Kangnido / 혼일강리역대국도지도
![[Resim: kangnidomap.jpg]](http://img34.imageshack.us/img34/112/kangnidomap.jpg)
Honil Gangni Yeokdae Gukdo Jido ("Tarihi Ülkeler ve Baskentlerin Bütünlestirilmis Topraklari ve Bölgeleri Haritasi" kisa ismiyle Gangnido), Joseon krali Taejong'un saltanatinin ikinci yilinda 1402 yilinda çizilmis bir dünya haritasidir. 158.5 x 168 cm ölçülerinde ipek üzerine resmedilmistir.
Harita, iki yüksek mevkili Koreli memurlar Gim Sahyeong ve Yi Hoe ile Konfüçyüsçü bilgin Gwon Geun'in denetimleri altinda yeni kurulan Joseon Hanedanligi'nin kültürel projesinin bir parçasi olarak yaratilmistir.
Çin'e ait benzer bir harita olan Da Ming Hun Yi Tu'dan sonra Dogu Asya'dan hayatta kalan ikinci en eski haritadir. 1320'lerde Mogol Impartorlugu'ndaki Islami cografyacilar araciligiyla batili ülkeler hakkinda bilgiler elde edilmeye baslanmisti. Bu durum batida Afrika ve Avrupa; doguda ise Japonya'dan Eski Dünya'nin genel sekli hakkinda bir fikir veriyordu. Ayrintili olmakla birlikte en az Çin'deki benzeri kadar cografik özellige yer vermis; nehirler ve küçük adalarin tasviriyle daha dogru ve belirgin çizilmistir. (özellikle Kore ve Japonya'yla Afrika'nin daha az sikisik versiyonu seklinde betimlenmistir)
GEÇMISI
Haritacilik, Joseon Hanedanligi'nin baslangicindan beri saray tarafindan oldukça ilgi görmüstür. Bu zamanlarda Joseon, idari bölgelerin reformu ve baskentin tasinmasi için çok yönlü bir haritaya ihtiyaç duyuyordu. Kuzey sinirini yeniden kurma ve nüfusunu yeniden yerlestirmenin yaninda Japon korsanlari tarafindan yapilan kiyi baskinlarini karsilamak için gerekliydi. Kore, en azindan Birlesik Silla ve Goryeo dönemlerinde Arap milletleriyle ticaret yapiyordu.
Idari sorunlarin pratik çözümü yaninda harita yapimi, ulusal prestij ve sarayin gücünü saglamlastirmasi açisindan da ise yarayacakti. Joseon birçok elçiyi degisik ülkelere haritalari toplamasi için göndermisti. En yüksek düzeydeki bürokrasiler harita yapimina katiliyordu. Koreli görevlilerin yaptigi haritanin, dünyanin geri kalanini göstermesine ragmen komsu Asya ülkelerinin resmedilmesine Kore'nin bugünkü sekliyle kendisini takdim etmesinden daha az önem verdigi düsünülmektedir.
EL YAZMALARI
![[Resim: 744pxgeneralmapofdistan.jpg]](http://img195.imageshack.us/img195/5646/744pxgeneralmapofdistan.jpg)
Bilinen iki haritanin kopyasi Japonya'da korunmaktadir.
Ryûkoku Üniversitesi'ndeki harita (Ryûkoku haritasi olarak bilinir) 20. yüzyikin basindan itibaren bilimsel dikkatleri üzerine topladi. 158 x 163 cm ölçülerinde ipek üzerine resmedilmistir. Ryûkoku haritasinin Kore'de kopyalandigi ancak kopyasinin ne zaman Japonya'ya getirildigi bilinmemektedir. Kore'nin istilasi sirasinda (1592-1598) Ôtani Kôzui tarafindan satin alindigi ve baskalari tarafindan ele geçirilerek Bati Honganji tapinagina Toyotomi Hideyoshi'nin verdigi iddia edilmektedir. 1402'deki orjinalinin 1485'lerdeki düzeltmelerle ortaya çikan bir kopyasi olabilir. Diger harita (Honkôji haritasi), 1988'de Shimabara, Nagasaki'deki Honkôji tapinaginda kesfedilmistir. 220 x 280 cm ölçülerinde olan bu harita Ryûkoku haritasina nispeten daha büyüktür. Honkôji haritasinin Japonya'da Edo dönemi sirasinda kopyalandigi sanilmaktadir.
Japonya'daki haritalarin kopyalari bu haritalarla ilgilidir. Büyük Ming'in Haritasi olarak bilinen biri (Honmyôji haritasi), Kumamoto'nun Honmyôji tapinaginda; benzer isimle anilan digeri (Tenri haritasi) de Tenri Üniversitesi'nde bulunmaktadir. Bu haritalarin orjinalinin sonraki uyarlamalari olduklari düsünülmektedir. En önemli degisiklik, Mogol Yuan Hanedanligi idari bölgelerinin orjinal isimlerinin Ming Hanedanligi döneminde Çin yer isimleri olarak yaptigi güncellestirmedir.
Tapinagin bir efsanesine dayanarak, Honmyôji haritasinin Katô Kiyomasa'ya Kore seferleri hazirliklarinda Toyotomi Hideyoshi tarafindan verildigine inandirilmistir. Ancak Seonjo Sillok (Joseon Hanedanligi Vakayinamesi) raporlarina göre 1593'te Katô'ya teslim olan Koreli bir görevlinin oglu, Çin ve Kore haritalarinin kopyasini çikararak ona vermistir. Bu durum Honmyôji haritasinin günümüze kadar gelebildigini isaret etmektedir.
Seoul Ulusal Üniverstiesi'nin Kyujanggak Kütüphanesi'nde, derinlemesine arastirilip güzelce icra edilen ve 1980'lerde tamamlanan modern Kore el kopyasinin var oldugu düsünülmektedir.
KAYNAKLAR
Gwon Geun'un Yangchonjip'ine göre, haritanin Ryukoku kopyasina hemen hemen benzer önsöze sahip, 1330'larda Li Zemin tarafindan yapilan ve 1370'lerde Qing Jun Çin tarafindan yapilan, simdiyse her ikisinin de kayip oldugu haritalar üzerinde Sol Bakan Gim Sahyeong ile Sag Bakan Yi Mu 1402'de karsilastirmali çalismalar yapmisti. Iki bakan Yi Hoe'ye haritalari karsilastirip haritalari düzenli sekilde bir araya toplama emri verdi. Yi, birçok boslugu Li'nin haritasiyla Kore'nin kendi haritasindan çikarmis ve Japonya'nin bir haritasini ekleyerek tümüyle yeni bir harita yapmistir.
