Korea-Fans Için Yazdigimiz Nesir Türleri (Deneme, Hikaye, Makale, Fikra vs.)

[Elif.07]

Sinem sagol canim Ilk hikayemi yazdim.. gibi birseymi okudum? Demek hikaye yaziyorsun.. Gel bakayim buraya!

[_özge_]

ღ°•.♥.•°ღ [♥]◦◦◦Yüregimin Sesi Sensin ◦◦◦[♥] ღ°•.♥.•°ღ

Spoiler

<<Tükenir umutlarim,sahte aksamlarin siyah gölgelerinde...>>

Simdi bitmeliydi hersey...Kolayca bitirmeliydim bütün acilari.Gözlerimi kapayip birakmaliydim kendimi bosluga... Yavas yavas merdivenleri çiktim. Yavasça yere oturdum.Çantamdan bir fotograf çikardim.Bir hafta öncesine kadar mutlu bir ailenin fotografiydi bu.Ellerim titriyordu.Ölüm korkusundan mi,yüregimdeki o dinmek bilmeyen acidan mi?Hayir…Korkmuyordum…Hiç bir sey canimi bir hafta öncesi kadar yakamazdi.Gözyaslarim islatmisti fotografi.
-Küçük kardesine bunu yapman çok büyük bir ceza degil mi abla?Senden gelecek bütün cezalara raziydim.Bunu kaldiramiyorum artik..
Hiçkira hiçkira aglamaya baslamistim.Daha fazla beklemeye gerek yoktu.Fotografa küçük bir öpücük kondurduktan sonra ayaklarimin dibine koydum.
-Affedin beni.
Ayaga kalktim.En uca kadar yaklastim.Gözlerimi kapadim.Üçe kadar sayacaktim.Üç demeden kendimi boslukta bulmaliydim.
-1..2..-
Üç diyemeden birisi belime sarildi ve geri çekti beni.Kollarimdan tuttu.
-Delirdin mi sen?Gece gece ne yapiyorsun burada?
-Sence?Bunu anlamayacak kadar aptal görünmüyorsun.
-Kendini mi atacaktin yani?
-Kollarimi tutmayi birakirsan evet.
Ben böyle söyledigimde daha siki kavradi kollarimi.
-Biraksana canimi acitiyorsun.
-Hayir.Atlamana izin vermeyecegim.Tam iki sene önce bende geldim buraya.Benim de senin gibi atlamakti niyetim.Vazgeçtim.Neden mi?Beni çok seven iki arkadasimi birakip kendimi ölüme teslim edemezdim.
Bunlari söylerken gözlerinden yaslar süzülmüstü.
-Arkadaslarin için yasamayi seçebilirsin ama benim yasamak için bir nedenim yok! Ailemi bir hafta önce berbat bir trafik kazasinda kaybettim.Neden ben yasiyorum su an biliyormusun?Kaza sirasinda bana bir sey olmasin diye ablam üzerime kapandi.Bir kaç kirikla atlattim kazayi.Ya onlar?Annem,babam,ablam,küçük kardesim?Hepsi öldü anliyormusun?Yasamak için sebebim kalmadi.
Atlamak için bir hamle daha yaptim.Kolumu birakmisti.
-Atla hadi.Kendini öldürdügünde ailen mutlumu olacak saniyorsun?Seni affedeceklermi saniyorsun?Böyle yaparak onlari nasil üzdügünün farkinda degil misin?Onlar yasasaydi eminimki bunu yapmani istemezlerdi.
Canim çok yaniyordu.Acimdan daha fazla duramayip yere çöktüm.Aglamaya basladim.Elini uzatti bana.
-Gel.Suan sana en iyi gelecek sey arkadastir.Seni Hee Sun adinda bir kizla tanistiracagim.Eminim çok iyi anlasacaksiniz.
