♧ Our Korea Diary ♧

[hafsa]

21.02.2011
Ben de artik burada günlük yazmaya basliyorum
Bugün çok mutluyum çünkü ilk defa bir arkadasimla
kore filmi izledim.Ilk basta izlemek istemedi ama izliyince
çok begendi.Bugünkü biraz kisa oldu ama saat çok geç
uyumam gerek.Yarin okul var.

sana tavsiyem,birilerini kore müdavimi yapmak istiyorsan buna dizilerle baslamalisin çünkü genellikle dramalar filmlerinden daha çok seviliyor.. kendimden biliyorum. bir çok arkadasima filmlerini izlettigim halde müthis bir hayranlik uyanmadi ama dizilerini izleyenlerde kesin sonuç aliyorum

Tavsiyen için tesekkürler.Düsününce mantikli.Bunu deniyicem.Bir de sana bir sorum olacak.Izletilen dizi de önemli sen hangi dizileri izletiyorsun?

nabza göre serbet çok aglak biriyse izletecegim arkadas, hemen I'm sorry I love you ve A love to kill dizilerini izletiyorum sonra zaten film olarak A moment to remember var ve bu üçlüyü izlettikten sonra müthis kore hayrani oluyorlar ama eger romantik komedi falan seviyorlarsa direk my girl izletiyorum ve begenmeyen çikmadi simdiye kadar. coffee prince dizisini mp4 den izlettim bir arkadasima o kadar küçük ekran olmasina ragmen 3. ya da 4. bölümde 16 kisi izlemeye basladi sirayla elimden alip izliyorlardi ve en önemlisi de izlettigin dizilerin ost larini mp3 lerine yükle bir süre sonra senden daha çok k-pop dinliyor olacaklar

[hafsa]

Haha! Ben ramen aradim..xD
Bir markete girdim iste adam geldi yanima ne istedigimi sordu ben de istekleri siraladim sonra aklima ramen geldi...iste macera burdan sonra basliyor.
Adam bana remen o ne ki ben ramen ramen diyorum adam bana bunun yazilisiyla okunusu ayni mi diyor. Ben de evet diyorum. Kirmizi kapakli yemek çubuklariyla yeniyor dedi. Bu adam Çin yemegi mi yoksa Japon'mu dedi ben de Kore dedim. Adam agzi açik bana bakiyor. Asagi kata indik bir kaç görevli daha vardi adam birden dedi ki remen var mi diye. Ben hala Ramen diyorum o hala remen dedi. Adama baktim bir seyler dedi falan susiye benziyor galiba dedi ben de bagirdim. Hayir susiye benzemiyor. Susiyle alakasi yok diye. Eh iste bana gülüyorlar ben de biraktim gittim. Ama elbet yiyecegim seni ramen..!!! Ama adamlar kirildilar gülmekten...Cahillerrr...

5M migroslarin hepsinde üç çesit bulabilirsin bende çok aradim en sonunda ankarada buldum. izmir balçovayada açildi artik izmirden de alabiliyorum. eger kimbap yapmak istersen yosun satan yer olarak da metro market var

[damla430]

bugünün hayatimda ayri bir yeri var ancak yarininki baska...ve diger günlerin... Çünkü bugün ve diger günler koreyle ilgili daha fazla sey ögrenecegimi biliyorum her geçen gün dahada çok ögreniyorum Koreyi her zaman Koreye gitme hayali ile yatiyor ve birgün oraya gitme umuduyla bunlari yaziyorum.. Babama sordum Koreye gidebilir miyim diye cevabi ise biraz üzücü biraz ise umut verciydi "bakalim bi , para biriktir belki göndeririz" hergün sirama "Korea Saranghe " yaziyorum ve ona bakip bakip iç çekiyorum. düsünüyorum bu Kore sevdasi bana nerden geldi. ama mutluyum hayalini kurabildigim ve resmen asik oldugum birsey var... içindeki insanlara karsi ayri bir sevgim var. Çok sempatikler bildigim kadariyla.. bir korece kursuna yazilip büyüdügümdede Korede çalisacagim... en büyük hayalim . "Eve gidiyim de korea fansa gireyim ve ailemle birlikte olup koreyi dahada çok ögreniyim " diye hergün düsünüyorum çok yogunum hergün sinav oluyoruz ve ben dilimde korece bir sarki kalbimde kore aski hiç vazgeçmiyorum,vazgeçmemde....

simdilik bu kadar tesekkür ediyorum...