Gim 1399 yazinda Çin'e yaptigi bir geziden dönerken muhtemelen yaninda iki Çin haritasi getirmisti ve iki bakan da Kore'nin kuzey sinirlarinin harita çizimlerini bitirip saraya henüz rapor etmislerdi.
Ryûkoku ve Honkôji haritalari, Gwon Geun'in amblemini içeriyordu. Ayrica antoloji ismi Yangchon Seonsaeng Munjip de yazilmisti. Gwon'a göre harita, asagidaki dört haritaya dayanmaktadir:
- Li Zemin tarafindan çizilen Shengjiao Guangbei dünya haritasi
- Qing Jun tarafindan çizilen ve Hunyi Jiangli Tu olarak ismedilen Çin tarihi haritasi
- Kore'nin isimsiz bir haritasi
- Japonya'nin isimsiz bir haritasi
Jianwen döneminin (1402) dördüncü yilinda Gim Sahyeong ve Yi Mu ile daha sonra Yi Hoe iki Çin haritasini analiz ederek tek bir harita olarak birlestirmistir. Li Zemin'in haritasinda problemler oldugu için haritayi Kore'ye kadar genisletip Japonya haritasini da eklemislerdir.
Kore Haritasi
Gwon Geun, Li Zemin'in hartiasinda çok sayida bosluklar ve Kore'yle ilgili atlanan yerler oldugunu yazmistir. Li'nin haritasinda günümüze kadar gelen kopyasinda (orjinalinin güney yarisi) Kore olmadigi için Kore'nin ne sekilde tasvir edildigi anlasilmamaktadir. Qing Jun'un üzerinde degisiklik yaptigi haritada Goryeo Hanedanligi'ndan önceki yer isimlerini vermesine ragmen Kore'nin dogru seklini gösteriyordu.
Gwon Geun'un Kore için kullanilan haritasi anlasilir olmamasina ragmen Yi Hoe'nun Paldodo'suyla bir tutuluyordu. Ancak Kore bölümünün orjinal hali karisikti; çünkü en eski Ryûkoku haritasi bile 1470'lerin sonuna kadar idari durumu yansitiyordu.
Sunu da belirtmek gerekir ki Gwon Geun'a göre Kore, pratik sebeplerden dolayi bilerek büyük çizilmistir.
Japonya Haritasi
Xu Fu'nun efsanesinin etkiledigi iki orjinal Çin haritasi Japonya'yi dogudan batiya uzanan üç takim ada olarak resmetmistir. Büyük Tarihçinin Kayitlari'na göre Xu Fu, denizin içinde üç kutsal dagin bulundugunu ve daha sonra Japonya'da da inanildigi gibi dag-adalarin bir oldugunu iddia etmistir.
Japonya Ryûkoku haritasinda diger geleneksel Çin haritalarindan daha iyi bir sekilde 90 derece döndürülerek gösterilmistir. Bu durum bilginlerin dikkatini çekmis hatta bazilari Yamataikoku'nun yeri üzerine anlasmazlik oldugunda birlesmislerdir. Fakat diger üç kopyasinin istisna oldugunu gösterir.
Japonya'nin dört kopya arasinda oldukça farkli görünüste olmasindan dolayi, orjinal hali yeniden yapilamamaktadir. Honkõji haritasinin Headon Jegukgi'deki (Koreli memur Sin Sukju, 1471) haritalara yakin oldugu bilgisi düzenli olarak güncellendi.
Gwon Geun'in her ikisinden de bahsetmedigi orjinal kaynak haritanin çogunlukla Bak Donji tarafindan Sejong Sillok (1438'in 10. ayi)'daki makaleye dayanilarak Japonya'da elde ettigi kabul edilir. Yine de bu makalenin yanlis oldugu bellidir. Çünkü Bak Japonya'da 1397'den 1399'a kadar Õuchi ailesinde bir elçi olarak kalmis; ancak 1401'de orada bulunmamistir.
IÇERIGI
![[Resim: 649pxkangnidopoliticald.jpg]](http://img38.imageshack.us/img38/9253/649pxkangnidopoliticald.jpg)
Harita bati bölümünü orjinal boyutundan daha küçük göstermesine ragmen Afrika ve Avrupa'dan Japonya'nin batisina kadar Eski Dünya'nin genel seklini yansitmaktadir. Afro-Avrasya'nin kartografik bilgisini içeren haritada Mogol öncesi dönemin dogusu bulunmamaktadir. Haritada gösterilen yer isimleri 14. yüzyilin baslarinda bati bölümünün durumunu kabaca yansitmaktadir. Matteo Ricci gibi Avrupalilar, Bati'nin bilgisini getirmedigi sürece Mogol sonrasi dönemde bati hakkinda cografik bilgiler doguda güncel degildi.
Geleneksel Çin bilgilerine ve Islam bilgilerine dayanarak yer isimleri ayri olarak ayni anda bulunmaktaydi. Sinir çizgileri Besh Baliq (Besbalik, günümüzde Urumçi'ye yakin bir yer)'tan Delhi'ye kadar çizilmisti. Isimlerin eskisine dayanarak Besh Baliq'in kuzeyinde ve dogusunda yerlesik oldugu sanilirken aslinda batisinda yer almaktaydi. Örnek vermek gerekirse Tang Hanedanligi için önemli olan ve Besh Baliq'in kuzeydogusundaki Talas Nehri aslinda kuzeybati yönündeydi. Benzer biçimde Hindistan ve Tibet de geleneksel Çin bilgilerine dayanilarak çogunlukla Tang Hanedanligi'nin yukarisinda Budist Hacci'na variyordu. "Eski" Hindistan'in batisi, günümüzdeki Hindistan'in Delhi, Badaun ve Duwayjir~Duwayqir (Farsça'da Devagiri seklinde) gibi yer isimleri gösterilmektedir. Bu, bilgilerin Ilhanlilar araciligiyla edinildigini göstermektedir.
