Korean Legal System / Kore Hukuk Sistemi
Kore hukuk sistemi, medeni hukuk ( Kıta Avrupası ) sistemidir ve modern Kore hukuk sistemi Japon hukuk sisteminden transfer edilen Avrupa medeni hukuk sistemini takip eder. Japon işgali sırasında Japon hukuk sistemi Kore’ye doğrudan uygulandı ve 1948’te Kore Cumhuriyeti resmen kurulduğunda Japonya’dan birçok kanun alındı. Kore’nin Amerika ile güçlü politik ve ekonomik ilişkileri nedeniyle Amerikan hukuk sistemini takip eden temel yasalar çıkarmak için, 1950’li ve 1960’lı yıllar boyunca süren yasama çalışmaları, Japon mevzuatının çoğunu ortadan kaldırmaya çalıştı. 1970’li ve 1980’li yıllar süresince ise yönetimsel değişiklikleri, ekonomik büyümeyi ve sosyal gelişmeleri yansıtmak için birçok yasa çıkarıldı ve değiştirildi. 1987’ de Kore halkı tarafından yapılan demokratikleşme hareketi anayasada önemli değişiklikleri beraberinde getirdi ve 1993’te ilk sivil hükümetle birlikte yasama reformu faaliyetleri daha demokratik reformları benimsemek ve hukuk sistemini geliştirmek amacıyla devam etti. Devletin küreselleşmeye ve ekonomik reforma bakışıyla birlikte Dünya Ticaret Organizasyonu’nun (WTO) başlaması ve Kore’nin Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü’ne (OECD) katılması birçok modernize edilmiş yasa ve tüzüğe öncülük etmiştir.1990’ların sonundaki finansal kriz, bir başka yasaların temizlenmesi ve sistematik kuralsızlaşmaya ve yeni yasaların ve yönetmeliklerin hızla çoğalmasına neden olmuştur.
Kore hukuku araştırmasında başlangıcı, ilgili tüzükleri, yürürlükteki diğer yasaları yorumlamak ve davarla diğer ikincil kaynakları incelemek oluşturur.
Anayasa, kurucu belgedir ve devleti, yasama, yürütme ve yargı kollarıyla birlikte demokratik bir cumhuriyet olarak tanımlar. Yasalar anayasanın hiçbir ilkesine aykırı olamaz. Yasalar yasama organı tarafınca yapılır ve hukukun en önemli kaynağı kanunlardır.
Yürütme, Millet Meclisi’ne yasa teklifi sunmaya ek olarak ayrıca yasa yayınlama yetkisine de sahiptir. Anayasanın 4. bölümü, 75. maddeye göre devlet başkanı, kendisine yasa tarafından yetki verilen kapsamı özellikle belirlenmiş ve kanunun uygulanması için gerekli konular hakkında başkanlık kararnamesi yayınlayabilir. Anayasanın 4. bölüm, 76. maddesine göre devlet başkanı iç karışıklık, dış tehdit, doğal afet ya da ağır mali veya ekonomik kriz zamanlarında olağanüstü emirler verebilir.
Anayasanın 4. bölüm, 76. maddesi başbakanın ve her bir bakanlığın başının, takdir yetkileri kapsamındaki konular hakkında başbakanlık veya bakanlık yönetmelikleri çıkarabilmesine olanak verir. Millet Meclisi, Yargıtay ve Anayasa Mahkemesi yasal işlemler, iç hukuk kuralları ve iş yönetimi ile ilgili yönetmelikler çıkarma yetkisine sahiptir. Anayasa, ulusal olağanüstü hallerde yasamayla ilgili usuller öngörmüştür.
Anlaşmalar, anayasaya uygun olarak gereğince yapılır, resmen ilan edilir ve genellikle kabul edilen uluslararası ilkeler, anayasanın 6. maddesine göre iç hukuk kurallarıyla aynı etkiye sahiptir.
İdari kurumlar kendilerine verilen görevleri yürütmek amacıyla idari kurallar çıkarabilir ve bu kurallar direktifler, yönergeler ve genel duyurular şeklindedir.
