04-03-2016, Saat: 21:18
(Son Düzenleme: 16-01-2017, Saat: 23:58, Düzenleyen: kıday baksı.)
Korea-Japan Agreement of August 1904
![[Resim: QhV4cMC.jpg]](http://i.imgur.com/QhV4cMC.jpg)
Ağustos 1904 Japonya-Kore Protokolü, 1904 yılında Japonya İmparatorluğu ve Kore İmparatorluğu temsilcileri arasında yapıldı. Görüşmeler 22 Ağustos 1904 tarihinde tamamlanmıştır.
Antlaşma Hükümleri
Bu antlaşma, Japonya tarafından belirlenen Kore'deki mali ve diplomatik danışmanları el altında tutmak için yapılmıştır. Anlaşma ayrıca, Kore'nin yabancı güçlerle anlaşmalar yapmadan önce ve imtiyazlara ilişkin olarak veya yabancılar ile sözleşme yapmadan önce Japonya'ya danışmayı öngörüyordu.
Bu anlaşma sırasıyla, Majesteleri Japonya İmparatoruna olağanüstü temsilci ve tam yetkili bir elçi olarak ve Majesteleri Kore İmparatoru'nu Dış İşlerinden sorumlu geçici Devlet Bakanı olarak yetkilendirmiştir ve pazarlık için önerilen ikili antlaşma belirli bir dil üzerinde yapılarak güçlendirilmiştir.
Madde I
Kore Hükümeti, mali danışmanı olarak Japon Hükümeti tarafından önerilen bir Japon danışmana bağlanacak ve finans ile ilgili tüm hususlar danışmanının görüşü alındıktan sonra ele alınacaktır.
Madde II
Kore Hükümetii diplomatik bir danışman olarak, Dışişleri Bakanlığı için Japon Hükümeti tarafından önerilen bir yabancıya bağlanacak ve dış ilişkiler ile ilgili tüm önemli konular onun görüşü alındıktan sonra ele alınacaktır.
Madde III
Kore Hükümeti, yabancı güçler ile anlaşma veya sözleşme yapmadan önce ve bu yabancılara sözleşmeler ile tavizler verilmesi gibi diğer önemli diplomatik ilişkilerde önce Japon Hükümeti ile istişarede bulunacak.
- Hayashi Gonsuke, olağanüstü temsilci ve tam yetkili bakan
- Yun Chi-ho, dışişlerinden sorumlu devlet bakanı vekili
Birleşik Devletler Japon Büyükelçisi Takahira Kogorō ile Amerika Devlet Sekreteri John Hay, 3. maddenin kapsam ve amacını güçlendiren açıklamadan 1904 yılında yazdıkları mektupta söz ettiler.
"Madde III'de, yabancıların meşru işletmelerinde ticaret ve sanayi alanında önlerine engel koymak uygun değildir, ama geçmişte Rus kiracı Yongampho durumunda bariz şekilde görüldüğü gibi, sık sık ciddi komplikasyonların kaynağı olduğu kanıtlanan sağgörüsüz ve tehlikeli etkileşimlerin sonucunda karşı bir önlem olarak hizmet hesabı yapılır."
Sözleşme İptali
Bu "iddia edilen antlaşma" zorlayıcı süreç içinde yapmacık idi ve Koreliler uluslararası topluma deliller sunarak istenmeyen sonuçları geçersiz kılmaya çalıştı. Örneğin,
♦ 1905: Kore İmparatorluğu'nun İmparatoru Gojong, bizzat kendisi, Kore ile anlaşmalara sahip olan ülkelerin devlet başkanlarına, Kore hükümetinin resmi itirazlarını bildiren resmi telgraflar yazdı ancak bu diplomatik hareketleri boşuna idi.
♦ 1907: Kimi zaman "Lahey Gizli Elçi Meselesi" olarak da adlandırılan, 1907 yılında Hollanda'nın Lahey kentinde yapılan 1907 Lahey Sözleşmesi'nde Koreli elçiler uluslararası yardım bulmada başarısız olmuşlardır.