Onunla gitmelimiydim?Acimi onunla ve arkadaslariyla paylasabilirmiydim gerçekten?Unutabilirmiydim ?
-Eun Mi.
-??
-Adim Eun Mi.
Gülümsedi.
-Benimde Min Sung.
Cebinden telefonunu çikardi.Birisini aramaya basladi.
-Seo Jin o cadiya söyle,tek kalmayacak artik.
Telefonu kapatti.Beni yerden kaldirdi.
-Nereye?
-Seni arkadaslarimla tanistiracagim.Hee Sun oda arkadasi ariyordu.
-A..Ama..-
-Hadi ama.Bunlari bende yasadim.Sunu sakin unutma.Zaman her seyin ilacidir.Sen sadece güçlü olmaya bak.
Gülümseyerek yerden kalktim.
Çantami aldim.Birlikte asagi indik.Arabaya binip evlerine dogru gitmeye basladik.
-Arkadaslarinin beni isteyeceginden emin misin?
-Deli deli konusma.Hee Sun’u taniyinca bunlar aklina bile gelmeyecek.
Sadece gülümseyebilmistim bu sözleri karsisinda.Yoldayken aradaba uyuya kalmistim.Uyandigimda evin önüne çoktan gelmis,arabanin içinde uyanmami bekliyordu.Gözlerimi açip ona dogru baktim.
-Neden uyandirmadin beni?
-Ben uykudan uyanmaktan nefret ederim.Baskalarinida uyandirmam.Çok konustuk.Hadi yukari çikalim.Hee Sun sabirsizdir.Çok beklemeye gelemez.
Birlikte yukari çiktik.Hee Sun dedigi kiz çok tatli birisiydi.Benim boylarimda sarisindi.Büyük bir içtenlikle karsiladi beni.
-Merhaba.Ah geldigine ne kadar çok sevindim bilemezsin.Bu iki deli oglan benide delirteceklerdi.Bu arada adim Hee Sun.
-Benim de Eun Mi.Tanistigima sevindim Hee Sun.
-Bende bende.Kendini tanitmayacakmisin deli?
-Hih. Sensin deli.Adim Seo Jin.Su cadiya müttefik oldugun için sagol.Tek kaldim diye dirdir yapiyordu.
-Sensin dirdirci. :Img-bee:
Kolumda tutup sürükleyerek odasina götürdü beni Hee Sun.Odada iki tane yatak vardi.
-Neden iki tanek yatak var?
Böyle sorunca birden telaslandi.Ne diyecegini bilemedi.
-Odamda hep iki yatak vardi.Tasinirken koymustuk buraya.
-Anladim.Odani paylastigin için tekrar tesekkürler.Size yük olmak istemem.Yarin bir otel bakacagim.
-Saçmalama lütfen Eun Mi.Ne oteli?Bak biz artik arkadasiz.Hemde oda arkadasi.Yoksa beni yalniz mi birakacaksin?
Kendim artik yalniz kalmaktan korkuyordum.Onuda yalniz birakmak istemedim.
-Tamam.Yanliz birakmayacagim seni.
Gülümsedi ve bana sarildi.Dolaptan bir pijama takimi çikardi ve bana uzatti.
-Elbiselerinle uyumayi düsünmüyorsun degil mi?
Pijamalari aldim ve giydim.Ikimizde yataklarimiza girmistik.Bas ucundaki isigi yavasça kapatti Hee Sun.Hepsi çok iyi insanlardi.Nedense kanim isinivermisti hepsine.Yine aklima o kötü gün gelmisti.Yorgani kafama çektim ve sessizce aglamaya basladim.Ne çabuk degisivermisti hayatim.Ne çabuk kopmustum ailemden.Yeni ailem onlardi artik.Hee Sun,Min Sung ve Seo Jin.!