Bati Türkistan, Iran, Arabistan, Misir ve Anadolu açik bir biçimde resmedilmistir. Kuzeybati Avrasya'da yer isimleri seyrekçe dagitilmisken, bu bölgeler önemli detaylarla gösterilmistir.
Yaklasik 35 Afrika yer ismi vardir. Afrika yükseklik çizgilerinin bilgisi Vasco da Gama'nin Avrupa kesfinden önce gelmekteydi. Özellikle Afrika'nin güneydeki burnu bütünüyle açik bir biçimde gösterilmesinin yaninda Güney Afrika'daki Portakal Nehri de uygun olarak yer almistir. Afrika kitasinin kuzeyi "siyah" merkezi çoklugu olarak kesfedilmemisken Iskenderiye'nin feneri bir pagoda seklinde betimlenmis ve Arapça kelime olan "Misr" Cairo (Al-Qãhira) ve Mogadishu (Maqdashaw) digerlerinin arasinda gösterilmistir. Cenova ve Venedik dahil edilmemisken Magrip ve Iber yarimadasi ayrintili olarak gösterilmistir. 100'ün üzerinde ismin bulundugu Avrupa ülkelerinden sadece "Alumangia", Latince'de Alemania (Almanya) dahil edilmistir.
ÇIN ARASTIRMALARI
Çin tarafindan yapilan ilk genel çapli kesiflerde kanit olarak bu harita kullanildi. Çin, Zhang Qian'in M.Ö. 126'daki elçiliginden bu yana bati topraklarini arastirmaya basladi. K'ang-chü (Sogdiana), Dayuan (Fergana'da), An-shih (Partiya) ve Daqin (Roma Imparatorlugu) gibi birçok ülke böylece teshis edilmisti. Budist rahip Faxian, M.S. 5. yüzyilin baslarinda gemiyle Hint Okyanusu'nda Hindistan ve Sri Lanka'yi görmeye giden ilk Çinli'dir. Daha sonra Çin 8. yüzyilda Islamiyet kitada yayilirken çok sayida deniz yolculuguyla mesgul olmaya baslamistir. Tang Hanedanligi yazari Duan Chengshi diger yazarlarla birlikte Afrika'nin kiyi ticareti ve köle ticareti gibi detayli tanimlamalarini yazmislardir. Wang Dayuan 14. yüzyil boyunca Akdeniz'e (Memlükler ile) ve Kuzey Afrika'daki Fas'a deniz yolculugu yapan ilk Çinli kaptandir.
Source / Kaynak
English
Kangnido / 혼일강리역대국도지도
The Honil Gangni Yeokdae Gukdo Jido ("Map of Integrated Lands and Regions of Historical Countries and Capitals", short name Gangnido (Kangnido)) is a map of the world made in Korea in 1402, the second year of the reign of Taejong of Joseon. It is 158.5 cm by 168.0 cm, painted on silk.
The map was created under the supervision of two high Korean officials, Gim Sahyeong (김사형:金士衡) and Yi Hoe (이회:李撓), and the Confucian scholar Gwon Geun (권근:權近), as part of a cultural project of the newly founded Joseon Dynasty.
It is the second oldest surviving world map from East Asia, after the similar Chinese Da Ming Hun Yi Tu, part of a tradition begun in the 1320s when geographical information about western countries became available via Islamic geographers in the Mongol empire. It depicts the general form of the Old World, from Africa and Europe in the west to Japan in the east. Although, overall, it is less geographically accurate than its Chinese cousin, most obviously in the depiction of rivers and small islands, it does feature some improvements (particularly the depictions of Korea and Japan, and a less cramped version of Africa).
BACKGROUND
From its beginning, the Joseon Dynasty court was very interested in cartography. At this time, Joseon needed comprehensive maps for the reform of administrative districts and a move of the capital. It was also pursuing a restoration of its northern border and relocation of its population, as well as responding to coastal raids by Japanese pirates. At least since Unified Silla and Goryeo periods, Korea was actively trading with Arab nations.
In addition to practical administrative concerns, mapmaking served to strengthen the national prestige and royal power. Joseon sent many missions to various nations to collect their maps. The highest levels of the bureaucracy participated in map production. It has been suggested that, despite showing most of the rest of the world, the Korean officials who produced the map were less interested in portraying current images of neighboring Asian countries than in presenting an up-to-date image of Korea itself.
MANUSCRIPTS
Only two copies of the map are known, and both have been preserved in Japan.
The map currently in Ryūkoku University (hereafter, Ryūkoku map) has gathered scholarly attention since the early 20th century. It is 158 cm by 163 cm, painted on silk. It is presumed that the Ryūkoku map was copied in Korea but it is not clear when the copy was brought to Japan. One claims that it was purchased by Ōtani Kōzui and others assume that it was obtained during the invasion of Korea (1592-1598) and given to the West Honganji temple by Toyotomi Hideyoshi. It may itself be a copy of the 1402 original, with revisions to about 1485.
Another map (Honkōji map) was discovered in the Honkōji temple of Shimabara, Nagasaki in 1988. It is 220 cm by 280 cm, much larger than the Ryūkoku map. It looks as if the Honkōji map was copied in Japan during the Edo period.
There are two copies of maps in Japan that are related to the map. One (Honmyōji map) housed in the Honmyōji temple of Kumamoto is known as the "Map of the Great Ming" (大明國地圖) and the other (Tenri map) in Tenri University is called by a similar name (大明國圖). They are considered to be later adaptations of the original. The most important change is that place names of China are updated to those of the Ming Dynasty while the original showed administrative divisions of the Mongol Yuan Dynasty.
Based on a legend of the temple, it has been believed naively that the Honmyōji map was given to Katō Kiyomasa by Toyotomi Hideyoshi in preparation for the Korean campaigns. However, the Seonjo Sillok of Korea reports that in 1593 the son of a Korean official who had surrendered to Katō copied and offered map(s) of China and Korea to him. This may refer to the extant Honmyōji map.
In the Kyujanggak Library of Seoul National University there is a modern Korean hand copy done during the 1980s, considered highly researched and beautifully executed.