"Korea <3 saranghe <3"

[Rina]

Haha! Ben ramen aradim..xD
Bir markete girdim iste adam geldi yanima ne istedigimi sordu ben de istekleri siraladim sonra aklima ramen geldi...iste macera burdan sonra basliyor.
Adam bana remen o ne ki ben ramen ramen diyorum adam bana bunun yazilisiyla okunusu ayni mi diyor. Ben de evet diyorum. Kirmizi kapakli yemek çubuklariyla yeniyor dedi. Bu adam Çin yemegi mi yoksa Japon'mu dedi ben de Kore dedim. Adam agzi açik bana bakiyor. Asagi kata indik bir kaç görevli daha vardi adam birden dedi ki remen var mi diye. Ben hala Ramen diyorum o hala remen dedi. Adama baktim bir seyler dedi falan susiye benziyor galiba dedi ben de bagirdim. Hayir susiye benzemiyor. Susiyle alakasi yok diye. Eh iste bana gülüyorlar ben de biraktim gittim. Ama elbet yiyecegim seni ramen..!!! Ama adamlar kirildilar gülmekten...Cahillerrr...

5M migroslarin hepsinde üç çesit bulabilirsin bende çok aradim en sonunda ankarada buldum. izmir balçovayada açildi artik izmirden de alabiliyorum. eger kimbap yapmak istersen yosun satan yer olarak da metro market var

Çok tesekkür ederim tavsiyen için.

[Rina]

Gene üzüldüm,gene aglamak istedim. Ama yine yapamadim ki iste! Geçenlerde unut demislerdi bana,her bir seyi unut. Bir kalemle yazdigim onca seyi,basit bir silgi ile sil demislerdi bana. Ama bu kadar kolay mi ki ? O kadar sey yasadim Kore ile ilgili. Ve simdi bir basit silgi ile silmek mi ? Ne saçma geliyor kulagima. O gün,bana unut dedikleri gün. Anladim ki ben Kore'ye ölümüne baglanmisim ki,birakamiyorum. Kene gibi yapismisim!

O ramen ararken adamlarin bana tuhaf tuhaf davranislari,hocaya posterimi aldigi için bagirmalarim,kardesimin bir posteri yirttigi için bütün okulu gezmem... Bunlar daha hiçbir sey! Yaptigim onca seyi,çok istedigim birinin bende olan fotograflari,posterler. Bunlarin hepsini yakmak mi ? Benim için ölmektir bu! Kore'den uzak bir yerde oldugum zaman aciyor kalbim. Ve tekrar tekrar oluyor bu! Hep aklima geleni kagida dökerim. Geçen bir defterim yirtilmisti,ama hala islevini yitirmemisti. Ben gerekli olmayan sayfalarini yirttim ve hikaye defteri yaptim kendime. O defterin içine 6 büyük sayfalik bir hikaye yazmistim. Arkadasim da bana bir soru sordugunda ben felsefeci degilim diyordum. Bana dedi ki " Yok felsefeci olan benim. Sen git 6-7 sayfalik hikayeler yaz ve ben felsefeci degilim de!" Artik sinifta benden korkanlar oluyor. Kore ile kötü bir seyler söylendiginde hemen üstlerine atliyor,onlari parçalayacak gibi gidiyorum. Sözlerinden vazgeçiyorlar. Off! Bu aralarda nedensiz aglamak istiyorum ve agliyorum da! Simdi bunlari yazarken de Kore'yi ve onlari ne kadar çok sevdigimi bir daha anladim.

Bana Avrupali degil Asyali yildiz gerekir. Bana Koreli gerekir....nokta.

[Rina]

Sevgili Günlük Artik buraya yazmaya alistim ve elimden geldigince buraya yazacagim. Bu gün günlerden 26 Mart 2011. Bu günün benim için çok ayri bir yeri var.

