Giriş Yap

**fry1905** · (Son Düzenleme: 14-02-2013, Saat: 17:47, Düzenleyen: haneul-mul.)

After 1980

1980'lerin Kore resim sanatı büyük ölçüde 1970'lerin modernizmine bir tepkiydi. Bu dönemde, birçok sanatçı güçlü bir sanat akımında sosyal sorunlarla ilgili bir mesaj verilmesi gerektiğini hissediyordu. Bu sanatçılar kendi sanatlarını toplumsal eleştiri biçimi olarak algılayan diğer modern sanat türlerinden eserleri ayrı tutmaya çalıştılar. Dönemin genç sanatçıları sanat için uygun toplumsal rolü aradı. Sanatsal anlamda, genellikle temsili sanatı Batı'ya geri dönüş takip etmiş görünüyor.

1980'lerden günümüze kadar ve özellikle de 1998 Seoul Olimpiyatları'nın bir sonucu olarak, Kore sanatında güçlü bir uluslararası eğilim olmuştur. Bir yandan, modernizm ve post-modernizm konularında bir ilgi oldu. Aynı zamanda Kore'de gösterilen yabancı sergilerinin sayısında ve yurtdışında Korece gösterilen sergilerin sayısında dramatik bir artış olmuştur. Koreli sanatçılar şimdi yabancı sanatsal birliklerin onların sanat temalı uygulamalarını takdir etmelerine güveniyorlar. Kısacası, modern Kore sanatı dünya sahnesinde yaşayabilir. Geleneksel sanat 1970'lerin ortalarında ortaya çıktı, 1980'lerin ortalarında yükselişe geçti. 1990'lara gelindiğinde, Koreliler Kore geleneksel kültürünün benzersizliğiyle ilgilenmeye başladı. Koreli sanatçıların kendilerine özgü gelenekleri dünya çapında ilgi çekti, belirli özellikleri olduğunu fark etmeye başladılar. Koreli ressamlar geleneksel Kore kültürüne dayalı modern tablolar yaratmak için artık ince teknikleri ve ifade biçimleri kullanmaya başladılar. Bu anlamda, genel olarak Kore resmi ve Kore sanatı, benzeri görülmemiş bir hızla gelişmektedir.

Bu modern eğilime Yook Keun Byung resminin "Saengjonun Yoksada" bölümü güzel bir örnektir. Genellikle "Gözlerindeki Mezar" olarak bilinen bu resim dokuzuncu (1992) Cassel Belgeseli'nde yer aldı. Yook'a göre, insan evreni kendi içinde barındırır ve insanın özü gözlerine yansır. İnsanın tarihi üzerine yaptiği videolarda insan gözünün önemini vurgulamaktadır. 1995 yılında Venedik Bienali sırasında, Kore Devlet Köşkü inşa edildi. Yook, Hoksongui Pang Huang adlı başka bir çalışmada modern ile antik atıkları Shilla kil figürleriyle karıştırdğı sanat eseri geniş ölçüde takdir edilmektedir.

1995 yılında, Gwangju'da Uluslararası Gwangju Bienali yapıldı. Etkinlik modern Kore sanatçıları uluslararası sanat dünyasının önde gelen isimleri ile birlikte yer almak için bir firsat sağladı. Park Nam-jun'un "Bilgi Sanatı" gösterisi daha önemli sergilerinden biri oldu. Venedik Bineal'inde Koreli bir temsilci olan Kang Ik-chung, 3 inç boyutundaki küçük resim koleksiyonuyla Kore Modern Sanatı'na farklı bir açıyla bakılmasını sağladı. Bu gelişmeler haricinde ek olarak Kore sanat dünyasında önemli bir dizi iç değişiklik olmuştur.

Özellikle, Koreli sanatçılar modern anlayışta görülen modern dönem sunumlarıyla geleneksel sanatin ruhunu yakalamayı başardılar. 1990'larda resim sayısı işverenin kontrolünde bir ifadeyi ve boşluğun bolca kullanıldığını gösterir. Bu tür resimlerin ruhu Kore'nin geleneksel sanatında kolayca bulunur.