SOURCES
According to Gwon Geun's Yangchonjip and the nearly identical preface on the Ryukoku copy of the map, Left Minister Gim Sahyeong and Right Minister Yi Mu (이무:李茂, 1355-1409), in 1402 made a comparative study of two earlier Chinese maps: 聲教廣被圖 by Li Zemin (李澤民) produced around 1330 and 混一疆理圖 by Qing Jun (清浚) produced around 1370, both maps now lost. The two men ordered Yi Hoe, an orderly, to collate and combine the maps into one. Yi supplemented many gaps and omissions on Li's map with Korea's own map, and added a map of Japan, making an entirely new map.
Gim had returned from a trip to China in the summer of 1399, probably bringing the two Chinese maps with him, and both ministers had just completed reporting on land surveys of Korea's northern frontiers to the royal court.
The Ryūkoku and Honkōji maps contain Gwon Geun's colophon at the bottom. It is also recorded in his anthology named Yangchon Seonsaeng Munjip (陽村先生文集). According to Gwon, the map was based on the following four maps:
- the world map named Shengjiao Guangbei Tu (聲教廣被圖) by Li Zemin
- the historical map of China named Hunyi Jiangli Tu (混一疆理圖) by Qing Jun
- an unnamed map of Korea
- an unnamed map of Japan
In the fourth year of the Jianwen era (1402), Gim Sahyeong and Yi Mu, and later Yi Hoe, analyzed the two Chinese maps and combined these two maps into a single map. Since Li Zemin's map had problems, they added the enlarged Korea, and also appended a map of Japan.
Map of Korea
Gwon Geun wrote that Li Zemin's map had many gaps and omissions concerning Korea. It is not clear how Korea was depicted on Li's map since Korea is out of the range of the extant copy (southern half of the original). The modified version of Qing Jun's map provides a relatively proper shape of Korea though place names presented there are those of the preceding Goryeo Dynasty.
Although Gwon Geun did not clarify which map was utilized for Korea, it is usually identified as Yi Hoe's Paldodo (八道圖). But the original condition of the Korean portion is unclear because even the oldest Ryūkoku map reflects the administrative situation as late as around 1470.
Note that, according to Gwon Geun, Korea was intentionally oversized (for practical reasons).
Map of Japan
The two original Chinese maps portray Japan as a set of three islands that lie from east to west. They would be influenced by the legend of Xu Fu. According to the Records of the Grand Historian, Xu Fu claimed that there were three divine mountains in the sea and went to one of the mountain-islands, which were later believed to be Japan.
Japan is shown in better shape on the Ryūkoku map than on traditional Chinese maps, but is rotated by 90 degrees. This drew attention from scholars and some even associated with the controversy over the location of Yamataikoku. But the other three copies suggest that it is merely exceptional.
Since information on Japan differs considerably among the four copies, the original condition is unreconstructible. The Honkōji map is close to maps in the Haedong Jegukgi (Korean official Sin Sukju, 1471), suggesting that information was regularly updated.
The original source map which Gwon Geun did not cite either is usually identified as the one obtained in Japan in 1401 by Bak Donji (박돈지:朴敦之), based on an article of the Sejong Sillok (the 10th month of 1438). However, this article is obviously wrong because Bak stayed in Japan from 1397 to 1399 as an envoy to the Ōuchi family but could never be there in 1401.
CONTENTS
The map depicts the general form of the Old World, from Africa and Europe in the west to Japan in the east although the western portion is much smaller than its actual size. It contains the cartographic knowledge of Afro-Eurasia that cannot be found in the east in the pre-Mongol period. Place names presented on the map suggest that the western portion of the map reflects roughly the situation of the early 14th century. In the East, geographic information about the west was not updated in the post-Mongol period unless Europeans such as Matteo Ricci brought Western knowledge.
Place names based on traditional Chinese knowledge and Islamic knowledge coexist separately. Their boundary line can be drawn from Besh Baliq to Delhi. Names based on the former were placed to the north and east of Besh Baliq even if they are actually located to the west. For example, the Talas River, which was important for the Tang Dynasty was placed to the northeast of Besh Baliq although its actual direction is northwest. Similarly, India and Tibet are based on traditional Chinese knowledge, mainly gained by Buddhist pilgrimage up to the Tang Dynasty. To the west of the "old" India, contemporary place names of India such as Delhi, Badaun and Duwayjir∼Duwayqir (Persianized form of Devagiri) are shown. This suggests that information was acquired via the Ilkhanate.
Western Turkestan, Persia, Arabia, Egypt and Anatolia are quite clearly delineated. These areas are depicted in great detail while place names are sparsely distributed in northwestern Eurasia. They correspond to the territories of Ilkhanate and the rival Golden Horde respectively, reinforcing Ilkhanate as the main source of information.
There are about 35 African place names. The knowledge of the contour of Africa predates the European explorations of Vasco da Gama. In particular, the southern tip of Africa is quite clearly depicted, as well as a river which may correspond to the Orange River in Southern Africa. To the north of the African continent, beyond the unexplored "black" central mass, a pagoda is represented for the lighthouse of Alexandria, and the Arab word "Misr" for Cairo (al-Qāhira) and Mogadishu (Maqdashaw) are shown among others. The Mediterranean forms a clear shape but is not blackened unlike other sea areas. The Maghreb and the Iberian peninsula are depicted in detail while Genoa and Venice are omitted. There are over 100 names for the European countries alone, including "Alumangia" for the Latin word Alemania (Germany).
CHINESE EXPLORATION
Some have used this map as evidence of early global exploration by China. China began to explore the territories to the west from the embassy of Zhang Qian in 126 BCE. Various countries were thus identified, such as K'ang-chü (Sogdiana), Dayuan (in Ferghana), An-shih (Parthia) and Daqin (the Roman empire). The Buddhist monk Faxian was the first Chinese to sail into the Indian Ocean in the beginning of the 5th century AD, visiting India and Sri Lanka by ship. Afterwards, China engaged heavily in sea travel, especially following the expansion of Islam on the continent in the 8th century. The Tang Dynasty writer Duan Chengshi, along with other writers, wrote detailed descriptions of Africa, its coastal commerce, and slave trade. Wang Dayuan was the first Chinese ship captain to sail into the Mediterranean Sea (by Mamluk Egypt) and as far as Morocco in North Africa during the 14th century.