1.Bölümün Sonu./ Umarim begenirsiniz..

[Lee Seung Hyo]

ღ°•.♥.•°ღ [♥]◦◦◦Yüregimin Sesi Sensin ◦◦◦[♥] ღ°•.♥.•°ღ

Spoiler

<<Tükenir umutlarim,sahte aksamlarin siyah gölgelerinde...>>

Simdi bitmeliydi hersey...Kolayca bitirmeliydim bütün acilari.Gözlerimi kapayip birakmaliydim kendimi bosluga... Yavas yavas merdivenleri çiktim. Yavasça yere oturdum.Çantamdan bir fotograf çikardim.Bir hafta öncesine kadar mutlu bir ailenin fotografiydi bu.Ellerim titriyordu.Ölüm korkusundan mi,yüregimdeki o dinmek bilmeyen acidan mi?Hayir…Korkmuyordum…Hiç bir sey canimi bir hafta öncesi kadar yakamazdi.Gözyaslarim islatmisti fotografi.
-Küçük kardesine bunu yapman çok büyük bir ceza degil mi abla?Senden gelecek bütün cezalara raziydim.Bunu kaldiramiyorum artik..
Hiçkira hiçkira aglamaya baslamistim.Daha fazla beklemeye gerek yoktu.Fotografa küçük bir öpücük kondurduktan sonra ayaklarimin dibine koydum.
-Affedin beni.
Ayaga kalktim.En uca kadar yaklastim.Gözlerimi kapadim.Üçe kadar sayacaktim.Üç demeden kendimi boslukta bulmaliydim.
-1..2..-
Üç diyemeden birisi belime sarildi ve geri çekti beni.Kollarimdan tuttu.
-Delirdin mi sen?Gece gece ne yapiyorsun burada?
-Sence?Bunu anlamayacak kadar aptal görünmüyorsun.
-Kendini mi atacaktin yani?
-Kollarimi tutmayi birakirsan evet.
Ben böyle söyledigimde daha siki kavradi kollarimi.
-Biraksana canimi acitiyorsun.
-Hayir.Atlamana izin vermeyecegim.Tam iki sene önce bende geldim buraya.Benim de senin gibi atlamakti niyetim.Vazgeçtim.Neden mi?Beni çok seven iki arkadasimi birakip kendimi ölüme teslim edemezdim.
Bunlari söylerken gözlerinden yaslar süzülmüstü.
-Arkadaslarin için yasamayi seçebilirsin ama benim yasamak için bir nedenim yok! Ailemi bir hafta önce berbat bir trafik kazasinda kaybettim.Neden ben yasiyorum su an biliyormusun?Kaza sirasinda bana bir sey olmasin diye ablam üzerime kapandi.Bir kaç kirikla atlattim kazayi.Ya onlar?Annem,babam,ablam,küçük kardesim?Hepsi öldü anliyormusun?Yasamak için sebebim kalmadi.
Atlamak için bir hamle daha yaptim.Kolumu birakmisti.
-Atla hadi.Kendini öldürdügünde ailen mutlumu olacak saniyorsun?Seni affedeceklermi saniyorsun?Böyle yaparak onlari nasil üzdügünün farkinda degil misin?Onlar yasasaydi eminimki bunu yapmani istemezlerdi.
Canim çok yaniyordu.Acimdan daha fazla duramayip yere çöktüm.Aglamaya basladim.Elini uzatti bana.
-Gel.Suan sana en iyi gelecek sey arkadastir.Seni Hee Sun adinda bir kizla tanistiracagim.Eminim çok iyi anlasacaksiniz.
Onunla gitmelimiydim?Acimi onunla ve arkadaslariyla paylasabilirmiydim gerçekten?Unutabilirmiydim ?
-Eun Mi.
-??
-Adim Eun Mi.
Gülümsedi.
-Benimde Min Sung.
Cebinden telefonunu çikardi.Birisini aramaya basladi.
-Seo Jin o cadiya söyle,tek kalmayacak artik.
Telefonu kapatti.Beni yerden kaldirdi.
-Nereye?
-Seni arkadaslarimla tanistiracagim.Hee Sun oda arkadasi ariyordu.
-A..Ama..-
-Hadi ama.Bunlari bende yasadim.Sunu sakin unutma.Zaman her seyin ilacidir.Sen sadece güçlü olmaya bak.
Gülümseyerek yerden kalktim.
Çantami aldim.Birlikte asagi indik.Arabaya binip evlerine dogru gitmeye basladik.
-Arkadaslarinin beni isteyeceginden emin misin?
-Deli deli konusma.Hee Sun’u taniyinca bunlar aklina bile gelmeyecek.
Sadece gülümseyebilmistim bu sözleri karsisinda.Yoldayken aradaba uyuya kalmistim.Uyandigimda evin önüne çoktan gelmis,arabanin içinde uyanmami bekliyordu.Gözlerimi açip ona dogru baktim.
-Neden uyandirmadin beni?
-Ben uykudan uyanmaktan nefret ederim.Baskalarinida uyandirmam.Çok konustuk.Hadi yukari çikalim.Hee Sun sabirsizdir.Çok beklemeye gelemez.
Birlikte yukari çiktik.Hee Sun dedigi kiz çok tatli birisiydi.Benim boylarimda sarisindi.Büyük bir içtenlikle karsiladi beni.
-Merhaba.Ah geldigine ne kadar çok sevindim bilemezsin.Bu iki deli oglan benide delirteceklerdi.Bu arada adim Hee Sun.
-Benim de Eun Mi.Tanistigima sevindim Hee Sun.
-Bende bende.Kendini tanitmayacakmisin deli?
-Hih. Sensin deli.Adim Seo Jin.Su cadiya müttefik oldugun için sagol.Tek kaldim diye dirdir yapiyordu.
-Sensin dirdirci. :Img-bee:
Kolumda tutup sürükleyerek odasina götürdü beni Hee Sun.Odada iki tane yatak vardi.
-Neden iki tanek yatak var?
Böyle sorunca birden telaslandi.Ne diyecegini bilemedi.
-Odamda hep iki yatak vardi.Tasinirken koymustuk buraya.
-Anladim.Odani paylastigin için tekrar tesekkürler.Size yük olmak istemem.Yarin bir otel bakacagim.
-Saçmalama lütfen Eun Mi.Ne oteli?Bak biz artik arkadasiz.Hemde oda arkadasi.Yoksa beni yalniz mi birakacaksin?
Kendim artik yalniz kalmaktan korkuyordum.Onuda yalniz birakmak istemedim.
-Tamam.Yanliz birakmayacagim seni.
Gülümsedi ve bana sarildi.Dolaptan bir pijama takimi çikardi ve bana uzatti.
-Elbiselerinle uyumayi düsünmüyorsun degil mi?
Pijamalari aldim ve giydim.Ikimizde yataklarimiza girmistik.Bas ucundaki isigi yavasça kapatti Hee Sun.Hepsi çok iyi insanlardi.Nedense kanim isinivermisti hepsine.Yine aklima o kötü gün gelmisti.Yorgani kafama çektim ve sessizce aglamaya basladim.Ne çabuk degisivermisti hayatim.Ne çabuk kopmustum ailemden.Yeni ailem onlardi artik.Hee Sun,Min Sung ve Seo Jin.!