Anayasanın 8. bölüm 117. maddesine göre yerel yönetimler, yasalar ve alt seviyedeki tüzüklerin sınırları içinde yerel halkın refahına ve mülkiyet yönetimine ilişkin yönetmelikler çıkarabilir. Bu kurallar, direktifler, yönetmelikler ve genel duyurular şeklinde çıkarılır.
Örf ve adet hukuku güvenilir olmalıdır ve sağlıklı, güvenilir muhakeme hukuk davalarında karar vermenin temelini oluşturmalıdır.
Yargıtay kararları, ilgili yasaların ve tüzüklerin içeriğini yorumlamakta önemli yargılama araçlarıdır. Mahkeme Teşkilatı Kanunu m. 8’e göre, belirli bir dava konusunda üst mahkemenin verdiği bir hüküm alt mahkemenin verdiği hükümden önce gelir. Dolayısıyla genel kabul gören önceki, emsal kararlara bağlılık doktrinini reddetmekte ve Kore hukuk sistemi ve Anglo Amerikan hukuk sistemi arasında önemli, kayda değer bir fark olduğunu göstermektedir. Yargılama emsali ve bir Yargıtay kararının benzer yapıdaki sonraki olayları bağlayıcı gücü olmadığı Amerikan tarzı sistem yoktur. Sadece ikna edici bir etkisi vardır. Yargıtay tarafından belirli bir davada kanun yorumlaması yapılır ama dava alt mahkemeye geri gönderildiğinde alt mahkemeleri bağlayıcı gücü vardır. Anayasa Mahkemesi kanunların anayasaya uygunluğu hakkında kararlar verir.
Kore hukuku araştırmasında başlangıcı, ilgili tüzükleri, yürürlükteki diğer yasaları yorumlamak ve davarla diğer ikincil kaynakları incelemek oluşturur.
Anayasa, kurucu belgedir ve devleti, yasama, yürütme ve yargı kollarıyla birlikte demokratik bir cumhuriyet olarak tanımlar. Yasalar anayasanın hiçbir ilkesine aykırı olamaz. Yasalar yasama organı tarafınca yapılır ve hukukun en önemli kaynağı kanunlardır.
Yürütme, Millet Meclisi’ne yasa teklifi sunmaya ek olarak ayrıca yasa yayınlama yetkisine de sahiptir. Anayasanın 4. bölümü, 75. maddeye göre devlet başkanı, kendisine yasa tarafından yetki verilen kapsamı özellikle belirlenmiş ve kanunun uygulanması için gerekli konular hakkında başkanlık kararnamesi yayınlayabilir. Anayasanın 4. bölüm, 76. maddesine göre devlet başkanı iç karışıklık, dış tehdit, doğal afet ya da ağır mali veya ekonomik kriz zamanlarında olağanüstü emirler verebilir.
Anayasanın 4. bölüm, 76. maddesi başbakanın ve her bir bakanlığın başının, takdir yetkileri kapsamındaki konular hakkında başbakanlık veya bakanlık yönetmelikleri çıkarabilmesine olanak verir. Millet Meclisi, Yargıtay ve Anayasa Mahkemesi yasal işlemler, iç hukuk kuralları ve iş yönetimi ile ilgili yönetmelikler çıkarma yetkisine sahiptir. Anayasa, ulusal olağanüstü hallerde yasamayla ilgili usuller öngörmüştür.
Anlaşmalar, anayasaya uygun olarak gereğince yapılır, resmen ilan edilir ve genellikle kabul edilen uluslararası ilkeler, anayasanın 6. maddesine göre iç hukuk kurallarıyla aynı etkiye sahiptir.
İdari kurumlar kendilerine verilen görevleri yürütmek amacıyla idari kurallar çıkarabilir ve bu kurallar direktifler, yönergeler ve genel duyurular şeklindedir.
Anayasanın 8. bölüm 117. maddesine göre yerel yönetimler, yasalar ve alt seviyedeki tüzüklerin sınırları içinde yerel halkın refahına ve mülkiyet yönetimine ilişkin yönetmelikler çıkarabilir. Bu kurallar, direktifler, yönetmelikler ve genel duyurular şeklinde çıkarılır.