![[Resim: kangnidomap.jpg]](http://img34.imageshack.us/i/kangnidomap.jpg/)
Honil Gangni Yeokdae Gukdo Jido ("Tarihi Ülkeler ve Baskentlerin Bütünlestirilmis Topraklari ve Bölgeleri Haritasi" kisa ismiyle Gangnido), Joseon krali Taejong'un saltanatinin ikinci yilinda 1402 yilinda çizilmis bir dünya haritasidir. 158.5 x 168 cm ölçülerinde ipek üzerine resmedilmistir.
Harita, iki yüksek mevkili Koreli memurlar Gim Sahyeong ve Yi Hoe ile Konfüçyüsçü bilgin Gwon Geun'in denetimleri altinda yeni kurulan Joseon Hanedanligi'nin kültürel projesinin bir parçasi olarak yaratilmistir.
Çin'e ait benzer bir harita olan Da Ming Hun Yi Tu'dan sonra Dogu Asya'dan hayatta kalan ikinci en eski haritadir. 1320'lerde Mogol Impartorlugu'ndaki Islami cografyacilar araciligiyla batili ülkeler hakkinda bilgiler elde edilmeye baslanmisti. Bu durum batida Afrika ve Avrupa; doguda ise Japonya'dan Eski Dünya'nin genel sekli hakkinda bir fikir veriyordu. Ayrintili olmakla birlikte en az Çin'deki benzeri kadar cografik özellige yer vermis; nehirler ve küçük adalarin tasviriyle daha dogru ve belirgin çizilmistir. (özellikle Kore ve Japonya'yla Afrika'nin daha az sikisik versiyonu seklinde betimlenmistir)
GEÇMISI
Haritacilik, Joseon Hanedanligi'nin baslangicindan beri saray tarafindan oldukça ilgi görmüstür. Bu zamanlarda Joseon, idari bölgelerin reformu ve baskentin tasinmasi için çok yönlü bir haritaya ihtiyaç duyuyordu. Kuzey sinirini yeniden kurma ve nüfusunu yeniden yerlestirmenin yaninda Japon korsanlari tarafindan yapilan kiyi baskinlarini karsilamak için gerekliydi. Kore, en azindan Birlesik Silla ve Goryeo dönemlerinde Arap milletleriyle ticaret yapiyordu.
Idari sorunlarin pratik çözümü yaninda harita yapimi, ulusal prestij ve sarayin gücünü saglamlastirmasi açisindan da ise yarayacakti. Joseon birçok elçiyi degisik ülkelere haritalari toplamasi için göndermisti. En yüksek düzeydeki bürokrasiler harita yapimina katiliyordu. Koreli görevlilerin yaptigi haritanin, dünyanin geri kalanini göstermesine ragmen komsu Asya ülkelerinin resmedilmesine Kore'nin bugünkü sekliyle kendisini takdim etmesinden daha az önem verdigi düsünülmektedir.
EL YAZMALARI
![[Resim: 744pxgeneralmapofdistan.jpg]](http://img195.imageshack.us/i/744pxgeneralmapofdistan.jpg/)
Bilinen iki haritanin kopyasi Japonya'da korunmaktadir.
Ryûkoku Üniversitesi'ndeki harita (Ryûkoku haritasi olarak bilinir) 20. yüzyikin basindan itibaren bilimsel dikkatleri üzerine topladi. 158 x 163 cm ölçülerinde ipek üzerine resmedilmistir. Ryûkoku haritasinin Kore'de kopyalandigi ancak kopyasinin ne zaman Japonya'ya getirildigi bilinmemektedir. Kore'nin istilasi sirasinda (1592-1598) Ôtani Kôzui tarafindan satin alindigi ve baskalari tarafindan ele geçirilerek Bati Honganji tapinagina Toyotomi Hideyoshi'nin verdigi iddia edilmektedir. 1402'deki orjinalinin 1485'lerdeki düzeltmelerle ortaya çikan bir kopyasi olabilir. Diger harita (Honkôji haritasi), 1988'de Shimabara, Nagasaki'deki Honkôji tapinaginda kesfedilmistir. 220 x 280 cm ölçülerinde olan bu harita Ryûkoku haritasina nispeten daha büyüktür. Honkôji haritasinin Japonya'da Edo dönemi sirasinda kopyalandigi sanilmaktadir.
Japonya'daki haritalarin kopyalari bu haritalarla ilgilidir. Büyük Ming'in Haritasi olarak bilinen biri (Honmyôji haritasi), Kumamoto'nun Honmyôji tapinaginda; benzer isimle anilan digeri (Tenri haritasi) de Tenri Üniversitesi'nde bulunmaktadir. Bu haritalarin orjinalinin sonraki uyarlamalari olduklari düsünülmektedir. En önemli degisiklik, Mogol Yuan Hanedanligi idari bölgelerinin orjinal isimlerinin Ming Hanedanligi döneminde Çin yer isimleri olarak yaptigi güncellestirmedir.
Tapinagin bir efsanesine dayanarak, Honmyôji haritasinin Katô Kiyomasa'ya Kore seferleri hazirliklarinda Toyotomi Hideyoshi tarafindan verildigine inandirilmistir. Ancak Seonjo Sillok (Joseon Hanedanligi Vakayinamesi) raporlarina göre 1593'te Katô'ya teslim olan Koreli bir görevlinin oglu, Çin ve Kore haritalarinin kopyasini çikararak ona vermistir. Bu durum Honmyôji haritasinin günümüze kadar gelebildigini isaret etmektedir.
Seoul Ulusal Üniverstiesi'nin Kyujanggak Kütüphanesi'nde, derinlemesine arastirilip güzelce icra edilen ve 1980'lerde tamamlanan modern Kore el kopyasinin var oldugu düsünülmektedir.
KAYNAKLAR
Gwon Geun'un Yangchonjip'ine göre, haritanin Ryukoku kopyasina hemen hemen benzer önsöze sahip, 1330'larda Li Zemin tarafindan yapilan ve 1370'lerde Qing Jun Çin tarafindan yapilan, simdiyse her ikisinin de kayip oldugu haritalar üzerinde Sol Bakan Gim Sahyeong ile Sag Bakan Yi Mu 1402'de karsilastirmali çalismalar yapmisti. Iki bakan Yi Hoe'ye haritalari karsilastirip haritalari düzenli sekilde bir araya toplama emri verdi. Yi, birçok boslugu Li'nin haritasiyla Kore'nin kendi haritasindan çikarmis ve Japonya'nin bir haritasini ekleyerek tümüyle yeni bir harita yapmistir.