1.Bölümün Sonu./ Umarim begenirsiniz..

Hikayeni çok begendim canim anlatiminda çok iyi 2. bölümü merakla bekliyorum çok bekletmezsin umarim

Begenmene sevindim canim..Bekletmem merak etme..

[khj]

Dilara nihayet ya, bende final yapmayi unuttun sanmistim
'Yüzük çikardi cebinden.'Iste bu benim askimin sunumu.''
Buna bayildim. Güzel bir final olmus ama senin hikayene doyamamistim. Yeni bir hikaye yazarsin degilmi?

Feyza süper gidiyorsun gercekten cok begeniyorum hikayeni. Ve evet ne soracak?

Kizlar hikayeler dizi gibi ya Hikayelerin hepsi birbirinden farkli ve güzel. Birde su dizilerdeki gibi en heyecanli yerinde bitirme yokmu Neyse en azindan bir hafta beklemek zorunda kalmiyoruz

Kusura bakma canim geç çevap verdim ama...
Bir seyler var bakalim hayirlisi.

[kjh-fueisa]

ღ°�♥.�ღ [♥]◦◦◦Yüregimin Sesi Sensin ◦◦◦[♥] ღ°�♥.�ღ

<<Tükenir umutlarim,sahte aksamlarin siyah gölgelerinde...>>

Spoiler

Simdi bitmeliydi hersey...Kolayca bitirmeliydim bütün acilari.Gözlerimi kapayip birakmaliydim kendimi bosluga... Yavas yavas merdivenleri çiktim. Yavasça yere oturdum.Çantamdan bir fotograf çikardim.Bir hafta öncesine kadar mutlu bir ailenin fotografiydi bu.Ellerim titriyordu.Ölüm korkusundan mi,yüregimdeki o dinmek bilmeyen acidan mi?Hayir�orkmuyordum�iç bir sey canimi bir hafta öncesi kadar yakamazdi.Gözyaslarim islatmisti fotografi.
-Küçük kardesine bunu yapman çok büyük bir ceza degil mi abla?Senden gelecek bütün cezalara raziydim.Bunu kaldiramiyorum artik..
Hiçkira hiçkira aglamaya baslamistim.Daha fazla beklemeye gerek yoktu.Fotografa küçük bir öpücük kondurduktan sonra ayaklarimin dibine koydum.
-Affedin beni.
Ayaga kalktim.En uca kadar yaklastim.Gözlerimi kapadim.Üçe kadar sayacaktim.Üç demeden kendimi boslukta bulmaliydim.
-1..2..-
Üç diyemeden birisi belime sarildi ve geri çekti beni.Kollarimdan tuttu.
-Delirdin mi sen?Gece gece ne yapiyorsun burada?
-Sence?Bunu anlamayacak kadar aptal görünmüyorsun.
-Kendini mi atacaktin yani?
-Kollarimi tutmayi birakirsan evet.
Ben böyle söyledigimde daha siki kavradi kollarimi.
-Biraksana canimi acitiyorsun.
-Hayir.Atlamana izin vermeyecegim.Tam iki sene önce bende geldim buraya.Benim de senin gibi atlamakti niyetim.Vazgeçtim.Neden mi?Beni çok seven iki arkadasimi birakip kendimi ölüme teslim edemezdim.
Bunlari söylerken gözlerinden yaslar süzülmüstü.
-Arkadaslarin için yasamayi seçebilirsin ama benim yasamak için bir nedenim yok! Ailemi bir hafta önce berbat bir trafik kazasinda kaybettim.Neden ben yasiyorum su an biliyormusun?Kaza sirasinda bana bir sey olmasin diye ablam üzerime kapandi.Bir kaç kirikla atlattim kazayi.Ya onlar?Annem,babam,ablam,küçük kardesim?Hepsi öldü anliyormusun?Yasamak için sebebim kalmadi.
Atlamak için bir hamle daha yaptim.Kolumu birakmisti.
-Atla hadi.Kendini öldürdügünde ailen mutlumu olacak saniyorsun?Seni affedeceklermi saniyorsun?Böyle yaparak onlari nasil üzdügünün farkinda degil misin?Onlar yasasaydi eminimki bunu yapmani istemezlerdi.
Canim çok yaniyordu.Acimdan daha fazla duramayip yere çöktüm.Aglamaya basladim.Elini uzatti bana.
-Gel.Suan sana en iyi gelecek sey arkadastir.Seni Hee Sun adinda bir kizla tanistiracagim.Eminim çok iyi anlasacaksiniz.