Örf ve adet hukuku güvenilir olmalıdır ve sağlıklı, güvenilir muhakeme hukuk davalarında karar vermenin temelini oluşturmalıdır.
Yargıtay kararları, ilgili yasaların ve tüzüklerin içeriğini yorumlamakta önemli yargılama araçlarıdır. Mahkeme Teşkilatı Kanunu m. 8’e göre, belirli bir dava konusunda üst mahkemenin verdiği bir hüküm alt mahkemenin verdiği hükümden önce gelir. Dolayısıyla genel kabul gören önceki, emsal kararlara bağlılık doktrinini reddetmekte ve Kore hukuk sistemi ve Anglo Amerikan hukuk sistemi arasında önemli, kayda değer bir fark olduğunu göstermektedir. Yargılama emsali ve bir Yargıtay kararının benzer yapıdaki sonraki olayları bağlayıcı gücü olmadığı Amerikan tarzı sistem yoktur. Sadece ikna edici bir etkisi vardır. Yargıtay tarafından belirli bir davada kanun yorumlaması yapılır ama dava alt mahkemeye geri gönderildiğinde alt mahkemeleri bağlayıcı gücü vardır. Anayasa Mahkemesi kanunların anayasaya uygunluğu hakkında kararlar verir.
Çeviri: guhuk
English
Korean Legal System
The Korean legal system is a civil law system, and the modern Korean legal system originally followed the European civil law system as transferred from the Japanese legal system. During the Japanese rule of Korea from 1910 to 1945, the Japanese legal system was directly applied to Korea, and when the Republic of Korea was inaugurated in 1948, many laws from Japan were carried over. Legislation introduced during the U.S. military occupation of 1945-1948 was influenced by the American legal system. The legislative activity during the 1950s and 1960s tried to eliminate most of the Japanese legislation, and to amend or enact basic laws following much of the American legal system because of Korea's strong political and economic relations with the United States. During the 1970s and the 1980s, many laws were also amended or enacted to reflect administrative changes, economic growth, and social developments. The democratization movement by the Korean public brought significant changes to the Constitution in 1987, and with the first civilian government in 1993, the legislative reform activity continued to adopt a more democratic reform and to improve the legal system. The government's policy toward globalization and economic reform with the advent of the WTO and Korea's accession to the OECD has also led to many revamped acts and statutes. The financial crisis in the late 1990's caused yet another sweeping and systematic deregulation and proliferation of new laws and regulations.(5)
Beginning steps in Korean legal research include interpreting relevant statutes, proceeding with other enacted law, and then reviewing cases and other secondary sources.
The Constitution is the founding document and it defines the government as a democratic republic, with three branches; the executive, the legislative, and the judiciary. No laws may contradict any of the Constitution principles. Laws are enacted by the legislative branch, and legislation is the most important source of law.
The Executive also has the authority to issue laws in addition to submitting bills to the National Assembly. Chapter IV, Article 75 of the Constitution provides that the President may issue presidential decrees concerning matters delegated to him by law with the scope specifically defined and also matters necessary to enforce laws. Chapter IV, Article 76 of the Constitution allows the President to make emergency orders in time of internal turmoil, external menace, natural calamity or a grave financial or economic crisis.
Chapter IV, Article 95 of the Constitution provides that the Prime Minister and the head of each Executive Ministry may issue ordinances of the Prime Minister or the Executive Ministry concerning matters that are within their jurisdiction. The National Assembly, the Supreme Court and the Constitutional Court have authority to enact regulations relating to proceedings and internal rules and the conduct of business. The Constitution provides legislative procedures during times of national emergency.
Treaties that are duly concluded and promulgated under the Constitution and the generally recognized rules of international law as stated in Article 6 of the Constitution have the same effect as the domestic laws.
Administrative agencies may issue administrative rules for the purpose of conducting their assigned duties, and these rules are issued in the form of directives, established rules, guidelines and public notices.