Bu gün çok sevdigim birinin dogum günü ve ona yaptiklarim....
Bu günü diger günlerden ayiran sensin,beni kendine baglayan yine sen ve benim psikopat asik olarak çikmama neden olan gene sen...
Bu gün yaninda olmadigim için üzülmüstüm ama sonra düsündüm de ben sana herkesten daha çok yakinmisim. Çünkü ben senin kalbindeyim. Sana yaptigim pastanin,yazdigim siirlerin hiçbir degeri yok. Ama bunlari sen okuyunca daha degerli olacaklar. Sana verecek oldugum hediyeler: küçük bir pasta,birkaç cümleden olusan bir mesaj ve saçma sapan hayaller.
Bu günü seninle de paylasiyorum günlük. Ayrica annem ve babamda bu gün evlenmisler. ^^
Çifte dügün yaparim artik. Çok güzel anilar içinde bir yil geçirmen dilegiyle beyaz atli prensim. Kendine iyi bak günlügüm.^^

[damla430]

Ah bugün ne harika bir gün. Bugün rüyamda ss501 konya'ya geliyordu.Kuzenimle beraber konser alnina gidiyorduk ve biletler çoktan tükenmisti...Biz kuzenimle her üye için bir paket çikolata vb. hediyeler hazirlamistik ve kapida bekleyen menejerlerlerine onlara bu paketleri vermek istedigimizi ve kim hyun joong'u çagirmalarini söylüyorduk ama gicik adam ( ) "Hayir olmaz..." diyerek basindan kovuyordu.Ama hyun joong sunbae bizim kankamiz olmus önceden de ona paket göndermisiz ve mektup arkadasi olmusuz. O hem menejerine kapidan çekilmesini söylüyor paketlerimizi aliyor ve bizlere sariliyor kuzenim fotografimi çekiyor. Sonra young saeng geliyor boyu bayagi kisa (ama rüyamda) 2. sinifa geçmis olan kardesimin boyunda :img-hysterical: ve coward'in klibinde kar gözlükleri var basinda üzerinde de kendisine bayagi büyük olan siyah bir mont var. onu ben kucagima aliyorum ve öyle fotograf çekiniyoruz. Biletler bir dakika içinde bittigi için biz biletsiz kaliyoruz ve kuzenimle konsere giremiyecegiz diye üzülüyoruz sonra Hyung Joong sunbae siz merak etmeyim ben size kiyak gecegim diyor. O sirada konser alanindan sorumlu kizil saçli bi kadin var. Yaninda sarisin iki kiz muhtemelen ikiz ve o kadinin akrabasi... O iki kiza "Siz merak etmeyim kizlar ben sadece sizim en önden izlemenize izin verecegim baska kimseye izin yok" deyip 3'ü sinsi sinsi güldüler. Biz onlara bakarken Hyun Joong sunbae siz onlari aldirmayin dercesine bize bakti ve bizi en öne geçirdi. Nedense Park Jung Min çok soguk davraniyordu rüyamda kendi içimden bu P.J.M olamaz diye düsündüm. Konserde bizide sahneye çikardilar ve bizde önde Def çaldik :img-hysterical: sonra arkadasim bana battaniye atti bende onu geri göndermek için battaniyeyi arkaya gei attim ama hyun jun'a gelmis ve bana "Irem sen ne yaptin?" dedi konser mahvoldu sonra herkes dagilirken P.J.M'nin telefon numarasini elime yazdirdim ve herkes dagildi :d

Bu rüyamin en mantikli olan kisimlari... Daha da saçma olan kisimlarini yamadim bile eminim duysaniz gülmekten yerlere yatardiniz.. ^^ :img-hysterical:

[*Okyanus*]

Selam günlügüm!(Direk benimsedim artik niyeyse)