Onunla gitmelimiydim?Acimi onunla ve arkadaslariyla paylasabilirmiydim gerçekten?Unutabilirmiydim ?
-Eun Mi.
-??
-Adim Eun Mi.
Gülümsedi.
-Benimde Min Sung.
Cebinden telefonunu çikardi.Birisini aramaya basladi.
-Seo Jin o cadiya söyle,tek kalmayacak artik.
Telefonu kapatti.Beni yerden kaldirdi.
-Nereye?
-Seni arkadaslarimla tanistiracagim.Hee Sun oda arkadasi ariyordu.
-A..Ama..-
-Hadi ama.Bunlari bende yasadim.Sunu sakin unutma.Zaman her seyin ilacidir.Sen sadece güçlü olmaya bak.
Gülümseyerek yerden kalktim.
Çantami aldim.Birlikte asagi indik.Arabaya binip evlerine dogru gitmeye basladik.
-Arkadaslarinin beni isteyeceginden emin misin?
-Deli deli konusma.Hee Sun� taniyinca bunlar aklina bile gelmeyecek.
Sadece gülümseyebilmistim bu sözleri karsisinda.Yoldayken aradaba uyuya kalmistim.Uyandigimda evin önüne çoktan gelmis,arabanin içinde uyanmami bekliyordu.Gözlerimi açip ona dogru baktim.
-Neden uyandirmadin beni?
-Ben uykudan uyanmaktan nefret ederim.Baskalarinida uyandirmam.Çok konustuk.Hadi yukari çikalim.Hee Sun sabirsizdir.Çok beklemeye gelemez.
Birlikte yukari çiktik.Hee Sun dedigi kiz çok tatli birisiydi.Benim boylarimda sarisindi.Büyük bir içtenlikle karsiladi beni.
-Merhaba.Ah geldigine ne kadar çok sevindim bilemezsin.Bu iki deli oglan benide delirteceklerdi.Bu arada adim Hee Sun.
-Benim de Eun Mi.Tanistigima sevindim Hee Sun.
-Bende bende.Kendini tanitmayacakmisin deli?
-Hih. Sensin deli.Adim Seo Jin.Su cadiya müttefik oldugun için sagol.Tek kaldim diye dirdir yapiyordu.
-Sensin dirdirci. :Img-bee:
Kolumda tutup sürükleyerek odasina götürdü beni Hee Sun.Odada iki tane yatak vardi.
-Neden iki tanek yatak var?
Böyle sorunca birden telaslandi.Ne diyecegini bilemedi.
-Odamda hep iki yatak vardi.Tasinirken koymustuk buraya.
-Anladim.Odani paylastigin için tekrar tesekkürler.Size yük olmak istemem.Yarin bir otel bakacagim.
-Saçmalama lütfen Eun Mi.Ne oteli?Bak biz artik arkadasiz.Hemde oda arkadasi.Yoksa beni yalniz mi birakacaksin?
Kendim artik yalniz kalmaktan korkuyordum.Onuda yalniz birakmak istemedim.
-Tamam.Yanliz birakmayacagim seni.
Gülümsedi ve bana sarildi.Dolaptan bir pijama takimi çikardi ve bana uzatti.
-Elbiselerinle uyumayi düsünmüyorsun degil mi?
Pijamalari aldim ve giydim.Ikimizde yataklarimiza girmistik.Bas ucundaki isigi yavasça kapatti Hee Sun.Hepsi çok iyi insanlardi.Nedense kanim isinivermisti hepsine.Yine aklima o kötü gün gelmisti.Yorgani kafama çektim ve sessizce aglamaya basladim.Ne çabuk degisivermisti hayatim.Ne çabuk kopmustum ailemden.Yeni ailem onlardi artik.Hee Sun,Min Sung ve Seo Jin.!

1.Bölümün Sonu./ Umarim begenirsiniz..

Tatlim çok akici bir dilin var masallah Beklenen hikayeyi yaziyorsun sonunda 2. bölümü dört gözle bekliyorum.Ama neden iki yatak var sorusuna karsi o kiz niye telaslandi anlamadim
Çok merak ettim bak..Hemen yaz

[kjh-fueisa]

Ya tamam... Erken final yaptigimin farkindayim.Tamam ya kizmayin
Yeni bir tane yazacagim :img-cray:

[anjell_girl]

Sinem sagol canim Ilk hikayemi yazdim.. gibi birseymi okudum? Demek hikaye yaziyorsun.. Gel bakayim buraya!