Under the Chapter VIII, Article 117 of the Constitution, local governments have authority to enact ordinances pertaining to the welfare of local residents, and for managing property, within the limit of acts and subordinate statutes. These rules are issued in the form of directives, established rules, guidelines and public notices.
Also, customary law is to be relied upon and sound reasoning is to serve as the basis for deciding civil cases.
The Supreme Court decisions are important judgment materials in interpreting the contents of the relevant acts and subordinate statutes. Article 8 of the Court Organization Act states that a judgment rendered in the judicial proceedings of a superior court shall take precedence over the judgment of a lower court with respect to a particular case, thereby denying the generally recognized doctrine of stare decisis and demonstrating a significant difference between the Korean legal system and the Anglo-American legal system.(6) There is no American style system of judicial precedent and a decision of the Supreme Court does not have the binding force of precedent in subsequent cases of a similar nature. It merely has a persuasive effect. The interpretation of a law rendered in a particular case by the Supreme Court, however, does have a binding effect on the lower courts when the case is remanded.(7) The Constitutional Court has the power to make decisions on the constitutionality of laws.
Beginning steps in Korean legal research include interpreting relevant statutes, proceeding with other enacted law, and then reviewing cases and other secondary sources.
The Constitution is the founding document and it defines the government as a democratic republic, with three branches; the executive, the legislative, and the judiciary. No laws may contradict any of the Constitution principles. Laws are enacted by the legislative branch, and legislation is the most important source of law.
The Executive also has the authority to issue laws in addition to submitting bills to the National Assembly. Chapter IV, Article 75 of the Constitution provides that the President may issue presidential decrees concerning matters delegated to him by law with the scope specifically defined and also matters necessary to enforce laws. Chapter IV, Article 76 of the Constitution allows the President to make emergency orders in time of internal turmoil, external menace, natural calamity or a grave financial or economic crisis.
Chapter IV, Article 95 of the Constitution provides that the Prime Minister and the head of each Executive Ministry may issue ordinances of the Prime Minister or the Executive Ministry concerning matters that are within their jurisdiction. The National Assembly, the Supreme Court and the Constitutional Court have authority to enact regulations relating to proceedings and internal rules and the conduct of business. The Constitution provides legislative procedures during times of national emergency.
Treaties that are duly concluded and promulgated under the Constitution and the generally recognized rules of international law as stated in Article 6 of the Constitution have the same effect as the domestic laws.
Administrative agencies may issue administrative rules for the purpose of conducting their assigned duties, and these rules are issued in the form of directives, established rules, guidelines and public notices.
Under the Chapter VIII, Article 117 of the Constitution, local governments have authority to enact ordinances pertaining to the welfare of local residents, and for managing property, within the limit of acts and subordinate statutes. These rules are issued in the form of directives, established rules, guidelines and public notices.
Also, customary law is to be relied upon and sound reasoning is to serve as the basis for deciding civil cases.
The Supreme Court decisions are important judgment materials in interpreting the contents of the relevant acts and subordinate statutes. Article 8 of the Court Organization Act states that a judgment rendered in the judicial proceedings of a superior court shall take precedence over the judgment of a lower court with respect to a particular case, thereby denying the generally recognized doctrine of stare decisis and demonstrating a significant difference between the Korean legal system and the Anglo-American legal system.(6) There is no American style system of judicial precedent and a decision of the Supreme Court does not have the binding force of precedent in subsequent cases of a similar nature. It merely has a persuasive effect. The interpretation of a law rendered in a particular case by the Supreme Court, however, does have a binding effect on the lower courts when the case is remanded.(7) The Constitutional Court has the power to make decisions on the constitutionality of laws.
Kaynak / Source
![[Resim: resim2ldqp3.jpg]](http://imageshack.us/photo/my-images/714/resim2ldqp3.jpg/)
![[Resim: 4nm6uj8.gif?1]](http://i.imgur.com/4nm6uj8.gif?1)
![[+]](/images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler![[Resim: ipiTve7.gif?1]](http://i.imgur.com/ipiTve7.gif?1)