♦1921: Kore temsilcileri 1921 tarihinde Washington Donanma Konferansı'nda bir oturum elde etmek için çalıştı ama çabaları yetersiz kaldı.
Bu Antlaşma, Japonya ve Kore Cumhuriyeti makamları arasında 1965 yılında Temel İlişkiler Antlaşmasını tarafından "zaten geçersiz ve hükümsüz" olarak ilan edildi. 2010 yılında Japonya, 15 Ağustos 1948 yılında Kore Cumhuriyeti Hükümeti'nin kurulmasıyla bu anlaşmanın "zaten geçersiz ve hükümsüz" olduğunu savundu. Bu bakış açısına göre, 1904 yılından itibaren tüm Japon-Kore anlaşma ve sözleşmelerinin iptaline ilişkin bildirim olarak 1965 anlaşmasını Kore analizi ile çözümlemek tartışmalıdır.
< English >
The Japan–Korea Protocol of August 1904 was made between representatives of the Empire of Japan and the Korean Empire in 1904. Negotiations were concluded on August 22, 1904.
Treaty Provisions
This treaty required Korea to engage financial and diplomatic advisers designated by Japan. Also, the treaty required Korea to consult with Japan before making treaties with foreign powers, and before granting concessions or making contracts with foreigners.
The treaty presumes that the Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary of His Majesty the Emperor of Japan and the Minister of State for Foreign Affairs ad interim of His Majesty the Emperor of Korea were respectively authorized and empowered to negotiate and to agree upon the specific language of the proposed bilateral treaty:
Article I.
The Korean Government shall engage as financial adviser to the Korean Government a Japanese subject recommended by the Japanese Government, and all matters concerning finance shall be dealt with after his counsel has been taken.
Article II.
The Korean Government shall engage as a diplomatic adviser to the Department of Foreign Affairs a foreigner recommended by the Japanese Government, and all important matters concerning foreign relations shall be dealt with after his counsel has been taken.
Article III.
The Korean Government shall consult the Japanese Government previous to concluding Treaties or Conventions with foreign Powers, and in dealing with other important diplomatic affairs such as granting of concessions to or contracts with foreigners.
— Hayashi Gonsuke, Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary.
— Yun Chi-ho, Acting Minister of State for Foreign Affairs.
An amplified explanation of the scope and purpose of Article III was mentioned in a 1904 letter from the Japanese Ambassador to the United States Takahira Kogorō to the American Secretary of State John Hay:
"Article III is not intended to place an impediment in the way of the legitimate enterprise of foreigners in the sphere of commerce and industry, but is calculated to serve as a precaution against the conclusion of improvident and dangerous engagements which have often in the past proved a source of serious complications, as was conspicuously shown in the case of the Russian lease of Yongampho."
Recision
This "alleged treaty" was contrived in a coercive process; and Koreans sought to invalidate the unwanted consequences by presenting evidence to the international community. For example,
♦ 1905: Emperor Gojong of the Korean Empire wrote personally to the heads of state in those countries having treaties with Korea; and the Korean government filed formal appeals and sent formal cable notices, but these diplomatic gestures were unavailing.
♦ 1907: In what is sometimes called the "Hague Secret Emissary Affair," Korean emissaries sought unsuccessfully to seek international assistance at the Hague Convention of 1907 at The Hague, Netherlands in 1907.
♦ 1921: Korean representatives attempted to gain a hearing at the Washington Naval Conference of 1921; but the effort was ineffective.
This treaty was confirmed to be "already null and void" by Treaty on Basic Relations between Japan and the Republic of Korea concluded in 1965. In 2010, Japan argued that the chronological point of reference for "already null and void" was August 15, 1948, when the government of the Republic of Korea was established. This point of view is disputed by the Korean analysis, which construes the 1965 treaty as acknowledgment of the nullification of all Japanese-Korean treaties and agreements from 1904 onwards.