Gim 1399 yazinda Çin'e yaptigi bir geziden dönerken muhtemelen yaninda iki Çin haritasi getirmisti ve iki bakan da Kore'nin kuzey sinirlarinin harita çizimlerini bitirip saraya henüz rapor etmislerdi.
Ryûkoku ve Honkôji haritalari, Gwon Geun'in amblemini içeriyordu. Ayrica antoloji ismi Yangchon Seonsaeng Munjip de yazilmisti. Gwon'a göre harita, asagidaki dört haritaya dayanmaktadir:
- Li Zemin tarafindan çizilen Shengjiao Guangbei dünya haritasi
- Qing Jun tarafindan çizilen ve Hunyi Jiangli Tu olarak ismedilen Çin tarihi haritasi
- Kore'nin isimsiz bir haritasi
- Japonya'nin isimsiz bir haritasi
Jianwen döneminin (1402) dördüncü yilinda Gim Sahyeong ve Yi Mu ile daha sonra Yi Hoe iki Çin haritasini analiz ederek tek bir harita olarak birlestirmistir. Li Zemin'in haritasinda problemler oldugu için haritayi Kore'ye kadar genisletip Japonya haritasini da eklemislerdir.
Kore Haritasi
Gwon Geun, Li Zemin'in hartiasinda çok sayida bosluklar ve Kore'yle ilgili atlanan yerler oldugunu yazmistir. Li'nin haritasinda günümüze kadar gelen kopyasinda (orjinalinin güney yarisi) Kore olmadigi için Kore'nin ne sekilde tasvir edildigi anlasilmamaktadir. Qing Jun'un üzerinde degisiklik yaptigi haritada Goryeo Hanedanligi'ndan önceki yer isimlerini vermesine ragmen Kore'nin dogru seklini gösteriyordu.
Gwon Geun'un Kore için kullanilan haritasi anlasilir olmamasina ragmen Yi Hoe'nun Paldodo'suyla bir tutuluyordu. Ancak Kore bölümünün orjinal hali karisikti; çünkü en eski Ryûkoku haritasi bile 1470'lerin sonuna kadar idari durumu yansitiyordu.
Sunu da belirtmek gerekir ki Gwon Geun'a göre Kore, pratik sebeplerden dolayi bilerek büyük çizilmistir.
Japonya Haritasi
Xu Fu'nun efsanesinin etkiledigi iki orjinal Çin haritasi Japonya'yi dogudan batiya uzanan üç takim ada olarak resmetmistir. Büyük Tarihçinin Kayitlari'na göre Xu Fu, denizin içinde üç kutsal dagin bulundugunu ve daha sonra Japonya'da da inanildigi gibi dag-adalarin bir oldugunu iddia etmistir.
Japonya Ryûkoku haritasinda diger geleneksel Çin haritalarindan daha iyi bir sekilde 90 derece döndürülerek gösterilmistir. Bu durum bilginlerin dikkatini çekmis hatta bazilari Yamataikoku'nun yeri üzerine anlasmazlik oldugunda birlesmislerdir. Fakat diger üç kopyasinin istisna oldugunu gösterir.
Japonya'nin dört kopya arasinda oldukça farkli görünüste olmasindan dolayi, orjinal hali yeniden yapilamamaktadir. Honkõji haritasinin Headon Jegukgi'deki (Koreli memur Sin Sukju, 1471) haritalara yakin oldugu bilgisi düzenli olarak güncellendi.
Gwon Geun'in her ikisinden de bahsetmedigi orjinal kaynak haritanin çogunlukla Bak Donji tarafindan Sejong Sillok (1438'in 10. ayi)'daki makaleye dayanilarak Japonya'da elde ettigi kabul edilir. Yine de bu makalenin yanlis oldugu bellidir. Çünkü Bak Japonya'da 1397'den 1399'a kadar Õuchi ailesinde bir elçi olarak kalmis; ancak 1401'de orada bulunmamistir.
IÇERIGI
![[Resim: 649pxkangnidopoliticald.jpg]](http://img38.imageshack.us/i/649pxkangnidopoliticald.jpg/)
Harita bati bölümünü orjinal boyutundan daha küçük göstermesine ragmen Afrika ve Avrupa'dan Japonya'nin batisina kadar Eski Dünya'nin genel seklini yansitmaktadir. Afro-Avrasya'nin kartografik bilgisini içeren haritada Mogol öncesi dönemin dogusu bulunmamaktadir. Haritada gösterilen yer isimleri 14. yüzyilin baslarinda bati bölümünün durumunu kabaca yansitmaktadir. Matteo Ricci gibi Avrupalilar, Bati'nin bilgisini getirmedigi sürece Mogol sonrasi dönemde bati hakkinda cografik bilgiler doguda güncel degildi.
Geleneksel Çin bilgilerine ve Islam bilgilerine dayanarak yer isimleri ayri olarak ayni anda bulunmaktaydi. Sinir çizgileri Besh Baliq (Besbalik, günümüzde Urumçi'ye yakin bir yer)'tan Delhi'ye kadar çizilmisti. Isimlerin eskisine dayanarak Besh Baliq'in kuzeyinde ve dogusunda yerlesik oldugu sanilirken aslinda batisinda yer almaktaydi. Örnek vermek gerekirse Tang Hanedanligi için önemli olan ve Besh Baliq'in kuzeydogusundaki Talas Nehri aslinda kuzeybati yönündeydi. Benzer biçimde Hindistan ve Tibet de geleneksel Çin bilgilerine dayanilarak çogunlukla Tang Hanedanligi'nin yukarisinda Budist Hacci'na variyordu. "Eski" Hindistan'in batisi, günümüzdeki Hindistan'in Delhi, Badaun ve Duwayjir~Duwayqir (Farsça'da Devagiri seklinde) gibi yer isimleri gösterilmektedir. Bu, bilgilerin Ilhanlilar araciligiyla edinildigini göstermektedir.
