27-08-2010, Saat: 18:31
(Son Düzenleme: 21-02-2013, Saat: 1:53, Düzenleyen: haneul-mul.)
Korean Theatre / Kore Tiyatrosu
Kore tiyatrosu, Koreliler tarafından ya da Kore’de veya denizaşırı ülkelerdeki Koreliler tarafından sahneye konan tiyatrodur. Kore tiyatrosu bugün canlılığını korumaktadır.
20. yüzyıldan önceki Kore tiyatrosu dramadan çok performansa dayalıydı. Drama yapılmaz ve tüm gerçek gösteriler, dans, şaman töreni ve ‘oyun’ anlamına gelen Nolum (놀음) ya da Yeonhee (연희) olarak bilinen sirk içerirdi.
19. yüzyıla kadar en önemlisi Kore Halk Tiyatrosu Talchum (탈춤) ve Pansori (판소리)ydi. Talchum’un kelime anlamı maske dansıdır. Birçok oyuncu maskesini takar, serbestçe konuşmalar ve dansla şarkı yoluyla sergilerler. Oyuncular kimliklerini sakladıklarından beri oyunların çoğu yerilen oyunlardır. Pansori masalcılığın bir türüdür. Konuşma ve şarkı yoluyla hikayeyi bitiren bir ana oyuncu ve hikayeye bir ritim katan, davula vurarak ve ağzıyla sesler çıkararak (‘chuimsae’-추임새) hikayeyi moda sokan başka bir oyuncu vardır. Ne Talchum ne de Pansori'nin belli bir senaryosu vardır, nesilden nesile anlatılarak geçer.
19. yüzyılın sonlarına doğru Kore tiyatrosu kapılarını yabancı ülkelere de açtıktan sonra, ilk modern tiyatrosu, Hyopyul-sa(협률사) 1902'de inşa edildi ve 'yeni oyunlar'la (신극) tiyatro devam etti. O zamanlar Koreli tiyatrocuların 'yeni oyunlar' olarak Batı’nın dramalarını kullandıkları zamanlardı. Sahnede Shakepeare gibi tanınmışlar olunca tiyatro ustaları arasında geleneksel Kore tiyatrosu ve yeni dalga arasında bir çizgi bulma hareketleri vardı.
Şu günlerde geleneksel tür "yaşayan ulusal hazineler" tarafından devam ettiriliyor, hükümet tarafından seçilen geleneksel sanata olağanüstü beceri sahibi olan insanlar birikimlerini aktarıyorlar. Modern Kore tiyatrosunun 3 ana türü vardır. 1.si devlet tarafından işletilen Ulusal Tiyatro ve Seoul Gösteri Merkezi gibi tiyatrolar vardır. Ana oyunlar, Kore geleneksel tiyatrosu ve Shakespeare ve Chekhov gibi klasiklerden oluşmaktadır. 2.si Daehakro'da (대학로) olmaktadır. Daehakro'daki yerlerde çoğu tiyatro bağımsız ve deneyseldir. Son ve en büyük olanı ise popüler tiyatrodur. Çoğu şirketler ana olarak Seoul'e büyük müzikallerin ve Broadway'in en çok ilgi görenlerinin çevrilip sahneye konduğu büyük tiyatrolar inşa ettiler. Ama bu 3 kategori modern Kore tiyatrosu hakkında fikir verirken, biri ayrıca üçünün sıklıkla karıştırılan, akılda tutulması ihtiyaç duyar, o yüzden bazen deneysel tiyatroları ortak tiyatrolarda ve bir Broadway tiyatrosunu Daekro'da bulabilirsiniz.
Çeviri: nilamman
*******************************
English
Korean theatre is theatre done on stage by Koreans or within Korea or by overseas Koreans. Korean theatre remains vibrant today.
Korean theatre before the 20th century was more 'performance' than 'drama'. There was no plot driven drama, and all the performative presentations, including dance, shaman ritual, and circus were called Nolum (놀음) or Yeonhee (연희), which means 'playing'.