KHJ-Kolik
Kaynak/Source
Ağustos 1904 Japonya-Kore Protokolü, 1904 yılında Japonya İmparatorluğu ve Kore İmparatorluğu temsilcileri arasında yapıldı. Görüşmeler 22 Ağustos 1904 tarihinde tamamlanmıştır.
Antlaşma Hükümleri
Bu antlaşma, Japonya tarafından belirlenen Kore'deki mali ve diplomatik danışmanları el altında tutmak için yapılmıştır. Anlaşma ayrıca, Kore'nin yabancı güçlerle anlaşmalar yapmadan önce ve imtiyazlara ilişkin olarak veya yabancılar ile sözleşme yapmadan önce Japonya'ya danışmayı öngörüyordu.
Bu anlaşma sırasıyla, Majesteleri Japonya İmparatoruna olağanüstü temsilci ve tam yetkili bir elçi olarak ve Majesteleri Kore İmparatoru'nu Dış İşlerinden sorumlu geçici Devlet Bakanı olarak yetkilendirmiştir ve pazarlık için önerilen ikili antlaşma belirli bir dil üzerinde yapılarak güçlendirilmiştir.
Madde I
Kore Hükümeti, mali danışmanı olarak Japon Hükümeti tarafından önerilen bir Japon danışmana bağlanacak ve finans ile ilgili tüm hususlar danışmanının görüşü alındıktan sonra ele alınacaktır.
Madde II
Kore Hükümetii diplomatik bir danışman olarak, Dışişleri Bakanlığı için Japon Hükümeti tarafından önerilen bir yabancıya bağlanacak ve dış ilişkiler ile ilgili tüm önemli konular onun görüşü alındıktan sonra ele alınacaktır.
Madde III
Kore Hükümeti, yabancı güçler ile anlaşma veya sözleşme yapmadan önce ve bu yabancılara sözleşmeler ile tavizler verilmesi gibi diğer önemli diplomatik ilişkilerde önce Japon Hükümeti ile istişarede bulunacak.
- Hayashi Gonsuke, olağanüstü temsilci ve tam yetkili bakan
- Yun Chi-ho, dışişlerinden sorumlu devlet bakanı vekili
Birleşik Devletler Japon Büyükelçisi Takahira Kogorō ile Amerika Devlet Sekreteri John Hay, 3. maddenin kapsam ve amacını güçlendiren açıklamadan 1904 yılında yazdıkları mektupta söz ettiler.
"Madde III'de, yabancıların meşru işletmelerinde ticaret ve sanayi alanında önlerine engel koymak uygun değildir, ama geçmişte Rus kiracı Yongampho durumunda bariz şekilde görüldüğü gibi, sık sık ciddi komplikasyonların kaynağı olduğu kanıtlanan sağgörüsüz ve tehlikeli etkileşimlerin sonucunda karşı bir önlem olarak hizmet hesabı yapılır."
Sözleşme İptali
Bu "iddia edilen antlaşma" zorlayıcı süreç içinde yapmacık idi ve Koreliler uluslararası topluma deliller sunarak istenmeyen sonuçları geçersiz kılmaya çalıştı. Örneğin,
♦ 1905: Kore İmparatorluğu'nun İmparatoru Gojong, bizzat kendisi, Kore ile anlaşmalara sahip olan ülkelerin devlet başkanlarına, Kore hükümetinin resmi itirazlarını bildiren resmi telgraflar yazdı ancak bu diplomatik hareketleri boşuna idi.
♦ 1907: Kimi zaman "Lahey Gizli Elçi Meselesi" olarak da adlandırılan, 1907 yılında Hollanda'nın Lahey kentinde yapılan 1907 Lahey Sözleşmesi'nde Koreli elçiler uluslararası yardım bulmada başarısız olmuşlardır.