Aslinda siir yazmakla ugrasiyordum daha çok ama su aralar hikaye deniyorum Seviyorum edebiyati ya... Sana ÖM atiyorum canim oraya bak
Ben senin anlatimini ve kurgularini çok begeniyorum, o yüzden bekletme bizi çok fazla

[Deokman mike he]

ღ°•.♥.•°ღ [♥]◦◦◦Yüregimin Sesi Sensin ◦◦◦[♥] ღ°•.♥.•°ღ

<<Tükenir umutlarim,sahte aksamlarin siyah gölgelerinde...>>

Simdi bitmeliydi hersey...Kolayca bitirmeliydim bütün acilari.Gözlerimi kapayip birakmaliydim kendimi bosluga... Yavas yavas merdivenleri çiktim. Yavasça yere oturdum.Çantamdan bir fotograf çikardim.Bir hafta öncesine kadar mutlu bir ailenin fotografiydi bu.Ellerim titriyordu.Ölüm korkusundan mi,yüregimdeki o dinmek bilmeyen acidan mi?Hayir…Korkmuyordum…Hiç bir sey canimi bir hafta öncesi kadar yakamazdi.Gözyaslarim islatmisti fotografi.
-Küçük kardesine bunu yapman çok büyük bir ceza degil mi abla?Senden gelecek bütün cezalara raziydim.Bunu kaldiramiyorum artik..
Hiçkira hiçkira aglamaya baslamistim.Daha fazla beklemeye gerek yoktu.Fotografa küçük bir öpücük kondurduktan sonra ayaklarimin dibine koydum.
-Affedin beni.
Ayaga kalktim.En uca kadar yaklastim.Gözlerimi kapadim.Üçe kadar sayacaktim.Üç demeden kendimi boslukta bulmaliydim.
-1..2..-
Üç diyemeden birisi belime sarildi ve geri çekti beni.Kollarimdan tuttu.
-Delirdin mi sen?Gece gece ne yapiyorsun burada?
-Sence?Bunu anlamayacak kadar aptal görünmüyorsun.
-Kendini mi atacaktin yani?
-Kollarimi tutmayi birakirsan evet.
Ben böyle söyledigimde daha siki kavradi kollarimi.
-Biraksana canimi acitiyorsun.
-Hayir.Atlamana izin vermeyecegim.Tam iki sene önce bende geldim buraya.Benim de senin gibi atlamakti niyetim.Vazgeçtim.Neden mi?Beni çok seven iki arkadasimi birakip kendimi ölüme teslim edemezdim.
Bunlari söylerken gözlerinden yaslar süzülmüstü.
-Arkadaslarin için yasamayi seçebilirsin ama benim yasamak için bir nedenim yok! Ailemi bir hafta önce berbat bir trafik kazasinda kaybettim.Neden ben yasiyorum su an biliyormusun?Kaza sirasinda bana bir sey olmasin diye ablam üzerime kapandi.Bir kaç kirikla atlattim kazayi.Ya onlar?Annem,babam,ablam,küçük kardesim?Hepsi öldü anliyormusun?Yasamak için sebebim kalmadi.
Atlamak için bir hamle daha yaptim.Kolumu birakmisti.
-Atla hadi.Kendini öldürdügünde ailen mutlumu olacak saniyorsun?Seni affedeceklermi saniyorsun?Böyle yaparak onlari nasil üzdügünün farkinda degil misin?Onlar yasasaydi eminimki bunu yapmani istemezlerdi.
Canim çok yaniyordu.Acimdan daha fazla duramayip yere çöktüm.Aglamaya basladim.Elini uzatti bana.
-Gel.Suan sana en iyi gelecek sey arkadastir.Seni Hee Sun adinda bir kizla tanistiracagim.Eminim çok iyi anlasacaksiniz.