Bati Türkistan, Iran, Arabistan, Misir ve Anadolu açik bir biçimde resmedilmistir. Kuzeybati Avrasya'da yer isimleri seyrekçe dagitilmisken, bu bölgeler önemli detaylarla gösterilmistir.
Yaklasik 35 Afrika yer ismi vardir. Afrika yükseklik çizgilerinin bilgisi Vasco da Gama'nin Avrupa kesfinden önce gelmekteydi. Özellikle Afrika'nin güneydeki burnu bütünüyle açik bir biçimde gösterilmesinin yaninda Güney Afrika'daki Portakal Nehri de uygun olarak yer almistir. Afrika kitasinin kuzeyi "siyah" merkezi çoklugu olarak kesfedilmemisken Iskenderiye'nin feneri bir pagoda seklinde betimlenmis ve Arapça kelime olan "Misr" Cairo (Al-Qãhira) ve Mogadishu (Maqdashaw) digerlerinin arasinda gösterilmistir. Cenova ve Venedik dahil edilmemisken Magrip ve Iber yarimadasi ayrintili olarak gösterilmistir. 100'ün üzerinde ismin bulundugu Avrupa ülkelerinden sadece "Alumangia", Latince'de Alemania (Almanya) dahil edilmistir.
ÇIN ARASTIRMALARI
Çin tarafindan yapilan ilk genel çapli kesiflerde kanit olarak bu harita kullanildi. Çin, Zhang Qian'in M.Ö. 126'daki elçiliginden bu yana bati topraklarini arastirmaya basladi. K'ang-chü (Sogdiana), Dayuan (Fergana'da), An-shih (Partiya) ve Daqin (Roma Imparatorlugu) gibi birçok ülke böylece teshis edilmisti. Budist rahip Faxian, M.S. 5. yüzyilin baslarinda gemiyle Hint Okyanusu'nda Hindistan ve Sri Lanka'yi görmeye giden ilk Çinli'dir. Daha sonra Çin 8. yüzyilda Islamiyet kitada yayilirken çok sayida deniz yolculuguyla mesgul olmaya baslamistir. Tang Hanedanligi yazari Duan Chengshi diger yazarlarla birlikte Afrika'nin kiyi ticareti ve köle ticareti gibi detayli tanimlamalarini yazmislardir. Wang Dayuan 14. yüzyil boyunca Akdeniz'e (Memlükler ile) ve Kuzey Afrika'daki Fas'a deniz yolculugu yapan ilk Çinli kaptandir.
Source / Kaynak
English
Kangnido / 혼일강리역대국도지도
The Honil Gangni Yeokdae Gukdo Jido ("Map of Integrated Lands and Regions of Historical Countries and Capitals", short name Gangnido (Kangnido)) is a map of the world made in Korea in 1402, the second year of the reign of Taejong of Joseon. It is 158.5 cm by 168.0 cm, painted on silk.
The map was created under the supervision of two high Korean officials, Gim Sahyeong (김사형:金士衡) and Yi Hoe (이회:李撓), and the Confucian scholar Gwon Geun (권근:權近), as part of a cultural project of the newly founded Joseon Dynasty.
It is the second oldest surviving world map from East Asia, after the similar Chinese Da Ming Hun Yi Tu, part of a tradition begun in the 1320s when geographical information about western countries became available via Islamic geographers in the Mongol empire. It depicts the general form of the Old World, from Africa and Europe in the west to Japan in the east. Although, overall, it is less geographically accurate than its Chinese cousin, most obviously in the depiction of rivers and small islands, it does feature some improvements (particularly the depictions of Korea and Japan, and a less cramped version of Africa).
BACKGROUND
From its beginning, the Joseon Dynasty court was very interested in cartography. At this time, Joseon needed comprehensive maps for the reform of administrative districts and a move of the capital. It was also pursuing a restoration of its northern border and relocation of its population, as well as responding to coastal raids by Japanese pirates. At least since Unified Silla and Goryeo periods, Korea was actively trading with Arab nations.
In addition to practical administrative concerns, mapmaking served to strengthen the national prestige and royal power. Joseon sent many missions to various nations to collect their maps. The highest levels of the bureaucracy participated in map production. It has been suggested that, despite showing most of the rest of the world, the Korean officials who produced the map were less interested in portraying current images of neighboring Asian countries than in presenting an up-to-date image of Korea itself.
MANUSCRIPTS
Only two copies of the map are known, and both have been preserved in Japan.
The map currently in Ryūkoku University (hereafter, Ryūkoku map) has gathered scholarly attention since the early 20th century. It is 158 cm by 163 cm, painted on silk. It is presumed that the Ryūkoku map was copied in Korea but it is not clear when the copy was brought to Japan. One claims that it was purchased by Ōtani Kōzui and others assume that it was obtained during the invasion of Korea (1592-1598) and given to the West Honganji temple by Toyotomi Hideyoshi. It may itself be a copy of the 1402 original, with revisions to about 1485.
Another map (Honkōji map) was discovered in the Honkōji temple of Shimabara, Nagasaki in 1988. It is 220 cm by 280 cm, much larger than the Ryūkoku map. It looks as if the Honkōji map was copied in Japan during the Edo period.
There are two copies of maps in Japan that are related to the map. One (Honmyōji map) housed in the Honmyōji temple of Kumamoto is known as the "Map of the Great Ming" (大明國地圖) and the other (Tenri map) in Tenri University is called by a similar name (大明國圖). They are considered to be later adaptations of the original. The most important change is that place names of China are updated to those of the Ming Dynasty while the original showed administrative divisions of the Mongol Yuan Dynasty.
Based on a legend of the temple, it has been believed naively that the Honmyōji map was given to Katō Kiyomasa by Toyotomi Hideyoshi in preparation for the Korean campaigns. However, the Seonjo Sillok of Korea reports that in 1593 the son of a Korean official who had surrendered to Katō copied and offered map(s) of China and Korea to him. This may refer to the extant Honmyōji map.
In the Kyujanggak Library of Seoul National University there is a modern Korean hand copy done during the 1980s, considered highly researched and beautifully executed.