Up till the 19th century the leading form of Korean public theatre was Talchum (탈춤) and Pansori (판소리). Talchum literally means mask-dance. Multiple players wearing masks performed a loosely fixed text through dance, dialogue and song. Since the performers were able to conceal their identities, many of the plays that were played were satires. Pansori is a form of storytelling. There is one central performer who, through dialogue and song goes through a whole story, and another performer who adds rhythm and mood to the story by beating on a drum and putting in verbal sounds (‘chuimsae’-추임새). Neither Talchum nor Pansori had a fixed script – they were handed down orally from generation to generation.
After Korea opened its doors to the foreign countries in late 19th century, the first modern indoor theater, Hyopyul-sa(협률사) was built in 1902, and the ‘new plays’ (신극) started to come through. ‘New plays’ was the term Korean thespians used for the Western drama at that time. The proscenium stage was introduced as well as Shakespeare, and there was a movement among the theatre practitioners to define a line between the traditional Korean theatre and the new wave. Nowadays the traditional forms are continued by the "living national treasures"; people who are selected by the government for having exceptional skill in a traditional art and are funded to pass it down.
Contemporary Korean theatre has three main directions. First there are the government funded theatres such as The National Theatre and Seoul Performing Arts Center. The main repertory consists of Korean traditional theatre and classics such as Shakespeare and Chekhov. The second direction happens at Daehakro (대학로). Most of the theatre that takes place in Daehakro is independent and experimental. The last but largest direction is that of the popular theatre. Many corporate companies have built big theatre spaces in Seoul that are mainly used to stage big musicals and translations of Broadway hits. But whereas these three categories can give one an idea about contemporary Korean theatre, one also needs to keep in mind that the three often intermingle, so sometimes you find experimental theatre at a corporate theatre and a Broadway musical on Daehakro.
Source: wikipedia.com
Kore tiyatrosu, Koreliler tarafından ya da Kore’de veya denizaşırı ülkelerdeki Koreliler tarafından sahneye konan tiyatrodur. Kore tiyatrosu bugün canlılığını korumaktadır.
20. yüzyıldan önceki Kore tiyatrosu dramadan çok performansa dayalıydı. Drama yapılmaz ve tüm gerçek gösteriler, dans, şaman töreni ve ‘oyun’ anlamına gelen Nolum (놀음) ya da Yeonhee (연희) olarak bilinen sirk içerirdi.
19. yüzyıla kadar en önemlisi Kore Halk Tiyatrosu Talchum (탈춤) ve Pansori (판소리)ydi. Talchum’un kelime anlamı maske dansıdır. Birçok oyuncu maskesini takar, serbestçe konuşmalar ve dansla şarkı yoluyla sergilerler. Oyuncular kimliklerini sakladıklarından beri oyunların çoğu yerilen oyunlardır. Pansori masalcılığın bir türüdür. Konuşma ve şarkı yoluyla hikayeyi bitiren bir ana oyuncu ve hikayeye bir ritim katan, davula vurarak ve ağzıyla sesler çıkararak (‘chuimsae’-추임새) hikayeyi moda sokan başka bir oyuncu vardır. Ne Talchum ne de Pansori'nin belli bir senaryosu vardır, nesilden nesile anlatılarak geçer.
19. yüzyılın sonlarına doğru Kore tiyatrosu kapılarını yabancı ülkelere de açtıktan sonra, ilk modern tiyatrosu, Hyopyul-sa(협률사) 1902'de inşa edildi ve 'yeni oyunlar'la (신극) tiyatro devam etti. O zamanlar Koreli tiyatrocuların 'yeni oyunlar' olarak Batı’nın dramalarını kullandıkları zamanlardı. Sahnede Shakepeare gibi tanınmışlar olunca tiyatro ustaları arasında geleneksel Kore tiyatrosu ve yeni dalga arasında bir çizgi bulma hareketleri vardı.