Onunla gitmelimiydim?Acimi onunla ve arkadaslariyla paylasabilirmiydim gerçekten?Unutabilirmiydim ?
-Eun Mi.
-??
-Adim Eun Mi.
Gülümsedi.
-Benimde Min Sung.
Cebinden telefonunu çikardi.Birisini aramaya basladi.
-Seo Jin o cadiya söyle,tek kalmayacak artik.
Telefonu kapatti.Beni yerden kaldirdi.
-Nereye?
-Seni arkadaslarimla tanistiracagim.Hee Sun oda arkadasi ariyordu.
-A..Ama..-
-Hadi ama.Bunlari bende yasadim.Sunu sakin unutma.Zaman her seyin ilacidir.Sen sadece güçlü olmaya bak.
Gülümseyerek yerden kalktim.
Çantami aldim.Birlikte asagi indik.Arabaya binip evlerine dogru gitmeye basladik.
-Arkadaslarinin beni isteyeceginden emin misin?
-Deli deli konusma.Hee Sun’u taniyinca bunlar aklina bile gelmeyecek.
Sadece gülümseyebilmistim bu sözleri karsisinda.Yoldayken aradaba uyuya kalmistim.Uyandigimda evin önüne çoktan gelmis,arabanin içinde uyanmami bekliyordu.Gözlerimi açip ona dogru baktim.
-Neden uyandirmadin beni?
-Ben uykudan uyanmaktan nefret ederim.Baskalarinida uyandirmam.Çok konustuk.Hadi yukari çikalim.Hee Sun sabirsizdir.Çok beklemeye gelemez.
Birlikte yukari çiktik.Hee Sun dedigi kiz çok tatli birisiydi.Benim boylarimda sarisindi.Büyük bir içtenlikle karsiladi beni.
-Merhaba.Ah geldigine ne kadar çok sevindim bilemezsin.Bu iki deli oglan benide delirteceklerdi.Bu arada adim Hee Sun.
-Benim de Eun Mi.Tanistigima sevindim Hee Sun.
-Bende bende.Kendini tanitmayacakmisin deli?
-Hih. Sensin deli.Adim Seo Jin.Su cadiya müttefik oldugun için sagol.Tek kaldim diye dirdir yapiyordu.
-Sensin dirdirci. :Img-bee:
Kolumda tutup sürükleyerek odasina götürdü beni Hee Sun.Odada iki tane yatak vardi.
-Neden iki tanek yatak var?
Böyle sorunca birden telaslandi.Ne diyecegini bilemedi.
-Odamda hep iki yatak vardi.Tasinirken koymustuk buraya.
-Anladim.Odani paylastigin için tekrar tesekkürler.Size yük olmak istemem.Yarin bir otel bakacagim.
-Saçmalama lütfen Eun Mi.Ne oteli?Bak biz artik arkadasiz.Hemde oda arkadasi.Yoksa beni yalniz mi birakacaksin?
Kendim artik yalniz kalmaktan korkuyordum.Onuda yalniz birakmak istemedim.
-Tamam.Yanliz birakmayacagim seni.
Gülümsedi ve bana sarildi.Dolaptan bir pijama takimi çikardi ve bana uzatti.
-Elbiselerinle uyumayi düsünmüyorsun degil mi?
Pijamalari aldim ve giydim.Ikimizde yataklarimiza girmistik.Bas ucundaki isigi yavasça kapatti Hee Sun.Hepsi çok iyi insanlardi.Nedense kanim isinivermisti hepsine.Yine aklima o kötü gün gelmisti.Yorgani kafama çektim ve sessizce aglamaya basladim.Ne çabuk degisivermisti hayatim.Ne çabuk kopmustum ailemden.Yeni ailem onlardi artik.Hee Sun,Min Sung ve Seo Jin.!

