Jinul Puril Bojo Daesa / 보조지눌 (Scholars)
![[Resim: sSe1n9JT.jpg]](http://i.hizliresimupload.com/sSe1n9JT.jpg)
Goryeo Krallığı'nın Keşişi Jinul (1158-1210) - Silla Krallığı'nın Keşişi Wonhyo ile birlikte - Kore Budizm tarihinin iki önemli isimlerinden biridir.
Usta Jinul, Korece "Seon" (Japonca Zen) Okulu'nun kurucusu olarak görülüyor ve Kore Budist öğretisi ve uygulamasında önemli yönler üzerinde çalıştığına dair birçok delil bulunmaktadır.
Jinul 24 yaşındayken keşişler için düzenlenen kraliyet sınavını geçti. O zaman sınavlar, resmi pozisyon almak ya da tapınaklarda başkeşiş olmak için keşiş elemesinde kullanılan ulusal düzeyde bir sistem olarak gerçekleştiriliyordu. Yani bu sınavı geçen Budist keşişler için toplumda başarılı bir kariyere açılan kapı aralanmış oluyordu.
Ancak, Jinul kendisine sunulan kariyerden vazgeçti ve Boje Tapınağı'nda bir Seon topluluğuna katıldı. Bir anda, Kore Budizm'inde yaşanan, keşiş sisteminin içine süzülen doktrin ve felsefi anlaşmazlıklar krizi ve siyasi yolsuzlukların yaşandığı Budist düzenine girmişti. Bu nedenle Jinul, Boje Tapınağı'nda katılımcıları "Konsantrasyon ve Bilgelik Topluluğu" adlı yeni bir harekete teşvik ederek "'Samadhi' (konsantrasyon) ve 'prajna' (bilgelik) gelişimine adanmış geri çekilme topluluğunu" kurdu.
Burada belirli meditasyon teknikleri kullanarak konsantrasyonu elde etmek için kullanılan diğer spesifik teknikler bilgelik kazanmak için uygulandı. Bu standart formülde Jinul, Hint Budizmi ile bilgelik ve konsantrasyonun bir uyanış sağlamak için aynı anda uygulanması gerektiğini vurguladı.
Ama Budist metinler (sutralar) ve sutra yorumlarında olduğu gibi Jinul'da Budist prensipler ile çalışmayı teşvik etti. Böyle bir çalışmanın Budist yetiştiriciliğinin gerekli bir parçası olduğunu vurguladı. O, keşiş toplumunda meditasyon doğası üzerine yapılmakta olan Seon meditasyon görünümü ve doktrin ve skolastik görünümler arasında bölünmüş tartışmaların ortasında bu tutumu sergiledi.
Böylece bu kritik noktada Jinul'un bir orta yol bulduğunu ve bu güne kadar var olan Kore Seon öğretim ve uygulamasının temellerini attığını görüyoruz. Kore Seon, güçlü meditasyon ile sutraların ve yorumların çalışmalarını birleştiren bir gelenektir.
Fikrini ifade etmek için kullandığı bir metafor sabah çiy ve güneş oldu. Güneş doğmadan önce çimler serin ve çiy ile ıslak olur. Deneyebilirsiniz ama onu silip temizlemek zor, yeniden devam ediyor, çiy kalıcı gibi görünüyor. Ancak güneş yükselir ve çiy bir mendil uzaklıkta olur, döndüğünde son bulur; aslında, bu kalıcı değildir. Aynı şekilde, uyanış deneyimi yaşayan bir kimse, tam olarak olumsuz davranışlarını ortadan kaldırmak için çabalar, bu Budist meditasyonununda temelidir.
Keşiş Junil 1210 yılında, Dharma görüşmelerinden biri sırasında vefat etti. Daha sonra, "Sweet Dew" adlı bir pagoda onun anısına inşa edildi ve ölümünden sonra Milli Öğretmen unvanı verildi.
☆ English ☆
Master Jinul (1158-1210) of the Goryeo Kingdom - together with Master Wonhyo of the Silla Kingdom - is one of the two most important figures in the history of Korean Buddhism.
Master Jinul is seen as the founder of the Korean "Seon" (in Japanese, Zen) School and there is ample evidence for the significant influence that he had on important aspects of Korean Buddhist doctrine and practice.
Jinul passed the royal examination for monks at age 24. At that time, the exam was held on a national level as a system for qualifying monks to take up official positions or become abbots of monasteries and temples.
So passing this exam was a gateway to a successful career in the community of Buddhist monks.
Yet, Jinul gave up the career offered to him and joined a Seon community in Boje Temple.
He had entered the Buddhist order at a time of crisis in Korean Buddhism, in terms of doctrinal and philosophical disputes as well as political corruption that had crept into the monastic system.
Thus Jinul established, at Boje Temple, a new movement which he called the "Concentration and Wisdom Community," wherein he encouraged the participants to form "a retreat community dedicated to the development of ’Samadhi’ (concentration) and ’prajna’ (wisdom)."
Herein specific meditation techniques were used to gain concentration, while other specific techniques were applied to gain wisdom.
This is a standard formula in Indian Buddhism and Jinul insisted that both wisdom and concentration must be practiced simultaneously to achieve an awakening.
But Jinul also encouraged the study of Buddhist principles as found in the Buddhist texts (sutras) and sutra commentaries. He insisted that such study was a necessary component of Buddhist cultivation.
He took this stance amidst arguments on the nature of meditation in the community of monks, who were divided between a Seon meditation view and doctrinal and scholastic views.
Thus we see that at this critical juncture Jinul took a middle path and this laid the foundation for the teaching and practice of Korean Seon, which exists to the present day.
Korean Seon is a tradition that integrates the study of sutras and commentaries with strong meditation practice.
One metaphor that he used to express his idea was that of the morning dew and the sunshine. Before the sun rises, the cool morning grass is wet with dew.
One can try but it’s hard to wipe away the dew as it continues to reappear; it seems to be permanent.
However, once the sun rises and one wipes the dew away, it will cease returning; in effect, it is not permanent. In the same way, once one has had an awakening experience, efforts to more fully eradicate negative habits, which is the basis of Buddhist meditation, will be more fruitful.
In 1210, Master Jinul passed away during one of his Dharma talks while holding his staff of office. Afterwards, a pagoda named "Sweet Dew" was constructed to commemorate him and he was posthumously given the title of National Teacher.
KHJ-Kolik
Kaynak/Source