♦1921: Kore temsilcileri 1921 tarihinde Washington Donanma Konferansı'nda bir oturum elde etmek için çalıştı ama çabaları yetersiz kaldı.
Bu Antlaşma, Japonya ve Kore Cumhuriyeti makamları arasında 1965 yılında Temel İlişkiler Antlaşmasını tarafından "zaten geçersiz ve hükümsüz" olarak ilan edildi. 2010 yılında Japonya, 15 Ağustos 1948 yılında Kore Cumhuriyeti Hükümeti'nin kurulmasıyla bu anlaşmanın "zaten geçersiz ve hükümsüz" olduğunu savundu. Bu bakış açısına göre, 1904 yılından itibaren tüm Japon-Kore anlaşma ve sözleşmelerinin iptaline ilişkin bildirim olarak 1965 anlaşmasını Kore analizi ile çözümlemek tartışmalıdır.
< English >
The Japan–Korea Protocol of August 1904 was made between representatives of the Empire of Japan and the Korean Empire in 1904. Negotiations were concluded on August 22, 1904.
Treaty Provisions
This treaty required Korea to engage financial and diplomatic advisers designated by Japan. Also, the treaty required Korea to consult with Japan before making treaties with foreign powers, and before granting concessions or making contracts with foreigners.
The treaty presumes that the Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary of His Majesty the Emperor of Japan and the Minister of State for Foreign Affairs ad interim of His Majesty the Emperor of Korea were respectively authorized and empowered to negotiate and to agree upon the specific language of the proposed bilateral treaty:
Article I.
The Korean Government shall engage as financial adviser to the Korean Government a Japanese subject recommended by the Japanese Government, and all matters concerning finance shall be dealt with after his counsel has been taken.
Article II.
The Korean Government shall engage as a diplomatic adviser to the Department of Foreign Affairs a foreigner recommended by the Japanese Government, and all important matters concerning foreign relations shall be dealt with after his counsel has been taken.
Article III.
The Korean Government shall consult the Japanese Government previous to concluding Treaties or Conventions with foreign Powers, and in dealing with other important diplomatic affairs such as granting of concessions to or contracts with foreigners.
— Hayashi Gonsuke, Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary.
— Yun Chi-ho, Acting Minister of State for Foreign Affairs.
An amplified explanation of the scope and purpose of Article III was mentioned in a 1904 letter from the Japanese Ambassador to the United States Takahira Kogorō to the American Secretary of State John Hay:
"Article III is not intended to place an impediment in the way of the legitimate enterprise of foreigners in the sphere of commerce and industry, but is calculated to serve as a precaution against the conclusion of improvident and dangerous engagements which have often in the past proved a source of serious complications, as was conspicuously shown in the case of the Russian lease of Yongampho."
Recision
This "alleged treaty" was contrived in a coercive process; and Koreans sought to invalidate the unwanted consequences by presenting evidence to the international community. For example,
♦ 1905: Emperor Gojong of the Korean Empire wrote personally to the heads of state in those countries having treaties with Korea; and the Korean government filed formal appeals and sent formal cable notices, but these diplomatic gestures were unavailing.
♦ 1907: In what is sometimes called the "Hague Secret Emissary Affair," Korean emissaries sought unsuccessfully to seek international assistance at the Hague Convention of 1907 at The Hague, Netherlands in 1907.
♦ 1921: Korean representatives attempted to gain a hearing at the Washington Naval Conference of 1921; but the effort was ineffective.
This treaty was confirmed to be "already null and void" by Treaty on Basic Relations between Japan and the Republic of Korea concluded in 1965. In 2010, Japan argued that the chronological point of reference for "already null and void" was August 15, 1948, when the government of the Republic of Korea was established. This point of view is disputed by the Korean analysis, which construes the 1965 treaty as acknowledgment of the nullification of all Japanese-Korean treaties and agreements from 1904 onwards.
KHJ-Kolik
Kaynak/Source
