktı. Mavi, iri gözleri acıyla doluydu. Yüzündeki kırışıklıklar onu olduğundan daha yaşlı göstermeye yetiyor, somurtunca daha çok çekilmez bir hale geliyordu .Kendini kasarak gülümsemeye çalıştı . ''Çekik dostlarına benden selam ilet. Pekte gençsin akrabalarını ziyarete mi gidiyorsun ? '' deyince içim ürpermişti . Ürpeti yerini hüzünlere bıraktı adeta... Yanına ilk kez gitmiyordum ama bu son gidişim olabilirdi . Seni hatırladım tekrar , zaten yüzün hiç gitmiyor gözlerimin önünden , geçirdiğimiz o güzel günler ...Bir tek kişi vardı beni anlayan , duygularıma değer veren . O da yok artık sanırım ... Geleceğimden haberin yok . Eminim senin için çok büyük bir süpriz olacak .Ve şimdi aklımda sadece beni nelerin beklediği .. Belkide sen hakklıydın ''Bizimkisi sadece bir aşk hikayesi '' ydi ...

Son satırlar boğazına dizilmişti adeta. Yuvarlak ela gözlerinden yaşlar boşalmaya başladı . Terk ettiği halde arkasından gelen kız . Herşeyini uğruna bıraktıp ona gelen kız .. Yıl dönümleriydi bugün . Herşey normaldi aslında , olağandışı olan tek şey kız arkadaşının ölümünden 1 yıl sonra hemde yıl dönümlerinde onun günlüğünün ortaya çıkmış olmasıydı. Acı çekiyordu . Onun ölümünden dolayı sebepsiz kendini suçlu tutuyordu. Ellleri titremeye başladı. Yüzündeki sahne makyajı akmıştı . Eski günlerini özlüyordu , geri dönmek istiyordu. Böyle kendini teselli edebiliyordu.‘’O kız şöhretin gözünü kör ettiği , deliler gibi sevdiği adam tarafından terk edilmişti . Nedensizce , bilmediği , duymak istemediği , anlayamadığı sebepler yüzünden … ‘’ Gazetelere böyle manşet olmuştu . Damarları çekiyorlardı adeta . Beyninde anılar canlanmış , ona vicdan azabı çektiriyorlardı. Engel olabilirdi. Ölmesi gerekmezdi diye düşündü . İçinden bir şeyler kopuyordu adeta. Manşetler yüzünden kariyerinde düşüş yaşamıştı , toparlanamadı . Ona göre lanetlenmişti , kahretsin hiç birşey yetmezmiş gibi birde vicdan azabı çekiyordu. Birden aklına onunla geçirdiği o güzel günler geldi. Pürüzsüz yanaklarından süzülen göz yaşı defterin yaprağına düştü. Telaşlanmıştı , panikle silmeye çalıştı , sayfaları çevirdi . Birden bire gözüne bir fotoğraf takıldı . Bu fotoğrafı çekerken beklide son fotoğrafları olucağından habersizce gülümsüyorlardı. Zaman donmuştu , ama geri getirmek imkansızdı .Onu tekrar görmek istiyordu. Fotoğrafta o kadar içten , güzel gülümsemişti ki , onu hala seviyordu. Onların son fotoğrafıydı bu . Kenarlarından deftere bantlanmış, sarı bantın kenarları kalkmıştı. Doğum gününde çekmişlerdi .Yıldızların altında güneşin doğuşunu beklemişlerdi . ''Doğum gününü de sadece bana ayırmış. O kadar seveni hayranı varken sadece benimle geçiriyor doğum gününü .. Bulutların üstündeyim adeta , tarifi imkamsız duygular sardı bedenimi . Biraz olsun nefes almak için gittiğimiz dağa gittik yine .Burası bizim için çok özel bir yer .Ona çok özel bir hediyem var . Hayatım boyunca artık benimle olucak . Sonsuza dek benimle …'' diye yazmıştı el yazısıyla. Son kelimeler kalbine inen ok gibi acıtmıştı yüreğini. İçine kapanık bir kızdı aslında , anlatamadıklarını hep günlüğüne dökerdi . Böyle rahatlardı ruhunu . Hava kararmaya başlamıştı , yıldızlar hiç olmadığı kadar güzeldi bu gece . Sırtlarına aldıkları bir battaniyeye sarılmışlardı . Hava soğuktu, kız üşür gibi olmuştu . Ona sarılmaya dahi kıyamıyordu . Üzerindeki battaniyeyi onun omuza attı ve son bir cesaretle ona sarıldı . Hiç olmadığı kadar rahat hissediyordu. Kokusunu içine çekti. Ömrü boyunca bu kokuyu saklamak istiyordu. İlk defa böyle hissettiğini fark etti. En güzel yaş gününü kutluyordu.Bulutların üzerinde , sadece sevdiği kızla . Kız birden yanağına masum bir buse kondurmuştu . Kırmızı bluzunun kolunu yukarı çekiştirdi, bileğini açtı .''Adını kalbime kazıdım yetmedi bak şimdide bileğime kazıdım '' diyip bileğindeki dövmeyi gösterdi. Kocaman bir kalp içinde isimleri yazıyordu. ''Seninle olduğum her güne şükrediyorum , beni terk etsende ölene kadar benimle olucaksın artık '' demişti o gece . Ardından sarılmıştı sımsıkı hiç bırakmayacakmış gibi . Hiç ayrılmak istemiyormuş gibi . Hep onun olucakmış gibi...

Ellinden defteri düşürmüştü , sayfalar yerlere saçıldı. İçlerinden fotoğraflar dağıldı. Sevgilsini gökyüzüne bırakmıştı , şimdi onu alıp sevgilisinin yanına gidecekti. Ani düşüş psikolojisini de etkilemişti . İlaçlarda ayakta duruyordu. Böyle olmasını istemezdi , hiç kimse istemezdi . Pencereden esen rüzgar onu kendine doğru çekiyordu. Artık sevgilisine kavuşmak istiyordu . Onu çok kırmıştı , özür dilemeliydi. Yavaş yavaş adımlarla ilerledi pencereye doğru . Ahşap parkeler her adımında sesler çıkarıyordu. Gözlerinin içi kıpkırmızı olmuştu. Aşağıya doğru eğildi , derin bir nefes aldı .
‘’Gerçek olmayacak kadar güzel derler, her güzel şeyin bir sonu vardır derler ya hani sevgilim bizim aşkımızın sonu yok . Bekle beni seni artık hiç yalnız bırakmayacağım sevgilim . Bizimkisi hiç bitmeyecek bir aşk hikayesi.‘’ son sözleri olmuştu bunlar .Pencereye çıkarak kendini boşluğa bırakmıştı. Artık bulutlar kadar özgürdü . Güneş her zaman olduğu gibi yeniden bulutları delerek yükseliyor , mat havayı yok ediyordu. Normal bir gündü diğer insanlar için . Küçük çocuk elinde gazete ile evine dönüyordu. İlk sayfa. Manşetler ‘’Kariyerindeki ani düşüşler ve neden olduğu ölümü kaldırmayan ünlü sanatçı kendini evinin penceresinden boşluğa bırakarak intihar etti.''