1.Bölümün Sonu./ Umarim begenirsiniz..

Heyuuuuuuuuu süperrrr süper süper sadece bu kelime yeter mi bilmiyorum 2. bölümü çauk yaz hemen

Sagol canim.

Çok güzel olmus merakla devamini bekliyorum.
Anlatimin süper okurken agladim bile

[Lee Seung Hyo]

Kizginiz sana Feyza erken final oldugu için.. :kizgin2:
Yeni hikaye bekliyoruz...
Birde bu gün amcamlara gidecegiz.Belki bölüm olmayabilir...

[Rina]

Mutlulugu Bulmak/Bölüm 13

"Sabah olmustu.Uyandim formami giyinip asagiya indim.Kahvalti hazirdi.Masaya oturdum."
-Herkese günaydin.
-Sana da günaydin.
-Abla sana bir sey söyleyecegim.
-Söyle ablam.
-Okulda bir sarki yarismasi düzenleniyor.Bende adimi sunucu olarak yazdirdim.
-Mmm ne demek istiyorsun yani?
-Yani izin var mi?
-Var
-Oleyy ama benim giyecek hiçbir seyim yok.Bu gün alisverise çikabilir miyiz?
-Olabilir.Sude hepberaber gideriz.Hem benimde bir isle ugrasmam gerekiyor.
-Tamam Nazli.Ama hem alisveris hemde senin isini nasil halledecegiz?
-Onu bana birakin.Tamam hadi kahvaltimizi yapalim.
-Renan biz ablan ile seni okuldan aliriz.
-Tamam,ben simdi çikiyorum.Okula geç kalacagim yoksa.Hadi görüsürüz."Disari çiktim.Yürüyordum,yanima Wonbin geldi."
-Günaydin.
-Günaydin.
-Beraber yürüyelim mi ne dersin?
-Tamam ama biraz hizli yürüyelim yoksa dersi kaçiracagiz.
-Evet haklisin.
-Dün çok güzel bir gündü.Tesekkür ederim.
-Evet çok eglendik dün.Aslinda eglenmek bizimde hakkimiz
"Ona baktim ve gülümsedim oda güldü.Okula gelmistik.Heves'in gözü üzerimizdeydi.Sinifa girdik.Bir süre sonra ders zili çaldi.Heves'te sinifa girdi ders boyunca bana bakti.Ben ise onu görmemis gibi yapiyordum.Ders bitti.Heves yanima geldi."
-Ooo bakiyorumda hiç bos durmuyorsun.
-Seninle muhattap olmayacagim.Defol git isine.
-Ne yaparsan yap ona sahip olamayacaksin anladin mi."Ayaga kalktim sandalyemi geri çekip ona baktim."
-Ne demek istiyorsun sen.Konusmalarina dikkat et.Benimle böyle konusamazsin sen.
-Konustum bile yeniden düsün."Disariya çikti.Ne biçim bir kiz bu off sinir sey.Dersler bitmisti.Okul çikisi ablamlar geldi.Hepberaber alisveris yapmaya gittik.Çok güzel bir elbise begendim.Beyaz bir elbiseydi dizlerime kadar üzerinde birkaç çiçek vardi.Elbiseyi aldim ve eve döndüm.Ablam ile Sude abla bizden ayrilmisti.Yarem ile eve dönüyorduk."
-Yarem sen katilmayacak misin?
-Ben sarki söyleyebilirim ama sahneye çikamam.
-Neden çikamazmissin?
-Off çok soru sordun.Hadi çok konusma da eve gidelim.
-2 tane sordum bi kere .
-Tamam üstüme gelme hadi yürü.
-Son bir soru soracagim.
-Sor.
-Elbise bana yakistimi?
-Evet çok yakisti.Üstünede tam uydu.Bir tek saçina sekil bulman gerekiyor.
-Onu sorun etme.Ben simdiden buldum.
-Tamam hadi içeriye girelim."Eve gelmistik.Yarisma yarin olacakti.Çok heyecanliydim.
Üstümü degistirdikten sonra Yarem'in yanina indim."
-Ben biraz yürüyecegim.
-Tamam.Ama geç kalma ablan kizmasin.
-Tamam."Disariya çiktim.Sahile indim,hava çok güzeldi.Aksam oluyordu.
Bir kayaya oturdum ve denizi izlemeye basladim.Biraz zaman geçtikten sonra eve döndüm.
Ablamlar gelmisti.Yemek yedikten sonra uyumaya gittim.Yarin çok yorulacaktim.Sabah erken kalktim.
Kiyafetlerimi giyinip okula geldim.Hazirliklar yapiliyordu.Müdürün yanina gittim.Kapiyi çaldim,içeriye girdim."
-Girebilir miyim?
-Evet.
-Ben sunucu olarak adimi yazdirdim.Baska biri yazdirdi mi?
-Yok sadece sen ve bir alt siniftan bir çocuk sana eslik edecek.Listeyi aksam olmadan gelip benden alirsin.
-Tamam hocam.
-Simdi gidip disardakilere yardim edebilirsin.
-Tamam"Disari çiktim.Sonradan Aybüke,Se7en ve Wonbin'de bize katildi.Aksam oluyordu.Gidip listeyi aldim.Eve geldim ve üstümü degistirip okula geri döndüm.Aybüke kuliste beni bekliyordu."
-Renan çok güzel olmussunn.
-Sende öyle prenses.
-Ben prenses mi oldum simdi.
-Evet benim prensesim.
-Ayy çok heyecanliyim.
-Bende öyle.Tamam artik benim sahneye çikmam gerekiyor.Bana sans dile.
-Tamam sultanim.
"Sahneye çiktim.Sarki söyleyecek kisinin adini verdim ve tekrar kulise girdim.Wonbin ortalikta yoktu.Telefonum ile aradim.Açmiyordu.Acaba basina bir sey mi geldi.Off nerde kaldi.Sira ona geliyordu.
Sahneye çiktim ve siradaki ögrenciyi sahneye çagirdim.Wonbin hala yoktu.Etrafa bakindim.Sonunda gelmisti.Kosarak yanina gittim."
-Ne oldu neden bu kadar geç kaldin.Sira sana geliyor.
-Özür dilerim.Acil bir isim vardi.
-Tamam hadi sen git hazirlan.Bu sarkidan sonra sira sana geliyor.
-Tamam.Wonbin hazirlanmaya gitti.Bende sahneye çiktim.Wonbin'in sirasi gelmisti.Sahneye çikti yerini aldi.Sarkiyi söylemeye basladi.Çok güzel söylüyordu.Sesine hayran kalmistim.Etrafina bakindi.Beni gördü ve bana bakarak sarkiyi devam ettirdi.O kadar güzeldiki hiç bitmesin istemiyordum."

14.bölüm sonu umarim begenirsiniz.
Not:Yavas yavas final geliyor artik.1 bölüm sonra finali getirecegim.Ve uzun bir süre yazmayacagim artik.Okullar açiliyor o yüzden.