Sanjong Koreli bir sanat temsilcisidir. O siyah mürekkep, hızlı ve yavaş fırça darbeleri, hafif ve ağır vuruş ve firça basıncını kontrollü kullanır. Aynı zamanda, onun resimlerinde özgürlük ve heyecan verici bir duygu görülmektedir. Kurin, Kuriji Annun Hoehwa aynı zamanda ABD'de çalışan genç sanatçı Kim Yong-gil tarafindan boyanmış bir başka önemli modern bir eserdir.

Duvar resimleri ve mozaikler aynı zamanda popüler bir sanat ortamı haline gelmiştir. Sanatçılar önemli kamu binaları, metro istasyonları, okullar, hastaneler ve galerilerde resimler üreterek modern sanatın yeni olanaklarını deniyor.

Çeviri: fry1905

English

Korean painting of the 1980s was largely a reaction to the modernism of the 1970s. During this period, many artists strongly felt that art should convey a message about current social issues. Perceiving their art as a form of social criticism, these artists sought to distinguish their works from other modern art genres. Young artists from the period sought a pertinent social role for their art. In artistic terms, they seem to have generally followed the Western return to representational art.

From the mid-1980s to the present, and particularly as a result of the 1998 Seoul Olympics, there has been a strong international trend in Korean art. On one hand, there has been an interest in the issues of modernism and post-modernism. At the same time, there has been a dramatic increase in the number of foreign exhibitions shown in Korea and Korean exhibitions shows abroad. Korean artists are now confident that the foreign artistic community can appreciate their treatment of artistic themes. Put simply, modern Korean art can survive on the world stage. The mid-1970s enthusiasm for traditional art reappeared during the mid-1980s. By the 1990s, Koreans became interested in the uniqueness of Korean traditional culture. Korean artists began to realized that their unique traditions had certain features that gave it worldwide appeal. Korean painters are now using refined techniques and forms of expression to create modern paintings based on traditional Korean culture. In this sense, Korean painting and Korean art in general, is developing at an unprecedented pace.

A good example of these modern trends can be found in Yook Keun Byung's painting Saengjonun Yoksada (Life is History). Commonly known as 'the tomb with eyes,' this painting was featured in the ninth (1992) Cassel Documentary. According to Yook, human beings contain the universe within themselves, and the essence of human beings is reflected in their eyes. In his videos on the history of man, he also emphasizes the importance of man's eyes. During the Venice Biannual in 1995, the Korean State Pavilion was constructed. In another work called Hoksongui Panghwang, Yook mixes ancient Shilla clay figures with modern garbage of which art work has been widely acclaimed.

In 1995, the International Kwangju Biannual was held in Kwangju. The event provided an opportunity for modern Korean artists to get together in one place with leading figures of the international art world. Paik Nam-jun's Info Art' show was one of the more prominent exhibitions. Kang Ik-chung, a Korean representative at the Venice Biannual, provided a glimpse into one aspect of modern Korean art with his collection of small, three-inch-long paintings.

In addition to these external developments, there have been a number of significant internal changes within the Korean art world. In particular, Korean artists have succeeded in capturing the spirit of traditional art while presenting it in modern terms so that it appeals to modern sensibilities. In the 1990s, numerous paintings are appearing that employ controlled expression and ample use of space. The spirit of such paintings is readily found in Korea's traditional art.

Sanjong is a representative Korean artist. He employs black ink, fast and slow brush strokes, light and heavy strokes and control over brush pressure. At the same time, his paintings demonstrate an exhilarating sense of freedom. Kurin, Kuriji Annun Hoehwa is another important modern work painted by the young artist Kim Yong-gil who is also working in the United States.

Wall murals and mosaics have also become a popular art medium. Artists are experimenting with new possibilities in modern art by producing paintings on key public buildings, subway stations, schools, hospitals and galleries.

Kaynak / Source