Şu günlerde geleneksel tür "yaşayan ulusal hazineler" tarafından devam ettiriliyor, hükümet tarafından seçilen geleneksel sanata olağanüstü beceri sahibi olan insanlar birikimlerini aktarıyorlar. Modern Kore tiyatrosunun 3 ana türü vardır. 1.si devlet tarafından işletilen Ulusal Tiyatro ve Seoul Gösteri Merkezi gibi tiyatrolar vardır. Ana oyunlar, Kore geleneksel tiyatrosu ve Shakespeare ve Chekhov gibi klasiklerden oluşmaktadır. 2.si Daehakro'da (대학로) olmaktadır. Daehakro'daki yerlerde çoğu tiyatro bağımsız ve deneyseldir. Son ve en büyük olanı ise popüler tiyatrodur. Çoğu şirketler ana olarak Seoul'e büyük müzikallerin ve Broadway'in en çok ilgi görenlerinin çevrilip sahneye konduğu büyük tiyatrolar inşa ettiler. Ama bu 3 kategori modern Kore tiyatrosu hakkında fikir verirken, biri ayrıca üçünün sıklıkla karıştırılan, akılda tutulması ihtiyaç duyar, o yüzden bazen deneysel tiyatroları ortak tiyatrolarda ve bir Broadway tiyatrosunu Daekro'da bulabilirsiniz.
Çeviri: nilamman
*******************************
English
Korean theatre is theatre done on stage by Koreans or within Korea or by overseas Koreans. Korean theatre remains vibrant today.
Korean theatre before the 20th century was more 'performance' than 'drama'. There was no plot driven drama, and all the performative presentations, including dance, shaman ritual, and circus were called Nolum (놀음) or Yeonhee (연희), which means 'playing'.
Up till the 19th century the leading form of Korean public theatre was Talchum (탈춤) and Pansori (판소리). Talchum literally means mask-dance. Multiple players wearing masks performed a loosely fixed text through dance, dialogue and song. Since the performers were able to conceal their identities, many of the plays that were played were satires. Pansori is a form of storytelling. There is one central performer who, through dialogue and song goes through a whole story, and another performer who adds rhythm and mood to the story by beating on a drum and putting in verbal sounds (‘chuimsae’-추임새). Neither Talchum nor Pansori had a fixed script – they were handed down orally from generation to generation.
After Korea opened its doors to the foreign countries in late 19th century, the first modern indoor theater, Hyopyul-sa(협률사) was built in 1902, and the ‘new plays’ (신극) started to come through. ‘New plays’ was the term Korean thespians used for the Western drama at that time. The proscenium stage was introduced as well as Shakespeare, and there was a movement among the theatre practitioners to define a line between the traditional Korean theatre and the new wave. Nowadays the traditional forms are continued by the "living national treasures"; people who are selected by the government for having exceptional skill in a traditional art and are funded to pass it down.
Contemporary Korean theatre has three main directions. First there are the government funded theatres such as The National Theatre and Seoul Performing Arts Center. The main repertory consists of Korean traditional theatre and classics such as Shakespeare and Chekhov. The second direction happens at Daehakro (대학로). Most of the theatre that takes place in Daehakro is independent and experimental. The last but largest direction is that of the popular theatre. Many corporate companies have built big theatre spaces in Seoul that are mainly used to stage big musicals and translations of Broadway hits. But whereas these three categories can give one an idea about contemporary Korean theatre, one also needs to keep in mind that the three often intermingle, so sometimes you find experimental theatre at a corporate theatre and a Broadway musical on Daehakro.
Source: wikipedia.com
![[+]](/images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler![[Resim: bukcheong.jpg]](http://i1200.photobucket.com/albums/bb332/nilamman1/bukcheong.jpg)
![[Resim: 3aef3257-3eb6-43c9-a0d0-ab3ca82b73f7.jpg]](http://i1200.photobucket.com/albums/bb332/nilamman1/3aef3257-3eb6-43c9-a0d0-ab3ca82b73f7.jpg)
![[Resim: 2627_image1_1.jpg]](http://i1200.photobucket.com/albums/bb332/nilamman1/2627_image1_1.jpg)
![[Resim: MgVvAk.jpg]](http://i.hizliresim.com/MgVvAk.jpg)
