Baekryeongdo
Bir zamanlar HWANGHAE Eyaleti’nde kendini çalışmaya adamış bir bilge vardı.
SATTO’nun konağının bitişiğinde yaşardı. SATTO’nun bir kızı vardı ve bilge kıza âşık olmuştu. Her gece kızın yanına giderdi. Babası kızı ile bilge arasındaki ilişkiyi öğrenince öfkelendi ve bilgeyi köyden uzaklaştırdı. Bilge, kıza: “Yakında yeniden buluşalım. Umutsuzluğa kapılma ve yeniden buluşacağımız günü bekle.” dedi ve gemiyle uzak bir yere gitti. Bir adaya vardı, çalışmalarına devam etti. Aşkını özlüyor ve yeniden buluşacakları günü bekliyordu.
Bir gün, beyaz bir turna bilgenin avlusuna bir mektup bıraktı. Sevgilisinden bilgeye gelmiş bir aşk mektubuydu. Bilge, başka bir kağıda kendi adresini çabucak yazdı ve posta kuşu eğitimi almış olabilecek turnaya mektubunu verdi. Bilgeyle birlikte adada yaşamaya gelmiş bu turna, mektubu bilgenin sevgilisine götürdü. Böylece adaya “Beyaz Turna Adası” dendi.
Çeviri: Maria
------------------------------------------------------------------------
English
Baekryeongdo
Once there was a classical scholar in HWANGHAE Province who devoted himself to studying.
He happened to live next to SATTO's residence. The SATTO had a daughter and the scholor fell in love with her. He sneaked into the SATTO's residence every night, and made love with her. When her father got to know the love affair between him and his daughter, he got furious and deported him away from the village. The scholar said to her, "We shall soon meet again. So don't despair and wait for the day when we shall be together.", and he went to a faraway place on a ship. He arrived on an island and continued his study, missing his lover and waiting for their reunion.
One day, a white crane dropped a letter on his yard. It was a love letter from his lover. Quickly he wrote down his location on another paper and gave it to the crane, which must have been trained to deliver letters. The crane delivered the letter to his lover, who came to the island to live with him. That's how the island got the name 'The White Crane Island'.
Ne kadar degisik. Bu güzel hikaye için tesekkürler. 