Bugün evdeydim tüm gün boyunca.3 gündür böyleyim aslindaBiraz sikilinca insan derin konulara daliyor. Neden bilinmez ama birden kendimi kötü hissetmeye basladim. Dün de böyleydi ama bugün daha kötüydüm ya. Hayallerimi gerçeklestirmek hayalimdeki kiz olabilmek için pek iyi oldugumu zannetmiyorum ondan dolayi bu sikintim. Bir de yavasça düsünmeye basladim çok mu baglandim ben Kore'ye ya da ablamin dedigi gibi hastalik mi oldu bende diye ama .Ne biliyim gerçekten burdaki bir arkadasin dedigi gibi ben en mutlu anlarimi su 8-9 ayda yasadim. Yani Kore'yle tanistigim gün. Ne biliyim önceden gerçekten de böyle tüm duygulari benimeyerek yasamazdim ya da daha iyi olabilmek için fighting yapip kendimi gaza getirmezdim mesela. Gerçekten tanistiktan sonra daha mutlu olmaya basladim. Yani bunu sadece ben degil ailem de farkediyor. Mesela Istanbul'a gittigimizde bu sene 60 koreliyle felan 4 gün ayni yutta kalma sansim olmustu.Tamamen sans eseriydi yani.O zaman nasil heyecanlandigimi anlatamam size.Ya da nasil mutlu oldugumu.Sevinçten uyuyamadim gerçekten o 3 gün boyunca.Her sabah uyuyamayip saatin 5'inde pencere kenarina diklenmemi unutmiyacagim meselaBunlar benim için en mutlu anlarimdi ya.Kore benim mutluluk sebebim oluyor.Artik gerçekten yasadigimi hissediyorum tek sorun hayalimdeki kiz olabilmek için gerçekten savastigimi hissetmemem.Bu yüzden vicdanim rahatsiz ürekli beni dürtüp duruyor.Buradaki tüm arkadaslar hayallerimize kavusabilmek için savasalim. Insallah buredaki tüm arkadaslar ve ben hayallerimize kavusuruz.Amin

[Yaren E]

an nyong Günlük kardes. ^^

Bugün sana Korelileri sevmemin en önemli nedenlerinden birini anlatacagim.

Zaten çekik gözlülere karsi bir sempatim vardi.
Fakat gözleri çok çekik olan (Çinliler gibi) kisileri fazla sevmiyordum.
Ne bizim gibi normal göz olucak ne de Çinliler gibi çekik..
Tam ortasinda bir insan tipi daha dogrusu göz tipi seviyorum.
Iste bu tipte insanlar yok sanirdim. Tâki Güney Kore'yi taniyana kadar.
Iste Güney Kore'ye olan ilgimin bas sebebi bu ..

[han bo yeum]

sevgili günlük (yillik mi demeliyim ya da hergün yazmiyorum ki )
evin içindeyim.gece geç yatiyorum sabah erken kalkiyorum.uyuyamiyorum.kabuslar ne bililm onun gibi bir seyler görüyorum.galiba yaslaniyorum.bu gencecik yasimda yaslanmaktan korkuyorum.dün iftara komsuya gittik ben yemekten sonra giderim anne bak ona göre demistim.annemde yok olmaz dedi ama ben evin anahtarini elinden kaptim (tehditle bak anne herkesin ortasinda isterim ha dedim ).neyse yedik içtik.sonra bir muhabbet açtilar aman gene benim gelecegimle ilgili...üniversite tercihi yaptim yapmaz olaydim...istedigim bölümü yazamadim ...ne olacak halim hep bunu düsünüyorum uykularimdan siçrayarak uyaniyorum...hayallerim kore ile ilgili hayallerim...sanki hepsi toz oldu kus oldu uçtu gitti...ögretmen olabilecek miyim atanabilecek miyim?atansam ne yapacagim ?ya kore ha kore özgürce kore sokaklarinda yürüme ,haaykirarak yagmur yagdiginda bagirrarak kosmalarim caddelerinde?artik rüyasini bile göremiyorum...KORE ve ben sadece bir sehir degil yad a hayrani oldugum kisiler degil,heepsi beni tamamlayan mutlu olabilecegimi düsündügüm bir yerdi...simdi belirsiz hersey,film izliyorum dizi kore ile ilgili ya da mimarlikla ilgili birseyler duyuyorum dinliyorum içimde bir bosluk oluyor uzayip içimde beni boguyor daraliyorum...hayat beni nereye götürecek,kaderimde koreye gidebilmek var mi? çok merak ediyorum hem de çok .kimse duymasin ama ben ögretmenligi kazansam bile koreye gitme sansim var mi?kore ...benim kanatlanip uçacagim bir gökyüzü ...o gökyüzünde yagmurlarin yagmaya basladigi bir aksam üstü ben kanatlanip uçacagim ...uçacagim ve avazim çiktigi kadar bagiracagim...yasamin anlamini bulmaya çalisacagim...