SOURCES
According to Gwon Geun's Yangchonjip and the nearly identical preface on the Ryukoku copy of the map, Left Minister Gim Sahyeong and Right Minister Yi Mu (이무:李茂, 1355-1409), in 1402 made a comparative study of two earlier Chinese maps: 聲教廣被圖 by Li Zemin (李澤民) produced around 1330 and 混一疆理圖 by Qing Jun (清浚) produced around 1370, both maps now lost. The two men ordered Yi Hoe, an orderly, to collate and combine the maps into one. Yi supplemented many gaps and omissions on Li's map with Korea's own map, and added a map of Japan, making an entirely new map.
Gim had returned from a trip to China in the summer of 1399, probably bringing the two Chinese maps with him, and both ministers had just completed reporting on land surveys of Korea's northern frontiers to the royal court.
The Ryūkoku and Honkōji maps contain Gwon Geun's colophon at the bottom. It is also recorded in his anthology named Yangchon Seonsaeng Munjip (陽村先生文集). According to Gwon, the map was based on the following four maps:
- the world map named Shengjiao Guangbei Tu (聲教廣被圖) by Li Zemin
- the historical map of China named Hunyi Jiangli Tu (混一疆理圖) by Qing Jun
- an unnamed map of Korea
- an unnamed map of Japan
In the fourth year of the Jianwen era (1402), Gim Sahyeong and Yi Mu, and later Yi Hoe, analyzed the two Chinese maps and combined these two maps into a single map. Since Li Zemin's map had problems, they added the enlarged Korea, and also appended a map of Japan.
Map of Korea
Gwon Geun wrote that Li Zemin's map had many gaps and omissions concerning Korea. It is not clear how Korea was depicted on Li's map since Korea is out of the range of the extant copy (southern half of the original). The modified version of Qing Jun's map provides a relatively proper shape of Korea though place names presented there are those of the preceding Goryeo Dynasty.
Although Gwon Geun did not clarify which map was utilized for Korea, it is usually identified as Yi Hoe's Paldodo (八道圖). But the original condition of the Korean portion is unclear because even the oldest Ryūkoku map reflects the administrative situation as late as around 1470.
Note that, according to Gwon Geun, Korea was intentionally oversized (for practical reasons).
Map of Japan
The two original Chinese maps portray Japan as a set of three islands that lie from east to west. They would be influenced by the legend of Xu Fu. According to the Records of the Grand Historian, Xu Fu claimed that there were three divine mountains in the sea and went to one of the mountain-islands, which were later believed to be Japan.
Japan is shown in better shape on the Ryūkoku map than on traditional Chinese maps, but is rotated by 90 degrees. This drew attention from scholars and some even associated with the controversy over the location of Yamataikoku. But the other three copies suggest that it is merely exceptional.
Since information on Japan differs considerably among the four copies, the original condition is unreconstructible. The Honkōji map is close to maps in the Haedong Jegukgi (Korean official Sin Sukju, 1471), suggesting that information was regularly updated.
The original source map which Gwon Geun did not cite either is usually identified as the one obtained in Japan in 1401 by Bak Donji (박돈지:朴敦之), based on an article of the Sejong Sillok (the 10th month of 1438). However, this article is obviously wrong because Bak stayed in Japan from 1397 to 1399 as an envoy to the Ōuchi family but could never be there in 1401.
CONTENTS
The map depicts the general form of the Old World, from Africa and Europe in the west to Japan in the east although the western portion is much smaller than its actual size. It contains the cartographic knowledge of Afro-Eurasia that cannot be found in the east in the pre-Mongol period. Place names presented on the map suggest that the western portion of the map reflects roughly the situation of the early 14th century. In the East, geographic information about the west was not updated in the post-Mongol period unless Europeans such as Matteo Ricci brought Western knowledge.
Place names based on traditional Chinese knowledge and Islamic knowledge coexist separately. Their boundary line can be drawn from Besh Baliq to Delhi. Names based on the former were placed to the north and east of Besh Baliq even if they are actually located to the west. For example, the Talas River, which was important for the Tang Dynasty was placed to the northeast of Besh Baliq although its actual direction is northwest. Similarly, India and Tibet are based on traditional Chinese knowledge, mainly gained by Buddhist pilgrimage up to the Tang Dynasty. To the west of the "old" India, contemporary place names of India such as Delhi, Badaun and Duwayjir∼Duwayqir (Persianized form of Devagiri) are shown. This suggests that information was acquired via the Ilkhanate.
Western Turkestan, Persia, Arabia, Egypt and Anatolia are quite clearly delineated. These areas are depicted in great detail while place names are sparsely distributed in northwestern Eurasia. They correspond to the territories of Ilkhanate and the rival Golden Horde respectively, reinforcing Ilkhanate as the main source of information.
There are about 35 African place names. The knowledge of the contour of Africa predates the European explorations of Vasco da Gama. In particular, the southern tip of Africa is quite clearly depicted, as well as a river which may correspond to the Orange River in Southern Africa. To the north of the African continent, beyond the unexplored "black" central mass, a pagoda is represented for the lighthouse of Alexandria, and the Arab word "Misr" for Cairo (al-Qāhira) and Mogadishu (Maqdashaw) are shown among others. The Mediterranean forms a clear shape but is not blackened unlike other sea areas. The Maghreb and the Iberian peninsula are depicted in detail while Genoa and Venice are omitted. There are over 100 names for the European countries alone, including "Alumangia" for the Latin word Alemania (Germany).
CHINESE EXPLORATION
Some have used this map as evidence of early global exploration by China. China began to explore the territories to the west from the embassy of Zhang Qian in 126 BCE. Various countries were thus identified, such as K'ang-chü (Sogdiana), Dayuan (in Ferghana), An-shih (Parthia) and Daqin (the Roman empire). The Buddhist monk Faxian was the first Chinese to sail into the Indian Ocean in the beginning of the 5th century AD, visiting India and Sri Lanka by ship. Afterwards, China engaged heavily in sea travel, especially following the expansion of Islam on the continent in the 8th century. The Tang Dynasty writer Duan Chengshi, along with other writers, wrote detailed descriptions of Africa, its coastal commerce, and slave trade. Wang Dayuan was the first Chinese ship captain to sail into the Mediterranean Sea (by Mamluk Egypt) and as far as Morocco in North Africa during the 14th century.
Tesekkür ederiz Sinan abi 
